مقالات |  سخنراني ها |  شبکه سلام |  موبايل |  انتشارات |  محصولات نرم افزاري |  ليست پاسخ ها
تاريخ: 24 اسفند 1392
اقرار ابوبكر به هجوم به خانه حضرت زهرا سلام الله عليها
   

طرح شبهه

عبد الرحمن دمشقيه، نويسنده معاصر وهّابى، در مقاله‌اش با عنوان «قصة حرق عمر رضي الله عنه لبيت فاطمة رضي الله عنها» كه در سايت «فيصل نور» آمده، در باره روايت إبن أبي‌شيبه مى‌نويسد:

1. وددت أني لم أحرق بيت فاطمة... (قول أبي بكر). فيه عُلْوان بن داود البجلي (لسان الميزان، ج4، ص218، ترجمه رقم 1357- 5708 و ميزان الاعتدال، ج3، ص108، ترجمه رقم 5763) قال البخاري وأبو سعيد بن يونس وابن حجر والذهبي «منكر الحديث» وقال العُقيلي (الضعفاء للعُقيلي، ج3، ص420).

در روايت ابوبكر، نام داوود بن عُلْوان بَجَلِى وجود دارد كه بخارى، ابوسعيد بن يونس،‌ ابن حجر و عقيلى وى را منكر الحديث مى‌دانند.

اصل روايت در منابع اهل سنت

ابن زنجويه در الأموال، ابن قتيبه دينورى در الإمامة والسياسة، طبرى در تاريخش، ابن عبد ربه در العقد الفريد، مسعودى در مروج الذهب، طبرانى در المعجم الكبير، مقدسى در الأحاديث المختاره، شمس الدين ذهبى در تاريخ الإسلام و... داستان اعتراف ابوبكر را با اندك اختلافى نقل كرده‌اند كه متن آن را از كتاب الأموال ابن زنجويه،‌ از دانشمندان قرن سوم اهل سنّت نقل مى‌كنيم:

أنا حميد أنا عثمان بن صالح، حدثني الليث بن سعد بن عبد الرحمن الفهمي، حدثني علوان، عن صالح بن كيسان، عن حميد بن عبد الرحمن بن عوف، أن أباه عبد الرحمن بن عوف، دخل على أبي بكر الصديق رحمة الله عليه في مرضه الذي قبض فيه ... فقال [أبو بكر] : « أجل إني لا آسى من الدنيا إلا على ثَلاثٍ فَعَلْتُهُنَّ وَدِدْتُ أَنِّي تَرَكْتُهُنَّ، وثلاث تركتهن وددت أني فعلتهن، وثلاث وددت أني سألت عنهن رسول الله (ص)، أما اللاتي وددت أني تركتهن، فوددت أني لم أَكُنْ كَشَفْتُ بيتَ فاطِمَةَ عن شيء، وإن كانوا قد أَغْلَقُوا على الحرب... .

عبد الرحمن بن عوف به هنگام بيمارى ابوبكر به ديدارش رفت و پس از سلام و احوال‌پرسى، با او گفت و گوى كوتاهى داشت. ابوبكر به او چنين گفت:

من در دوران زندگى بر سه چيزى كه انجام داده‌ام تأسف مى‌خورم ، دوست داشتم كه مرتكب نشده بودم ، يكي از آن‌ها هجوم به خانه فاطمه زهرا بود ، دوست داشتم خانه فاطمه را هتك حرمت نمى‌كردم؛ اگر چه آن را براى جنگ بسته بودند... .

الخرساني، أبو أحمد حميد بن مخلد بن قتيبة بن عبد الله المعروف بابن زنجويه (متوفاى251هـ) الأموال، ج 1، ص 387؛

الدينوري، أبو محمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة (متوفاي276هـ)، الإمامة والسياسة، ج 1، ص 21، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ - 1997م، با تحقيق شيري، ج1، ص36، و با تحقيق، زيني، ج1، ص24؛

الطبري، محمد بن جرير (متوفاي 310هـ)، تاريخ الطبري، ج 2، ص 353، ناشر: دار الكتب العلمية – بيروت؛

الأندلسي، احمد بن محمد بن عبد ربه (متوفاي: 328هـ)، العقد الفريد، ج 4، ص 254، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت / لبنان، الطبعة: الثالثة، 1420هـ - 1999م؛

المسعودي، أبو الحسن على بن الحسين بن على (متوفاى346هـ) مروج الذهب، ج 1، ص 290؛

الطبراني، سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم (متوفاي360هـ)، المعجم الكبير، ج 1، ص 62، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي، ناشر: مكتبة الزهراء - الموصل، الطبعة: الثانية، 1404هـ – 1983م؛

العاصمي المكي، عبد الملك بن حسين بن عبد الملك الشافعي (متوفاي1111هـ)، سمط النجوم العوالي في أنباء الأوائل والتوالي، ج 2، ص 465، تحقيق: عادل أحمد عبد الموجود- علي محمد معوض، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1998م.

نقد و بررسى شبهه عبد الرحمن دمشقيه

پاسخ اول: نقل روايت با سند‌هاى ديگر

اين روايت با چندين سند نقل شده است كه تنها در يكى از آن‌ها «علوان بن داوود» وجود دارد؛ از جمله شمس الدين ذهبى پس از نقل روايت مى‌گويد:

رواه هكذا وأطول من هذا ابن وهب، عن الليث بن سعد، عن صالح بن كيسان، أخرجه كذلك ابن عائذ.

ابن وهب و نيز ابن عائذ، اين روايت را با تفصيل بيشترى نقل كرده‌اند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 3، ص 118، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م.

در اين سند هيچ نامى از علوان بن داوود به ميان نيامده و ليث بن سعد به طور مستقيم‌ از صالح بن كيسان روايت را نقل كرده است.

ابن عساكر نيز با اين سند روايت را نقل مى‌كند:

أخبرنا أبو البركات عبد الله بن محمد بن الفضل الفراوي وأم المؤيد نازيين المعروفة بجمعة بنت أبي حرب محمد بن الفضل بن أبي حرب قالا أنا أبو القاسم الفضل بن أبي حرب الجرجاني أنبأ أبو بكر أحمد بن الحسن نا أبو العباس أحمد بن يعقوب نا الحسن بن مكرم بن حسان البزار أبو علي ببغداد حدثني أبو الهيثم خالد بن القاسم قال حدثنا ليث بن سعد عن صالح بن كيسان عن حميد بن عبد الرحمن بن عوف عن أبيه... .

و پس از نقل روايت مى‌گويد:

كذا رواه خالد بن القاسم المدائني عن الليث وأسقط منه علوان بن داود وقد وقع لي عاليا من حديث الليث وفيه ذكر علوان.

مدائنى نيز اين روايت را از ليث نقل كرده و در از آن علوان بن داوود نامى‌نبرده و روايتى كه من از ليث نقل كرده‌ام و علوان در آن وجود دارد، با سلسه سند كوتاه‌ترى نقل شده است.

ابن عساكر الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله (متوفاي571هـ)،‌ تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 30، ص417 ـ 419، تحقيق محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995.

بلاذرى در انساب الأشراف همين روايت را با سند ذيل نقل مى‌كند:

حدثني حفص بن عمر، ثنا الهيثم بن عدي عن يونس بن يزيد الأيلي عن الزهري أن عبد الرحمن بن عوف قال: دخلت على أبي بكر في مرضه... .

البلاذري، أحمد بن يحيى بن جابر (متوفاي279هـ) أنساب الأشراف، ج 3، ص 406 ، طبق برنامه الجامع الكبير.

استفاضه و تقويت روايت با سندهاى متعدد

بنابراين، دست كم اين روايت با سه سند گوناگون نقل شده است. حتّى اگر فرض كنيم كه همه اين اسناد مشكل داشته باشند، بازهم نمى‌توانيم از حجيّت آن دست برداريم؛ زيرا بر مبناى قواعد علم رجال اهل سنّت، اگر سند روايت از سه عدد گذشت، حتّى اگر همه آن‌ها ضعيف باشد، يك‌ديگر را تقويت كرده و حجّت مى‌شود؛ چنانچه بدر الدين عينى (متوفاي 855هـ) در عمدة القارى به نقل از محيى الدين نووى مى‌نويسد:

وقال النووي في (شرح المهذب): إن الحديث إذا روي من طرق ومفرداتها ضعاف يحتج به، على أنا نقول: قد شهد لمذهبنا عدة أحاديث من الصحابة بطرق مختلفة كثيرة يقوي بعضها بعضا، وإن كان كل واحد ضعيفا.

نووى در شرح مهذب گفته است: اگر روايتى با سند‌هاى گوناگون نقل شود؛ ولى برخى از راويان آن ضعيف باشند، بازهم به آن احتجاج مى‌شود، افزون بر اين كه ما مى‌گوييم: تعدادى حديث از صحابه و از راه‌هاى گوناگونى نقل شده است كه برخى از آن برخى ديگر را تقويت مى‌كنند؛ اگرچه هريك از آن احاديث ضعيف باشند.

العيني، بدر الدين محمود بن أحمد (متوفاي 855هـ)، عمدة القاري شرح صحيح البخاري، ج 3، ص 307، ناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت.

ابن تيميه حرّانى در مجموع فتاوى مى‌نويسد:

تعدّد الطرق وكثرتها يقوي بعضها بعضا حتى قد يحصل العلم بها ولو كان الناقلون فجّارا فسّاقا فكيف إذا كانوا علماء عدولا ولكن كثر في حديثهم الغلط.

زيادى و تعدد راه‌هاى نقل حديث برخى برخى ديگر را تقويت مى‌كند كه خود زمينه علم به آن را فراهم مى‌كند؛ اگر چه راويان آن فاسق و فاجر باشند؛ حال چگونه خواهد بود حال حديثى كه تمام راويان آن افراد عادلى باشند كه خطا و اشتباه هم در نقلشان فراوان باشد.

ابن تيميه الحراني، أحمد عبد الحليم أبو العباس (متوفاي 728 هـ)، كتب ورسائل وفتاوى شيخ الإسلام ابن تيمية، ج 18، ص 26، تحقيق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي، ناشر: مكتبة ابن تيمية، الطبعة: الثانية.

هنگامى كه روايتى طرق متعدد داشته باشد و راويان آن همگى فاسق و فاجر باشند، هم‌ديگر را تقويت كرده و حجت مى‌شود، روايت اقرار ابوبكر كه تنها يكى از راويان آن متّهم به «منكر الحديث» بودن شده است، به يقين حجّت خواهد بود.

محمد ناصر البانى در ارواء الغليل پس از نقل طُرُق يك روايت مى‌گويد:

وجملة القول: أن الحديث طرقه كلها لا تخلو من ضعف ولكنه ضعف يسير إذ ليس في شئ منها من اتهم بكذب وإنما العلة الارسال أو سوء الحفظ ومن المقرر في « علم المصطلح » أن الطرق يقوي بعضها بعضا إذا لم يكن فيها متهم.

خلاصه آن كه، تمام سند‌هاى اين حديث بدون ضعف نيست؛ اگر چه ضعف مهمى نيست؛ زيرا كسى كه متهم به دروغ باشد، در طُرُق حديث وجود ندارد و علّت ضعف يا ارسال آن است و يا كم حافظه بودن راوى. از مسائل ثابت شده در علم رجال اين است كه سند هاى متعدد درصورتى كه در سلسله سند فرد متّهمى نباشد، يك‌ديگر را تقويت مى‌كنند.

الباني، محمد ناصر، إرواء الغليل في تخريج أحاديث منار السبيل، ج 1، ص 160، تحقيق: إشراف: زهير الشاويش، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية، 1405 - 1985 م.

در نتيجه، اين روايات حتّى اگر از نظر سند هم ضعيف باشند‌، بازهم حجّت و قابل استدلال هستند.

پاسخ دوم: شهادت عالمان اهل سنت بر صحت روايت

1. تحسين سعيد بن منصور (متوفاى 227هـ.)

سعيد بن منصور، از بزرگان حديث در قرن سوم هجرى در سنن خود اين روايت را نقل كرده و گفته كه اين روايت «حسن» است.

جلال الدين سيوطى در جامع الأحاديث و مسند فاطمة و متقى هندى در كنز العمّال پس از نقل اين روايت مى‌گويند:

أَبو عبيد في كتاب الأَمْوَالِ، عق وخيثمة بن سليمان الطرابلسي في فضائل الصحابة، طب، كر، ص، وقال: إِنَّه حديث حسن إِلاَّ أَنَّهُ ليس فيه شيءٌ عن النبي.

اين روايت را ابوعبيد در كتاب الأموال، عقيلى، طرابلسى در فضائل الصحابه، طبرانى در معجم الكبير، ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق و سعيد بن منصور در سنن خود نقل كرده‌اند و سعيد بن منصور گفته: اين حديث «حسن» است؛ مگر اين كه در آن سخنى از رسول خدا نيست.

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، جامع الاحاديث (الجامع الصغير وزوائده والجامع الكبير)، ج 13، ص 101 و ج 17، ص 48؛

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ) مسند فاطمه، ص34 و 35، ناشر: مؤسسة الكتب الثقافية ـ بيروت، الطبعة‌ الأولي.

الهندي، علاء الدين علي المتقي بن حسام الدين (متوفاي975هـ)، كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال، ج 5، ص 252، تحقيق: محمود عمر الدمياطي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1419هـ - 1998م.

طبق آن چه سيوطى و متّقى هندى در مقدّمه كتابشان گفته‌اند، مقصود از (ص) سعيد بن منصور در سنن او است؛ چنانچه مى‌گويد:

 (ص) لسعيد ابن منصور في سننه.

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الشمائل الشريفة، ج 1، ص 16، تحقيق: حسن بن عبيد باحبيشي، ناشر: دار طائر العلم للنشر والتوزيع؛

القاسمي، محمد جمال الدين (متوفاي1332هـ)، قواعد التحديث من فنون مصطلح الحديث، ج 1، ص 244، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1399هـ - 1979م؛

الهندي، علاء الدين علي المتقي بن حسام الدين (متوفاي975هـ)، كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال، ج 1، ص 15، تحقيق: محمود عمر الدمياطي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1419هـ - 1998م.

شرح حال سعيد بن منصور

ذهبى در باره او مى‌نويسد:

سعيد بن منصور. ابن شعبة الحافظ الإمام شيخ الحرم... وكان ثقة صادقا من أوعية العلم... وقال أبو حاتم الرازي هو ثقة من المتقنين الأثبات ممن جمع وصنف.

سعيد بن منصور، حافظ و امام و شيخ حرم بود... وى فردى دانشمند، مورد اعتماد و راست‌گو بود، ابوحاتم رازى او را مورد اعتماد و از نويسندگان و مؤلّفان قوى معرّفى كرده است.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 10، ص 586، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

و در تذكرة‌ الحفاظ مى‌گويد:

سعيد بن منصور بن شعبة الحافظ الإمام الحجة... .

سعيد بن منصور، حافظ ، امام و حجت بود.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، تذكرة الحفاظ، ج 2، ص 416، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى.

اعتراف شخصى مانند سعيد بن منصور در قرن سوم هجرى و تعبير او از اين روايت به «حسن»، نشان‌دهنده اين است كه اين روايت در قرون نخستين اسلامى مطرح و مورد قبول دانشمندان اهل سنت بوده است.

2 . تحسين ضياء المقدسى (متوفاى 643 هـ)

مقدسى حنبلي، از مشاهير قرن هفتم هجرى و از بزرگان علم حديث اهل سنت، اين روايت را «حسن» دانسته، مى‌گويد:

قلت وهذا حديث حسن عن أبي بكر إلا أنه ليس فيه شيء من قول النبي (ص).

اين روايت از ابوبكر «حسن» است؛ گرچه در آن سخنى از رسول خدا (ص) نيست.

المقدسي الحنبلي، أبو عبد الله محمد بن عبد الواحد بن أحمد (متوفاي643هـ)، الأحاديث المختارة، ج 1، ص 90، تحقيق عبد الملك بن عبد الله بن دهيش، ناشر: مكتبة النهضة الحديثة - مكة المكرمة، الطبعة: الأولى، 1410هـ.

شرح حال مقدسى حنبلى

ذهبى در باره او مى‌نويسد:

الضياء الإمام العالم الحافظ الحجة محدث الشام شيخ السنة ضياء الدين أبو عبد الله محمد بن عبد الواحد... الحنبلي صاحب التصانيف النافعة... وحصل أصولا كثيرة ونسخ وصنف وصحح ولين وجرح وعدل وكان المرجوع إليه في هذا الشأن.

قال تلميذه عمر بن الحاجب: شيخنا أبو عبد الله شيخ وقته ونسيج وحده علما وحفظا وثقة ودينا من العلماء الربانيين وهو أكبر من أن يدل عليه مثلي كان شديد التحري في الرواية مجتهدا في العبادة كثير الذكر منقطعا متواضعا سهل العارية.

رأيت جماعة من المحدثين ذكروه فأطنبوا في حقه ومدحوه بالحفظ والزهد سألت الزكي البرزالي عنه فقال: ثقة جبل حافظ دين قال بن النجار: حافظ متقن حجة عالم بالرجال ورع تقي ما رأيت مثله في نزاهته وعفته وحسن طريقته وقال الشرف بن النابلسي: ما رأيت مثل شيخنا الضياء.

ضياء مقدسى، پيشواى حافظ، دانشمند و محدّث اهل شام، استاد حديث، صاحب آثار مفيد بود... دو بار به اصفهان رفت و از آن جا بهره‌هاى فراوانى برد كه قابل وصف نيست؛ از جمله نسخه‌بردارى تأليف و تصحيح و جرح و تعديل راويان و مصنّفان كه مرجع ديگران نيز بود، از آثار و بركات حضورش در اين شهر بود.

عمر بن حاجب، شاگرد مقدسى در باره وى گفته است: استاد ما ابوعبدالله يگانه روزگار و تنها دانشمند زمانش از نظر عمل و دين بود، مورد اعتماد و از دانشمندان بنام به شمار مى‌رفت، من كوچك‌تر از آن هستم كه در باره او سخن بگويم، او روايت شناس، در راز و نياز با خداوند پرتلاش و از دنيا بريده بود و اهل تواضع و فروتنى بود.

گروهى از محدّثان و راويان را ديدم كه در حقّ وى زياد سخن مى‌گفتند و با الفاظى مانند: حافظ و زاهد او را وصف مى‌كردند، از زكى برزانى در باره وى پرسيدم، گفت: مقدسى مورد اعتماد، حافظ و دين‌دار بود، ابن نجار او را با وصف حافط، حجّت، آگاه به علم رجال، اهل ورع و تقواى كه مانند او نديدم، مى‌ستايد. و شرف نابلسى در حق وى گفته است: مانند استادم ضياء مقدسى كسى را نديدم.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ) تذكرة الحفاظ، ج 4، ص 1405، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى.

همين مطالب را ابن رجب حنبلى ، جلال الدين سيوطى و عكرى حنبلى نقل كرده‌اند.

إبن رجب الحنبلي، عبد الرحمن بن أحمد (متوفاي795هـ)، ذيل طبقات الحنابلة، ج 1، ص 279.

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، طبقات الحفاظ، ج 1، ص 497، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1403هـ.

العكري الحنبلي، عبد الحي بن أحمد بن محمد (متوفاي1089هـ)، شذرات الذهب في أخبار من ذهب، ج 5، ص 225، تحقيق: عبد القادر الأرنؤوط، محمود الأرناؤوط، ناشر: دار بن كثير - دمشق، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

با تعريف و تمجيدى كه بزرگان اهل سنت از مقدسى كرده‌اند، براى اعتبار روايت كفايت مى‌كند.

پاسخ سوم: صحت سند روايت

در اين بخش ابتدا به بررسى سند روايت پرداخته و سپس سخنان عبد الرحمن دمشقيه و ديگر همفكران او را كه در تضعيف روايت به دليل «منكر الحديث بودن عُلوان» استناد كرده‌اند بررسى و ثابت مى‌كنيم كه اولاً: وثاقت عُلوان ثابت است؛‌ ثانياً: نسبت «منكر الحديث» به وى صحت ندارد؛ ثالثاً: بر فرض صحت اين انتساب، منكر الحديث بودن علوان ضررى به اعتبار روايت وارد نمى‌سازد.

حميد بن مخلد بن قتيبة بن عبد الله الأزدى (متوفاى 248 يا 251هـ)، صاحب كتاب الأموال. ابن حجر در باره او مى‌گويد:

حميد بن مخلد بن قتيبة بن عبد الله الأزدي أبو أحمد بن زنجويه وهو لقب أبيه ثقة ثبت له تصانيف.

العسقلاني، ابن حجر، تقريب التهذيب، ج 1، ص 182، رقم: 1558.

عثمان بن صالح بن صفوان السهمى (متوفاى 219هـ)، از روات بخارى، نسائى و ابن ماجه.

عثمان بن صالح بن صفوان السهمي مولاهم أبو يحيى المصري صدوق.

العسقلاني، ابن حجر، تقريب التهذيب، ج 1، ص 384، رقم4480.

الليث بن سعد بن عبد الرحمن الفهمي (متوفاى175هـ) ، از روات بخارى ، مسلم و …

الليث بن سعد بن عبد الرحمن الفهمي أبو الحارث المصري ثقة ثبت فقيه إمام مشهور.

العسقلاني، ابن حجر، تقريب التهذيب، ج 1، ص 464، رقم: 5684.

علوان بن داوود ، به صورت تفصيلى بررسى خواهد شد

صالح بن كيسان (متوفاى بعد از 130 يا 140 هـ) ، از روات صحيح بخارى ، مسلم و…

صالح بن كيسان المدني أبو محمد أو أبو الحارث مؤدب ولد عمر بن عبد العزيز ثقة ثبت فقيه.

العسقلاني، ابن حجر، تقريب التهذيب، ج 1، ص 273، رقم: 2884.

حميد بن عبد الرحمن بن عوف (متوفاى 105هـ)، از روايت صحيح بخاري و مسلم.

حميد بن عبد الرحمن بن عوف الزهري المدني ثقة.

العسقلاني، ابن حجر، تقريب التهذيب، ج 1، ص 182، رقم: 1552.

عبد الرحمن بن عوف. صحابي

آيا عُلْوَانَ بن داوود، منكر الحديث است؟

تنها اشكال سندى كه به اين روايت وارد كرده‌اند،‌ اين است كه علوان بن داوود، منكر الحديث است. ذهبى و ابن حجر عسقلانى پس از نقل روايت اقرار ابوبكر مى‌گويند:

قال البخاري: عُلْوَانُ بن دَاوُد، ويقال ابن صالح. منكر الحديث.

بخارى گفته: علوان بن داوود منكر الحديث است.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ) ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 5، ص 135، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1995م؛

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852 هـ) لسان الميزان، ج 4، ص 189، تحقيق: دائرة المعرف النظامية - الهند، ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1406هـ – 1986م.

اين سخن اشكالات متعددى دارد كه به آن‌ها مى‌پردازيم.

1. توثيق عُلوان توسط ابن حبان

ابن حبّان ، از دانشمندان مشهور علم رجال اهل سنت، علوان بن داوود را در كتاب «الثقات» ذكر كرده است :

عُلْوان بن داود البِجِلّي من أهل الكوفة يروي عن مالك بن مِغْوَل روى عنه عمر بن عثمان الحِمْصي.

التميمي البستي، محمد بن حبان بن أحمد أبو حاتم (متوفاي354 هـ)، الثقات، ج 8، ص 526، رقم: 14829، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعة: الأولى، 1395هـ – 1975م.

و اين دليل بر وثاقت او است

آيا ابن حبان تساهل در توثيق داشت؟

ممكن است كسى اشكال كند كه ابن حبان از متساهلين بوده است يعنى دقت لازم را در توثيق راويان به خرج نداده و به آسانى نسبت به توثيق آنان نظر مى‌داده.

با توجه به قرائن و شواهد موجود، چنين مطلبى صحّت ندارد و بلكه بزرگان اهل سنت، عكس آن را قائل هستند و او را سخت‌گير در امور وثاقت مى‌دانند.

الف: توثيقات ابن حبان مورد تأييد مزى و ابن حجر است

شعيب ارنؤوط، محقق كتاب صحيح ابن حبان پس از نقل كلام ذهبى در اقسام عالمان رجال مى‌نويسد‌:

من هنا برزت أهمية توثيق ابن حبان، ولأهميتها فقد اعتمد الحافظ المزي على كتاب «الثقات» له، والتزم في «تهذيب الكمال» إذا كان الراوي ممن له ذكر في «الثقات» أن يقول: ذكره ابن حبان في «الثقات».

وتابعه الحافظ ابن حجر في «تهذيب التهذيب». ولكن بعضهم، مع هذا، نسب ابن حبان إلى التساهل، فقال: وهو واسع الخطو في باب التوثيق، يوثّق كثيراً ممن يستحق الجرح.

 به همين جهت توثيقات ابن حبان اهميتش را نشان مى‌دهد، حافظ مزى بر كتاب ثقات او اعتماد كرده است و بناى او در كتاب تهذيب الكمال اين است كه اگر يك راوى نامش در كتاب ثقات ابن حبان ذكر شده باشد، به همين خاطر او را  توثيق مى‌كند.

ابن حجر در تهذيب التهذيب از مزى پيروى كرده و همين اعتقاد را دارد؛‌ ولى برخى ابن حبان را به سهل انگارى نسبت داده و گفته‌اند: ابن حبان در توثيقاتش وسعت نظر دارد؛ زيرا افراد زيادى را توثيق كرده است كه استحقاق جرح و ذم را دارند.

رك: مقدمة ابن الصلاح، ص22، طبعة الدكتور نور الدين عتر .

ب: ذهبى، ابن حبان را سرچشمه شناخت ثقات مى‌داند

ذهبى در كتاب الموقظة مى‌گويد:

ويَنْبُوعُ معرفة الثقات: تاريخُ البخاريِّ، وابنِ أبي حاتم، وابنِ حِبَّان، وكتابُ تهذيب الكمال.

 کتاب‌هاى تاريخ بخارى، ابن أبى‌حاتم، ابن حبان و كتاب تهذيب الكمال، منبع و سر چشمه شناخت افراد مورد اطمينان مى‌باشند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، الموقظة في علم مصطلح الحديث، ج 1، ص 18، طبق برنامه المكتبة الشاملة.

اين سخن ذهبى نشان‌دهنده جايگاه رفيع ابن حبان است كه در حقيقت مى‌خواهد بگويد: اگر مى‌خواهيد افراد ضعيف را از ثقه تشخيص دهيد، من شما را راهنمايى مى‌كنم كه به كسانى همچون ابن حبان مراجعه كنيد؛ چرا كه او منبع شناخت ثقات است.

ج: سيوطى تساهل ابن حبان را صحيح نمى‌داند

سيوطى نيز در تدريب الراوى به نقل از ابن حازم، در پاسخ اين مطلب كه ابن حبان از متساهلين است، مى‌گويد:

وما ذكر من تساهل ابن حبان ليس بصحيح؛ فإن غايته أنه يسمي الحسن صحيحاً فإن كانت نسبته إلى التساهل باعتبار وجدان الحسن في كتابه فهي مشاحة في الاصطلاح وإن كانت باعتبار خفة شروطه فإنه يخرج في الصحيح ما كان راويه ثقة غير مدلس.

 آنچه که در باره تساهل ابن حبان گفته شده است، درست نيست؛ زيرا نهايت چيزى که گفته شده آن است که وى روايت حسن را صحيح مى‌داند؛ پس اگر مقصود از تساهل وى اين باشد که در کتاب او روايات حسن وجود دارد، اين تنها اشکال در اصطلاح ابن حبان است ( و نه به خود وى ) و اگر اشکال به جهت سبک گرفتن شرائط صحت روايت باشد؛ بازهم بر او ايرادى نيست؛ زيرا او در کتاب صحيح خويش از راويان مورد اطمينان غير مدلس روايت کرده است.

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، تدريب الراوي في شرح تقريب النواوي، ج 1، ص 108، تحقيق: عبد الوهاب عبد اللطيف، ناشر: مكتبة الرياض الحديثة - الرياض.

د: سخاوى، تساهل ابن حبان را رد مى‌كند

شمس الدين سخاوى، مى‌نويسد‌:

مع أن شيخنا (ابن حجر) قد نازع في نسبته (ابن حبان) إلى التساهل من هذه الحيثية وعبارته إن كانت باعتبار وجدان الحسن في كتابه فهي مشاحة في الإصطلاح؛ لأنه يسميه صحيحا.

استاد ما ابن حجر نسبت سهل انگارى در وثاقت راويان را به ابن حبان مردود مى‌داند و مى‌گويد: اگر در كتاب وى از وصف به «حَسَن» فراوان ديده مى‌شود، ‌اين در حقيقت نوعى اختلاف در كاربرد اصطلاحات است كه او آن را صحيح ناميده است.

السخاوي، شمس الدين محمد بن عبد الرحمن (متوفاي902هـ)، فتح المغيث شرح ألفية الحديث، ج 1، ص 36، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان، الطبعة: الأولى، 1403هـ.

همين مطلب را عبد الحى لكنوى در الرفع و التكميل و محمد جمال الدين قاسمى در قواعد التحديث نقل كرده‌اند.

اللكنوي الهندي، أبو الحسنات محمد عبد الحي (متوفاي1304هـ)، الرفع والتكميل في الجرح والتعديل، ج 1، ص 338، تحقيق: عبد الفتاح أبو غدة، ناشر: مكتب المطبوعات الإسلامية - حلب، الطبعة: الثالثة، 1407هـ.

القاسمي، محمد جمال الدين (متوفاي1332 هـ)، قواعد التحديث من فنون مصطلح الحديث، ج 1، ص 250، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1399هـ - 1979م.

هـ: علماى اهل سنت ابن حبان را از متشددين مى‌شمارند
1. شمس الدين ذهبي

بر خلاف ادعاى شهرت ابن حبان به سهل‌انگاري در توثيق، ذهبى نظر ديگرى دارد و در كتاب ميزان الإعتدال در باره او مى‌گويد:

ابن حبان ربما قصب (جرح) الثقة حتي كأنه لا يدري ما يخرج من رأسه.

 ابن حبان، فرد مورد اعتماد را آن چنان تضعيف مى‌كند كه انگار متوجه نيست كه از كله‌اش چه چيزهايى خارج مى‌شود، و نمى‌فهمد که چه مى‌گويد.!!!

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ) ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 1، ص 441، ترجمه افلج بن يزيد، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1995م.

2. لكنوى الهندي

ابوالحسنات لكنوي در الرفع و التكميل مى‌نويسد:

وقد نسب بعضهم التساهل إلى ابن حبان وقالوا هو واسع الخطو في باب التوثيق، يوثّق كثيراً ممّن يستحق الجرح وهو قول ضعيف.

فإنّك قد عرفت سابقاً أنّ ابن حبان معدود ممن له تعنت وإسراف في جرح الرجال ومن هذا حاله لا يمكن أن يكون متساهلاً في تعديل الرجال وإنّما يقع التعارض كثيراً بين توثيقه وبين جرح غيره لكفاية ما لا يكفي في التوثيق عند غيره عنده.

 بعضى ابن حبان را به سهل انگارى متهم نموده و گفته‌اند: وى در باب توثيق افراد وسعت نظر دارد؛ زيرا افراد زيادى را مدح و توثيق كرده است كه مستحق ذم و جرح مى‌باشند؛‌ ولى اين سخن بى اساس و ضعيف است؛ زيرا پيش از اين گفتيم كه ابن حبان از افرادى است كه در ذم و جرح افراد، زياده روى كرده است؛ پس كسى كه حالش اين گونه باشد، امكان ندارد كه در نسبت دادن عدالت به افراد، سهل انگارى كند. آرى، بين توثيقات او و جرح ديگران تعارض وجود دارد؛ زيرا آن مقدار كه در توثيق نزد وى كفايت مى‌كند نزد ديگران مكفى نيست.

اللكنوي الهندي، أبو الحسنات محمد عبد الحي (متوفاي1304هـ)، الرفع والتكميل في الجرح والتعديل، ج 1، ص 335، تحقيق: عبد الفتاح أبو غدة، ناشر: مكتب المطبوعات الإسلامية - حلب، الطبعة: الثالثة، 1407هـ.

3. شعيب الأرنؤوط

شعيب أرنؤوط، محقق كتاب صحيح ابن حبان در اين باره مى‌نويسد‌:

قد أشار الأئمة إلى تشدده وتعنته في الجرح.

 پيشوايان و بزرگان علم به اين مطلب اعتراف دارند كه وى در غير موثق دانستن افراد زياده روى مى‌كند.

رك: صحيح ابن حبان، ج 1، ص 36، با تحقيق شعيب الأرنؤوط.

سپس موارد متعددى از سخت‌گيرى‌هاى ابن حبان را در توثيق رجال ذكر مى‌كند.

2. استناد چنين سخنى به بخارى ثابت نيست

با تفحص در كتاب‌هاى بخارى؛ از جمله التاريخ الكبير، الكنى، التاريخ الأوسط و ضعفاء الصغير، هيچ شرح حالى از علوان بن داوود پيدا نكرديم تا به صحت نسبت «منكر الحديث» بودن علوان از ديدگاه بخارى اطمينان پيدا كنيم. نخستين كسى كه اين مطلب ذكر كرده، عقيلى در كتاب الضعفاء الكبير است كه از آدم بن موسى، از بخارى نقل كرده است:

حدثني آدم بن موسى قال سمعت البخاري قال علوان بن داود البجلي ويقال علوان بن صالح منكر الحديث.

آدم بن موسى مى‌گويد: از بخارى شنيدم كه مى‌گفت: علوان بن داوود بجلى كه به او علوان بن صالح نيز مى‌گويند، روايات وى غير قابل قبول است.

العقيلي، أبو جعفر محمد بن عمر بن موسى (متوفاي322هـ)، الضعفاء الكبير، ج 3، ص 419، تحقيق: عبد المعطي أمين قلعجي، ناشر: دار المكتبة العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1404هـ - 1984م.

اشكال اساسى اين است كه نامى از آدم بن موسى ناقل سخن بخارى، در هيچ يك از كتاب‌‌هاى رجالى اهل سنت نيامده است و در حقيقت مجهول است؛ چنانچه محمد ناصر البانى در ارواء الغليل در رد روايتى كه آدم بن موسى در سلسله سند آن وجود دارد مى‌نويسد:

لكن آدم بن موسى لم أجد له ترجمة الآن.

در باره آدم بن موسى تا كنون شرح وتوضيحى نديده ام.

الألباني، محمد ناصر (متوفاي1420هـ)، إرواء الغليل، ج 5، ص 242، تحقيق: إشراف: زهير الشاويش، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية، 1405 - 1985 م.

بنابراين اصل استناد چنين سخنى به بخارى قابل اثبات نيست.

2. هر منكر الحديثى ضعيف نيست

هر منكر الحديثى نمى‌تواند ضعيف باشد؛ چرا كه اين اصطلاح در باره بسيارى از راويان ثقه نيز به كار رفته است.

ذهبى و ابن حجر نيز در جاى ديگر كه تقويت راوى به نفع آن‌ها بوده، تصريح كرده‌‌اند كه هر منكر الحديثى، ضعيف نيست.

ذهبى در ميزان الإعتدال در ترجمه احمد بن عتاب المروزى مى‌گويد:

ما كل من روي المناكير يضعّف.

 هر کسى که روايت منکر نقل کند، نبايد تضعيف ‌شود.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ) ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 1، ص 259، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1995م.

ابن حجر عسقلانى در لسان الميزان در ترجمه حسين بن فضل البجلى مى‌گويد:

فلو كان كل من روى شيئاً منكراً استحق أن يذكر في الضعفاء، لما سلم من المحدثين أحد.

 اگر بنا باشد هر کسى که روايت منکرى را نقل کرده است ضعيف بدانيم و نام او را در رديف ضعفا بياوريم، هيچ يک از محدثان و راويان سالم نخواهند ماند.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852 هـ) لسان الميزان، ج 2، ص 307، تحقيق: دائرة المعرف النظامية - الهند، ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1406هـ – 1986م.

حال بايد از ذهبى و ابن حجر پرسيد كه دليل اين برخورد دوگانه چيست؟! آيا جز تعصب و دفاع جانبدارانه از خلفا، مى‌توان براى آن دليل ديگرى يافت؟ و اتفاقا تنها روايتى كه او نقل كرده و از ديدگاه عالمان سنى «منكر» شمرده شده، همين روايت است.

دار قطنى در سؤالات الحاكم مى‌نويسد:

فسليمان بن بنت شرحبيل؟ قال: ثقة. قلت: أليس عنده مناكير؟ قال: يحدث بها عن قوم ضعفاء؛ فأما هو فهو ثقة.

از حاكم نيشابورى در باره سليمان بن داود پرسيدم، پاسخ داد: او مورد اعتماد است، گفتم: مگر وى روايات منكر ن دارد؟ پاسخ داد: احاديث منكر را از راويان ضعيف نقل مى‌كند؛‌ ولى خود مورد اعتماد است.

الدارقطني البغدادي، علي بن عمر أبو الحسن (متوفاي385هـ)، سؤالات الحاكم النيسابوري، ج 1، ص 217، رقم: 339، تحقيق: د. موفق بن عبدالله بن عبدالقادر، ناشر: مكتبة المعارف - الرياض، الطبعة: الأولى، 1404هـ – 1984م.

شمس الدين سخاوى مى‌نويسد:

وقد يطلق ذلك [منكر الحديث] على الثقة إذا روى المناكير عن الضعفاء.

اگر راوى مورد اعتماد‌ روايات منكر از ضعفا نقل كند، واژه «منكر الحديث» به وي اطلاق مي‌شود.

السخاوي، شمس الدين محمد بن عبد الرحمن (متوفاي902هـ)، فتح المغيث شرح ألفية الحديث، ج 1، ص 373، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان، الطبعة: الأولى، 1403هـ.

4. بخارى، از منكر الحديث، روايت نقل كرده است

در صحيح بخارى كه صحيح‌ترين كتاب اهل سنت پس از قرآن به شمار مى‌رود، از راويان متعددى نقل كرده است كه اصطلاح «منكر الحديث» در باره آنان به كار رفته است؛ به عنوان نمونه به نام چند نفر از آنان اشاره مى‌كنيم:

خالد بن مخلد

شمس الدين ذهبى در المغنى فى الضعفاء مى‌نويسد:

خالد بن مخلد القطواني من شيوخ البخاري. صدوق إن شاء الله. قال أحمد بن حنبل: له أحاديث مناكير. وقال ابن سعد: منكر الحديث مفرط التشيع. وذكره ابن عدي في الكامل فَساقَ له عشرة أحاديث منكرة. وقال الجوزجاني: كان شتّاماً معلناً بسوء مذهبه. وقال أبو حاتم: يكتب حديثه ولا يحتج به.

خالد بن مخلد قطوانى، استاد بخارى و راستگو است، احمد بن حنبل مى‌‌گويد: او احاديث منكرى دارد، ابن سعد او را منكر الحديث و شيعه افراطى ناميده است، ابن عدى در كتاب الكامل في الضعفاء ده حديث منكر از او نام مى‌برد، جوزجانى مى‌گويد: او فحاش است و مذهب باطل خود را آشكارا ترويج مى‌كرده است. ابوحاتم گفته: حديث خالد را مى‌شود نوشت و يادداشت كرد؛ ولي نمى‌شود به آن استدلال كرد.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ) المغني في الضعفاء، ج 1، ص 206، تحقيق: الدكتور نور الدين عتر.

ابن حجر در تهذيب التهذيب مى‌نويسد:

(خ م كد ت س ق) البخاري ومسلم وأبي داود في مسند مالك والترمذي والنسائي وابن ماجة خالد بن مخلد القطواني أبو الهيثم البجلي مولاهم الكوفي... قال عبد الله بن أحمد عن أبيه، له أحاديث مناكير... وقال بن سعد: كان متشيعاً، منكر الحديث، مفرطا في التشيع وكتبوا عنه للضرورة.

بخارى، مسلم، ابوداوود در مسند مالك، ترمذى، نسائى وابن ماجه از خالد بن مخلد قطوانى روايت نقل كرده‌اند.

عبد الله، پسر احمد از پدرش نقل مى‌كند كه گفت: خالد بن مخلد، احاديث غير قابل قبول نقل كرده است و ابن سعد گفته: خالد، گرايش به تشيع داشت و در آن افراط مى‌كرد و منكر الحديث است؛ ولى به اندازه ضرورت، احاديث وى نقل مى‌شود.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، تهذيب التهذيب، ج 3، ص 101، رقم: 221، ناشر: دار الفكر - بيروت، الطبعة: الأولى، 1404 - 1984 م.

نعيم بن حماد

ابن حجر عسقلانى در ترجمه نعيم بن حماد مى‌نويسد:

وقرأت بخط الذهبي أن هذا الحديث لا أصل له ولا شاهد تفرد به نعيم وهو منكر الحديث على إمامته. قلت نعيم من شيوخ البخاري.

دست نوشته ذهبى را خواندم كه گفته بود: اين حديث ريشه ندارد و حديث ديگرى شاهد بر صحت آن نيست؛ زيرا تنها راوى آن نعيم است ، با اين كه او از پيشوايان اهل سنت محسوب مى‌شود، منكر الحديث است.

من [ابن حجر] مى‌گويم: نعيم از استادان بخارى است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، الأمالي المطلقة، ج 1، ص 147، تحقيق: حمدي بن عبد المجيد بن إسماعيل السلفي، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت، الطبعة: الأولى، 1416 هـ -1995م.

و در النكت الظراف مى‌نويسد:

قرأت بخط الذهبي: لا أصل له ولا شاهد، ونعيم بن حماد منكر الحديث مع إمامته.

براى اين حديث نه شاهدى بر صحت آن از احاديث ديگر وجود دارد و نه اساسى دارد، نعيم با آن كه پيشوا بود؛ ولى منكر الحديث است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، النكت الظراف على الأطراف، ج 10، ص 173، تحقيق: عبد الصمد شرف الدين، زهير الشاويش، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت / لبنان، الطبعة: الثانية، 1403 هـ - 1983 م.

محمد بن عبد الرحمن الطفاوي

مزى در شرح حال محمد بن عبد الرحمن طفاوى مى‌نويسد:

(خ د ت س): محمد بن عبد الرحمن الطفاوي، أبو المنذر البَصْرِيّ... وَقَال أبو زُرْعَة: منكر الحديث.

بخارى، ابوداوود، ترمذى و نسائى از محمد بن عبد الرحمن طفاوى روايت نقل كرده‌اند. ابوزرعه گفته: او منكر الحديث است.

المزي، يوسف بن الزكي عبدالرحمن أبو الحجاج (متوفاي742هـ)، تهذيب الكمال، ج 25، ص 652 ـ 653، تحقيق د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولى، 1400هـ – 1980م.

مقصود از (خ) بخاري؛ (د) ابوداوود؛ (ت) ترمذى و (س) نسائى است.

ابووليد باجى (متوفاي474هـ) مى‌نويسد:

محمد بن عبد الرحمن أبو المنذر الطفاوي، البصري، أخرج البخاري في الرقاب والبيوع عن علي بن المديني وأحمد بن المقدام.

عنه عن أيوب والأعمش وهشام بن عروة قال أبو حاتم الرازي: ليس به بأس، صدوق، صالح؛ إلا أنه يهم أحيانا. وقال أبو زرعة الرازي: هو منكر الحديث.

بخارى، از محمد بن عبد الرحمن طفاوى در مبحث رقاب و بيع حديث نقل كرده است‌، ابوحاتم رازى گفته: اشكالى در وى نيست، او راستگو و صالح است، فقط بعضى وقت‌ها دچار وهم وخيال مى‌شده و اشتباه مى‌كرده. ابوزرعه او را منكر الحديث ناميده است.

الباجي، سليمان بن خلف بن سعد أبو الوليد (متوفاي474هـ)، التعديل والتجريح لمن خرج له البخاري في الجامع الصحيح، ج 2، ص 533، رقم: 533، تحقيق: د. أبو لبابة حسين، ناشر: دار اللواء للنشر والتوزيع - الرياض، الطبعة: الأولى، 1406هـ – 1986م.

حسان بن حسان البصري

ابن حجر در شرح حال حسابن حسان مى‌نويسد:

(خ: البخاري) حسان بن حسان البصري أبو علي بن أبي عباد نزيل مكة روى عن شعبة وعبد الله بن بكر... .

وعنه البخاري وأبو زرعة وعلي بن الحسن الهسنجاني... قال أبو حاتم: منكر الحديث. وقال البخاري: كان المقري يثني عليه، توفي سنة 213.

بخارى از او روايت نقل كرده.

حسان بن حسان بصرى، ساكن مكه بود و از شعبه و عبد الله بن بكير روايت نقل كرده است. بخارى، ابوزرعه و علي بن حسن هسنجانى از او روايت نقل كرده‌اند. ابوحاتم گفته: او منكر الحديث است و بخارى گفته: مقرى او را ستايش كرده است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، تهذيب التهذيب، ج 2، ص 217، ناشر: دار الفكر - بيروت، الطبعة: الأولى، 1404 - 1984 م.

الحسن بن بشر

ذهبى در باره حسن بن بِشْر مى‌نويسد:

(خ ت س) البخاري والترمذي والنسائي الحسن بن بشر بن سلم بن المسيب الهمداني البجلي أبو علي الكوفي روى عن أبي خيثمة الجعفي... .

وعنه البخاري وروى له الترمذي والنسائي بواسطة أبي زرعة...

وقال أحمد: أيضا روى عن زهير أشياء مناكير. وقال أبو حاتم: صدوق. وقال النسائي: ليس بالقوي. وقال: بن خراش: منكر الحديث.

بخارى، ترمذى و نسائى از او روايت نقل كرده‌اند.

حسن بن بشر همدانى، از ابوخيثمه جعفى روايت نقل كرده، و از او بخارى، و نسائى ـ با واسطه ابوزرعه ـ روايت نقل كرده‌اند. احمد گفته: حسن بن بشر از زهير روايات منكر نقل كرده است، ابوحاتم او را راستگو مى‌داند‌، نسائى گفته: قوى نيست و ابن خراش او را منكر الحديث مى‌داند.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، تهذيب التهذيب، ج 2، ص 223، رقم: 473، ناشر: دار الفكر - بيروت، الطبعة: الأولى، 1404 - 1984 م.

مفضل بن فضاله القتبانى المصري

ابن حجر در باره مفضل بن فضاله مى‌گويد:

وثقه يحيى بن معين وأبو زرعة والنسائي وآخرون وقال أبو حاتم وابن خراش: صدوق. وقال ابن سعد: منكر الحديث.

( قلت ) اتفق الأئمة على الاحتجاج به وجميع ماله في البخاري حديثان.

 يحيى بن معين و ابوزرعه و نسائى و ديگران او را توثيق كرده اند، ابوحاتم وابن خراش او را راستگو دانسته‌؛ ولى ابن سعد او را منكر الحديث مى‌داند.

من مى‌گويم: بزرگان از علما همه اتفاق دارند بر استدلال به روايات وى با توجه به اينكه در بخارى فقط دو حديث از وى نقل شده است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852 هـ) هدي الساري مقدمة فتح الباري شرح صحيح البخاري، ج 1، ص 445، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، محب الدين الخطيب، ناشر: دار المعرفة - بيروت – 1379هـ.

داوود بن حُصين المدني:

ابن حجر در باره داوود بن حُصين مى‌گويد:

داود بن الحصين المدني وثقه ابن معين وابن سعد والعجلي وابن إسحاق وأحمد بن صالح المصري والنسائي... وقال الساجي: منكر الحديث متهم برأي الخوارج.

ابن معين، ابن سعد، عجلى، ابن اسحاق، احمد بن صالح مصرى و نسائى او را توثيق كرده‌اند؛ ولى ساجى احاديث وى را منكر دانسته و مى‌گويد: او از خوارج بود و از عقايد آنان پيروى مى‌كرد.

با اين حال در ادامه مى‌نويسد:

(قلت) روى له البخاري حديثا واحدا.

من [ابن حجر] مى‌گويم: بخارى يك حديث از وى نقل كرده است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852 هـ) هدي الساري مقدمة فتح الباري شرح صحيح البخاري، ج 1، ص 339، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، محب الدين الخطيب، ناشر: دار المعرفة - بيروت – 1379هـ.

اسماعيل بن عبد الله

ابن حجر عسقلانى در ترجمه اسماعيل بن عبد الله بن زراره مى‌گويد:

قلت: وقد ذكر إسماعيل بن عبد الله بن زرارة الرقي أيضا في شيوخ البخاري الحاكم وأبو إسحاق الحبال وأبو عبد الله بن مندة وأبو الوليد الباجي وابن خلفون في الكتاب المعلم برجال البخاري ومسلم وقال: قال الأزدي: منكر الحديث جداً وقد حمل عنه.

عالمان رجال؛ مانند حاكم نيشابوري، ابواسحاق حبال، ابن منده، باجى، و ابن خلدون در كتاب المعلّم برجال البخارى ومسلم، اسماعيل بن عبد الله بن زراره را در زمره استادان بخارى ذكر كرده‌اند؛ ولى ازدى مى‌گويد: او منكر الحديث است و از وى روايت نقل شده است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، تهذيب التهذيب، ج 1، ص 269، ناشر: دار الفكر - بيروت، الطبعة: الأولى، 1404 - 1984 م.

محمد بن إبراهيم التيمي و زيد بن أبي انيسه

زيعلى در نصب الراية مى‌نويسد:

وقد قال أحمد بن حنبل في محمد بن إبراهيم التيمي: يروي أحاديث منكرة وقد اتفق عليه البخاري ومسلم وإليه المرجع في حديث «إنّما الأعمال بالنيات» وكذلك قال في زيد بن أبي انيسة: في بعض حديثه إنكارة وهو ممن احتج به البخاري ومسلم وهما العمدة في ذلك... .

احمد بن حنبل گفته است: محمد بن ابراهيم تيمى احاديث غير قابل قبول نقل كرده است و حال آن كه بخارى و مسلم به او عقيده دارند و حديث «انما الأعمال بالنيات» به او برمى‌گردد.

همچنين احمد بن حنبل در باره زيد بن أنيسه گفته است: در برخى از احاديث او منكراتى وجود دارد؛ ولى بخارى و مسلم به روايت او اعتماد كرده‌اند. و همين اعتماد بخاري و مسلم اساس صحت روايت او است.

الزيلعي، عبدالله بن يوسف أبو محمد الحنفي (متوفاي762هـ)، نصب الراية لأحاديث الهداية، ج 1، ص 179، تحقيق: محمد يوسف البنوري، ناشر: دار الحديث - مصر – 1357هـ.

تحريف روايت، توسط اهل سنت

جالب اين است كه برخى از عالمان اهل سنت، به خاطر حفظ آبروى ابوبكر، روايت را تحريف مى‌كنند. ابوعبيد قاسم بن سلام در كتاب الأموال و بكرى اندلسى در كتاب معجم ما استعجم مى‌نويسند:

أما إني ما آسي إلا على ثلاث فعلتهن وثلاث لم أفعلهن وثلاث لم أسأل عنهن رسول الله (ص) وددت أني لم أفعل كذا لخلة ذكرها.

قال أبو عبيد: لا أريد ذكرها.

آگاه باشيد که من بر سه چيز که انجام دادم غصه مى‌خورم و سه چيز که انجام نداده‌ام و سه چيز که دوست داشتم آن را از رسول خدا مى‌پرسيدم.

دوست داشتم که من فلان کار را نمى‌کردم!!! آن‌گاه موارد آن را ذكر كرده .ابوعبيده مى‌گويد: من نمى‌خواهم بگويم ابوبکر چه گفت... .

أبو عبيد القاسم بن سلام (متوفاي224هـ )، كتاب الأموال، ج 1، ص 174، ناشر: دار الفكر. - بيروت. تحقيق: خليل محمد هراس، 1408هـ - 1988م؛

البكري الأندلسي، عبد الله بن عبد العزيز أبو عبيد (متوفاي487هـ)، معجم ما استعجم من أسماء البلاد والمواضع، ج 3، ص 1076 ـ 1077، تحقيق: مصطفى السقا، ناشر: عالم الكتب - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1403هـ.

و حاكم نيشابورى به صورت كامل بحث هجوم به خانه صديقه شهيده را از روايت حذف كرده تا خيال همه راحت شود و اصلا نيازى به بحث‌هاى رجالى نباشد:

أخبرنا الحسين بن الحسن بن أيوب أنبأ علي بن عبد العزيز ثنا أبو عبيد حدثني سعيد بن عفير حدثني علوان بن داود عن صالح بن كيسان عن حميد بن عبد الرحمن بن عوف عن أبيه قال دخلت على أبي بكر الصديق رضي الله عنه في مرضه الذي مات فيه أعوده فسمعته يقول وددت أني سألت النبي صلي الله عليه وسلم عن ميراث العمة والخالة فإن في نفسي منها حاجة.

النيسابوري، محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم (متوفاي405 هـ)، المستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 381، ح7999، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ - 1990م.

سند اين روايت همان سندى است كه از مصادر ديگر نقل شد و قضيه ملاقات عبد الرحمن بن عوف نيز همانند روايات گذشته مربوط به آخرين روزهاى حيات ابوبكر است؛ ولي متأسفانه دست امانت‌دار ناقلين تاريخ متن روايت را كاملا تحريف كرده تا كوچكترين اهانت و طعنى به جناب خليفه صورت نپذيرد.

اين تحريفات بهترين دليل بر صحت آن است؛ چرا كه اگر روايت ضعيف بود، نيازى به تحريف نبود و مى‌توانيستند به جاى دستبردن به روايت، ضعف آن را گوشزد كنند.

نتيجه

تنها اشكالى كه به اين روايت شده، منكر الحديث بودن عُلوان بن داوود بود، اين اشكال مردود است؛ چرا كه اولاً: برخى از بزرگان اهل سنت، روايت را تصحيح كرده‌اند؛ ثانياً: ابن حبان شافعى كه به اعتقاد برخى از بزرگان اهل سنت از متشددين در توثيق است، علوان بن داوود را توثيق كرده؛ ثالثاً: منكر الحديث بودن علوان بن داوود قابل اثبات نيست، رابعاً: بر فرض صحت اين مطلب، ضررى به صحت روايت نمى‌زند؛ چرا كه تعبير «منكر الحديث» در باره بسيارى از ثقات و حتى راويان كتاب بخارى نيز به كار برده شده است. در نتيجه روايت از نظر سندى هيچ مشكلى ندارد.

 

موفق باشيد



گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)
    فهرست نظرات  
1   نام و نام خانوادگي:  مجيد حقي     -   تاريخ:   23 ارديبهشت 88
چرا ازاين روايت در مناظراه با شبكه المستقله استفاده نكرديد
جواب نظر:
با سلام
اين روايت نيز در مناظره با المستقله استفاده شده است ، البته آنها جواب هاي عجيبي دادند ، مانند «عدم قبول رواية الراوي في معتقده» يا ادعاي اينكه روايت اصل كتاب طبري براي جمع روايات صحيحه نبوده است !!! جداي از اينكه آنها مي خواستند روايتي بياوريم كه در آن امده باشد عمر فاطمه زهرا را به شهادت رسانده است !!!!
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
2   نام و نام خانوادگي:  سعيد حسيني     -   تاريخ:   23 ارديبهشت 88
باسلام و عرض خسته نباشيد خدمت همه دست اندرکران اين سايت مقدس علي الخصوص دانشمند گرامي جناب آقاي دکتر سيد محمد حسيني قزويني. ضمن تشکر از مطلب فوق که کاملا گويا و با دليل و مدرک مي باشد در خصوص قاتل حضرت زهرا س، سئوالي هم از حضرت استاد داشتم. لطفا با توجه به هجوم وحشيانه و مسائلي که در جهت به شهادت رساندن حضرت فاطمه س از سوي خليفه اول و دوم انجام شد عکس العمل امير المومنين حضرت علي ع را بطور کامل و با ديل و مدرک بيان فرمائيد. قبلا از زحمات شما گراميان بي نهايت سپاسگذارم. يا علي مدد التماي دعا
جواب نظر:
با سلام
دوست گرامي
عكس العمل امير مومنان علي عليه السلام در آدرس ذيل آمده است :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=6015
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
3   نام و نام خانوادگي:  سلمان     -   تاريخ:   24 ارديبهشت 88

خدا خيرتون بده.
4   نام و نام خانوادگي:  مرصاد     -   تاريخ:   26 ارديبهشت 88
با سلام و خسته نباشيد مقاله بسيار جامع و مفيدى بود. بنده هم با ذكر مقدمه‌اى در وبلاگ «هامون و تفتان» با عنوان «ابوبکر اعتراف ميکند و مولوى عبدالحميد انکار!»، بررسى موضوع را به مقاله شما لينك داده‌ام. يا حق www.sistan.info
5   نام و نام خانوادگي:  علي     -   تاريخ:   31 ارديبهشت 88
با سلام و خسته نباشيد
لطفا خط به خط ترجمه اش را هم بياوريد
و کمي مرتب تر تايپ کنيد
خدا خيرتون بده
يا علي
6   نام و نام خانوادگي:  ابتين جلالي     -   تاريخ:   10 خرداد 88
به نام خدا سلام عزيزان خيلي مطالب جالبي بود و دقيق ولي روايتهاي متعددي كه مي توان به آن استناد كرد چه در سنت و چه تشيع لازم به توضيح است من اله توفيق
7   نام و نام خانوادگي:  عبدالله     -   تاريخ:   05 تير 88
نماز گزاران روزي -دستكم- 10بار به خداي مهربان عرض ميكنند كه خدايا ما را به راه راست رهنمائي كن، راه كساني كه به آنان نعمت داده اي نه راه كساني كه بر آنان غضب كرده اي و نه گمراهان.
1- منظور از نعمت، نعمت مادي نيست وإلا هر آفريده اي -چه خوب و چه بد- برخوردار از نعمت است و عاقل وقتش را صرف بدست آوردن داشته نميكند. بلكه منظور از نعمت، نعمت هدايتگري است. چون ما از خداي متعال «رهنمائي» خواسته ايم (إهدنا...) آنهم به چه راهي؟ راه كساني كه خود از اين نعمت رهنمائي به لطف تو برخوردارند(صراط الذين أنعمت عليهم) وگرنه كساني كه مثل ما نيازمند هدايتند چگونه ميتوانند نعمت هدايتي را كه ندارند به ما بدهند؟
2- الذين أنعمت عليهم (كساني كه به آنها نعمت داده اي) را ما تعيين نمي كنيم وگرنه معنا ندارد چيزي را كه تعيينش بدست ماست از خداي متعال بخواهيم؟ پس اين، خداي سبحان است كه أسامي و شمار كساني را كه مشمول نعمت هدايتگري هستند براي ما معين فرموده است و نه خودمان.
3- خداي بلندمرتبه براي تعيين هيچيك از بندگان هدايتگرش متوسل به همه پرسي يا مشورت نشده است چون ساحت مقدسش بسيار والاتر از آنست كه مجهولي برايش متصور باشد.
4- اگر با خودمان دشمني و لجبازي نداشته باشيم، معنا ندارد، به أمر خداي رحمن الرحيم كه لطف و رأفت و خيرخواهي و مصلحت انديشي اش نسبت به ما از خودمان بيشتر است، گردن ننهيم. پس جاي إختياري نمي ماند و بايد از كساني كه خداي متعال معين فرموده، پيروي كنيم.
5- با اينهمه اگر كسي به مافرض الله(آنچه خدا واجب فرموده) راضي نباشد پيرو شيطان رجيم است كه در برابر أمر معبود به بهانه ي عدم كرنش در برابر مخلوق ايستاده و مورد لعن و غضب خداي متعال و بندگانش قرار گرفته و از بهشت رانده شد.
6- خداي متعال -العياذ بالله- با كسي شوخي ندارد. آدم مسجود ملائك را هم بخاطر نافرمانيش از بهشت بيرون كرد چه برسد به ما.
7- كسي كه از خداي متعال درخواست هدايت ميكند، كمال بي أدبي، گستاخي، ناسپاسي همچنين نفاق و عناد است اگر فرمايش فرستاده اش را قبول نكند و فرزندانش را شكنجه كرده و بقتل برساند. چنين شخصي نه تنها جزو مغضوب عليهم (كساني كه خداي متعال بر آنان غضب كرده) است، بوده بلكه كساني را كه از وي بيزاري نجويند به وادي ضلالت سوق داده و هردو جزو «ضالين» ي هستند كه مسلمانان بايد روزي 10بار از خداي متعال بخواهند كه آنان را جزو چنين أفرادي قرار نداده و به راه راست هدايت فرمايد.
8   نام و نام خانوادگي:  آرمان     -   تاريخ:   19 تير 88
لطفا درباره نقش قبيله اسلم و چگونگي کمک انان به ابوبکر براي خلافتش و همچنين اينکه ابوسفيان از کجا آمد و به علي )ع( گفت قيام کن و اينکه چگونه بعدش طرفدار خلفا شد بنويسيد با ذکر منبع و نشر آن
يا علي ع
9   نام و نام خانوادگي:  salim soltani     -   تاريخ:   07 شهريور 88
man afghani astam az zahmatai ki aghai qazweni dar rai aslam mikashad yak jahan tshakor
10   نام و نام خانوادگي:  محمد حسين فيروزخاني     -   تاريخ:   21 شهريور 88
با سلام بسيار عالي است انشاءالله که مورد لطف ائمه اطهار عليهم السلام و عنايت خداوند متعال قرار بگيريد بسيار زيبا خواهد بود که متني که در زير آدرس آن را ميفرستم مطالعه فرموده دقيقا مانند خود ايشان جواب داده شود. الخير في ماوقع خداوند نگهدار و مولا علي يارتان باد ؟؟؟؟
جواب نظر:
با سلام
دوست گرامي
صفحه اي كه شما آدرس آن را داده‌ايد خود در واقع حقانيت سخنان شيعه را ثابت مي‌كند . زيرا در مورد اين روايت (تاريخ طبري و اقرار ابوبكر به هجوم) تنها مطلبي كه مي‌گويد منكر الحديث بودن علوان بن داود است ! كه جواب آن در همين مقاله آمده است كه بسياري از روات بخاري و مسلم منكر الحديث بودند ، بسياري از بزرگان اهل سنت منكر الحديث بودند ! و اصلا منكر الحديث بودن ، تضعيف به حساب نمي‌ايد ! به اين معني است كه روايات او با معتقدات اهل سنت سازگاري ندارد !
آيا تنها به اين علت مي‌توان سخنان يك آدم راستگو را رها كرد كه با نظر من همخواني ندارد ؟
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
11   نام و نام خانوادگي:  عمر داماد علي حقيقت تلخ براي شيعه     -   تاريخ:   06 آذر 88
سلام دوستان عزيز البته نميشه به شما خواهر برادر گفت چون شما به مادر ما مومنان همسران رسول خدا (ص) فوش و نا سزا ميگين من هم زماني مثل شما بودم يعني شيعه بودم خدا بهم توفيق هدايت داد و خودم و خانواده ام و فاميلم همه مسلمان شديم مسلمان حقيقي اسلام محمدي که خدا اون دنيا ازمون ميخواد با مشوره که با پرفسور سعد الغامدي داشتيم ما مسلمون شديم يعني سني شديم و خدا را صد هزار بار شکر ميکنم به خاطر اين هدايت و عقيده من يه خواهشي از دوستان دارم برين اين فيلم رو ببينيد http://www.archive.org/detail/ALIMAMA?start=0.5 بايد عربي بلد باشي حتي اگه عربي بلد نباشي فکرت رو بيدار ميکنه اگر دنبال حقي فيلم رو دانلود کن ببين يه خواهش ديگه دارم اين سايت رو هم ببينيد و برسي کنيد و کتاب هاي اين سايت رو هم بخوانيد البته کشف حقيقتت تو ايران خيلي سخته فيلتر شکن ميخواي حقيقت تو ايران فيلتره حالا اگه فيلتر شکن پيدا کردي برو سايت عقيده رو برسي کن به خدا اگه يه زره دنبال حقيقت باشي تو اين سايت قانع خواهي شد به اميد هدايت همه ما و شما يا الله راستي خيلي دوستون دارم
جواب نظر:
با سلام
دوست گرامي
اگر داماد بودن عمر تلخ باشد ، تلخي آن به كام ابوبكر است ، و نه حضرت علي و شيعه ! چون عمر از ام كلثوم دختر ابوبكر خواستگاري كرد و به اقرار نووي مهمترين شارح صحيح مسلم با او ازدواج كرد !
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=83
اگر طالب حقيقت هستيد ، بهتر است يكبار به اين مقاله نگاهي بياندازيد .
گروه پاسخ به شبهات
12   نام و نام خانوادگي:  خادم العباس     -   تاريخ:   29 دي 88
بسم الله الرحمن الرحيم با سلام اين اهل سنت وقتي حرفي براي گفتن ندارند به يک دروغ هميشگي متوسل مي شوند : « من قبلاً شيعه بودم حالا سني شده ام !! » و غير از اين هيچ حرف ديگري براي گفتن ندارند !!
13   نام و نام خانوادگي:  ص.صالح     -   تاريخ:   30 دي 88
سلام آقاي عمر داماد علي...اول از همه به شما و خانواده محترم تسليت ميگم بعد از شما سوالي كه دارم اين است البته اگر دوست داريد جواب بديد شما و خانواده محترم اهل كجاييد؟به چه چيزي در مذهب شيعه نتونستيد دست پيدا كنيد كه اون رو در مذهب تسنن پيدا كرديد؟يا علي
14   نام و نام خانوادگي:  momen abdullah     -   تاريخ:   30 دي 88
جناب عمر
بنده نيز به‌شدت در پي يافتن حقيقت هستم. لطفا مرا در يافتن حقيقت ياري دهيد. البته نه با لينکهاي تقلبي که در آن چيزي موجود نيست:
Page not found
We’re sorry, the page you have requested is not available.
بلکه با کتابي که در آن از علم عمر سخن رانده باشد.
راستش بنده مدتها است که در کتابخانه ها بدنبال بيست صفحه مطلب علمي از عمر مي‌گردم.
هر چه باشد صد ها ميليون انسان او را جانشين عقل کل مي‌دانند. بالاخره جانشين عقل کل بايد از علم نصيبي برده باشد.
لطفا مرا در اين جستجوي حقيقت ياري کنيد.

يا علي
15   نام و نام خانوادگي:  مجيد م علي     -   تاريخ:   02 بهمن 88
با سلام
اولاً جواب شما برادر عزيز اقاي "" ص.صالح " فرموديد ,,,,, كجاييد؟به چه چيزي در مذهب شيعه نتونستيد دست پيدا كنيد ...
صالح شدن و صالح بودند بله برادر انسان صالح نباشه اين اتفاق برايش ميافتد
البته اين جماعت تو روز روشن دروغ ميگويند حالا از طريق رايانه اي يا اس ام اس كه ديگه برايشون از اسوني مثل نقل و نباته چونكه ,,,,
اون حديث را كه در اخر ذكر شده و براي صدمين بار است بخوانيد تا ,,,,
جناب عمر محتاج علي حقيقت تلخ براي اهل سنت .
خدا كند مومن بشوي , مسامان شدن كه خيلي اسونه اون شاخ شيطون نجد و اين تابعينش هم ادعاي مسلمان بودند ميكنند يزيد و ابو و جدش هم چنين ادعائي داشتند .
يادم مياد كه اون اولين مسلمونتون يك شيطون توي استينش داشت پس او ناولين مسلمونتون هرچي بود مومن نبود .
البته خودش هم اقرا بوجود اين شيطون كرده بود كه من معتقدم همون جناب محتاج بود .
يك راهنمائي ميكنم حتماً روش خيلي تمرين كن .
فوش غلطه , فحش صحيحه مثل اين جمله : اين ملحد زاده عبد الشيطان لندني ملعون فقط بلده فحش بده
صد مرتبه اين جمله را بنويس تا ياد بگيري .
اينهم براي صدمين بار :

ثُمَّ تُوُفِّىَ أَبُو بَكْرٍ وَأَنَا وَلِىُّ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَوَلِىُّ أَبِى بَكْرٍ فَرَأَيْتُمَانِى كَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا.

پس از مرگ ابوبكر،‌ من جانشين پيامبر و ابوبكر شدم، شما دو نفر مرا خائن، دروغگو حليه گر و گناهكار خوانديد.

النيسابوري، مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري (متوفاي261هـ)، صحيح مسلم، ج 3، ص 1378، ح 1757، كِتَاب الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ، بَاب حُكْمِ الْفَيْءِ، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت


يا علي
16   نام و نام خانوادگي:  عبد الجبار     -   تاريخ:   02 بهمن 88
بسم الله المنتقم.!!!!! ان الله لا يهدي من هو مسرف كذاب. سلام جناب : عمر داماد علي حقيقت تلخ براي شيعه . در جواب اينكه فرموديد : راستي خيلي دوستون دارم من هم ميگويم منم دوستتان دارم. و شما را دوست خطاب ميكنم چون كه شما ها مومن نبوده و نيستيد. ان المومنون اخوه. نه ان المسلمون اخوه!!!!!!!!!!!! من شما را دوست دارم چون دوست دارم واقعا هدايت شويد و به دين الله تبارك و تعالي بگرويد. ((ربنا لا تزع قلوبنا بعد اذ هديتنا وهب لنا من لدنك رحمة انك أنت الوهاب.)) و بعد ..... دوست عزيز اگر نوشتار شما را يك بار با دقت قرائت كنند ميفهميم كه شما كه از طرز نوشتارتان معلوم است از ديار وهابي برور ....تان هستيد زره درست نيست بنويسيد ذره (به خدا اگه يه زره دنبال حقيقت باشي) و فوش نه: فحش درست است . اول برو فارسي ياد بگير و زبان اردو را كنار بذار بعد در سايت ايرانيان موحد مطلب دروغين بنويس. تو هيچ وقت شيعه موحد نبودي و نخواهي بود و كلا كلامت دروغ و كذب است. چقدر مسخره كه به اين راحتي و بي دليلي ادعا ميكني دست از اسلام ناب محمدي دست برداشته اي و گمراه و مشرك شده اي.... اگر هم كه چنين است(بر فرض محال) همان بهتر كه ننگ چنين شيعيان سست عنصري از دامن موحدان و مسلمانان واقعي از بين برود. در آخر بهترين دعاي من و هم مذهبانم براي شما اين است: انشا الله در دنيا و آخرت با عمر محشور و مانوس شوي.... و ما با مولانا و مقدانا امير المومنين اسد الله الغالب علي ابن ابي طالب(صلوات الله و سلامه عليه) محشور و مانوس شويم. يا امير المومنين.(ع).
17   نام و نام خانوادگي:  AbdulMontaghem     -   تاريخ:   03 بهمن 88
السلام عليكم جميعا دوستان عزيز جناب عمر داماد علي در واقع همان سيوان و بهنام است. ايشان هيچگاه شيعه نبوده و نخواهد بود. ايشان يك وهابي به تمام معناس و هدفش از ابراز اينگونه نظرات ايجاد اختلال در روند عالي اين سايت نورانيست. تا به حال يك1 ملياردم شيعيان به فرقه ي ضاله اهل بدعت نگرويده اند و نخواهند گرويد. بلكه هر روز هزاران نفر گروه گروه مسلمان شده و شيعه ميشوند. براي اين گونه بيماران رواني كه با ابراز نظرات ضد و نقيض سعي در بر هم زدن افكار عمومي دارن دعا كنيد تا شفا يابند. ايشان حتي انقدر كوتاه فكر است كه طرز نوشتارش رو هم عوض نكرده و با لهجه ي بلوچي نظر مينويسد.(البته به بلوچهاي عزيز جسارت نشود) يا شافي...
18   نام و نام خانوادگي:  محمد علي     -   تاريخ:   06 بهمن 88
بنگريد به اين اقرار از ابوبكر خوشا به حال تو اي پرنده ميوه ميخوري و بر درخت مي نشيني نه حساب و كتابي داري و نه عقاب و عذابي. اي كاش من هم در كنار راه بر درختي بودم و شتري بر من گذشته مرا مي خورد و سپس همراه با سرگين آن خارج مي شدم و هرگز از بشر نبودم. كنز العمال ج 12 ص 528 و 529 ش 35698تا35703
19   نام و نام خانوادگي:  امير     -   تاريخ:   09 بهمن 88
سلام به همه شيعيان راستين مولا علي (ع) آقا اين نويسنده شماره 11 خيلي با حاله . خيلي هم گيجه . كلي خنديدم . اولا كه ميگه با سعد الغامدي ظاهرا يه مشوره داشته !!!!!!!!. (منظورش مشورت !!!! ) بعد جناب سعد يه هويي معجزه ميكنه و اونو با تمام خانواده و فاميلش جميعا سني ميكنه . اين جناب سعد الغامدي ظاهرا جادوگر بوده نه پروفسور ضمنا از نوشتن كلمه مشوره كاملا مشخصه كه اين بلوچ عزيز خواسته بلوچي را پاس بداره و دقيقا با لهجه بلوچي نوشته !!!!!!! مشوره . پس نسل اندر نسلش سني بوده نه شيعه !!! عجب دروغگوي بزرگي ؟؟؟!!!! عمر جون پسر خوب تورو سايت عقيده هدايت كرده نه سعد الغامدي ؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! انشالله خداوند تو رو با سردمداران سايت عقيده محشور كنه .!!!!
20   نام و نام خانوادگي:  عمران     -   تاريخ:   13 اسفند 88
تشکر مي کنم از همه تان امابرخي از احاديث آدرس آن کامل نيست اگر لطف کنيد کاملتر بنويسد در مراجعه کتب به سختي احاديث را پيدا مي کنيم. از علماي اهل سنت گله منديم هيچ زمان اين احاديث را براي ما نگفته اند. هزاران مطلب نهفته در دل کتب اهل سنت که واقعيت را بيان مي کند.به ما نرساننده اند. ما در پي مطالب ناب در منابع اهل هستيم که علماي اهل سنت به علت هاي آن را پنهان مي کنند.متاسفانه در سوالات از علماي اهل سنت به اتهام رد ميشوند. اين فحش دادن وفرار ها و رد شدن از کنار سوالات حقيقت را پنهان نمي کند.حقيقت يابي وحق گرايي فطري است. انسانهاي که فطرت آن زنده است از حقيقت ترس ندارند در واقع رسالت رسول براي بيان حقيقت است. من علمم به آن اندازه قد ندارد اين احاديث را پرينت گرفتم به در خانه هر عالمي از اهل سنت که مي شناختم بردم يا راوي آنرا کذاب و يا مطالعه چنين احاديث را مضله مي دانند و يااستفاده از چنين سايت را گمراه کننده! اما جواب که بتواند ذهنم را آرام کنم نيافتم.علماي اهل سنت متاسفانه؛اسلام را به ارث مي شناسند، شراب خوردن خادم الحرمين با جرج بوش را توجيه مي کنندو استدلال دارند. انتحار بر عليه مسلمانان را جهاد مي دانند. فسق و فجور يزيد و و معاويه را به علت صحابه بودن سر پوش مي گذارند. درروايت مي خوانيم عايشه به علت ريختن سم به گلوي پيامبر قاتل و ابوبکر به خاطر هجومش به خانه دختر پيامبر نادمند. عمر بعلت ضارب بودن دختر پيامبر و آتش زدن دري خانه او سقط محسنش قاتل است پس ما پيروان چه کساني هستيم که در تاريخ در کتب ما ثبت است ما نمي دانيم. آيا تقصير علماي اهل سنت است يا جهالت ما. فقط در اين مطلب ماند ه ام که چرا علي با آن شجاعت و شهامت توصيف ناپذير در مقابل چنين ستم ها سکوت کرده بود؟. سم که در گلوي پيامبر ريخته مي شود بايد چرا علي سکوت کند ؟ در مقابل تهاجم و ديگر بي حرمتي ها علي در مقابل فاطمه دختر پيامبر چه جواب دارد ؟
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

در هر قسمت كه آدرسي ناقص بود ، تذكر دهيد تا اصلاح شود

با تشكر از شما

گروه پاسخ به شبهات

21   نام و نام خانوادگي:  momen abdullah     -   تاريخ:   15 اسفند 88
جناب عمران پاسخ شما در سوره هم نامتان است!!! «أم حسبتم أَن تدخلوا الجنة و لما يعلم الله الذين جاهدوا منكم و يعلم الصابرين» «آيا پنداشتيد كه داخل بهشت مى‏شويد، بى‏آنكه خداوند جهادگران و شكيبايان شما را معلوم بدارد؟» (سوره آل عمران آيه 142) دقت فرماييد که خداوند عظيم و اعلي هم «صبر» و هم «جهاد» را لازمه بهشتي شدن دانسته است. بسيار دقت فرماييد که خداوند کريم اين آيه را در ادامه دو آيه قبلي بيان مي‌فرمايد که در آن آيه آمده است: «... تلك الايام نداوِلها بين الناسِ و ليعلَم الله الذين ءامنوا...» ********** جناب عمران ما در زماني زندگي مي‌کنيم که ماشين‌ها جاي بردگان را گرفته اند. فلذا خالي از لطف نيست که به خداوند بگوييم که خدايا ما ماشين تو هستيم!!! حال بنده از شما سئوالي مي‌پرسم تمام ماشينها چه صنعتي و چه اتومبيل و چه طياره و چه ... در يک چيز مشترک هستند: يک دکمه براي روشن شدن يک دکمه براي خاموش شدن چرا؟؟ زيرا وقتي به آن ماشين «امر» مي‌شود که کار کند شما انتظار داريد که با تمام قوا کار کند. و همچنين به آن «امر» مي‌شود که خاموش شود شما انتظار داريد بلافاصله از کار بازايستد. ****** جناب عمران مسلما ماشيني که با دکمه استارت به خوبي کار نکند و تاخير کند ماشين خوبي نيست. ولي ماشيني هم که با فشار دکمه استاپ از حرکت بازنايستد به هيچ وجه خريداري ندارد!!!! برده‌اي هم که به او بگوييد کار کن و کار نکند فائده‌اي ندارد. ولي برده‌اي هم که به او بگوييد بايست و نايستد جز دردسر حاصلي ندارد. عبدي که خداوند متعال به او بگويد جهاد کن و يا نماز بخوان و تنبلي کند مقام بالايي ندارد. ولي عبدي هم که خداوند به او دستور خاموشي دهد و خاموش نباشد نيز در عبوديتش شک است. ********** جناب حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) در زماني جهاد کرد که هر کسي غير از او سستي و کاهلي مي‌کرد (نمونه‌اش مقابل عمروبن عبدود) ايشان نيز در زماني سکوت کردند که هر کسي غير از ايشان ادعاي حکومتش گوش فلک را کر مي‌کرد. اين يعني چه؟؟؟ يعني عبوديت تام. يعني بندگي مطلق. يعني برده خداوند بودن. يعني براي خداوند يک ماشين بودن. *********** جناب عمران مگر حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) براي «شجاعت و شهامت توصيف ناپذير» شمشير مي‌زد؟؟؟ مگر ايشان به خاطر «شجاعت و شهامت توصيف ناپذير » با کفار نبرد کردند؟ مگر ايشان براي قرب به «شجاعت و شهامت توصيف ناپذير» جهاد مي‌کردند؟؟ ايشان فقط و فقط براي يک دليل و آنهم اطاعت امر الله متعال شمشير زدند و قتال کردند. ********* حتما اين صفحه را مطالعه فرماييد: چرا اميرمؤمنان (عليه السلام) از همسرش دفاع نكرد؟ آيا حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) جز شاگرد محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) بودند؟ آيا رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) در مقابل کفار مکه در هنگام بايکوت و محاصره شمشير در دست گرفتند؟ آيا همين بايکوت سبب وفات حضرت خديجه (سلام الله عليها) و حضرت ابوطالب (عليه السلام) نشد؟ يا علي
22   نام و نام خانوادگي:  عليرضا ميرزائي     -   تاريخ:   16 اسفند 88
ياعلي مدد. انشا الله مشمول دعاهاي حضرت ولي عصر(عج)باشيد. با قدرت ادامه دهيد.اجركم عندالله.
23   نام و نام خانوادگي:  فرامرز سروشان     -   تاريخ:   16 اسفند 88
با عرض سلام و تشكر از مقاله بسيار مفيدتان. يا علي مدد
24   نام و نام خانوادگي:  عمران     -   تاريخ:   16 اسفند 88
جناب momen abdullah !
هر منصف جواب شمارا در قبال سوالاتم بخوانند چه قضاوت خواهد کرد. سوال از يک چيز و جواب از چيز ديگر! بر خلاف رويه اين سايت ، نظر پردازي نموده ايد. بدون استدالهاي منطقي جواب گفته ايد. سوال ما اين است. که چرا علي در مقابل ستم ها سکوت کرده بود؟. سم که در گلوي پيامبر ريخته مي شود بايد چرا علي سکوت کند ؟ روايت از علي در اين باره وجود ندارد،يا اگر وجوددارد مي خواستم بيان کنيد ،علي رضي الله حد الاقل به فرزندان وصيت مي کرد. که پيامبر توسط سم به شهادت رسيده است.شهادت پيامبر مسله کوچک نيست که علي در اين باره سکوت کند.
در باره سوال دومم به آدرس لطف کرده ايد مراجعه مي کنم.
هيچ مسلماني منکر جهاد و عبدبودن علي رضي الله عنه به معناي واقعي کلمه نيست.
25   نام و نام خانوادگي:  ايمان از مهاباد     -   تاريخ:   17 اسفند 88
با سلام شايد باورش برايتان سخت باشد ولي قول مي دم كه جهانيان با چشم خود مي بينند كه رسول الله همراه ابوبكر باهم وارد بهشت خواهند شد
26   نام و نام خانوادگي:  momen abdullah     -   تاريخ:   17 اسفند 88
جناب ايمان از مهاباد
آيا رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) حتي يکبار براي اخذ زکات از شمشير استفاده کردند؟
پس چرا ابوبکر بر خلاف سنت رسول الله(صلي الله عليه و آله) زکات را به زور شمشير جمع‌آوري کرد؟
علت شروع اين بدعت شوم توسط ابوبکر چه بود؟ آيا ابوبکر عقل خود را بيش از رسول الله (صلي الله عليه و آله) مي‌دانست؟
اصولا اخذ زوري و به ضرب شمشير اموال نام ديگرش چيست؟ چپاول؟
يا علي
27   نام و نام خانوادگي:  پويا     -   تاريخ:   03 فروردين 89
با عرض سلام و خسته نباشيد و تبريك سال نو
برادر عمران
كمتر شيعه اي پيدا مي شود كه در كتابهايش در مورد مذهبش تحقيق كند و اعتقادش به اين مذهب بر حق بيشتر نشود. و بر عكس اگر اهل سنت به كتابهاي معتبر خود مراجعه كنند حتي اگر متعصب هم باشند، شك و ترديد رهايشان نخواهد كرد. دليلش اين است كه شما از عترت پيامبر(ص) فاصله گرفته ايد و كتابهاي شما پر از سخنان ضد و نقيض است. من به عنوان يك دوست و برادرانه به شما پيشنهاد مي كنم كه كتاب "اسرار آل محمد" ترجمه ي كتاب سليم بن قيس هلالي را مطالعه كنيد.
انشاالله خداوند همه ي ما را به راه راست هدايت كند. آمين يا ارحم الراحمين.
28   نام و نام خانوادگي:  Mohsen     -   تاريخ:   09 فروردين 89
سلام عليكم ضمن تشكر از زحمات شما عزيزا با حاج آقاي قزويني بنده مي خواستم بگويم كه آدرس هايي كه از كتابهاي عامه داده ميشه مثل صحيح مسلم و بخاري ، ناقص است ! اگه آدرس باب تاريخ چاپ كتاب و در كجا چاپ شده رو بديد ممنون مي‌شم يا علي
جواب نظر:

 

29   نام و نام خانوادگي:  مريم     -   تاريخ:   17 فروردين 89
سلام دوستان افرادي كه درباره ى دامادي عمر بحث دارن اگه يه نگاهي به اين تحقيق بندازن خالي از لطف نيست. انشاالله خدا هممون و به راه راست هدايت كنه. بررسي شبهه ازدواج عمر با ام كلثوم در يك ماه اخير ، دوستان زيادي اين شبهه را مطرح كرده‌ و از ما درخواست پاسخ كرده‌اند كه آيا ازدواج ام كلثوم با عمر بن الخطاب صحت دارد يا افسانه‌اي بيش نيست ؟ و اگر صحت دارد ، آيا دليلي بر اثبات حسن روابط ميان خليفه دوم و اهل بيت مي‌شود يا خير ؟ در اين مقاله سعي شده به اين پرسش مهم پاسخ داده شود . ************** تاريخ بشر ، هميشه در معرض تحريف سردمداران و سياست‌مداران بوده است . تاريخ اسلام نيز از اين قاعده مستثنا نيست . از آن‌جايي كه حكومت‌هاي اسلامي هميشه در اختيار حاكمان جوري از اهل تسنن بوده است ، آن‌ها نهايت تلاش را كرده‌اند تا تاريخ را به دلخواه خود بنويسند . حكومت بني اميه ، نمونه بارز حكومت‌هاي تحريف‌گر است . يكي از افسانه‌هايي كه دودمان بني اميه به تاريخ افزوده‌اند ، ازدواج ام كلثوم با عمر بن خطاب است. علماي شيعه در باره اين ازدواج نظرات مختلفي داشته‌ و دارند ، برخي از آن‌ها اصل وجود دختري به نام ام كلثوم را براي حضرت زهرا سلام الله عليها منكر شده اند ؛ چنانچه محقق معاصر و از مفاخر شيعة ساكن نجف جناب آقاي باقر شريف القرشي در اين باره مي‌گويد : ليس لصديقة الطاهرة بنت غير السيدة زينب. و انّها تكنّا بأُمّ كلثوم. كما ذكرنا اليه بعض المحققين. و علي ايّ حال فإنّي اذهب بغير تردد اذا ان الصديقة الطاهرة الزهراء ليس عندها بنت تسمّي بأُم كلثوم .(حياة سيدة النساء فاطمة الزهرا سلام الله عليها، ص 219) صديقه طاهره ، دختري غير از حضرت زينب نداشته است و همو كنيه‌اش ام كلثوم بوده است ؛ چنانچه برخي از محققين نيز بر اين عقيده هستند . به هر حال من بدون ترديد عقيده دارم كه صديقه طاهره دختري به نام ام كلثوم نداشته است . برخي ديگر اصل وقوع ازدواج را رد كرده‌اند ؛ از جمله مرحوم شيخ مفيد رحمت الله عليه در دو رساله مجزا به نام‌هاي المسائل العُكبرية و المسائل السروية ، و نيز سيد ناصر حسين الهندي در كتاب افحام الأعداء والخصوم اين مطلب را بررسي و دلايل محكمي بررد اين ازدواج آورده‌اند . و برخي ديگر اصل ازدواج را پذيرفته‌ ؛ ولي گفته‌اند كه اين ازدواج با زورگويي و تهديد عمر بن خطاب بوده است ؛ چنانچه سيد مرتضي رضوان الله تعالي عليه در كتاب تنزيه الأنبياء ، ص 191 مي‌فرمايد: أنّه ( عليه السلام ) ما أجاب عمر إلى انكاح بنته إلا بعد توعد وتهدد ... امام علي عليه السلام به عمر پاسخ مثبت نداد ؛ مگر بعد از تهديد و زورگويي او . از آن‌جايي كه بناي ما بر خلاصه نويسي است ، دوستان عزيزي كه علاقه مند هستند مي‌توانند به كتاب‌هاي : افحام الأعداء والخصوم ، تأليف علامه سيد ناصر حسين الهندي ، تزويج ام كلثوم من عمر ، تأليف آيت الله ميلاني مد ظله العالي ، و نيز كتاب زواج ام كلثوم ، نوشته سيد علي شهرستاني مراجعه فرمايند . در اين سه كتاب تمامي روايات اهل سنت و شيعه مورد بررسي قرار گرفته و دلايل محكم و قاطعي بر رد اين ازدواج آورده شده است . در اين مختصر به چند دليل و اشكال اشاره وبحث مي‌كنيم . محور اول : حقايق تاريخي ، وقوع ازدواج را زير سؤال مي‌برد: نخستين كسي كه از اهل سنت اين افسانه را دامن زد . ابن سعد ( متوفاي 230هـ) در الطبقات الكبري است . وي مي‌نويسد: أم كلثوم بنت علي بن أبي طالب بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصي وأمها فاطمة بنت رسول الله وأمها خديجة بنت خويلد بن أسد بن عبد العزى بن قصي تزوجها عمر بن الخطاب وهي جارية لم تبلغ فلم تزل عنده إلى أن قتل وولدت له زيد بن عمر ورقية بنت عمر ثم خلف على أم كلثوم بعد عمر عون بن جعفر بن أبي طالب بن عبد المطلب فتوفي عنها ثم خلف عليها أخوه محمد بن جعفر بن أبي طالب بن عبد المطلب فتوفي عنها فخلف عليها أخوه عبد الله بن جعفر بن أبي طالب بعد أختها زينب بنت علي بن أبي طالب. (الطبقات الكبرى، محمد بن سعد، ج 8، ص 462 – 463) ام كلثوم ، دختر علي بن أبي طالب -كه مادرش فاطمه دختر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم بود - عمر بن خطاب با او ازدواج كرد ؛ در حالي هنوز به سن بلوغ نرسيده بود ! تا زماني كه عمر كشته نشده بود در كنار او به سر مي برد و زيد بن عمر و رقيه را به دنيا آورد . بعد از عمر ، با عون بن جعفر بن أبي طالب و بعد از آن با محمد بن جعفر ازدواج كرد . وقتي محمد بن جعفر از دنيا رفت با برادرش عبد الله بن جعفر بعد از حضرت زينب ازدواج كرد ... در اين حديث آمده است كه ام كلثوم بعد از به كشته شدن عمر بن خطاب با پسر عمويش عون بن جعفر ازدواج كرد . بعد كه عون فوت كرد ، با برادرش محمد ازدواج كرد و بعد از آن كه محمد فوت كرد ، با عبدالله برادر ديگرش ازدواج كرد ؛ در حالي كه راوي فراموش كرده كه عون و محمد هردو در جنگ شوشتر سال 16 يا 17 هجري در زمان خليفه دوم كشته شده‌اند ؛ يعني همسر دوم و سوم ام كلثوم قبل از همسر اول فوت كرده‌اند! ابن حجر در الاصابه مي‌گويد: وقال أبو عمر استشهد عون بن جعفر في تستر وذلك في خلافة عمر وما له عقب. (الإصابة، ابن حجر، ج 4، ص 619) ابو عمر مي گويد : عون بن جعفر در جنگ شوشتر در زمان عمر شهيد شد و هيچ فرزندي از او بر جاي نماند . ابن عبد البر مي‌گويد: عون بن جعفر بن أبي طالب ولد على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم أمه وأم أخويه عبد الله ومحمد بنى جعفر بن أبي طالب أسماء بنت عميس الخثعمية واستشهد عون بن جعفر وأخوه محمد بن جعفر بتستر ولا عقب له. (الاستيعاب، ابن عبد البر، ج 3، ص 1247) عون بن جعفر بن أبي طالب در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به دنيا آمد، مادر او و دو برادرش عبد الله و محمد، اسماء بنت عميس خثعميه بو ، عون بن جعفر و برادرش محمد در جنگ شوشتر شهيد شدند و هيچ فرزندي از خود بر جاي ننهادند. با اين‌حال، چگونه مي‌شود كه آن‌ها بعد از عمر با ام كلثوم ازدواج كرده باشند ؟ شايد دو باره زنده شده و براي تصحيح اين افسانه با ام كلثوم ازدواج كرده باشند ! علاوه بر اين كه ازدواج ام كلثوم با عبد الله جعفر شوهر حضرت زينب امكان پذير نيست و مضمون روايت جمع بين دو خواهر مي باشد؛ زيرا حضرت زينب تا بعد از واقعه كربلا زنده بود و همسر عبد الله بوده است . محور دوم : اهانت به ناموس رسول خدا اهل سنت براي اين‌كه ازدواج عمر و ام كلثوم را ثابت كنند ، روايات ساختگي فراواني را نقل كرده‌اند كه از شنيدن و خواندن آن‌ها عرق شرم از پيشاني‌ انسان جاري مي‌شود . ما از اهل سنت مي‌پرسيم: اثبات حسن روابط به چه قيمتي؟ آيا اين قدر ارزش دارد كه چنين رواياتي جعل و چنين تعابير زشت و زننده‌اي مطرح كنند ؟ ازدواج ام كلثوم با عمر عوارضي دارد كه كمترين عارضه آن اهانت به ناموس رسول خدا است، آيا شما اين عوارض را مي‌پذيريد ؟ ابن حجر عسقلاني كه يكي از استوانه‌هاي علمي اهل سنت و حافظ علي الاطلاق آن‌ها است،‌ در كتاب الاصابة نقل مي‌كند: عن محمد بن علي أن عمر خطب إلى علي ابنته أم كلثوم فذكر له صغرها فقيل له إنه ردك فعاوده فقال له علي أبعث بها إليك فإن رضيت فهي امرأتك فأرسل بها إليه فكشف عن ساقها فقالت مه لولا إنك أمير المؤمنين للطمت عينيك. (الاصابه، ج8، ص464) از محمد بن علي روايت شده است كه عمر ام كلثوم را از علي (عليه السلام) خواستگاري كرد ، امام خردسال بودن او را يادآوري كرد . به عمر گفته شد : علي تو را بي‌پاسخ گذاشته است ، دوباره نزد وي برو . امام علي عليه السلام فرمود : من ام كلثوم را به نزد تو مي‌فرستم ، اگر خوشت آمد ، او را به همسري خود انتخاب كن . امام عليه السلام ام كلثوم را نزد عمر فرستاد ، عمر ساق پاي ام كلثوم را برهنه كرد ! ام كلثوم فرمود : اگر خليفه نبودي چشمت را كور مي‌كردم! و نيز ذهبي يكي ديگر از استوانه‌هاي علمي اهل سنت در سير أعلام النبلاء نقل مي‌كند: قال أبو عمر بن عبد البر: قال عمر لعلي: زوجنيها أبا حسن، فإني أرصد من كرامتها مالا يرصد أحد، قال: فأنا أبعثها إليك، فإن رضيتها، فقد زوجتكها ، يعتل بصغرها ، قال: فبعثها إليه ببرد، وقال لها: قولي له: هذا البرد الذي قلت لك، فقالت له ذلك. فقال: قولي له: قد رضيت رضي الله عنك، ووضع يده على ساقها، فكشفها، فقالت: أتفعل هذا؟ لولا أنك أمير المؤمنين، لكسرت أنفك، ثم مضت إلى أبيها، فأخبرته وقالت: بعثتني إلى شيخ سوء! (سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج3، ص501) ابن عبد البر مي‌گويد : عمر به علي ( عليه السلام ) گفت : ام كلثوم را به همسري من در بياور ، من مي‌خواهم به وسيله اين ازدواج به كرامتي برسم كه احدي نرسيده است . امام گفت : من او را نزد تو مي‌فرستم ، اگر رضايتش را جلب كردي ، او را به عقدت درمي‌آورم ـ گر چه ام كلثوم به خاطر خردسال بودن بهانه ‌آورد ـ امام (عليه السلام) ام كلثوم را به همراه پارچه‌اي نزد عمر فرستاد و به او گفت : از جانب من به عمر بگو ، اين پارچه‌اي است كه به تو گفته بودم ، ام كلثوم نيز سخن امام را به عمر رساند . عمر گفت : به پدرت از جانب من بگو ، من راضي شدم خدا از تو راضي باشد . بعد عمر دستش را بر ساق ام كلثوم نهاد و آن را برهنه كرد . ام كلثوم گفت : چرا چنين مي‌كني؟ اگر خليفه نبودي ، دماغت را مي‌شكستم. بعد نزد پدرش رفت و او را از عمل عمر خبردار كرد و گفت : مرا به نزد پير مرد بدي فرستادي . همچنين خطيب بغدادي در كتاب تاريخ بغداد زشت‌ترين تعبيرات را به كار برده و در حقيقت تهمت زشتي را به امير المؤمنين عليه السلام مي‌زند: فقام علي فأمر بابنته من فاطمة فزينت ثم بعث بها إلى أمير المؤمنين عمر ، فلما رآها قام إليها فأخذ بساقها وقال: قولي لأبيك قد رضيت، قد رضيت، قد رضيت . فلما جاءت الجارية إلى أبيها قال لها : ما قال لك أمير المؤمنين ؟ قالت : دعاني و قبلني فلما قمت أخذ بساقي وقال : قولي لأبيك قد رضيت. (تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، ج 6، ص 180) علي (عليه السلام) دخترش را آرايش كرد و نزد عمر فرستاد ، عمر وقتي او را ديد ، به سوي او آمد و ساق پاي او را گرفت و به او گفت : به پدرت بگو ، راضي شدم ، راضي شدم ، راضي شدم . و ام كلثوم نزد پدرش آمد ، امام از او سؤال كرد : عمر به تو چه گفت : ام كلثوم عرض كرد : مرا صدا زد ، و بوسيد، وقتي كه بلند شدم ، ساق پايم را گرفت ! گفت : از جانب من به پدرت بگو ، راضي شدم . اين تعابير آن قدر زشت و زننده است كه حتي صداي بعضي از علماي اهل سنت را نيز درآورده است . به قول معروف آش آن قدر شور شده است كه صداي آشپز هم در آمده است . سبط ابن الجوزي در اين باره مي‌گويد: ذكر جدي في كتاب منتظم ان علياً بعثها لينظرها و ان عمر كشف ساقها و لمسها بيده، هذا قبيح والله. لو كانت امة لما فعل بها هذا. ثم باجماع المسلمين لايجوز لمس الاجنبيه. (تذكرة الخواص، ص321) جدّ من در كتاب منتظم نقل كرده است كه علي (عليه السلام) ام كلثوم را نزد عمر فرستاد تا او را بنگرد ؛ اما عمر ساق پايش را برهنه كرد و با دستش آن را لمس كرد . به خدا قسم چنين چيزي قبيح است ، حتي اگر او كنيز بود ، عمر حق نداشت اين كار را انجام دهد ؛ چرا كه به اجماع مسلمين دست زدن به زن نامحرم جايز نيست . ما به جعلي بودن اين روايات يقين داريم ؛ اما از آن‌جايي كه بزرگترين علماي اهل سنت اين مطالب را مطرح كرده‌اند ، از آن‌ها مي‌پرسيم : آيا سزاوار است كه به امير المؤمنين عليه السلام چنين نسبت‌هاي ناروايي داده شود ؟ آيا آن حضرت دخترش را قبل از ازدواج و محرميت به چنين ديدار شرم آورى مى فرستد؟ چگونه است كه يك دختر خردسال زشتي چنين عملي را درك مى كند؛ اما خليفه مسلمين آن را درك نمى كند ؟ آيا سزاوار است كه خليفه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) چنين عمل زشتي را انجام دهد ؟ و آيا چنين كسي مي‌تواند خلق خدا را به صراط مستقيم الهي هدايت كند ؟ اگر كسي با خواهر شما ، دختر شما و يا حتي مادر شما ( نه با ناموس رسول خدا ) چنين عمل زشتي را انجام مي‌داد ، چه نظري در باره وي پيدا مي‌كرديد ؟ اگر اين عمل را نمي‌پسنديد ، چرا آن را در حق ناموس رسول خدا نقل مي‌كنيد ؟ محور سوم : مخالفت با سنت رسول خدا خداوند در قرآن كريم خطاب به همه مؤمنين فرموده است: لَّقَدْ كاَنَ لَكُمْ فىِ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كاَنَ يَرْجُواْ اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الاَْخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا . الأحزاب / 21. مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نيكويى بود ؛ براى آن ها كه اميد به رحمت خدا و روز رستاخيز دارند و خدا را بسيار ياد مى‏كنند . در اين آيه خداوند خطاب به مؤمنين مي‌فرمايد كه پيامبر در همه جا براي شما اسوه است و مراد از اسوه در مورد رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) پيروي كردن از او است، و اگر تعبير به « لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ» شده است و استقرار و استمرار در گذشته را افاده مى‏كند ، براى اين است كه اشاره كند اين وظيفه هميشه ثابت است ، و هميشه بايد آن حضرت الگوي شما باشد . و نيز معناى آيه اين است كه يكى از فلسفه‌هاي رسالت رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) و ايمان آوردن به او ، اين است كه به او تأسى كنيد، هم در گفتارش و هم در رفتارش‏ . از طرف ديگر ، اين مطلب نيز قطعي است كه وقتي عمر و ابوبكر به خواستگاري حضرت زهرا سلام الله عليها آمدند ، پيامبر اسلام دست رد بر سينه آن‌ها زد و از آن‌دو روي گرداند . در حقيقت مي‌خواست به آن دو بگويد كه شما لياقت اين را نداريد كه با خانواده رسول خدا رابطه خويشاوندي برقرار كنيد ، نه تناسب سني با حضرت زهرا داريد و نه تناسب ايماني ، و نه اخلاقي نسبي و ... ابن حجر هيثمي در باب 11 از صواعق محرقه كه آن را بر ضد شيعه نوشته است،‌ مي‌گويد: وأخرج أبو داود السجستاني أنّ أبا بكر خطبها ، فأعرض عنه صلى الله عليه وآله ، ثمّ عمر فأعرض عنه ... (الصواعق المحرقة: 163، إفحاء الأعداء: 51، عن ذخائر العقبى: 29) ابو داود سجستاني نقل كرده است كه ابوبكر از حضرت زهرا خواستگاري كرد ، رسول گرامي اسلام از او روي گرداند ، سپس عمر خواستگاري كرد و رسول خدا از او نيز روي‌گرداند .... ابن حبان در صحيحش و نسائي در سننش مي‌نويسند: عن عبد الله بن بريدة عن أبيه قال خطب أبو بكر وعمر رضى الله عنهما فاطمة فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم إنها صغيرة فخطبها على فزوجها منه. (سنن النسائي ،‌ ج 6 ،‌ ص62 و خصائص أمير المؤمنين (ع) ، النسائي ، ص 114 و صحيح ابن حبان ، ابن حبان ، ج 15 ، ص 399 و ...) عبد الله بن بريده از پدرش نقل مي‌كند كه ابوبكر و عمر از فاطمه خواستگاري كردند ، پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم به آن‌ها فرمود: فاطمه خردسال است، سپس علي عليه السلام خواستگاري نمود ، پيامبر او را به ازدواج علي عليه السلام درآورد . حاكم نيشابوري بعد از نقل اين حديث مي‌گويد: هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه. (المستدرك ، ج 2 ،‌ ص167) اين حديث ، طبق شرائطي كه بخاري و مسلم در صحت روايت قائل بودند ، صحيح است ؛ اما آن‌ دو نقل نكرده‌اند . پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم مي‌خواست بگويد كه شما دو نفر از نظر سني با حضرت زهرا تناسبي نداريد و تناسب سني در ازدواج ضروري است. و از آن‌جايي كه امام علي عليه السلام از هر نظر با حضرت زهرا هم كفو بودند ،پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم بلا فاصله به او پاسخ مثبت داد . متقي هندي مي‌نويسد: خطب أبو بكر وعمر فاطمة إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم فأبى رسول الله صلى الله عليه وسلم عليهما .(كنز العمال ، المتقي الهندي ، ج 13 ، ص 114) ابوبكر و عمر فاطمه را از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم خواستگاري كردند ، آن حضرت نپذيرفت . و همچنين هيثمي مي‌نويسد: عن حجر بن عنبس ، فقال : خطب أبو بكر وعمر رضى الله عنهما فاطمة رضى الله عنها فقال النبي صلى الله عليه وسلم هي لك يا على . رواه الطبراني ورجاله ثقات .(مجمع الزوائد ، ج 9 ، ص204 و أسد الغابة ، ابن الأثير ، ج 1 ، ص 386 و ج 5 ، ص 520 و المعجم الكبير ، الطبراني ، ج 4 ، ص 34 و مجمع الزوائد ، الهيثمي ، ج 9 ، ص 204 و ...) حجر بن عنبس مي گويد : ابوبكر و عمر فاطمه (عليها السلام ) را از پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم خواستگاري كردند ، پيامبر خطاب به علي عليه السلام فرمود : فاطمه براي شما است . اين روايت را طبراني نقل كرده و راويان آن مورد اعتماد هستند . با اين توضيح ، چطور مي‌شود كه امير المؤمنين عليه السلام اسوه بودن پيامبر را فراموش كرده و بر خلاف سنت رسول خدا كاري را انجام دهد كه آن حضرت از انجام آن كراهت داشته است ؛ با اين كه خود امام علي عليه السلام در نهج البلاغه ، خطبه قاصعه مي‌فرمايد: وَ لَقَدْ كُنْتُ أَتَّبِعُهُ اتِّبَاعَ الْفَصِيلِ أَثَرَ أُمِّهِ يَرْفَعُ لِي فِي كُلِّ يَوْم مِنْ أَخْلَاقِهِ عَلَماً وَ يَأْمُرُنِي بِالِاقْتِدَاءِ. من دنبال او مى‏رفتم همان گونه كه بچه شتر دنبال مادرش مى‏رود ، آن بزرگوار هر روز براى من پرچمى از اخلاق فاضله خود بر مى‏افراشت و مرا به پيروى از آن دستور مى‏داد . در نتيجه قبول چنين ازدواجي از سوي امير المؤمنين عليه السلام مخالفت با سنت رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم محسوب مي‌شود و امكان ندارد كه امير المؤمنين عليه السلام با سنت رسول خدا مخالفت كرده باشد . محور چهارم: احياء سنت جاهلي توسط عمر يكي ديگر از عوارض اثبات ازدواج ام كلثوم با عمر ، اين است كه ثابت مي‌كند ، عمر بن الخطاب بعد از گذشت سي سال از بعثت نبي مكرم اسلام و چندين سال خلافت بر مسلمين و جانشيني رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم ، هنوز مبلّغ سنت‌هاي جاهلي بوده و نتوانسته سنت‌هاي زشت جاهلي را فراموش كند ؛‌ با اين كه نبي مكرم اسلام صريحاً در روايات فراواني او و ديگر مسلمانان را از همان سنت جاهلي منع كرده است . ابن سعد در الطبقات الكبري مي‌نويسد : بعد از آن كه عمر ام كلثوم را از امام علي (عليه السلام) خواستگاري كرد، به مهاجرين و انصاري كه در كنار قبر پيامبر نشسته بودند گفت: رفئوني فرفؤوه وقالوا بمن يا أمير المؤمنين قال بابنة علي بن أبي طالب. (الطبقات الكبرى ، محمد بن سعد ، ج 8 ، ص 463) به من تبريك بگوييد، پس به او تبريك گفته و سؤال كردند، در باره چه كسي تبريك بگوييم؟ عمر گفت: به خاطر ازدواج با دختر علي. تبريك گفتن با جمله «رفئوني» يا «بالرفاء والبنين» در زمان جاهليت مرسوم بود؛ هنگامي كه پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم مبعوث شدند، از اين عمل نهي كردند؛ چنانچه نووي تصريح مي‌كند: وكانت ترفئة الجاهلية أن يقال (بالرفاء والبنين) ثم نهى النبي صلى الله عليه وسلم عنها. (المجموع ، محيى الدين النووي ، ج 16 ، ص 205) تبريك گفتن جاهليت به اين صورت بود كه مي‌گفتند: «بالرفاء والبنين»، سپس پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم از آن نهي كرد. همچنين ابن حجر عسقلاني در فتح الباري، ج9، ص 192 بحث مفصلي را در اين زمينه، تحت عنوان «كيف يدعي للمتزوج» مطرح و روايات فراواني را در نهي از گفتن اين جمله آورده است. و عيني ، يكي ديگر از شارحين صحيح بخاري در كتاب عمدة القاري مي‌نويسد: قوله: (بارك الله لك) وهذه اللفظة ترد القول: بالرفاء والبنين، لأنه من أقوال الجاهلية، والنبي صلى الله عليه وسلم كان يكره ذلك لموافقتهم فيه ، وهذا هو الحكمة في النهي. (عمدة القاري ، العيني ، ج 20 ، ص 146) «بارك الله لك» سخني است كه گفتن «بالرفاء والبنين» را رد مي‌كند؛ چرا كه اين جمله از سخنان عصر جاهليت بوده است و پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم از گفتن اين كلمه بدش مي‌آمد و دليل نهي پيامبر هم به جهت مخالفت با سنن جاهلي بود. سؤال ما از علماي اهل سنت اين است كه چرا عمر بر خلاف سنت رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم تلاش مي‌كند كه سنت‌هاي عصر جاهلي را دو باره زنده كند؟ مگر پيامبر از اين عمل نهي نكرده بود؟ محور پنجم : عدم تناسب سني بنا به نقل اهل سنت اين ازدواج در سال 17هق اتفاق افتاده است؛ چنانچه يعقوبي از تاريخ نويسان اهل سنت مي‌نويسد: وخرج عمر إلى مكة سنة 17 ... وفي هذه السنة خطب عمر إلى علي بن أبي طالب أم كلثوم بنت علي .... عمر ، در سال 17 هـ به طرف مكه حركت و در همين سال از دختر علي بن أبي طالب (عليه السلام) خواستگاري كرد . ام كلثوم نيز كه در آخرين سال زندگي نبي مكرم به دنيا آمده است در زمان خواستگاري عمر هفت سال بيشتر نداشته است . چنانچه ابن سعد در طبقات به اين حقيقت اشاره كرده و مي‌نويسد: تزوجها عمر بن الخطاب وهي جارية لم تبلغ. (طبقات الكبري، ابن سعد، ج8، ص462_463) عمر با ام كلثوم ازدواج كرد ؛ در حالي كه هنوز ام كلثوم به سن بلوغ نرسيده بود . و در روايت ديگري مي‌نويسد: لما خطب عمر بن الخطاب إلى علي ابنته أم كلثوم قال يا أمير المؤمنين إنها صبية .(الطبقات الكبرى، محمد بن سعد ، ج 8 ، ص 464) زماني كه عمر ، ام كلثوم را از علي (عليه السلام) خواستگاري كرد ، علي (عليه السلام) فرمود : اي امير مؤمنان ، او كودكي بيش نيست . از طرف ديگر عمر بن الخطاب وقتي در سال 23 هـ كشته شد ، شصت و سه سال داشته ؛ پس در سال 17 هـ 57 سال داشته است؛ يعني بين ام كلثوم و عمر بيش از 50 سال فاصله سني وجود داشته است . سؤال ما از اهل سنت اين است كه چه تناسبي بين ام كلثوم هفت ساله و عمر بن خطاب پنجاه و هفت ساله وجود داشته است ؟ ام كلثوم چه گناهي كرده است كه مجبور است با يك پيرمرد شصت ساله ازدواج كند؟ وقتي كه ابوبكر و عمر از مادرش حضرت زهرا سلام الله عليها خواستگاري كردند ، پيامبر عدم تناسب سني را دليل بر رد خواستگاري آن‌ها دانست ، آيا اين تناسب سني ، بعد از سال‌ها بين كوچكترين فرزند حضرت زهرا و شيخين به وجود آمده بود ؟ امير المؤمنين عليه السلام، چون موافق با اين ازدواج نبود ، عين همان سخن پيامبر را كه در هنگام خواستگاري از حضرت زهرا عليها السلام در پاسخ آن دو فرموه بود ، بيان كرده و مي‌گويد: ام كلثوم هنوز خردسال است. جالب اين است كه عمر بن خطاب خودش با ازدواج پيرمردان با دختران جوان مخالف بوده است . ابن عساكر در تاريخ المدينة مي‌نويسد: أتى عمر بن الخطاب بامرأة شابة زوجوها شيخاً كبيراً فقتلته فقال: أيها الناس اتقوا الله ولينكح الرجل لمته من النساء ، ولتنكح المرأة لمتها من الرجال يعني شبهها. (تاريخ المدينة ، ج2، ص 769 ، كنز العمال ، ج15، ص 716، ح 42857) زني جواني را كه با پيرمردي ازدواج كرده بود و سپس شوهرش را كشته بود ، نزد عمر آوردند ، عمر گفت: اي مردم از خدا بترسيد ،‌ هر مردي بايد بازني همسان خودش (هم كفو خودش ) ازدواج كند و هر زني نيز بايد با مردي ازدواج كند كه همسان او هست . آيا اين عمل مصداق اين آيه نمي‌شود: أتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَ فَلَا تَعْقِلُون‏ البقرة /44 . آيا مردم را به نيكى دعوت مى‏كنيد ؛ اما خودتان را فراموش مى‏نماييد ؛ با اين كه شما كتاب (آسمانى) را مى‏خوانيد ! آيا نمى‏انديشيد؟ و همچنين سرخسي حنفي از بزرگان اهل سنت در كتاب المبسوط مي‌نويسد: وبلغنا عن عمر رضي الله عنه أنه قال لأمنعن النساء فروجهن الا من الأكفاء ... وفيه دليل أن الكفاءة في النكاح معتبرة. (المبسوط ، السرخسي ، ج 4 ، ص 196) از عمر روايت شده كه مي‌گفت: من از ازدواج زنان جلوگيري مي‌كنم؛ مگر اين كه با همتاي او( هم كفو او) باشد و اين دليل بر اين است كه در ازدواج همتا بودن معتبر است. همچنين دارقطني در سننش ، متقي هندي در كنز العمال از قول عمر نوشته‌اند: عن إبراهيم بن محمد بن طلحة، قال: قال عمر: "لأمنعن تزوج ذات الأحساب إلا من الأكفاء". (سنن الدارقطني، الدارقطني، ج 3، ص 206 و كنز العمال، المتقي الهندي، ج 16، ص 534) از ابراهيم بن محمد بن طلحه نقل شده است كه عمر مي‌گفت : من از ازدواج كساني كه داراي شرافت خانوادگي هستند منع مي‌كنم ؛ مگر با همتاي او باشد . ما از جناب سرخسي مي‌پرسيم ، چه سنخيت و چه شباهتي بين عمر 57 ساله و ام كلثوم 7 ساله وجود داشته است ؟ آيا مي‌توان خانواده و نسب عمر را با نسب ام كلثوم مقايسه كرد؟ آيا صحّاك ، با حضرت زهرا كه سيده زنان اهل بهشت است، مي‌تواند يكسان باشد؟ آيا خطاب را مي‌توان با رسول اكرم و امير المؤمنين عليهما السلام برابر دانست؟ ما نمي‌خواهيم در اين مقاله به بررسي نسب عمر بپردازيم، دوستان مي‌توانند به منابع زير مراجعه كنند: البداية والنهاية:2/269، السيرة النبوية ، ابن كثير: 1/153. تاريخ مدينة دمشق ، ابن عساكر: 19/495، أسد الغابة: 2/238 جامع البيان لابن جرير الطبري: 7/110، أحكام القرآن للجصاص: 2/604، مسند أبي يعلى الموصلي: 6/360، المصنف لابن أبي شيبة الكوفي: 7/438 و .... به اين نكته نيز بايد توجه داشت كه خود جناب عمر نيز گفته كه در من از سنن جاهلي چيزي جز نكاح باقي نمانده است چنان كه ابن سعد در الطبقات مي نويسد: عن محمد بن سيرين قال قال عمر بن الخطاب ما بقي فيّ شئ من أمر الجاهلية إلا أنّي لست أبالي إلى أي الناس نُكحت وأيهم أنكحت. (الطبقات الكبرى، محمد بن سعد، ج 3، ص 289) محور ششم: خشونت ذاتي و اخلاق تند عمر يكي از خصلت‌هاي معروف عمر بن الخطاب كه تمامي مسلمين بر آن اتفاق و اجماع دارند ، اخلاق تند و رفتار بد او با مردم و به خصوص با خانواده‌اش است . موارد بسياري در باره ترش رويي و اخلاق ناسازگار عمر با مردم نقل شده است كه ما فقط به چند مورد اشاره خواهيم كرد . ابن تيميه حراني مي‌نويسد: وقد تكلموا مع الصديق في ولاية عمر وقالوا ماذا تقول لربك وقد وليت علينا فظا غليظا . صحابه با ابوبكر در باره جانشيني عمر با او صحبت كردند و گفتند : چرا يك فرد خشن و غير صالح را بر خلافت گزيدهاى و بر مردم تحميل كردى؟ فردا جواب خدا را چه خواهى داد ؟ منهاج السنة ، ج6 ، ص155 ، الناشر : مؤسسة قرطبة ، الطبعة الأولى ، 1406، تحقيق : د. محمد رشاد سالم عدد الأجزاء : 8 . و در جاي ديگر مي‌نويسد: لما استخلفه أبو بكر كره خلافته طائفة حتى قال طلحة ماذا تقول لربك إذا وليت علينا فظا غليظا . همان ، ج7 ، ص 461. زماني كه ابوبكر عمر را به جانشيني انتخاب كرد ، برخي از اين انتخاب ناراحت شدند ، طلحه گفت : جواب خدا را چه خواهى داد هنگامي كه به ملاقات او بروي از بابت اين‌كه فردي خشن و بد اخلاق را بر ما مسلط كردي ؟ و نيز شاه ولي الله دهلوي ناصبي در مقصد أول از فصل چهارم كتاب ازالة الخفاء مي‌نويسد: و أخرج أبو بكر بن أبي شيبة عن زيد بن الحارث ، أن أبا بكر حين حضره الموت أرسل إلى عمر يستخلفه فقال الناس : تستخلف علينا فظا غليظا ولو قد ولينا كان أفظ وأغلظ فما تقول لربك إذا لقيته . ابن أبي شيبه از زيد بن حارث نقل كرده است كه : وقتي در حال احتضار قرار گرفت ، كسي را به دنبال عمر فرستاد تا او را جانشيني خود كند ، مردم گفتند : كسي را بر ما مسلط مي‌كني كه خشن و بد اخلاق است ، جواب خدا را چه خواهي داد هنگامي كه او را ملاقات كني از بابت اين كه شخص بد اخلاق و خشني مثل عمر را بر ما مسلط مي‌كني . تمامي اصحاب رسول خدا ؛ اعم از مهاجرين و انصار به انتخاب عمر اعتراض كردند و عمده دليل آن‌ها نيز خشونت ذاتي و اخلاق تند عمر بوده است . روايت در اين باب آن‌قدر زياد است كه از حد تواتر نيز گذشته است . ما اين دو روايت از زبان ابن تيميه و شاه ولي الله نقل كرديم به اين خاطر بود كه اهل سنت و به خصوص وهابيت ، سخن آن دو را از سخن پيامبر نيز بالاتر مي‌دانند و لذا نمي‌توانند از اين بابت ايرادي بگيرند . حتي در زمان خلافت عمر، بسياري از صحابه مي‌آمدند و به از بابت اخلاق تند و آزار و اذيتي كه نسبت به مردم روا مي‌داشت اعتراض مي‌كردند. مسلم نيشابوري در صحيحش مي‌نويسد كه أبي بن كعب خطاب به عمر گفت: يَا ابْنَ الْخَطَّابِ فَلَا تَكُونَنَّ عَذَابًا عَلَى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. (صحيح مسلم ، ج 6 ، ص179، كتاب الآداب، باب الاستيذان) اي پسر خطاب ! بر اصحاب رسول خدا عذاب نباش . اين نشان مي‌دهد كه صحابه رسول خدا از اخلاق تند عمر و از بد اخلاقي‌هاي او در امان نبودند و اين نوع رفتار عمر ، مردم را به ستوه آورده بوده كه كساني همچون أبي بن كعب مي‌آيند و به عمر اين مسأله را متذكر مي‌شوند . از اين‌ها كه بگذريم، مهم اخلاق و رفتار عمر با خانواده اش است كه همين اخلاق ، او را در بسياري از خواستگاري‌ها با شكست مواجه كرده است. ما به چند نمونه اشاره مي‌كنيم . طبري و ابن أثير ، دو تاريخ نويس معروف اهل سنت مي‌نويسند: وخطب أم كلثوم ابنة أبي بكر الصديق إلى عائشة فقالت أم كلثوم: لا حاجة لي فيه إنه خشن العيش شديد على النساء . فأرسلت عائشة إلى عمرو ابن العاص فقال: أنا أكفيك. فأتى عمر فقال: بلغني خبر أعيذك بالله منه . قال : ما هو ؟ قال : خطبت أم كلثوم بنت أبي بكر . قال : نعم ، أفرغبت بي عنها أم رغبت بها عني ؟ قال : ولا واحدة ولكنها حدثة نشأت تحت كنف أمير المؤمنين في ليني ورفق ، وفيك غلظة ، ونحن نهابك وما نقدر أن نردك عن خلق من أخلاقك فكيف بها. (الكامل في التاريخ ، ابن الأثير ، ج 3 ، ص 54 – 55 و تاريخ الطبري ، ج 3 ، ص 270) عمر بن خطاب ابتدا به خواستگارى ام كلثوم دختر ابوبكر رفت ، عايشه اين پيشنهاد را با خواهرش مطرح كرد . در پاسخ گفت : مرا با او كارى نيست . عايشه گفت : آيا اميرالمؤمنين را نمى خواهى ؟ گفت : آرى نمى خواهم ، او در زندگى سخت و خشن و با زنان تندخو و بد رفتار است. عايشه كسى را نزد عمرو عاص فرستاد و ماجرا را براي او بازگو كرد . عمرو عاص گفت : من ماجرا را درست مى كنم، آن گاه نزد عمر رفت و گفت: اى امير مؤمنان خبرى شنيده ام كه خدا كند درست نباشد، عمر گفت: چيست؟ گفت: ام كلثوم دختر ابوبكر را خواستگاري كرده‌اي؟ گفت: بله، مرا براى او نمى‌پسندى يا او را براى من نمى‌پسندى؟ گفت: هيچكدام ، ولى او نوسال است و در سايه ام المؤمنين عايشه با ملايمت و مدارا بزرگ شده و تو تندخويى و ما از تو مى ترسيم و نمى توانيم هيچيك از عادات تو را بگردانيم ... و من بهتر از او را به تو نشان مى دهم : ام كلثوم دختر على بن ابيطالب را اخلاق بد عمر آن قدر معروف بوده است كه حتي دختران خردسال از آن آگاه بوده اند . و جالب اين است كه عمر سخن عمروعاص را مي‌پذيرد تا مبادا با اخلاق بد خود روح ابوبكر را آزرده باشد ؛ اما به خود جرأت مي‌دهد كه به پيشنهاد عمروعاص ناصبي به خواستگاري دختر رسول خدا برود . آيا رعايت حق ابوبكر لازم ؛ اما رعايت حق رسول خدا لازم نيست ؟ اين نشان مي‌دهد كه هدف عمروعاص نيز از اين پشنهاد اذيت و‌ آزار ذريه رسول خدا بوده است و گرنه با توجه به علمي كه از اخلاق عمر داشت ، نبايد اين پشنهاد را مي‌كرد. عمرو عاص تندخويى و درشتى را بر دختر ابوبكر و آزار و اذيت او را روا نمى داند، امّا تندخويى و اذيت و آزار را بر ذريه رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) روا مى داند و عمر نيز اين پشنهاد را مي‌پذيرد! همچنين مقريزي از علماي اهل سنت داستان خواستگاري از دختر ابوبكر را اين‌گونه نقل مي‌كند كه بعد از خواستگاري ، مغيرة بن شعبه به ديدار عايشه رفت ، او را غمگين و ناراحت ديد ، از او علت ناراحتي او را پرسيد ، عايشه گفت : عمر از ام كلثوم خواستگاري كرده ، او دختر خردسالي است و من اميد زندگي بهتر از زندگي با عمر براي او دارم . مغيره از خانه عايشه بيرون آمد و نزد عمر رفت و به او گفت: إلا إنك يا أمير المؤمنين رجل شديد الخلق على أهلك ، وهذه صبية حديثة السن، فلا تزال تنكر عليها الشئ فتضربها ، فتصيح ، فيغمك ذلك ، وتتألم له عائشة .... (إمتاع الاسماع، المقريزي، جلد: 6، ص207) تو اي امير المؤمنين ، مردي سخت‌گير و بد اخلاق نسبت به خانواده‌ات هستي و ام كثوم دختر خردسالي است ، مي‌ترسم به زور چيزي از او بخواهي و او اطاعت نكند و تو او را كتك بزني و او داد و فرياد و تو را ناراحت كند و عايشه نيز از اين عمل غمگين شود ... عمر با شنيدن سخنان مغيره ، سخن او را تأييد و دست از خواستگاري برداشت . اين نشان مي دهد كه حتي كساني همچون عمروعاص و مغيرة بن شعبه كه از مشاورين و معاونين نزديك عمر به حساب مي‌آمدند ، از اخلاق بد و ناسازگار او با خانواده و اطرافيانش آگاه بوده‌اند و عمروعاص با هدف آزار و اذيت خاندان رسول خدا و دشمني ديرينه‌اي كه با آن حضرت داشتند ، اين پشنهاد را مطرح كرده‌ است . ابن عبد البر نيز مي‌نويسد: خطب عمر بن الخطاب أم كلثوم بنت أبي بكر إلى عائشة فأطمعته وقالت أين المذهب بها عنك فلما ذهبت قالت الجارية تزوجيني عمر وقد عرفت غيرته وخشونة عيشه والله لئن فعلت لأخرجن إلى قبر رسول الله صلى الله عليه وسلم ولأصيحن به. (الاستيعاب ، ابن عبد البر ، ج 4 ، ص 1807) عمر ، ام كلثوم دختر ابوبكر را از عايشه خواستگاري كرد ، عايشه او را اميدوار كرد و به ام كلثوم گفت ، رأي تو در اين باره چيست؟ ام كلثوم گفت: تو را مرا به ازدواج عمر در مي‌آوري؛ در حالي كه مي‌داني كه او در زندگي چه قدر سخت‌گير و خشن است؛ به خدا اگر اين كار را انجام دهي، من به سوي قبر رسول خدا مي روم و در نزد آن حضرت فرياد خواهم زد . همچنين طبري و ابن أثير مي‌نويسند: وخطب أم أبان بنت عتبة بن ربيعة فكرهته وقالت يغلق بابه ويمنع خيره ويدخل عابسا ويخرج عابسا. (تاريخ الطبري ، ج 3 ، ص 270 و الكامل في التاريخ ، ابن الأثير ، ج 3 ، ص 55) عمربن خطاب از «ام ابان بنت عتبه» خواستگارى كرد آن دختر نمى پذيرفت و مى گفت : درش را مى بندد ، خيرش به كسى نمى رسد ، عبوس مى آيد و عبوس مى رود . با اين وضعيت اخلاقي عمر ، چگونه ممكن است امير المؤمنين عليه السلام دخترش را به چنين فرد خشن و بد اخلاق بدهد و با تن دادن به اين ازدواج اسباب آزار و اذيت روح نبي مكرم اسلام و حضرت زهرا سلام الله عليها را فراهم كند ؟ محور هفتم: امام علي عليه السلام عمر را دروغگو ، خيانت كار و ...مي‌داند مسلم نيشابوري به نقل از عمر بن الخطاب مي‌نويسند كه وي خطاب به امام علي عليه السلام و عمويش عباس گفت: ثُمَّ تُوُفِّيَ أَبُو بَكْرٍ وَأَنَا وَلِيُّ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَوَلِيُّ أَبِي بَكْرٍ فَرَأَيْتُمَانِي كَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا. (صحيح مسلم ، ج5 ، ص152 ، كتاب الحدود ، باب حكم الفئ) ابوبكر از دنيا رفت و من بعد از او خليفه پيامبر و ابوبكر شدم و شما (علي عليه السلام و عباس) مرا دروغگو، گناه كار، فريب‌كار و خيانت‌كار مي‌دانستيد . اين اعتقاد واقعي امير المؤمنين عليه السلام نسبت به خليفه اول و دوم بوده است؛ آيا امكان دارد كه شخص عاقل دختر نازنينش را به چنين فردي بدهد ؟ چه رسد به امير المؤمنين عليه السلام . محور هشتم: ازدواج با تهديد و زورگويي در كتاب‌هاي شيعه نيز رواياتي در اين باب وجود دارد ؛ اما با بررسي تك تك آن‌ها متوجه خواهيم شد كه اين روايات نه تنها روابط حسنه ميان حضرت امير عليه السلام با عمر بن خطاب را ثابت نمي كند؛ بلكه نشانگر روابط زورمدارانه و رسيدن به اهداف از راه توسل به زور مي باشد. مرحوم كليني رضوان الله تعالي عليه در كتاب كافي اين روايات را نقل مي‌كند: 1- مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ لَمَّا خَطَبَ إِلَيْهِ قَالَ لَهُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ إِنَّهَا صَبِيَّةٌ قَالَ فَلَقِيَ الْعَبَّاسَ فَقَالَ لَهُ مَا لِي أَ بِي بَأْسٌ قَالَ وَ مَا ذَاكَ قَالَ خَطَبْتُ إِلَى ابْنِ أَخِيكَ فَرَدَّنِي أَمَا وَ اللَّهِ لَأُعَوِّرَنَّ زَمْزَمَ وَ لَا أَدَعُ لَكُمْ مَكْرُمَةً إِلَّا هَدَمْتُهَا وَ لَأُقِيمَنَّ عَلَيْهِ شَاهِدَيْنِ بِأَنَّهُ سَرَقَ وَ لَأَقْطَعَنَّ يَمِينَهُ فَأَتَاهُ الْعَبَّاسُ فَأَخْبَرَهُ وَ سَأَلَهُ أَنْ يَجْعَلَ الْأَمْرَ إِلَيْهِ فَجَعَلَهُ إِلَيْهِ. هشام بن سالم از امام صادق عليه السلام نقل مي‌كند كه آن حضرت فرمود : زماني كه عمر بن الخطاب از ام كلثوم خواستگاري كرد ، امير المؤمنين به او فرمود : ام كلثوم خردسال است . امام صادق مي‌فرمايد : عمر با عباس ملاقات كرد و به او گفت : من چگونه ام ، آيا مشكلي دارم ؟ عباس گفت : تو را چه شده است ؟ عمر گفت : از برادر زاده‌ات دخترش را خواستگاري كردم ، دست رد بر سينه‌ام زد ، قسم به خدا چشمه زمزم را پر خواهم كرد ، هيچ كرامتي را براي شما نمي‌گذارم ؛ مگر اين كه آن را از بين ببرم ، دو شاهد بر مي‌انگيزم كه او سرقت كرده و دستش را قطع خواهم كرد . عباس به نزد امير المؤمنين عليه السلام آمد، او را از ماجرا با خبر ساخت و از او درخواست كرد كه تصميم در اين باره را بر عهده او نهد ، حضرت امير نيز مسأله ازدواج را به عهده عباس گذاشت . 2- عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ وَ حَمَّادٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) فِي تَزْوِيجِ أُمِّ كُلْثُومٍ فَقَالَ إِنَّ ذَلِكَ فَرْجٌ غُصِبْنَاه. (الكافي ،5 ، 346) از امام صادق عليه السلام در باره ازدواج ام كلثوم سؤال كردند ، حضرت فرمود : او ناموسي است كه از ما غصب كرده‌اند . 3- حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ عَنِ ابْنِ سَمَاعَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ وَ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَرْأَةِ الْمُتَوَفَّى عَنْهَا زَوْجُهَا أَ تَعْتَدُّ فِي بَيْتِهَا أَوْ حَيْثُ شَاءَتْ قَالَ بَلْ حَيْثُ شَاءَتْ إِنَّ عَلِيّاً (عليه السلام) لَمَّا تُوُفِّيَ عُمَرُ أَتَى أُمَّ كُلْثُومٍ فَانْطَلَقَ بِهَا إِلَى بَيْتِه. (الكافي ، ج6 ، ص115) عبد الله بن سنان و معاوية بن عمار مي گويند :‌ از امام صادق عليه السلام در باره زني كه شوهرش مرد سؤال كردم كه در كجا عده نگه‌دارد؟ حضرت فرمود : هر جا كه بخواهد مي‌تواند عده‌اش را نگه دارد . سپس فرمود : هنگامي كه عمر مُرد ، علي عليه السلام به نزد ام كلثوم آمد و دست او را گرفت و به خانه خويش برد . 4- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى وَ غَيْرُهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) عَنِ امْرَأَةٍ تُوُفِّيَ زَوْجُهَا أَيْنَ تَعْتَدُّ فِي بَيْتِ زَوْجِهَا تَعْتَدُّ أَوْ حَيْثُ شَاءَتْ قَالَ بَلَى حَيْثُ شَاءَتْ ثُمَّ قَالَ إِنَّ عَلِيّاً ع لَمَّا مَاتَ عُمَرُ أَتَى أُمَّ كُلْثُومٍ فَأَخَذَ بِيَدِهَا فَانْطَلَقَ بِهَا إِلَى بَيْتِهِ. (الكافي ، ج6 ، ص115) سليمان بن خالد مي‌گويد : از امام صادق عليه السلام در باره زني كه شوهرش مرده سؤال كردم كه آيا در خانه شوهرش عده نگه دارد يا هر جا كه دلش خواست ؟ امام عليه السلام فرمود : هر جا كه دلش مي‌خواهد ، سپس فرمود : وقتي عمر از دنيا رفت ، امام علي عليه السلام دست ام كلثوم را گرفت و به خانه‌اش آورد . اهل سنت هرگز به اين روايات استدلال نخواهند كرد ؛ زيرا با كنارهم قرار دادن اين روايات ، حتي بر فرض وقوع اين ازدواج ،هيچ خدمتي به حسن روابط بين امام علي عليه السلام و عمر بن الخطاب نمي‌كند ؛ بلكه سوء روابط را ثابت مي‌كند ؛ زيرا حد اكثر چيزي كه اين روايات ثابت مي‌كنند ، ازدواج با تهديد و ارعاب ؛ آن‌هم با دختر خردسالي بوده است كه نه خودش به اين ازدواج راضي بوده و نه پدرش . آيا چنين ازدواجي مي‌تواند براي عمر بن خطاب فضيلت محسوب شود و آيا مي‌تواند دلالت بر صميميت و دوستي ميان خليفه دوم و امير المؤمنين داشته باشد ؟ از برخي از روايات اهل سنت نيز استفاده مي‌شود كه اين ازدواج بعد از تهديد‌ها و زورگويي‌هاي عمر اتفاق افتاده و شلاق عمر نقش اساسي در اين ازدواج داشته است . طبراني و هيثمي مي‌نويسند: بعد از آن كه امام علي عليه السلام با عقيل، عباس و امام حسن مشورت كرد، عقيل مخالفت و به امام علي عليه السلام اعتراض كرد و گفت اگر اين كار را انجام دهي، چنين و چنان مي‌شود . امام علي عليه السلام به عباس فرمود: والله ما ذلك منه نصيحة ولكن درة عمر أحرجته إلى ما ترى. (معجم الكبير ، ج3 ، ص45 و مجمع الزوائد ، ج 4 ،‌ ص272) به خدا سوگند ! سخن او از روي خيرخواهي نبود ؛ بلكه تازيانه عمر او را به آن‌چه مي‌بيني واداشته است . و ابن سعد مي‌نويسد كه وقتي امام علي عليه السلام خردسال بودن او را دليل بر رد خواستگاري عمر يادآوري كرد ، عمر گفت: إنك والله ما بك ذلك. ولكن قد علمنا ما بك . به خدا سوگند ! عذر تو اين نيست ؛ ولي مي‌دانم كه هدف تو چيست. (الطبقات الكبرى 8: 464) و نيز هيثمي و طبراني نوشته‌اند كه وقتي عمر از مخالفت عقيل با خبر شد ، گفت: ويح عقيل ، سفيه أحمق. (مجمع الزوائد، ج4، ص272 و معجم الكبير للطبرانى ، ج 3 ، ص45) واي بر عقيل ، او سفيه و احمق شده است طبري در ذخائر العقبي مي‌نويسد: خطب عمر إلى علي ابنته أم كلثوم فأقبل علي عليه وقال إنها صغيرة فقال عمر لا والله ما ذلك بك ولكن أردت منعي. (ذخائر العقبى، احمد بن عبد الله الطبري، ص 168_167) عمر ، ام كلثوم را از امام علي عليه السلام خواستگاري كرد ، امام علي آمد و فرمود : او خردسال است ، عمر گفت : به خدا سوگند ، عذر تو اين نيست ؛ بلكه فقط مي‌خواهي مرا از اين امر بازداري. اگر واقعاً قصد امير المؤمنين منع عمر بود و به اين ازدواج راضي نبود ، چرا عمر اين همه اصرار و تهديد مي‌كند ؟آيا يك حاكم مسلمان حق دارد براي به دست آ‌وردن دختر مسلمان ؛ آن‌هم دختري كه هنوز به سن بلوغ شرعي نرسيده است ، دست به چنين تهديد‌هايي بزند؟ البته در تاريخ نمونه‌هاي زيادي وجود دارد كه زورمداران و سردمداران با تأسي از عمر ، وقتي مي‌خواستند خانواده و بستگان رسول خدا را آزار و اذيت كنند، پشنهاد ازدواج با دختران و نواده‌هاي پيامبر را مطرح مي‌كردند و اگر آن‌ها موافق نبودند ، با زور و تهديد اين كار را عملي مي‌كردند. نمونه بارز آن ازدواج زور مدارانه و ازدواج غاصبانه حجاج بن يوسف ثقفى با دختر «عبدالله بن جعفر بن ابيطالب » است كه به منظور توهين به خاندان رسول خدا مبادرت به غصب ناموس هاشمى كرد . ابن جوزي مي‌نويسد: وتزوج الحجاج ابنة عبدالله بن جعفر، فلما دخلت عليه نظر اليها وعبرتها تجود على خدها، فقال لها: بابى و امى، مم تبكين؟ فقالت: من شرف اتضع، ومن ضعة شرفت. (اخبار النساء ، ابن جوزى ، ص65) حجاج بن يوسف كه دختر عبدالله بن جعفر را به ازدواج خود درآورد ، چون بر او وارد شد ديد اشك بر گونه هايش جارى است. گفت: پدر و مادرم فدايت چرا گريانى؟ گفت: از شرافتى كه خوار و حقير شد و از پستى كه بزرگى يافت . و نيز ابن أبي طيفور در بلاغات النساء مي‌نويسد: قال لما زفت ابنة عبد الله بن جعفر( وكانت هاشمية جليلة) إلى الحجاج بن يوسف ونظر إليها في تلك الليلة وعبرتها تجول في خديها فقال لها بأبي أنت وأمي مما تبكين قالت من شرف اتضع ومن ضعة شرفت. (بلاغات النساء ، ابن طيفور ، ص 110) وقتي دختر عبد الله جعفر را براي زفاف نزد حجاج بردند، وقتي به او نگاه كرد، ديد كه اشك‌هاي او بر گونه‌هايش جاري است. گفت: پدر و مادرم فدايت چرا گريانى؟ گفت: از شرافتى كه خوار و حقير شد و از پستى كه بزرگى يافت . آيا پس از آن همه ظلم و جنايتي كه حجاج بن يوسف در باره خاندان پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و بنى هاشم انجام داده است ، مى توان به استناد اين ازدواج تجاهل كرد كه روابط حجاج بن يوسف با اهل بيت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) دوستانه بوده و او مرتكب هيچ ظلم و جنايتى نسبت به آن ها نشده است ؟ محور نهم: بررسي روايات اهل تسنن روايات زيادي از طريق اهل سنت در باره اين ازدواج وارد شده است كه تمامي اين روايات از نظر سندي مشكل دارند و نيز آن قدر با هم تعارض دارند كه هرگز قابل جمع نيستند. حضرت آيت الله ميلاني در كتاب« تزويج ام كلثوم من عمر» تمامي اين روايات را بررسي و رد كرده است. از آن‌جايي كه هدف ما بر خلاصه نويسي است‌، از بررسي باقي روايات خودادري مي‌كنيم و فقط يك روايت را كه بخاري در صحيحش نقل كرده، بررسي خواهيم كرد كه اتفاقا تنها روايتي كه اهل سنت مي‌توانند ادعا كنند كه از نظر سندي مشكلي ندارد، همين روايت است؛ اما ما ثابت خواهيم كرد كه حتي همين روايت نيز نمي‌تواند اهل سنت را به مقصودشان برساند. بخاري مي‌نويسد: حَدَّثَنَا عَبْدَانُ، أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ، أَخْبَرَنَا يُونُسُ، عَنِ ابْنِ شِهَاب [زهري]، قَالَ ثَعْلَبَةُ بْنُ أَبِي مَالِك إِنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ رضى الله عنه قَسَمَ مُرُوطًا بَيْنَ نِسَاء مِنْ نِسَاءِ الْمَدِينَةِ، فَبَقِيَ مِرْطٌ جَيِّدٌ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ مَنْ عِنْدَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَعْطِ هَذَا ابْنَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الَّتِي عِنْدَكَ. يُرِيدُونَ أُمَّ كُلْثُوم بِنْتَ عَلِيّ. فَقَالَ عُمَرُ أُمُّ سَلِيط أَحَقُّ. وَأُمُّ سَلِيط مِنْ نِسَاءِ الأَنْصَارِ، مِمَّنْ بَايَعَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَ عُمَرُ فَإِنَّهَا كَانَتْ تَزْفِرُ لَنَا الْقِرَبَ يَوْمَ أُحُد. قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ تَزْفِرُ تَخِيطُ. (كتاب الجهاد والسير، ب 66 ، باب حَمْلِ النِّسَاءِ الْقِرَبَ إِلَى النَّاسِ فِي الْغَزْوِ ، ح2881) ثعلبة بن مالك مي‌گويد : عمر ، لباس يا روسري‌هايي را بين زنان مدينه تقسيم مي‌كرد ، يكي از لباس‌هاي ارزشمند باقي مانده بود، گفتند اين سهم دختر پيامبر است كه نزد تو است . مقصود دختر علي (عليه السلام) بود . عمر گفت: ام سليط كه از زنان مدينه بود سزاوارتر است؛ زيرا او در روز احد مشك‌هاي پاره را وسله مي‌زد و مي‌دوخت. در سند اين روايت شهاب الدين زهري وجود دارد كه: زهري، در خدمت گروه جعل حديث بني اميه. اولاً : زهري از كساني است كه در دربار بني اميه ، عضو گروه جعل حديث بوده است ؛ چنانچه ابن عساكر ، از علماي بزرگ اهل سنت در كتاب تاريخ مدينه دمشق مي‌نويسد: نا جعفر بن إبراهيم الجعفري قال كنت عند الزهري أسمع منه فإذا عجوز قد وقفت عليه فقالت يا جعفري لا تكتب عنه فإنه مال إلى بني أمية وأخذ جوائزهم فقلت من هذه قال أختي رقية خرفت قالت خرفت أنت كتمت فضائل آل محمد. (تاريخ مدينة دمشق ، ابن عساكر ، ج 42 ، ص 228) جعفر بن ابراهيم جعفرى مى گويد : در حال شنيدن حديث از زهري بودم ، ناگهان زن كهن سالى آمده و گفت : اى جعفرى از زهرى حديث نقل نكن . چون به بنى اميّه تمايل يافته و جوائزشان را دريافت كرده است ! گفتم : اين زن كيست ؟ زهرى گفت : خواهر من است و خرفت ـ ديوانه ـ شده است . آن زن در پاسخ گفت: تو خرفت ـ ديوانه ـ شده اى ؛ زيرا كه فضائل آل محمد را كتمان و پنهان مى كنى! ابن حجر در ترجمه اعمش مي‌گويد: وحكى الحاكم عن ابن معين أنه قال أجود الأسانيد الأعمش عن إبراهيم عن علقمة عن عبد الله فقال له انسان الأعمش مثل الزهري فقال برئت من الأعمش أن يكون مثل الزهري الزهري يرى العرض والإجازة ويعمل لبني أمية والأعمش فقير صبور مجانب للسلطان ورع عالم بالقرآن. (تهذيب التهذيب ، ابن حجر ، ج 4 ، ص 197) حاكم ( نيشابوري) از ابن معين نقل كرده است كه : بهترين سند اين است كه اعمش از ابراهيم ، از علقمه و او از عبد الله نقل كند. شخصي از او سؤال كرد ‌: اعمش مثل زهري است ؟ ابن معين گفت : بيزازم از اين كه اعمش مثل زهري باشد ؛ چرا كه زهري دنبال مال دنيا و گرفتن جايزه بود و براي بني اميه كار مي‌كرد ؛ اما اعمش فقير و صبور بود و از فرمانروايان دوري مي‌كرد ، اهل ورع و عالم به قرآن بود . و همچنين ذهبي در سير اعلام النبلاء مي‌نويسد: كان رحمه الله محتشما جليلا بزي الأجناد له صورة كبيرة في دولة بني أمية. (سير أعلام النبلاء ، الذهبي ، ج 5 ، ص 337) زهري ، داراي مال و ثروت زيادي بود و در حكومت بني اميه اسم و رسمي داشت . وتوفي عبد الملك ، فلزمت ابنه الوليد ، ثم سليمان ، ثم عمر بن عبد العزيز ، ثم يزيد ، فاستقضى يزيد بن عبد الملك على قضائه الزهري و .... (سير أعلام النبلاء ، الذهبي ، ج 5 ، ص 331) وقتي عبد الملك از دنيا رفت ، زهري ملازم و همراه پسرش وليد شد ، بعد از او با سليمان ، پس او با عمر بن عبد العزيز و بعد با يزيد بود. و در دوران يزيد بن عبد الملك منصب قضاوت را پذيرفت. از طرفي علماي اهل سنت؛ از جمله مزي و ذهبي از امام صادق عليه السلام نقل كرده‌اند كه آن حضرت فرمود: هشام بن عباد، قال: سمعت جعفر بن محمد ، يقول : الفقهاء أمناء الرسل ، فإذا رأيتم الفقهاء قد ركنوا إلى السلاطين فاتهموهم. (تهذيب الكمال، المزي، ج 5 ، ص 88 و تاريخ الإسلام ، الذهبي ، ج 9 ، ص 92) هشام بن عباد مي‌گويد: از جعفر بن محمد (عليه السلام) شنيدم كه مي‌فرمود: فقهاء امانت‌داران پيامبرانند؛ پس هر گاه آنان را ديديد كه به سلاطين تكيه كردند (با آن‌ها ملازم شدند) به آن ها بدبين شويد. با اين‌حال ، چگونه مي‌شود به چنين شخصي كه در دربار دشمنان امير المؤمنين كارش جعل حديث بر ضد امير المؤمنين بوده است ، اعتماد كرد ؟ زهري ، كثير الإدراج است ثالثاً : از آن‌جايي كه زهري كثير الأندارج بوده ، مدرجات و اضافات او حتي از ديدگاه بزرگان اهل سنت نيز هيچ اعتباري ندارد ؛ يعني زهري از كساني است كه الفاظي را از پيش خود در احاديث پيامبر اضافه مي‌كرده است و كلام خود را با كلام پيامبر خلط مي‌كرده است وبا توجه به متن روايت ، ظاهرا جمله « يُرِيدُونَ أُمَّ كُلْثُوم بِنْتَ عَلِيّ » از اضافات زهري است و در اصل روايت نبوده است. حسن بن سقاف از علماي اهل سنت در كتاب تناقضات الباني مي‌نويسد: ثم إن الزهري كان يدرج ألفاظا في الأحاديث النبوية هي من فهمه أو تفسيره نبه على ذلك بعض الأئمة كالبخاري وربيعة شيخ الامام مالك ... وكم في الفتح وغيره من جمل وكلمات وعبارات نبه عليها الحفاظ أنها من مدرجات وزيادات الزهري والله الهادي. (تناقضات الألباني الواضحات ، حسن بن علي السقاف ، ج 3 ، ص 336) زهري ، الفاظي را در احاديث نبوي زياد مي‌كرد كه آن الفاظ فهم و يا تفسير خودش بوده است ؛ چنانچه بعضي از ائمه ؛ همانند بخاري ، ربيعة شيخ و امام مالك به آن اشاره كرده‌اند . چه بسيار است در فتح الباري و ... جمله‌ها ، كلمات و عباراتي كه حافظان حديث اشاره كرده‌اند كه آن‌ها از زيادات زهري است. همان طوري كه ابن حجردر فتح الباري موارد متعددي در باره مدرجات زهري در كتاب صحيح بخاري آورده كه ما به چند مورد اشاره مي‌كنيم: 1- تنبيه ) قوله «وبعض العوالي الخ» مدرج من كلام الزهري في حديث أنس بينه عبد الرزاق عن معمر عن الزهري ... فقال هو إما كلام البخاري أو أنس أو الزهري كما هو عادته. (فتح الباري ، ابن حجر ، ج 2 ، ص 23) 2- قال الخطابي هذه الزيادة يشبه أن تكون من كلام الزهري وكانت عادته أن يصل بالحديث من كلامه ما يظهر له من معنى الشرح والبيان. (ج 5 ، ص 29) 3- قوله والعقب الخ ) بفتح العين المهملة وكسر القاف قوله وما نعلم أحدا من المهاجرات ارتدت بعد ايمانها هو كلام الزهري. (ج 5 ، ص 261) 4- قوله فهما على ذلك إلى اليوم ) هو كلام الزهري أي حين حدث بذلك. (ج 6 ، ص 141) 5- قوله وهي العوامر ) هو كلام الزهري أدرج في الخبر وقد بينه معمر في روايته عن الزهري فساق الحديث . و نيز موارد بسياري ؛ از جمله : ج 6 ، ص 174 وج 6 ، ص 249 و ج 7 ، ص 186 و ج 8 ، ص 87 و ج 9 ، ص 404 و ج 10 ، ص 78 و ج 10 ، ص 141 و ج 11 ، ص 507 و ج 12 ، ص 362 و ... و همچنين نووي ، يكي ديگر از بزرگان اهل سنت در باره دو روايتي كه از رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم در باره جهر و يا اخفات قرائت نماز پشت سر امام جماعت وارده شده ، مي‌نويسد: ( الشرح ) * هذان الحديثان رواهما أبو داود والترمذي وغيرهما وقال الترمذي هما حديثان حسنان وصحح البيهقي الحديث الأول وضعف الثاني حديث أبي هريرة وقال تفرد به عن أبي هريرة ابن أكيمة ، بضم الهمزة وفتح الكاف ، وهو مجهول قال وقوله فانتهى الناس عن القراءة مع رسول الله صلى الله عليه وسلم فيما جهر فيه هو من كلام الزهري وهو الراوي عن ابن أكيمة قاله محمد بن يحيى الذهلي والبخاري وأبو داود واستدلوا برواية الأوزاعي حين ميزه من الحديث وجعله من قول الزهري. (المجموع ، محيى الدين النووي ، ج 3 ، ص 363 ) اين دو حديث را ابوداود ، ترمذي و ديگران نقل كرده‌اند . ترمذي گفته است كه اين دو حديث حسن هستند . بيهقي ، حديث اول را تصحيح و حديث دوم را كه حديث ابو هريره از أبي اكيمه است تضعيف كرده است ؛ چرا كه أبي اكيمة مجهول است . و نيز بيهقي گفته است كه «فانتهى الناس عن القراءة مع رسول الله صلى الله عليه وسلم فيما جهر فيه» از كلام زهري است كه زهري روايت را از أبي اكيمه نقل كرده است . اين سخن را محمد بن يحيي الذهلي ، بخاري ، أبو داود گفته‌اند . و به روايت اوزاعي استدلال كرده‌اند ، هنگامي سخن زهري را از حديث جدا كرده‌اند و آن را كلام زهري قرار داده‌اند . اين نشان مي‌دهد كه « مندرجات » زهري از ديدگاه اهل سنت ارزشي ندارد و الا بيهقي يكي از دلايل ضعف حديث أبي هريره را اندارج زهري نمي‌دانست . زهري از مدلسين بوده است رابعاً: زهري از مدلسين بوده است ؛ چنانچه ابن حجر عسقلاني در كتاب « تعريف اهل التقديس بمراتب الموصوفين بالتدليس » ، ص109 ، شماره 102/36 ، زهري را در مرتبه سوم از مدلسين قرار داده و در تعريف اين مرتبه از مدلسين گفته است : الثالثة : من أكثر من التدليس فلم يحتج الأئمة من أحاديثهم إلا بما صرحوا فيه بالسماع ، ومنهم من رد حديثهم مطلقا . از طرف ديگر علماي اهل سنت تدليس و مدلسين تقبيح كرده و تدليس را برادر كذب دانسته‌اند ؛ چنانچه خطيب بغدادي در الكفاية في علم الرواية از قول شعبة بن حجاج مي‌نويسد: عن الشافعي ، قال: «قال شعبة بن الحجاج: التدليس أخو الكذب... وقال غندر: سمعت شعبة يقول : التدليس في الحديث أشد من الزنا ، ولأن أسقط من السماء أحب إلي من أن أدلس... المعافى يقول: سمعت شعبة يقول : لأن أزني أحب إلي من أن أدلس . تدليس ، برادر دروغ است . غنذر مي‌گويد : از شعبه شنيدم كه مي گفت : تدليس در حديث از زنا بدتر است ، من از آسمان سقوط كنم برايم بهتر از اين است كه تدليس كنم . معافي مي‌گويد : از شعبه شنيدم كه مي‌گفت : من زنا كنم ، بهتر از اين است كه تدليس كنم . و در ادامه مي‌نويسد: «خرّب الله بيوت المدلّسين، ما هم عندي إلا كذابون» و«التدليس كذب» (الكفاية في علم الرواية ، ص‏395، دار الكتاب العربي بيروت) خداوند ، خراب كند خانه تدليس كنندگان را ، آن‌ها در نزد من جز دروغ نيستند . تدليس همان دروغ است . آيا بازهم مي‌توان به روايت زهري اعتماد كرد؟ زهري ، دشمن امام علي عليه السلام است ثانياً : زهري نسبت به امير المؤمنين عليه السلام بد گويي مي‌كرده است . ابن أبي الحديد معتزلي شافعي در شرح نهج البلاغه مي‌نويسد: وَ كَانَ الزهْرِيُّ مِنَ الْمُنْحَرِفِينَ عَنْهُ عليه السلام وَ رَوَى جَرِيرُ بْنُ عَبْدِ الْحَمِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ شَيْبَةَ قَالَ شَهِدْتُ مَسْجِدَ الْمَدِينَةِ فَإِذَا الزُّهْرِيُّ وَ عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ جَالِسَانِ يَذْكُرَانِ عَلِيّاً فَنَالا مِنْهُ فَبَلَغَ ذَلِكَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ (عليه السلام) فَجَاءَ حَتَّى وَقَفَ عَلَيْهِمَا فَقَالَ أَمَّا أَنْتَ يَا عُرْوَةُ فَإِنَّ أَبِي حَاكَمَ أَبَاكَ إِلَى اللَّهِ فَحَكَمَ لِأَبِي عَلَى أَبِيكَ وَ أَمَّا أَنْتَ يَا زُهْرِيُّ فَلَوْ كُنْتُ بِمَكَّةَ لَأَرَيْتُكَ كَرَامَتَكَ‏. (شرح نهج البلاغة ، ابن أبي الحديد ، ج 4 ، ص 102) زهرى نيز از منحرفان نسبت به على عليه السلام بود . از محمد بن شيبه روايت شده است كه روزى در مسجد مدينه زهرى و عروة بن زبير نشسته بودند و از على بدگوئي ها ميكردند . اين خبر بعلى بن الحسين عليه السلام رسيد پيش آن‌ها آمده و فرمود : اما تو عروه پدرم با پدرت پيش خدا حكومت بردند خدا به نفع پدرم حكومت كرد . و تو اي زهرى ! اگر در مكه بودى نشان مي دادم كه چه شخصيتى دارى. آيا ادعاي كسي را كه از نواصب به شمار مي‌رفته است و به همراه سرسخت‌ترين دشمنان آن حضرت همواره امير المؤمنين عليه السلام را سبّ مي‌كرده است مي‌توان در باره اهل بيت عليهم السلام شنيد و قبول كرد ؟ و امام علي بن الحسين عليه السلام در نامه به زهري مي‌نويسد: ... وَ اعْلَمْ أَنَّ أَدْنَى مَا كَتَمْتَ وَ أَخَفَّ مَا احْتَمَلْتَ أَنْ آنَسْتَ وَحْشَةَ الظَّالِمِ وَ سَهَّلْتَ لَهُ طَرِيقَ الْغَيِّ بِدُنُوِّكَ مِنْهُ حِينَ دَنَوْتَ وَ إِجَابَتِكَ لَهُ حِينَ دُعِيتَ فَمَا أَخْوَفَنِي أَنْ تَكُونَ تَبُوءُ بِإِثْمِكَ غَداً مَعَ الْخَوَنَةِ وَ أَنْ تُسْأَلَ عَمَّا أَخَذْتَ بِإِعَانَتِكَ عَلَى ظُلْمِ الظَّلَمَةِ إِنَّكَ أَخَذْتَ مَا لَيْسَ لَكَ مِمَّنْ أَعْطَاكَ وَ دَنَوْتَ مِمَّنْ لَمْ يَرُدَّ عَلَى أَحَدٍ حَقّاً وَ لَمْ تَرُدَّ بَاطِلًا حِينَ أَدْنَاكَ وَ أَحْبَبْتَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ أَ وَ لَيْسَ بِدُعَائِهِ إِيَّاكَ حِينَ دَعَاكَ جَعَلُوكَ قُطْباً أَدَارُوا بِكَ رَحَى مَظَالِمِهِمْ وَ جِسْراً يَعْبُرُونَ عَلَيْكَ إِلَى بَلَايَاهُمْ وَ سُلَّماً إِلَى ضَلَالَتِهِمْ دَاعِياً إِلَى غَيِّهِمْ سَالِكاً سَبِيلَهُمْ يُدْخِلُونَ بِكَ الشَّكَّ عَلَى‏ الْعُلَمَاءِ وَ يَقْتَادُونَ بِكَ قُلُوبَ الْجُهَّالِ إِلَيْهِمْ فَلَمْ يَبْلُغْ أَخَصُّ وُزَرَائِهِمْ وَ لَا أَقْوَى أَعْوَانِهِمْ إِلَّا دُونَ مَا بَلَغْتَ مِنْ إِصْلَاحِ فَسَادِهِمْ وَ اخْتِلَافِ الْخَاصَّةِ وَ الْعَامَّةِ إِلَيْهِمْ. (تحف العقول عن آل الرسول ص، ص: 276) بدان كه ساده‏ترين نمونه كتمان و سبك ترين بارى كه (در اين راه) به دوش مى‏كشى ، اين است كه ترس و وحشتى را كه ظالم ( از عواقب بيدادگرى و مردم آزارى در دل ) دارد تو با نزديك شدن به او ( به عنوان يك مقام دينى ) و پذيرفتن دعوت گاه و بيگاهش تسكين مى‏دهى ، و راه ضلالت را برايش هموار مى‏كنى . من چه بيمناكم كه تو فردا با گناه خود همراه ستمگران وارد شوى ، و از آن دست مزدها كه براى همكارى با ظالمان دريافت كرده‏اى بازخواست شوى ، تو اموالى را به ناحق گرفته‏اى ، به كسى نزديك شده‏اى كه حق هيچ كس را رد نمى‏كند ، و تو نيز با نزديكى به او باطلى را بر نمى‏گردانى ، با آن كه به دشمنى خدا برخاسته طرح دوستى ريخته‏اى ، مگر نه اين است كه با اين دعوت ها مى‏خواهند تو را چون قطب آسيا محور بيدادگري ها قرار دهند ، و ستمكارى‏ها را گرد وجود تو بچرخانند ؟ ترا پلى براى بلاها ( و مقاصد ) شان سازند ، نردبان گمراهي ها و مبلغ كجرويهايشان باشى ، و به همان راهى برندت كه خود مى‏روند؟ مى‏خواهند با وجود تو علماى راستين را در نظر مردم مشكوك سازند ، و دلهاى عوام را بسوى خود كشند . [ اى عالم دين فروخته ] كارى كه به دست تو مى‏كنند از عهده مخصوص‏ترين وزيران و نيرومندترين همكارانشان بر نمى‏آيد ، تو بر خرابكاريهاى آنان سرپوش مى‏نهى، پاى خاص و عام را به بارگاهشان مى‏گشائى... از اين نيز كه بگذريم ، زهري از كساني است كه از عمر بن سعد روايت نقل كرده است و با اين كار دشمني خود را با اهل بيت عليهم السلام علني نموده است . عمر سعدي كه جگر گوشه رسول خدا را با آن وضع فجيع به شهادت رساند و نواميس رسول خدا را به اسارت گرفت . ذهبي مي‌نويسد: عمر بن سعد بن أبي وقاص ، عن أبيه ، وعنه ابنه إبراهيم ، وقتادة ، والزهري ، ولم يلحقاه. (الكاشف في معرفة من له رواية في كتب الستة ، الذهبي ، ج 2 ، ص 61) عمر بن سعد ، از پدرش روايت نقل كرده و از او پسرش ابراهيم ، قتاده و زهري روايت نقل كرده‌اند. آيا چنين كسي مي‌تواند مورد اعتماد باشد ؟ آيا روايت چنين كسي مي‌تواند منبع عقائد مسلمانان باشد ؟ نتيجه : ازدواج ام كلثوم با عمر بن الخطاب ، از افسانه‌هايي است كه بني اميه براي بردن ضربه زدن به اهل بيت عليهم السلام و صميمانه نشان دادن رابطه خلفا با امام علي عليه السلام وضع كرده‌اند .
30   نام و نام خانوادگي:  110     -   تاريخ:   23 فروردين 89
بسيار جامع و كامل بود اين نظر اخير باتشكر
31   نام و نام خانوادگي:  110     -   تاريخ:   23 فروردين 89
در جواب نويسنده وهابي شماره 11،عمر
اگه واقعا دنبال حق و حقيقتي كه نيستي ، مطالب همين سايت جواب اين شبهه ي ازدواج رو با دلائل محكم داده
قصه سني شدنت هم خيلي جالب و خنده دار بود
اگر واقعا سني شدي و طرفدار عمر واقعا متاسفم چون به قول علماي خودتون، خود عمر 70 بار گفت (لو لا علي لهلك العمر):اگر علي نبو عمر هلاك ميشد
يا جاي ديگه گفته (كل عجوزةِ افقه من عمر ):همه پيرزن ها از عمر فقيه ترن
در مورد عايشه هم امام صادق عليه السلام دستور لعن او را بعد از هر نماز تجويز كردند چون او بود كه:
دل حضرت زهرا سلام الله را خون كرد
او بود جلو امام خودش در جنگ جمل ايستاد
او بود جنازه امام حسن عليه السلام را تير باران كرد
پيامبر با نقشه او و حفصه دختر عمر زهر داده شد
و...

حال چنين كسي لايق لعن نيست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
32   نام و نام خانوادگي:  سعيد حسيني(شاه اسماعيل صفوي)     -   تاريخ:   23 فروردين 89
سلام ضمن تشکر از کامنت خواهر گرامي سرکار خانم مريم نگارنده ي کامنت 29 يکي از دروغهاي بسيار زشت اهل بدعت در واقع مطرح کردند و حضرت امام صادق ع نيز ان را شديدا رد کرده اند، همين افسانه ي ازدواج حضرت ام کلثوم که نهايتآ در آن ايام 5 يا 6 ساله بوده است با عمر بالاي 60 ساله است که با عقل بشري هماهنگ نيست و دروغ بودن آن کاملا محرز مي باشد. صرف نظر از طعنه آلود بودن آن بر طريقه ي طرح آن بر فرض محال اگر هم صحت هم داشته باشد هم رفتار زشت و خباثت مضاعف اعمال و رفتار خليفه ي دوم عمر را به اثبات ميرساند. در واقع بر فرض محال اگر هم چنين اتفاقي افتاده باشد باز هم نمي توان اين اتفاق را حمل بر دوستي حضرت علي ابن ابيطالب عليه السلام با خلفا کرده و ديگر اينکه وجود چنين ازدواجي به عصمت علي ابن ابيطالب هيچ خدشه اي وارد نمي کند.زيرا اگر نگاهي به قرآن کريم بکنيم مي بينيم که : حضرت لوط که پيامبر خدا بود و داراي مقام عصمت، براي جلوگيري از گناه زشت قوم خود حاضر بود دخترانش را به ازدواج آن قوم کافر و پليد در بياورد. وَجَاءهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَؤُلاء بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ.(هود /78) و چون فرشتگان به صورت جوانان زيبا به خانه ي لوط درآمدند "قوم لوط" آگاه شده به قصد عمل زشتي که در آن سابقه داشتند به سرعت به در گاه او وارد شدند. لوط به انان گفت اين دختران من براي شما پاکيزه ترند. از خدا بترسيد و مرا نزد مهمانان به عمل زشت خود خوار مکنيد آيا در ميان شما يک مرد رشيد خداپرست نيست؟ و در جاي ديگر مي فرمايد: قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (حجر/71) لوط به قوم خود گفت من اين دخترانم را به نکاح شما مي دهم تا اگر خيال عملي داريد انجام دهيد. لذا در جواب آنها که مي گويند اگر عمرکافر بود چرا علي عليه السلام دخترش(ام کلثوم) را به تزويج او در آورد. مي گوئيم: اولاً عمر در ظاهر مسلمان است و شهادتين را به زبان جاري نموده و اظهار کفر نکرده در حاليکه قوم لوط رسماً و به طور علني به مخالفت با پيامبر خود برخاسته و کفر خويش را به زبان در آورده بودند و قران کريم به اين تکته صريحاً اشاره فرموده است. بنابراين شهادت زباني و اظهار مسلماني ولو ظاهري باشد مي تواند جواز صحت ازدواج باشد و همانطور که رضايت لوط به خاطر مصلحت به ازدواج دخترانش با کافر لطمه اي به عصمت او وارد نکرد رضايت امام علي ابن ابيطالب عليه السلام به چنين ازدواجي به شرط صحت اين اتفاقات به خاطر مصلحت بزرگتري نمي تواند عصمت امام را خدشه دار کند. امامي که بخاطر مصلحت اسلام و امر بزرگي به نام حفظ دين سالها سکوت کردند. از طرفي تاريخ بشر ، هميشه در معرض تحريف سردمداران و سياست‌مداران بوده است . تاريخ اسلام نيز از اين قاعده مستثنا نيست . از آن‌جايي كه حكومت‌هاي اسلامي هميشه در اختيار حاكمان جوري از اهل تسنن بوده است ، آن‌ها نهايت تلاش را كرده‌اند تا تاريخ را به دلخواه خود بنويسند . حكومت بني اميه ، نمونه بارز حكومت‌هاي تحريف‌گر است . يكي از افسانه‌هايي كه دودمان بني اميه به تاريخ افزوده‌اند ، ازدواج ام كلثوم با عمر بن خطاب است . اين جريان را نه تنها صحيح بخاري و صحيح مسلم نقل نکرده اند بلکه هيچکدام از صحاح سته اهل سنت اين احاديث دروغين را در کتب خود نياورده اند. وقتي به سند اين روايت مراجعه مي کنيم معلوم مي شود که چنين خبري با توجه به اصول و قواعد اهل سنت در علم رجال نمي تواند درست باشد زيرا: اين حديث را بخاري و مسلم در کتاب هاي حديثي خود ذکر نکرده اند و اين از نظر اهل سنت دليل بر عدم اعتبار حديث است. اين حديث در هيچ کدام از کتب حديثي (صحاح شش گانه اهل سنت) نيامده است. اين حديث در مسانيد معتبر اهل سنت نيامده است. بعلاوه راويان اين حديث همگي ضعيف هستند پس حديث از نظر سند ضعيف است. خلاصه اينکه اين روايت که در کتب اهل سنت نقل شده از نظر خود علماء اهل سنت هيچ اعتباري ندارد. البته اين روايت در کتابهاي شيعه هم آمده است ولکن بعضي از علماء آن را رد کرده اند و آنهايي هم که قبول کرده اند،اين طور فرموده اند که: عمر از حضرت علي عليه السلام، دخترش ام کلثوم را خواستگاري کرد و آن حضرت عذرهايي آوردند مثلا سن دخترم کم است و... ولکن عمر آن حضرت را تهديد کرد و گفت من خليفه مسلمين هستم و به تو تهمت دزدي ميزنم و دست تو را قطع خواهم کرد، تا اينکه حضرت علي عليه السلام اختيار ام کلثوم را به عمويشان عباس واگذار نمودند و عباس ام کلثوم را بعقد عمر درآورد و به دليل کودکي و کم سن و سالي ام کلثوم با گريه به خانه پدرش حضرت علي (ع) برگشتند و در واقع اگر هم اين اتفاق افتاده باشد يک عقد يک روزه که بعلت نارضايتي آن کودک خردسال باطل بود صورت گرفته بوده است. - معارف و معاريف، ج 2،‌ ص 438. 2- بحارالانوار، ج 42، ص 109 – 107. 3- اعيان الشيعه، سيد محسن امين، ج 2، ص 12. 4- سفينة البحار، شيخ عباس قمي، ج 6، ص 385. شيخ مفيد، در رساله ويژه‌اي كه در اين موضوع نوشته، در صحت آن تشكيك كرده و مي‌گويد: خبر تزويج از طريق زبير بن بكار نقل شده و او مورد اعتماد نيست، به خصوص كه او از دشمنان علي(ع) بود، طبعاً نقل وي، به ويژه آنچه مربوط به بني‌هاشم است، قابل پذيرش نخواهد بود. زبير بن بكار از اولاد زبير صحابي ، قاضي عصر معتصم عباسي است كه در مكه به سال 256 درگذشت. از سوي ديگر رواياتي وجود دارد که ازدواج عمر با با زني بنام ام کلثوم تآئيد ميکند اما آن زن دختر حضرت علي ع نبوده است بعنوان مثال به اين روايات دقت فراوان داشته باشد: ام كلثومي كه در خانه اميرالمومنين بود دختر آن حضرت نبود بلكه ربيبه آن حضرت بوده است يعني دختر ابوبكر بوده است و پس از ابوبكر به خانه اميرالمومنين آمده است . ضمنا اين ام كلثوم هم با عمر ازدواج نكرده است بلكه از كتب تاريخي خودتان بر مي آيد كه آن ام كلثوم ديگري بوده است . ام كلثوم دختر ابي‏بكر از تواريخ استفاده مي‏شود كه ابي‏بكر دختري به نام «امّ‏كلثوم» داشت كه عمر از وي خواستگاري كرد. از همين رو ممكن است به جهت تشابه اسمي آن را به دختر اميرالمؤمنين نسبت داده‏اند. ابن قتيبه در «المعارف» مي‏گويد: «عمر هنگام خواستگاري از امّ‏كلثوم دختر ابي‏بكر، وي را نزد عايشه برد. عايشه آن را قبول كرد، ولي ام‏كلثوم از عمر كراهت داشت....»[ ابن قتيبه، المعارف، ص 175] عمري موصلي نيز اين قصه را در كتاب الروضة الفيحاء في تواريخ النساء[الروضة الفيحاء في تواريخ النساء، ص 303.] و نيز عمر رضا كحاله در كتاب اعلام النساء[اعلام النساء، ج 4، ص 250.] نقل كرده است. در واقع اسمـاء بنت عميس پس از درگذشت جعفر بن ابي طالب، با ابوبكر ازدواج كرد و از اين ازدواج دختري به نام امّ كلثوم متولد شد. پس از درگذشت خليفة نخست، اسماء با علي(ع) ازدواج كرد و دختر خود را به عنوان ربيبه به خانه امام آورد، سپس همين ربيبه به عقد عمر بن خطاب درآمد. حال به گوشه اي از اهانت هاي بزرگان اهل سنت در همين رابطه اشنا ميشويم: اهل سنت براي اين‌كه ازدواج عمر و ام كلثوم را ثابت كنند ، روايات ساختگي فراواني را نقل كرده‌اند كه از شنيدن و خواندن آن‌ها عرق شرم از پيشاني‌ انسان جاري مي‌شود . ما از اهل سنت مي‌پرسيم : اثبات حسن روابط به چه قيمتي ؟ آيا اين قدر ارزش دارد كه چنين رواياتي جعل و چنين تعابير زشت و زننده‌اي مطرح كنند ؟ ازدواج ام كلثوم با عمر عوارضي دارد كه كمترين عارضه آن اهانت به ناموس رسول خدا است ، آيا شما اين عوارض را مي‌پذيريد ؟ ابن حجر عسقلاني كه يكي از استوانه‌هاي علمي اهل سنت و حافظ علي الاطلاق آن‌ها است ،‌ در كتاب الاصابة نقل مي‌كند : از محمد بن علي روايت شده است كه عمر ام كلثوم را از علي (عليه السلام) خواستگاري كرد ، امام خردسال بودن او را يادآوري كرد . به عمر گفته شد : علي تو را بي‌پاسخ گذاشته است ، دوباره نزد وي برو . امام علي عليه السلام فرمود : من ام كلثوم را به نزد تو مي‌فرستم ، اگر خوشت آمد ، او را به همسري خود انتخاب كن . امام عليه السلام ام كلثوم را نزد عمر فرستاد ، عمر ساق پاي ام كلثوم را برهنه كرد ! ام كلثوم فرمود : اگر خليفه نبودي چشمت را كور مي‌كردم ! (الاصابه، ج8، ص464 .) و نيز ذهبي يكي ديگر از استوانه‌هاي علمي اهل سنت در سير أعلام النبلاء نقل مي‌كند : ابن عبد البر مي‌گويد : عمر به علي ( عليه السلام ) گفت : ام كلثوم را به همسري من در بياور ، من مي‌خواهم به وسيله اين ازدواج به كرامتي برسم كه احدي نرسيده است . امام گفت : من او را نزد تو مي‌فرستم ، اگر رضايتش را جلب كردي ، او را به عقدت درمي‌آورم ـ گر چه ام كلثوم به خاطر خردسال بودن بهانه ‌آورد ـ امام (عليه السلام) ام كلثوم را به همراه پارچه‌اي نزد عمر فرستاد و به او گفت : از جانب من به عمر بگو ، اين پارچه‌اي است كه به تو گفته بودم ، ام كلثوم نيز سخن امام را به عمر رساند . عمر گفت : به پدرت از جانب من بگو ، من راضي شدم خدا از تو راضي باشد . بعد عمر دستش را بر ساق ام كلثوم نهاد و آن را برهنه كرد . ام كلثوم گفت : چرا چنين مي‌كني ؟ اگر خليفه نبودي ، دماغت را مي‌شكستم . بعد نزد پدرش رفت و او را از عمل عمر خبردار كرد و گفت : مرا به نزد پير مرد بدي فرستادي .( سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج3، ص501.) همچنين خطيب بغدادي در كتاب تاريخ بغداد زشت‌ترين تعبيرات را به كار برده و در حقيقت تهمت زشتي را به امير المؤمنين عليه السلام مي‌زند : علي (عليه السلام) دخترش را آرايش كرد و نزد عمر فرستاد ، عمر وقتي او را ديد ، به سوي او آمد و ساق پاي او را گرفت و به او گفت : به پدرت بگو ، راضي شدم ، راضي شدم ، راضي شدم . و ام كلثوم نزد پدرش آمد ، امام از او سؤال كرد : عمر به تو چه گفت : ام كلثوم عرض كرد : مرا صدا زد ، و بوسيد ! ، وقتي كه بلند شدم ، ساق پايم را گرفت ! گفت : از جانب من به پدرت بگو ، راضي شدم .( تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، ج 6، ص 180.) اين تعابير آن قدر زشت و زننده است كه حتي صداي بعضي از علماي اهل سنت را نيز درآورده است . به قول معروف آش آن قدر شور شده است كه صداي آشپز هم در آمده است . سبط ابن الجوزي در اين باره مي‌گويد: جدّ من در كتاب منتظم نقل كرده است كه علي (عليه السلام) ام كلثوم را نزد عمر فرستاد تا او را بنگرد ؛ اما عمر ساق پايش را برهنه كرد و با دستش آن را لمس كرد . به خدا قسم چنين چيزي قبيح است ، حتي اگر او كنيز بود ، عمر حق نداشت اين كار را انجام دهد ؛ چرا كه به اجماع مسلمين دست زدن به زن نامحرم جايز نيست .( تذكرة الخواص، ص321) ما به جعلي بودن اين روايات يقين داريم ؛ اما از آن‌جايي كه بزرگترين علماي اهل سنت اين مطالب را مطرح كرده‌اند ، از آن‌ها مي‌پرسيم : آيا سزاوار است كه به امير المؤمنين عليه السلام چنين نسبت‌هاي ناروايي داده شود ؟ آيا آن حضرت دخترش را قبل از ازدواج و محرميت به چنين ديدار شرم آورى مى فرستد ؟ چگونه است كه يك دختر خردسال زشتي چنين عملي را درك مى كند ؛ اما خليفه مسلمين آن را درك نمى كند ؟ آيا سزاوار است كه خليفه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) چنين عمل زشتي را انجام دهد ؟ و آيا چنين كسي مي‌تواند خلق خدا را به صراط مستقيم الهي هدايت كند ؟ اگر كسي با خواهر شما ، دختر شما و يا حتي مادر شما ( نه با ناموس رسول خدا ) چنين عمل زشتي را انجام مي‌داد ، چه نظري در باره وي پيدا مي‌كرديد ؟ اگر اين عمل را نمي‌پسنديد ، چرا آن را در حق ناموس رسول خدا نقل مي‌كنيد ؟ يكى ديگر از چيزهايى که اصل وقوع اين ازدواج را زير سؤال مى‌برد، فرزندانى است كه براى امّ‌كلثوم تراشيده‌اند. فرزندي نداشت: مسعودى شافعي در باره اولاد عمر مى‌نويسد:فرزندان عمر: او فرزندانى به نام هاى ذيل داشت: عبد الله و حفصه همسر پيامبر صلي الله عليه و سلم‌ و عاصم و عبيد الله و زيد از يك مادر؛ و عبد الرحمن و فاطمه و دخترانى ديگر، و عبد الرحمن اصغر وهمو است كه به خاطر شرابخوارى حد خورده و معروف به ابى شحمه است، اين ها هم از يك مادر هستند. طبق اين نقل خليفه دوم فقط يك پسر به نام زيد داشته كه او هم برادر عاصم و عبيد الله بود كه مادر آن‌ها امّ‌كلثوم بنت جرول است و هيچ نامى از فرزندان عمر از امّ‌كلثوم در اين نقل ديده نمى‌شود. البته تناقض در اين زمينه بسيار است و در واقع مجبور به خلاصه گوئي و تلخيص شدم و بهتر است براي اطلاعات بيشتر به مقاله اي که در همين سايت د رهمين رابطه موجود است مراجعه و اطلاعات تکميلي را بخوانيد. http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=83 اللهم العن الجبت والطاغوت
33   نام و نام خانوادگي:  محبان     -   تاريخ:   24 فروردين 89
لطفا اين متن را نقد کنيد: """متاسفانه واقعيتهاي تاريخي چيز ديگر ميگويد شما با لعنتت آتش افروزي ميکني در ميان مسلمانان.خليفه مسلمين در جامعه اسلامي آن زمان(عمر،عثمان،ابي بن کعب،علي،عبدالله بن مسعود و ...) دختر و مادر پيامبر را آزرده و کسي هم دم بر نياورده؟ آنوقت من و شما دم از چه برمي آوريم؟ حضرت فاطمه(س) هم که کافور به خود ماليدند و خوابيدند و از دنيا رفتند.اين کجا شهادت تعبير ميشود؟بين حمله فرض عمر و شهادت هم شش ماه فاصله بوده.بگوييد از جنازه جنين سقط شده محسن بوده هم نميتوانم به آساني بپذيرم.هر چند امکانش هست؛عجالتاً نگوييم بهتر است"""
34   نام و نام خانوادگي:  سعيد حسيني(شاه اسماعيل صفوي)     -   تاريخ:   24 فروردين 89
سلام جناب صاحب کامنت 11 شما متاسفانه عايشه اي را که ام المومنين ميخوانيد که خود ميگويد فرد بسيار حسودي است، ايا فردي که خود را حسود قلمداد ميکند ميتواند مومن باشد که شما او را ام المومنين ميخوانيد؟؟!!! راستي چرا شما زني را که بر عليه خليفه چهارمتان حضرت علي ع لشگر کشي کرد و حدود 17 هزار تا 20 هزار مسلمان را به کام مرگ فرستاد را ام المومنين ميخوانيد؟؟!!!!! چگونه ميشود زني را که فتوا به شير دادن به مردان بزرگسال جهت ايجا محرميت داده است را ام المومنين بدانيد؟؟!!!! آيا اين از بدعتها و خزعبلات و خرافات مذهبي اهل سنت به شمار نميرود؟ در مورد شبهه ازدواج عمر با ام کلثوم هم بنده در کامنت شماره32 همين صفحه و هم دوستان پاسخگو در سايت و هم دوستان صاحبنظر پاسخ مستدل کافي وافي داده اند و بهتر است مقاله خود سايت را در صورتي که دنبال حقيقت باشيد بخوانيد (البته از منابع خود اهل سنت است) در مورد سايتهاي ديگر هم که مثال زده اي بايد بگويم تا بحال در سايتهاي اهل سنت از جمله (سني نيوز) که بنده به دليل شک در جنسيت دست اندر کاران آن سايت مبني بر مرد بودن ،نام آنان را (صغري نيوز) گذاشته ام بيش از هزار جواب نوشته ام ولي شايد جمعا 10 يا 15 نظر از من علني نشده است ! ولي همانطور که مي بينيد سايت حضرت وليعصر عج تمامي نظرات اعم موافق و مخالف را علني ميکند و اين نشان دهنده بر حق بودن مذهب ماست و اگر سايتهاي سني مذهب از علني کردن نظرات امتناع ميکنند بخاطر عدم اعتقاد بخدا و عدم اعتقاد به مذهب و خلفا و علماي شماست. در مورد اينکه نوشتي نبايد به شيعه برادر يا خواهر بگوئي بايد بگويم با تو موافقم چون به هيچ عنوان شيعه اي که ولايت ناب علي بن ابيطالب و فرزندان او را پذيرفته است نميتواند با دشمنان آن حضرت و با پيروان قاتل مادر سادات حضرت فاطمه زهرا س برادر و يا خواهر باشد. در مورد اينکه به دروغ مدعي هستي که شيعه بودي و سني شده اي هم بايد بگويم صرف نظر از صحت و سقم ادعاي تو هر چيزي به جايگاه اصلي خود برميگرده حق به حق ملحق ميشه و باطل هم به باطل که طرفداران حق اگر گرماه باشند فقط در صورت حلالزادگي ميتوانند به حقيقت برگردند ولاغير و بالعکس، همانطور که بسياري از علماي اهل سنت بيش از 175 نفر شيعه شده اند . البته دليل حقانيت شيعه ، شيعه شدن سني نيست بلکه مبناي حقيقت است و رسيدن به آن مستلزم حلالزادگيست. درضمن پيداست که سواد چنداني نداري و اين نشاندهنده عدم اطلاعات تو از مذهب است، بنده با جرآت ميگويم که تو حتي از مذهب خودت هم چيزي نميداني وگرنه منابع و مستندات ما از کتب خودتان است. اگر دنبال حقيقت هستي تفکر کن و تحقيق و بررسي تاريخي را با توجه به مستندات و تناقضات آشکار در مذهب در نظر گرفته و تعصب را کنار بگذار تا به حقيقت رسي. هر چند که براي رسيدن به حقيقت بايد داراي شرايطي که در بالا گفته بودم باشيد وگرنه محال است. يا حق
35   نام و نام خانوادگي:  momen abdullah     -   تاريخ:   24 فروردين 89
جناب محبان خداوند علي و اعلي مي‌فرمايند: «يا ايها الذين آمنوا لا تتخذوا بطانه من دونكم لا يالونكم خبالا ودوا ما عنتم قد بدت البغضاء من افواههم وما تخفي صدورهم اكبر قد بينا لكم الآيات ان كنتم تعقلون» لطفا به «قد بدت البغضاء من افواههم» بسيار توجه فرماييد: «شما با لعنتت آتش افروزي ميکني در ميان مسلمانان»!!!!! همين جمله آغازين اينها باطل کننده و رسوا کننده تمامي سخنان بعدي ‌آنها است!!! و همين جمله آغازين آنها نشان دهنده عمق بي‌خبري و عناد اينها با قرآن کريم و سنت اولياء الهي است. شما اگر قصد پاسخ گويي داشتيد فقط يک جمله بگوييد: آهاي اهل عمر. در مذهب شما، شما روزانه چند دفعه لعن مي‌کنيد و چه کساني را لعن مي‌کنيد. اگر جواب دادند: هيچگاه، همان نشان از دشمني آنها با الله متعال را دارد. ********* جمله خنده دار دوم آنها اين است: «در جامعه اسلامي آن زمان(عمر،عثمان،ابي بن کعب،علي،عبدالله بن مسعود و ...) دختر و مادر پيامبر را آزرده و کسي هم دم بر نياورده؟ آنوقت من و شما دم از چه برمي آوريم؟» جوابش را باز قرآن کريم داده است: «اذ تصعدون ولا تلوون علي احد و الرسول يدعوكم في اخراكم» اينهايي که در برابر «آزرده شدن»‌ و خطر «شهادت» و به خطر افتادن جان رسول الله (صلي الله عليه و آله) «دم برنياوردند» و فرار کردند حال بيايند و نگران حال دخت شريف آن جناب شوند؟؟؟؟ ********* «آنوقت من و شما دم از چه برمي آوريم؟» شما اهل عمر را نمي‌دانيم. ولي ما محبين آل عبا(عليهم السلام) از هماني دم مي‌آوريم که حسين ابن علي (عليه السلام) در کربلا فرمودند. ********** «بين حمله فرض عمر و شهادت هم شش ماه فاصله بوده» = دروغ عمري. ********** کلا اينها براي چه تلاش مي‌کنند؟؟ تلاش مي‌کنند تا اثبات کنند حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) با آن اصنام دوست بوده است؟؟؟؟؟ آيا همين تلاش را براي اثبات «برادري ايماني» بين حضرت امير المومنين علي (عليه السلام) و معاويه هند مادر نمي‌کنند؟؟ براستي که واقعه الصفين پوچ بودن تلاش دوم آنها و به طور کلي تمام نيرنگ آنها را اثبات مي‌کند. يا علي
36   نام و نام خانوادگي:  احسان افضل زاده(آسمان هشتم)     -   تاريخ:   03 ارديبهشت 89
جناب momen abdullah از جواب بسيار عالي شما به عمران واقعا لذت بردم
از گروه پاسخ به شبهات هم بسيار متشكرم
اجر شما با سيده نساالعالمين (سلام الله عليها)
اللهم العن الجبت والطاغوت
اللهم العن صنمي قريش
السلام علي امام المتقين اميرالمومنين مولي الكونين ابولحسنين
اسدالله الغالب مطلوب كل طالب علي ابن ابيطالب(صلوات الله وسلامه عليه)
37   نام و نام خانوادگي:  رها ازاد     -   تاريخ:   20 ارديبهشت 89
به نام يگانه هستي بخش
سلام بر مومنين واقعي
من حدود يك سال است كه مسلم شدم اما بين مذهب شيعه و سني نميدانستم كدام كدام را انتخاب كنم اما خدا را شكر از طريق چند دوست با سايت شما اشنا شدم البته به چند سايت سني هاي محترم قبل از ان رفتم اما جواب هيچ كدام از سوالهايم را درست نيافتم
اما خدا را شاكرم كه شيعه هستم و افتخار ميكنم كه اگاهانه و با دلايل منطقي اين مذهب را انتخاب كردم اميدوارم كه بتوانم شيعه واقعي باشم
با ارزوي توفيق براي تمامي مومنين حقيقي
38   نام و نام خانوادگي:  momen abdullah     -   تاريخ:   21 ارديبهشت 89
جناب رها آزاد
سلام عليکم
به جمع مستان خوش آمديد. سوالاتي از خدمت شما داشتم: شما پيش از آن بر کيش زرتشت بوديد؟
دوم آنکه آن سوالاتي که پاسخش را در مذهب تشيع يافتيد چه بود؟
********
خوب. از اينکه صاحب مولي‌ شديد چه احساسي داريد؟؟

1)) خداوند علي و اعلي مي‌فرمايد:
«ذلک بان الله مولي الذين امنوا و ان الکافرين لا مولي لهم»
«و اعتصموا بالله هو مولاکم فنعم المولي و نعم النصير»
«ان الله مولاکم نعم المولي و نعم النصير»
2)) رسول خداوند (صلي الله عليه و آله) مي‌فرمايند: «من کنت مولاه فهذا علي مولاه»
===> حال آيا عقل حکم مي‌کند که ما دو مولي داشته باشيم؟؟؟
جواب آن است که آنکس که مولايش علي (عليه السلام) است، الله متعال مولايش است.
**********
ولايت حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = ولايت الله متعال
اطاعت از حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = اطاعت از الله متعال
حکم حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = حکم الله متعال
صدا زدن حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = صدا زدن الله متعال
نام حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = نام الله متعال
حب حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = حب الله متعال
بغض با حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) = بغص با الله شديد العقاب

يا علي
39   نام و نام خانوادگي:  حسن     -   تاريخ:   28 ارديبهشت 89
اولين بيعت کننده با ابوبکر

علي عليه السلام فرمود: اي سلمان، آيا مي داني اول کسي که با او بر منبر پيامبر عليه السلام بيعت کرد که بود؟ عرض کردم: نه، ولي او را در سقيفه بني ساعده ديدم هنگامي که انصار محکوم شدند، و اولين کساني که با او بيعت کردند مغيره بن شعبه و سپس بشير بن سعيد و بعد ابو عبيده جراح و بعد عمر بن الخطاب و سپس سالم مولي ابي حذيفه و معاذ بن جبل بودند.

فرمود: درباره اينان از تو سوال نکردم، آيا دانستي که هنگامي که از منبر بالا رفت اول کسي که با او بيعت کرد که بود؟ عرض کردم: نه، ولي پيرمرد سالخورده اي که بر عصايش تکيه کرده بود ديدم که بين دو چشمانش جاي سجده اي بود که پينه آن بسيار بريده شده بود! او اولين نفري بود که از منبر بالا رفت و تعظيمي کرد و در حالي که مي گريست گفت:" سپاس خدايي را که مرا نميراند تا تو را در اين مکان ديدم! دستت را براي بيعت با من باز کن. " ابوبکر هم دستش را دراز کرد و با او بيعت کرد. سپس گفت: "روزي است مثل روز آدم"! و بعد از منبر پايين آمد و از مسجد خارج شد.

علي عليه السلام فرمود: اي سلمان مي داني که او که بود؟ عرض کردم: نه، ولي گفتارش مرا ناراحت کرد، گويي مرگ پيامبر عليه السلام را با شماتت و مسخره ياد مي کرد. فرمود: او ابليس بود. خدا او را لعنت کند.

40   نام و نام خانوادگي:  طاهر قريشي     -   تاريخ:   02 خرداد 89
آيا ميتوان گفت چرا كار و زحمات دعاها و گريه ها و.... رسو الله صلي الله عليه وسلم كه نسبت به اصحاب و امت خود برداشت كرد . چنان كم نتيجه بيرون امد كه از تمام اصحابش فقط تعداد انگشت شمار مسلمان شدند؟ لطفاَ پاسخ علمي مي خواهم و تحقيق واقعي . اگر در جواب ها و تحقيق شما كدام تندروي و يا ناراحتي ديده شد. بر كمبود عقل شما حمل كرده سايت را مي بندم. چون قرار نيست من و شما با بي ادبان در صحبت باشيم. تشكر خيلي ببخشيد . ياعلي گفتن به كدام منظوره ؟؟ ( علي اسم خداوند ج ) يا علي اسم امير المومنين؟ اگر گزينه دوم است چرا؟
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

1- آيا كلام خداوند را نديديد كه «وما يومن اكثرهم بالله الا وهم مشركون» يا «وما آمن معه الا قليل» و...

آيا اينها دليل بر ناتواني پيامبران است ؟! يا ناتواني خداوند ! زيرا خداوند عالم را براي عبادت آفريد ، اما جز گروهي اندك عبادت نمي‌كنند !

بهتر است به جاي اينگونه مغالطه كردن ، كمي به واقعيت بيانديشيد ؛ واقعيتي كه مي‌گويد وقتي بالاترين پيامبر ، امتش را به حقيقت دعوت كند ، اما آنها يا مسلمان نشوند ، يا تنها اسلام ظاهري را قبول كنند(از ترس شمشير يا طمع قدرت) طعني بر پيامبر نيست ! بلكه طعن بيشتري بر طرف مقابل است كه با وجود فراهم شدن تمامي اسباب هدايت ، هدايت را نپذيرفت ! لذا پيامبر اكرم مي‌فرمايد «رب ان قومي اتخذوا هذا القرآن مهجورا»!

2- شما در ديگر نظرات خود ، با لحني تند بر ضد شيعه سخن گفته‌ايد ! آيا ما بايد به مجرد تند بودن نظر شما ، به نظر شما توجه نكنيم و مقابله به مثل كنيم ؟! خداوند متعال مي‌فرمايد «فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه»

3- در مورد ياعلي گفتن و توسل به ادرس ذيل مراجعه كنيد :

http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=87

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

41   نام و نام خانوادگي:  طاهر قريشي     -   تاريخ:   02 خرداد 89
سلام من منتظر نشر نظر و جواب مناسب هستم. تشكر
جواب نظر:

!!!

42   نام و نام خانوادگي:  m.j     -   تاريخ:   06 خرداد 89
سلام عليكم با تشكر از زحمات شما لطفا بفرماييد آيا رواياتي در كتب خاصه و عامه دال بر وجود شخص ابوبكر در جريان هجوم به بيت حضرت صديقه طاهره ( صلوات الله و سلامه عليها ) وجود دارد؟
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

در اين زمينه اقرار ابوبكر به هجوم در كتاب تاريخ طبري ، با سند معتبر نزد اهل سنت ، در همين آدرس كه شما نظر داده‌ايد موجود است !

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

43   نام و نام خانوادگي:  حميدي     -   تاريخ:   07 خرداد 89
سلام با تشكر از بيان و مطالب زيباي شما
44   نام و نام خانوادگي:  فائز     -   تاريخ:   24 خرداد 89
سني شدن زنگنه وبرخي ابهامات ابتدازندگي وي به نقل ازسايتهاي وهابي وبعداظهارنظريكي دوستان ((رضا زنگنه (رحمه الله) متولد شهرستان اصفهان در خانواده اي کاملا مذهبي چشم به جهان گشود پدر ايشان يکي از روحانيون معروف اصفهان ، و يکي از متعصبان به مذهب تشيع بود. مرحوم تا قبل از گرويدن به مذهب اهل سنت نيز مانند ديگر ساکنين اصفهان يکي از متعصبين به مذهب خويش بود بهتر است چگونگي گرويدن ايشان به مذهب اهل سنت را که آن را يک نوع هدايت مي ناميد از زبان خود مرحوم بخوانيم . ايشان در اين راستا مي گفت : من در خانواده اي زيسته ام که مي بايست هم اکنون مانند پدرم يکي از مبلغين دين تشيع باشم ولي به فضل و رحمت خداوند از بند ضلالت و گمراهي رهائي يافتم و به مذهبي دست يافتم که همان راه و روش پيامبر اکرم مي باشد وخوشحالم که مورد استجابت دعاي مرحوم پدرم گرديدم چون پدرم هميشه و حتي در وصيت نامه اش از خداوند مسئلت مي نمود که يکي از دو فرزندانش را به راه مستقيم هدايت دهد و منظورش از هدايت اين بود که لباس روحانيت به تن کند از آنجا که خداوند عليم به امور بندگانش مي باشد و راه راست را بهتر از هر مخلوقي تشخيص مي دهد من را به اين راه حق سوق داد . داستان گرايشم به مذهب اهل سنت خيلي طولاني است ولي مختصرا از روزهائي شروع شد که بنده شيفتهء يکي از مراجع تقليد معروف شهر اصفهان شدم و براي شنيدن سخنانش سرماي سرد زمستان را تحمل مي کردم و گاهي کيلومترها راه مي پيمودم تا به پاي منبر اين عالم برجسته برسم و عاشق سخنانش بودم تمام رفتار و کردار اين روحاني برايم اينگار يک نوع حجت بود افتخارم بر اين بود که بتوانم مريد وي گردم و به همين منزلت نيز دست يافتم اما وقائعي رخ داد که اصلا در مرحلهء اول برايم باور نکردني بود سخت از اين رويداد شوک زده شدم ولي با دو تا چشمانم آشکارا به نوعي فساد اخلاقي که زبانم از ذکر نوع آن عاجز است در اين شخصيتي که مظهر عقيده ام بود مشاهده نمودم تا چند سال اين مسئله وجدانم را رنج مي داد و از اعتمادم به علماي مذهب روز به روز کاسته مي شد و با مسائلي و يک نوع سوءلاتي روبرو مي شدم که اصلا در کتب مذهبم به جز تعصب پاسخي يا ردي نمي يافتم و اين اصل من را به فکر جستجو در مورد باقي مذاهب اسلامي انداخت . تنها مذهبي که حتي فکر جستجو در آن نمي کردم مذهب اهل سنت بود چون از کودکي اينقدر نسبت به اين مذهب بدي شنيده بودم که يک نوع بد بيني به اين مذهب پيدا نمودم ولي وقتي در مطالعه و جستجو در ميان اديان اسلامي ناموفق ماندم مجبور شدم براي يافتن پاسخهاي سوءلاتم به مذهب اهل سنت هم سري بزنم و چون نتوانستم کتابهائي در مورد اين مذهب تهيه نمايم تصميم گرفتم براي آشنائي با اين مکتب به مناطق اهل سنت در کشور مسافرت نمايم يادم هست در اولين مسافرتم به کردستان بود که به کتابي بنام حل اختلاف تاليف علامه مردوخ دست يافتم چندين بار متوالي مطالعه نمودم و اينگار گمشده ام را يافته بودم چون جواب تمام پرسشهايم را در اين کتابچه پيدا نمودم از اين رو تصميم گرفتم در مذهب به ارث برده از پدر و مادرم تجديد نظر نمايم کمي از تعصبات مذهبي کاستم و به جستجو در مورد مذهب ادامه دادم با علماي اهل سنت آشنا شدم و پس از ساليان تحقيق متوجه شدم تنها راهي که مي تواند من را از شرکيات مذهبم نجات دهد گرويدن به مذهب اهل سنت است از اين رو به مطالعاتم در مورد اين مذهب ادامه دادم و بلاخره با تصميمي استوار اين مذهب را به عنوان ديني تازه اختيار کردم در اين راستا امتحانات بسياري شدم که به شکر خداوند تمام اين امتحانات بر ايمانم و بر قوت عقيده ام افزوده مي شد . با علماء و شخصيتهاي برجستهء اهل سنت رابطهء نزديکي پيدا کردم از جمله : علامه شهيد سبحاني و شهيد ضيائي و دکتر مظفريان در شيراز و آيت الله برقعي در تهران و مولوي دامني و مولوي عبدالملک ملازاده و ديگر علماء .. به بيشتر مناطق اهل سنت مسافرت نمودم و دوستان زيادي جستم از جمله مناطقي که مسافرت نمودم : استان کردستان و بلوچستان و خراسان و استان گيلان و هرمزگان و ... و سفرهائي به خارج کشور من جمله : عربستان سعودي براي اداي فريضهء حج و عمره و همچنين امارات عربي . مرحوم رضا زنگنه تصميم گرفته بود مسجدي براي اهل سنت در شهر يزد بنا نمايد و مبالغي هم براي اين بابت از خيرين جمع نموده بود که متاسفانه تمام اموال مذکور مصادره گرديد و ايشان روانهء زندان اوين گرديد که در طي يک سال زندان شش ماه در تک سلول گذراند و قريب يک سال در شهر تفت استان يزد به دور از خانواده تبعيد شد و پس از آن در خانه اش در اصفهان سخت زير نظر بود و دوستانش ممنوع زيارت به منزل ايشان بودند همچنين ديگر مسافرتها به مناطق اهل سنت از وي سلب گرديد و ممنوع خروج از کشور گرديد . ايشان در سن ۷۲ سالگي و در سال ۱۳۷۱هجري شمسي چشم از جهان فرو بست و در کوره دهي بنام زفره که کيلومترها راه با شهر اصفهان فاصله دارد به خاک سپرده شد . يادش گرامي و راهش زنده)) رضا زنگنه کسي است که مي گويند دست از مذهب تشيع بر داشته و سني شده! خب ؛ لا اکراه في الدين ، هر کس اين اختيار را دارد که دين خود و راه و منهج خود را بر اساس تدبر و تحقيق انتخاب کند. اما در ماجراي سني شدن آن آقاي بزرگوار به نکاتي ابهام آميز برخوردم که هم براي سني ها و هم براي شيعيان، شايسته توجه است: اول اينکه مي گويند سوالي و ابهامي در ذهن اين بزرگوار بوده و هر چه خواسته که پاسخ اين سوال را در شيعه بيابد، ميسر نشده فلذا مجبور شده که به تحقيق در ساير اديان بپردازد. و دوم اينکه مي گويند او به کارهاي شنيع و غير قابل بيان که به تعبير خودش زبان از گفتنش عاجز است ، برخورده که يک عالم شيعي که زنگنه قصد داشته مريدي او را به جا آورد، انجام داده است. اولا که لازم است آن حداقل نام علمي عمل زشت را بفرمايند و ثانيا شيعه و هيچ مذهب و ملت و گروهي نبايد قايم به شخص باشد. بلکه هر کسي را در قبري جداگانه مي گذارند و حسابي جداگانه دارد. کردار فرد نبايد به پاي دين و ملت و گروه و عشيره او گذاشته باشد. اگر يک ايراني خطايي کرد، نبايد قياس کرد که همه ايراني ها اينطورند. ربطي ندارد ، بلکه قياس مع الفارق است. من تعصبي بر دين و مليت و انجمن ها و موسسات و هيچ قشر و فرهنگي ندارم. ميدانم که در اديان و فرهنگ ملتها، خرافه ها و کارهاي غلط نيز وجود دارد. اما اين دليل نمي شود که همه را با يک چوب بزنم. وانگهي انسان است و عقل و درايت و فکر و انديشه؛ مگر خدا قدرت فکر و تعقل را از ما گرفته که همينطوري کورکورانه ، ‏عادت و عبارت و عنواني را قبول کنيم؟ در اينترنت هر کسي مي آيد و حرفهايي در مورد مقدسات ديگران ميزند. حرف است ديگر. و مشهور است که حرف ماليات ندارد. ولي من مي گويم ماليات هم دارد. مالياتش اين است که آنهايي که ادعايي دارند،‏بياند جلو و هر چه دارند در دايره بريزند و رسما گفتمان و مناظره کنند. وگرنه اينکه کسي وبلاگ يا سايتي را بسازد و حرفي را بزند و شبهه اي را ايجاد کند و برود و ديگر نه سايتش را به روز کند و نه ايميلش را جواب دهد،‏که نشد کار ارتباط جمعي و اينترنتي! بلکه بايد سر حرف خودش بايستد و اين ماليات حرفهايش مي باشد. از اين مطالب يکه نتيجه اخلاقي مي گيريم و آن اينکه نبايد حرفهايمان باد هوا باشد و هر حرفي را نبايد بدون فکر و تعقل و انديشه که شالوده ي انسانيت است،‏بزنيم. رضامحمدي تبار
45   نام و نام خانوادگي:  مجيد م علي     -   تاريخ:   24 خرداد 89
با سلام اقاي فائز عجيبه خيلي عجيبه . استاد محترم و مستبصر ي شيعه در يكي از سخنراني هايش ميفرمايد : هر وقت از اين جماعتي كه بقول معروف كه از مذهب شيعه به مذاهب ديگر پيوسته است سوال ميكنيم : 1 ) ميگويند مرحوم شده . 2 ) به چه دليل سني شد به دليل اينكه يطوري متوجه شد كه حق با ابوبكر است . 3 ) ايا كتابي نوشته : فقط همين يك كتابو . 4 ) اگر زنده است ميشود باهاش مناظره كرد . ميترسه كه بشناسيش بعد بري لوش بدي . 5 ) خب ميشه از طريق انترنت باهاش تماس گرفت . سرعت انترنت كمه ايشون حوصله ندارند. برفرض اين حرف شما درست باشه . فرموديد """در ايشان يکي از روحانيون معروف اصفهان ، و يکي از متعصبان به مذهب تشيع بود."" حالا فكر ميكنيد خداوند دعاي متعصب را قبول ميكند ؟؟؟؟ تعصب چيز خوبي نيست شايد براي همينه كه دعاي ايشان نه تنها استجاب نشده كه هيچ باعث شده شيطان بر ايشان غلبه كند. الله اعلم . يا علي
46   نام و نام خانوادگي:  momen abdullah     -   تاريخ:   24 خرداد 89
جناب فائز
«ولو نشاء لاريناكهم فلعرفتهم بسيماهم ولتعرفنهم في لحن القول والله يعلم اعمالكم»

«بنده شيفتهء يکي از مراجع تقليد معروف شهر اصفهان شدم و براي شنيدن سخنانش سرماي سرد زمستان را تحمل مي کردم»
اين يارو عمري که اين داستان را بافته بلاشک در يک منطقه گرمسير زندگي مي‌کند!!!! سرماي سرد اصفهان!!! مي‌آمد اصفهان سردت مي‌شد؟؟ خوب براي شما که ساکن دوبي هستي اصفهان هم زمستان سردي دارد!!
«و گاهي کيلومترها راه مي پيمودم»
حالا چرا «گاهي»؟؟؟ محل سکوننت مشخص نبود؟؟؟ و يا شايد اين مرجع تقليد خانه بدوش بوده‌است؟
«و همچنين امارات عربي»!!!!
مگر در امارات عربي چه خبر است!!!! از کي امارات عربي مرکز دين و اسلام شده است!!!!
حالا کدام قسمت امارات عربي رفته‌بود اين شبح قصه ما؟؟ دوبي رفته بود يا فجيره؟؟؟
مذهب راستين خود را در نايت کلابهاي دوبي يافت!!!!
***
ولي نکته جالب اين است که در تمام اين متن طولاني حتي يک دليل هم ذکر نشده است که چرا مذهب اهل عمر برتر است؟

يا علي
47   نام و نام خانوادگي:  عبدالله     -   تاريخ:   25 خرداد 89
44
اينهم يك نيرنگ تازه، إشاعة فحشاء و منكر در پوشش نقدِ خبر!
چقدر آدمي بايد بدبختِ شقيّ باشد كه مستمسك-اش براي باور أراذل المسلمين، چنين افسانه هائي باشد!
و من يكن الغراب له دليلاً * يمرّ به علي جيف الكلاب
48   نام و نام خانوادگي:  ساره     -   تاريخ:   13 تير 89
بر فرض هم كه اين رضا زنگنه به مذهب سني هاي عمري پيوسته باشد. اولا اين نشانه ضعف تشيع نيست چراكه افرادي هم هستند كه از دين اسلام مرتد مي شوند و اين دليلي براي ضعف اسلام نيست بلكه بر ضعف دين و عقل آنان است . چرا نگاه نمي كنيد ببينيد چند نفر تا به حال از اهل سنت شيعه شده اند كه همه شان هم از روي تحقيق و تفحص شيعه شده اند نه مثل اين رضا زنگنه از روي زياده خوردن هذيان گفته باشند! براي ديدن نام عده اي از علماي اهل سنت كه شيعه شده اند به سايت زير سري بزنيد:
http://shiaanswering.blogfa.com/post-37.aspx
و البته در زندگي اين جناب زنگنه و پدرش بايد ديد كه چه خبط و خطايي كرده اند و دل چه كسي را شكسته اند كه مستوجب نفرين و عذاب شده اند و به خيل اهل سنت پيوسته اند!
چراكه به قول پيامبر (ص) كه خطاب به حضرت علي (ع) فرمودند كه : تو و شيعيان تو رستگاران روز قيامت هستيد.
پس خاك بر سر رضا زنگنه و امثال او (البته اگر اين داستان كه آقاي فائز گفته اند كذب نباشد چون به قول دوستان از اين حرفهاي بي سر وته اهل سنت زياد نشخوار مي كنند)!
49   نام و نام خانوادگي:  مسلمان     -   تاريخ:   21 تير 89
اره خانم مشکل اينجاست که ده ها عالم و مجتهد شيعه سني شده ايا بازم دلالت نيست گذشته از آن در رد عقائد شيعه هم کتابهايي نوشته اند تازه برو سري به زندان ايوين هم بزن ببين چقدر از اين جور افراد ميبيني که جرمشان يا مدافع و يا متابع اهل هستند و با سوجه ي وهابيت ............................ .
عقل و دين خودت را حتما بسنج .
50   نام و نام خانوادگي:  ساره     -   تاريخ:   22 تير 89
آقا يا خانم يك مسلمان (برادر يا خواهر عزيز): من افرادي را كه شيعه شده اند از علماي شما را با ذكر نام آنها در لينك كامنت 48 خود اعلام كرده ام شما هم بهتر است با دليل و مدرك سخن بگويي. اگر هم عالمي از شيعه سني شده باشد بايد خيلي انسان سست و كم عقلي بوده باشد .شما هم اگر براي يازده سوال زير جوابي مستند (حتما مستند و نه الكي) پيدا كردي بگو (البته علماي شما هم تا به حال جوابي نيافته اند): ۱- آيا جناب عمر بن خطاب در نبوت حضرت محمد شک کرده است يا نه؟ چون در کتب اهل سنت از زبان جناب عمر چنين آمده است: ( والله ما شککت منذ اسلمت الا يومئذ (روز صلح حديبيه) (در اين متن صراحتا جناب عمر به شک در نبوت اعتراف مي نمايند) منابع: *المصنف عبدالرزاق ج5 ص 339- منشورات المجلس العلمي صحيح ابن حبان ج 11 ص224- موسسه الرساله المعجم الکبير ج 20 ص 14- مکتبه ابن تيميه الدر المنثور ج6 ص77- دارالمعرفه تاريخ مدينه دمشق ج 57 ص 229- دارالفکر* سوال دوم: آيا منع ازدواج موقت توسط جناب عمر بن خطاب بوده است؟ چون در کتب اهل سنت مي باشد از زبان جناب عمر که چنين گفته اند: (متعتان کانتا في عهد رسول الله و انا احرمها.........) ( اين متن بيانگر منع توسط جناب عمر است) منابع: المبسوط ج4 ص27- دارالمعرفه المغني ج7 ص 572- دارالکتاب العربي الشرح الکبير ج7 ص537- دارالکتاب العربي المحلي ج 7 ص 107- دارالفکر مسند احمد بن حنبل ج 3 ص325- دارصادر معرفه السنن و آلاثار ج5 ص 345- دارالکتب العلميه تفسير الرازي ج10 ص 50 شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد معتزلي ج 1 ص182- داراحياء التراث العربي اصول السرخسي ج 2ص6- دارالکتاب العلميه تفسير قرطبي ج 2ص329- داراحياء التراث العربي تذکره الحفاظ ج 1 ص156- داراحيائ التراث العربي علل الدار قطني ج 2ص156- دارطيبه کنزالعمال ج16 ص521- موسسه الرساله صحيح البخاري مجلد3 ص158- دارالفکر سوال سوم: آيا جناب عمر بن خطاب تهديد به سوزاندن خانه علي بن ابيطالب کرد؟ الامامة والسياسة - ابن قتيبة الدينوري ، تحقيق الزيني - ج 1 - ص 19 والذي نفس عمر بيده . لتخرجن أو لأحرقنها على من فيها ، فقيل له يا أبا حفص . إن فيها فاطمة ؟ فقال وإن . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 6 - ص 48 فقال : والذي نفسي بيده لتخرجن إلى البيعة أو لأحرقن البيت عليكم . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تاريخ الطبري - الطبري - ج 2 - ص 443 عن زياد بن كليب قال أتى عمر بن الخطاب منزل علي وفيه طلحة والزبير ورجال من المهاجرين فقال والله لأحرقن عليكم أو لتخرجن إلى البيعة . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الملل والنحل - الشهرستاني - ج 1 - ص 57 احرقوا دارها بمن فيها . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الامامة والسياسة ابن قتيبة الدينوري ، تحقيق الزيني- مؤسسة الحلبي وشركاه للنشر والتوزيع شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد- دار إحياء الكتب العربية تاريخ الطبري- مؤسسة الأعلمي للمطبوعات الملل والنحل- دار المعرفة ............... سوال چهارم: آيا عمر بن خطاب قاتل جناب فاطمه بنت محمد مي باشد؟ تفسير العياشي - محمد بن مسعود العياشي - ج 2 - ص 67 فضرب عمر الباب برجله فكسره . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الملل والنحل - الشهرستاني - ج 1 - ص 57 احرقوا دارها بمن فيها وما كان في الدار غير على وفاطمة والحسن والحسين . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . روضة الواعظين - الفتال النيسابوري - ص 151 مرضت مرضا شديدا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . مؤتمر علماء بغداد - مقاتل بن عطية - پاورقى ص 181 إن عمر ضرب بطن فاطمة يوم البيعة حتى ألقت الجنين من بطنها . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الملل والنحل - الشهرستاني - ج 1 - ص 57 حتى القت الجنين من بطنها . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 14 - ص 193 فألقت المحسن من بطنها . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . سير أعلام النبلاء - الذهبي - ج 15 - ص 578 أن عمر فس فاطمة حتى أسقطت محسنا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . لسان الميزان - ابن حجر - ج 1 - ص 268 ان عمر رفس فاطمة حتى أسقطت بمحسن . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ميزان الاعتدال - الذهبي - ج 1 - ص 139 (دار المعرفة) ان عمر رفس فاطمة حتى أسقطت بمحسن . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . جواهر المطالب في مناقب الإمام علي (ع) - ابن الدمشقي - ج 2 - پاورقى ص 121 (|مجمع إحياء الثقافة الإسلامية) روى ابن أبي دارم المحدث أن عمر رفس فاطمة حتى أسقطت بمحسن . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الوافي بالوفيات - الصفدي - ج 6 - ص 15 (دار إحياء التراث العربي) قال إن عمر ضرب بطن فاطمة يوم لبيعة حتى ألقت المحسن من بطنها .................................................... سير أعلام النبلاء- مؤسسة الرسالة لسان الميزان ابن حجر- مؤسسة الأعلمي للمطبوعات تفسير العياشي- |المكتبة العلمية الإسلامية – طهران الملل والنحل- دار المعرفة روضة الواعظين الفتال النيسابوري- منشورات الشريف الرضي - قم مؤتمر علماء بغداد مقاتل بن عطية- دار الكتب الإسلامية - طهران شرح نهج البلاغةابن أبي الحديد- مؤسسة إسماعيليان سوال پنجم: آيا جناب عمر بن خطاب اولين كسي بود كه در نماز ميت 4بار تكبير گفت كتاب الأوائل - ابن أبي عاصم - ص 8 أول من جمع الناس في صلاة الجنائز على أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . إمتاع الأسماع - المقريزي - ج 1 - پاورقى ص 380 أول من جمع الناس في صلاة الجنائز على أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . المصنف - عبد الرزاق الصنعاني - ج 3 - ص 480 عبد الرزاق عن الثوري عن إسماعيل عن الشعبي عن عبد الرحمن بن أبزي قال : كبر عمر على زينب بنت جحش أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الطبقات الكبرى - محمد بن سعد - ج 8 - ص 112 كبر عمر على زينب بنت جحش أربعا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الطبقات الكبرى - محمد بن سعد - ج 8 - ص 112 كبر عمر على زينب بنت جحش أربعا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . المحلى - ابن حزم - ج 5 - ص 124 جمعهم عمر على أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تلخيص الحبير - ابن حجر - ج 5 - ص 168 فجمعهم عمر على أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . نيل الأوطار - الشوكاني - ج 4 - ص 99 جمعهم عمر على أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . عون المعبود - العظيم آبادي - ج 8 - ص 343 فجمعهم عمر على أربع تكبيرات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . المصنف عبد الرزاق الصنعاني-منشورات المجلس العلمي الطبقات الكبرى- دار صادر كتاب الأوائل- دار الخلفاء للكتاب الإسلامي الكويت إمتاع الأسماع المقريزي - دار الكتب العلمية المحلى ابن حزم- دار الفكر تلخيص الحبير ابن حجر- دار الفكر نيل الأوطار الشوكاني- دار الكتب العلمية سوال ششم: آيا اين که مي گويند عمر بن خطاب براي حفظ سوره بقره 12 سال طول کشيد. صحيح است؟ تنوير الحوالك - جلال الدين السيوطي - ص 216 ابن عمر قال تعلم عمر البقرة في اثنتي عشرة سنة فلما ختمها نحر جزورا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تفسير القرطبي - القرطبي - ج 1 - ص 40 حدثنا مالك عن نافع عن ابن عمر قال : تعلم عمر البقرة في اثنتي عشرة سنة ، . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ‹ پاورقى ص 40 › ( 1 ) في الأصول : " المسمي في ذكر أسماء . . . الخ " . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الدر المنثور - جلال الدين السيوطي - ج 1 - ص 21 ابن عمر قال تعلم عمر البقرة في اثنتي عشرة سنة فلما ختمها . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تاريخ الإسلام - الذهبي - ج 3 - ص 267 وقال إن عمر : تعلم عمر البقرة في اثنتي عشرة سنة ، فلما تعلمها نحر جزورا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تنوير الحوالك جلال الدين السيوطي- دار الكتب العلمية تفسير القرطبي- دار إحياء التراث الدر المنثورجلال الدين السيوطي- دار المعرفة تاريخ الإسلام الذهبي- دار الكتاب العربي ........................... سوال هفتم: آيا فاطمه بنت محمد از جناب ابوبكر و عمر غضبناك بود؟ صحيح البخاري - البخاري - ج 5 - ص 82 فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . صحيح مسلم - مسلم النيسابوري - ج 5 - ص 154 فوجدت فاطمة على ابن بكر في ذلك قال فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . شرح مسلم - النووي - ج 12 - ص 77 فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . عمدة القاري - العيني - ج 17 - ص 258 فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذالك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . صحيح ابن حبان - ابن حبان - ج 11 - ص 153 فوجدت فاطمة على أبي بكر من ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . صحيح ابن حبان - ابن حبان - ج 14 - ص 573 فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك وهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 16 - ص 218 فوجدت من ذلك على أبى بكر وهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . الطبقات الكبرى - محمد بن سعد - ج 2 - ص 315 فوجدت فاطمة عليها السلام على أبي بكر فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . سير أعلام النبلاء - الذهبي - ج 2 - پاورقى ص 121 فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك ، فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تاريخ المدينة - ابن شبة النميري - ج 1 - ص 196 - 197 فوجدت فاطمة على أبي بكر رضي الله عنه في ذلك ، فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . إمتاع الأسماع - المقريزي - ج 13 - ص 159 فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . صحيح البخاري- دار الفكر صحيح مسلم- دار الفكر شرح مسلم النووي- دار الكتاب العربي عمدة القاري- دار إحياء التراث العربي صحيح ابن حبان- مؤسسة الرسالة شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد- دار إحياء الكتب العربية - عيسى البابي الحلبي وشركاه||مؤسسة مطبوعاتي إسماعيليان الطبقات الكبرى- دار صادر سير أعلام النبلاء- مؤسسة الرسالة تاريخ المدينة- دار الفكر إمتاع الأسماع- دار الكتب العلمية سوال هشتم: آيا درست است که جناب فاطمه بنت محمد عمر بن خطاب را نفرين کرد؟ و الله لادعون عليک في کل صلاه منابع: الامامه و السياسه تحقيق زيني ج1 ص20- موسسه الحلبي سوال نهم: آيا اين درست است که جناب عمر بن خطاب را اهل کتاب (فاروق) خواندند؟ اهل كتاب اين نام را به او داده اند نه پيامبر اكرم (ص) ؛ هممانگونه كه ابن سعد خودش در طبقات مي نويسد: ( اخبرنا يعقوب بن ابراهيم بن سعد عن ابيه عن صالح بن كيسان قال ابن شهاب : بلغنا ان اهل الكتاب كانوا اول من قال لعمر بن خطاب الفاروق، و كان المسلمون يأثرون ذلك قولهم و لم يبلغنا ان رسول الله) *طبقات الكبري ج3 ص270* كتبي ديگري از اهل سنت كه اين كلام را بيان كرده اند: 1- تاريخ مدينه دمشق ج44 ص51- دارالفكر 2- تاريخ الطبري ج3 ص267- موسسه الاعلمي للمطبوعات 3- اسدالغايه ج4 ص57- اسماعيليان/ 4- المنتخب من ذيل المذيل ص11- موسسه الاعلمي للمطبوعات 5- تاريخ المدينة - ابن شبة النميري ؛ج 2 ص 662- دارالفكر قم همچنين ابن كثير در ترجمه عمر بن خطاب در كتاب البدايه و النهايه مي نويسد: عمر بن الخطاب بن نفيل بن عبدالعزي..... ابوحفص العدوي، الملقب بالفاروق قيل لقبه بذلك اهل الكتاب *البدايه و النهايه ج7 ص150- داراحياء التراث العربي* سوال دهم: آيا پيامبر اکرم به کسي لقب فاروق را اعطا نمودند؟ ( و قد قال هو عليه السلام (علي بن ابيطالب): انا الصديق الاكبر، و انا الفاروق الاول، اسلمت قبل اسلام الناس......) * شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد ج1 ص30- داراحيا الكتب العربيه* (فصرحت بتهمه ابي بكر الصديق و عمر الفاروق....) * شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد ج16 ص35- داراحياء الكتب العربيه* عن ابن عباس و ابي ذر قالا: سمعنا النبي(ص) يقول لعلي: انت الصديق الاكبر، و انت الفروق الذي يفرق بين الحق و الباطل *الرياض ج2 ص155/ينابيع الموده لذوي القربي ج3 ص407- درالاسوه/ جواهر المطالب في مناقب الامام علي،الباعوني شافعي ج1 ص33- مجمع احياء الثقافه الاسلاميه* سوال يازدهم: آيا اينکه جناب عمر بن خطاب منع کردند متعه را دليل شخصي بود؟ طبق نقل بزرگان اهل سنت اين منع يك مسئله شخصي بود و در شان جناب عمر بن حريث بوده است: كنا نستمتع بالقبضه من التمر و الدقيق الايام علي عهد رسول الله (ص) و ابي بكر و عمر حتي نهي عمر عنه في شأن عمرو بن حريث منابع: نيل الاوطار ج6 ص22- دارالجيل صحيح مسلم ج4 ص131- دارالفكر السنن الكبري ج7 ص131- دارالفكر عمده القاري ج17 ص246- دارحياء التراث العربي المصنف عبدالرزاق ج7 ص500- منشورات المجلس الاعلمي نصب الرايه ج3 ص338- دارالحديث قاهره الداريه في تخريج احاديث الهدايه ج2 ص57- دارالمعرفه تاريخ المدينه ج2 ص717- دارالفكر قم الاستذكار ج5 ص505- دارالكتب العلميه التمهيد ج10 ص112- المغرب، وزاره عموم و الاوقاف عون المعبود ج10 ص349- دارالكتب العلميه
51   نام و نام خانوادگي:  كميل     -   تاريخ:   30 تير 89
واي از اين قصه ي ياس نيلوفري
بستن كوچه و بازوي خيبري
بركه ي خم شده چون كوير
برگه هاي كتاب غدير
ريخت در كوچه ها
سوخت در شعله ها
شيعه واويلتا
52   نام و نام خانوادگي:  اشهد ان لا عليا ولي الله     -   تاريخ:   07 مرداد 89
به خدا خسته شدم چقدر اين حروم زاده ها زياد شدن . به همون خدايي که همون ميپرستيم . من با سني جماعت خيلي برخورد داشتن خيلي هاشون اصلا نميدونن . اين که ميگم نميدونن واقعا هيجي نميدونن .چرا ؟ واقعا علماي شما اين قدر بدبخت و ترسو ان که تمام حقيقت رو بهتون نميگن . به ولله اگر خودتون حقيقت رو بدونيد از شرمندگي حضرت علي (ع) ميميريد به ولله ميميريد . با يه سني صحبت ميکردم ميگفت ما خودمون تمام حقيقت رو ميدونيم اما جرأت اينکه به زبون بياريم نداريم . ميگفت مادرم به خاطر اينکه شيعه شد پدرم با سنگ زد تو سرش کشتش . به خدا متاسفم واسه تموم کسايي که بعد از کلمه عمر ، رضي الله رو مينويسن به خود خدا ، خدا از ناراحت ميشه . حديث قدسي زيارت عاشورا رو بخونين ببينين چند بار لعنت کرده . عمر ؟؟؟ . به خدا قلبم گرفته از اين همه نا آدم بودنتون کم بلا سر اهل بيت آوردين حالا بياييد اينجا کل کل کنيد . عمر ؟؟؟ زادست همه عالمم ميدونن خود شما از ما بهتر ميدونين و باباهاشو از ما هم بهتر ميشناسين . غاصبين ولايت علي (ع) لعنت شده تا روز قيامت هستنن . که ابوبکر و عثمان و عمر لعنت الله عليه هستن . چه اثري از اونا دارين چه علم مفيدي از خودشون به جا گذاشتن . از خدا ميخوام اگه هدايت شو هستين هدايتتون کنه و گرنه به آه حضرت زهرا گرفتار بشين . من ديروز از حج اومدم حروم زاده ها به خاطر زيارت عاشورا خوندنم بازداشت کردن و يه 10 دقيقه اي زدن . اما من پررو تر از اونام فرداش اومدم باز زيارت عاشورا بلندتر خوندم هيچ ؟؟ نتونستن بخورن . شيعه ها تو رو خدا لعن کنين 5 تا زن حروم زاده تو بقيع نشستن به اماماي ما ناسزا ميگن . حقوق بگيرن . چرا اون لعن ميفرستن ما هيچي نگيم اما ما لعن ميفرستيم ، نشونه مسلمون نبودنه ؟
53   نام و نام خانوادگي:  سعيد حسيني(شاه اسماعيل صفوي)     -   تاريخ:   09 مرداد 89
سلام جناب اشهد ان عليا ولي الله عزيز کامنت شماره 52 برادر عزيزم ما هم مانند شما زين کژدمان نام مسلمان دلمان گرفته است اما چه ميشود کرد؟ چاره اي نيست برادر! سکوت اين مردم از همان 1400 پيش تا کنون اينا را به فلاکت و بدبختي کشانده است. بقول شما اينان سواد ندارند از طرفي به اصطلاح علما و باسوادهاشونم که مردم عوام و بيسواد را سوار شده اند در واقع وقتي براي کسي باقي نمي ماند که بخواهد علم و دانش کسب کرده و بقول حضرتعالي بفهمد که اگر چنين شود مشکل حل خواهد شد. مشکل مولوي هاي اهل بدعت هم همين است که مبادا روزي رسد که مردم عوام بفهمند! چون اگر عوام بفهمند دکان بدعت و دين فروشي آنان تخته خواهد شد. مشکل بعدي و مهم خود ما شيعيان هستيم! شما ببينيد بعد از انقلاب آنقدر به اين موجودات اهل بدعت آزادي و از انواع مختلف داديم که اکنون زبان بازکرده اند و در مملکت شيعه ، شيعه ها را ميکشند و به مقدسات شيعه توهين ميکنند و متاسفانه کک مسئولين هم نميگزد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! آيا سکوت مسئولين در اين امر خيانت به شيعه نيست؟ ايا اعطاي آزادي به اهل عمر خدمت به بدعت نيست؟ چرا بايد ما در اينجا بنشينيم و از حقوق داشته ي خود دفاع کنيم؟!!!!! چرا شيعه در هر زمان غريب است؟ چرا کسي به فکر اينهمه طلم و بدعت و کثافتکاري وهابيت نيست؟ برادر گرامي بنده در نظرات قبل هم عرض کردم در هر کشوري حتي اگر يک سني هم زندگي کند نياز مبرم به يک شاه اسماعيل صفوي احساس ميشود. بخدا قسم روزي خواهد آمد که مردم بخاطر بي توجهي و بي فکري مسئولين به اين موضوع از ظلم و بدعت اقليت عمري به تنگ خواهد آمد و خود وارد ميدان خواهد شد که آنروز روز مرگ بدعت و عقيده ناپاک عمري خواهد بود . آن روز زياد دور نيست. در ضمن شما در بالا نام خود را اشتباه تايپ فرموده ايد: ((( اشهد ان لا عليا ولي الله ))) غلط است و در واقع ((( اشهد ان عليا ولي الله ))) صحيح است زيرا نوشته حضرتعالي کاملا معناي عکس ميدهد. البته مشخص است که اشتباه تايپي صورت گرفته است ، بنده هم از اينگونه اشتباهات تايپي فراوان داشته و دارم زيرا فرصت ويرايش مطالب را في الواقع ندارم. به هر حال بهتر است اصلاح فرمائيد با تشکر يا حق
54   نام و نام خانوادگي:  محمد رضايي     -   تاريخ:   12 شهريور 89
سوالات نظر 20 را پاسخ داديد
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

در آدرس ذيل به اين سوال به صورت مفصل پاسخ داده شده است :

http://valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=6015

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

 

55   نام و نام خانوادگي:  علي اصغر طالبي     -   تاريخ:   16 شهريور 89
سلام- من فقط چند تا سوال دارم از برادران اهل سنت: مگه حضرت علي خليفه چهارم مسلمين نيست؟ چرا وقتي شيعه از فضايل ايشون حرف مي‌زنه، شماها ناراحت مي‌شيد يا رد مي‌کنيد؟ يا بي‌اهميت جلوه مي‌ديد؟ و اصلا نمي‌خواهيد اين حرف‌ها بين سني‌ها زده بشه؟ مگه خب خليفه چهارم گناهه؟ سوال دوم: مگه قرآن زن حضرت نوح و حضرت لوط رو کافر معرفي نمي‌کنه؟ ما چرا بايد تعجب کنيم از اينکه يکي از زن‌هاي پيامبر به حرف‌هاي ايشون گوش نمي‌کرده و بين مسلمين جنگ راه انداخته؟ ما شيعيان بدون تعصب مي‌گوييم پسر امام دهم ما يعني امام هادي آدم لا اوبالي بوده و به او لقب کذاب داديم (جعفر کذاب) و از او دفاع نمي‌کنيم، چرا شما تعصب داريد؟
56   نام و نام خانوادگي:  احمد شکيب حسيني از هرات افغانستان     -   تاريخ:   18 شهريور 89
آيا اسلام آوردن سه خليفه از روي اکراه بوده است؟ يا ديگر و چرا سني‌هاي افغانستان پيرو مذهب حنفي هستند.
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

1- طبق روايات و شواهد تاريخي اسلام آوردن آنان از روي طمع بوده است (يعني به خاطر ارتباط با يهود و... مي‌دانستند كه پيامبر ، مقامي والا پيدا خواهد كرد و به ايشان اسلام آوردند تا بتوانند صاحب جاه و مقام شوند !

2- علت تبعيت مردم مناطق مختلف از مذاهب مختلف اين است كه حاكم آن مناطق از يك مذهب خاص طرفداري مي‌كرد ، و به همين سبب آن مذهب در آن منطقه گسترش پيدا مي‌نمود !

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

57   نام و نام خانوادگي:  اسحاق     -   تاريخ:   04 مهر 89
من مسلمان نيستم. اما تازه مسلمان شدم. اما نمي‌دانم اسلام سني شوم يا شيعه. لطفا دليل برتري شيعه بر سني را برايم باز گو كنيد.
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

خداوند متعال در قرآن مي‌فرمايد «فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه اولئك الذين هداهم الله واولئك هم اولوا الالباب»

1- هر دليلي كه ما براي شما مطرح كنيم ، يك طرفه به قاضي رفتن است ! شما خود بايد سخنان هر دو طرف را بشنويد و سپس تصميم بگيريد ؛ يكي از بهترين راه‌ها ، خواندن كتب اهل سنتي است كه شيعه شده‌اند و كساني كه اهل سنت ادعا مي‌كنند شيعه بوده‌اند و سني شده‌اند و سپس انها را با هم قياس كنيد !

2- اختلاف اصلي شيعه و سني ، بر سر اين است كه سنت رسول خدا (ص) چيست ؟ و آن را از كجا بايد به دست آورد ، شيعيان به روايات رسول خدا (ص) كه در كتب شيعه و سني آمده است ، استدلال مي‌كنند و مي‌گويند اين راه منحصر در اهل بيت رسول خدا (ص) است ؛ ولي اهل سنت بر خلاف اين روايات ، مي‌گويند از هريك از صحابه كه خواستيد مي‌توانيد سنت را بگيريد !

سريع‌ترين راه رسيدن به نتيجه همين راه است ؛ كه با پيگيري آن به راحتي حق را پيدا مي‌كنيد .

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

58   نام و نام خانوادگي:  مؤيد جزايري     -   تاريخ:   16 مهر 89
با سلام با تشكر از زحمات شما عزيزان مخالفان در خصوص عدم وجود سند صحيح بر هجوم به بيت فاطمه زهراء عليها السلام و اسقاط محسن عليه السلام مطرح ميكنند كه در اين خصوص اگر مقاله اي موجود است معرفي يا مستدلا پاسخ فرماييد اجرتان با شهيده مظلومه زهراي اطهر عليها سلام
59   نام و نام خانوادگي:  سما     -   تاريخ:   29 آبان 89
سلام اقاي اسحاق.مسلمان شدنتان مبارک.التماس دعا دارم.نميدونم نوشته من رو ميخونيد يا نه؟ولي



قال رسول الله:"علي و شيعته هم الفائزون"


الغدير 2/351
60   نام و نام خانوادگي:  فرشيد     -   تاريخ:   02 آذر 89
با عرض سلام به همگي .من يک سوالي داشتم از برادران سني ايا شيطان مقرب درگاه الهي بود؟ ايا شيطان 6000سال خدارا عبادت
نکرد؟ ايا او از فرمان خدا سرپيچي کرد؟ ايا خدا عالم به غيب نيست؟ پس چرا ازهمان ابتدا شيطان را ترد نکرد -مقايسه بين اصحابي که در محضر پيامبر خدا بودند وبعدا کافرشدند با شيطان -که در محضر خدا يا رسولش بودن دليل سعادت نيست
61   نام و نام خانوادگي:  m r     -   تاريخ:   03 آذر 89
سلام
با تشکر از جوابهاي زيبا و قاطع شما
اللهم عجل لوليک الفرج
62   نام و نام خانوادگي:  عبدالحسن     -   تاريخ:   08 آذر 89
يكي از عجيب ترين مطالب كه خوندم سني شدن اون آقا بود؟؟؟وقتي ابوبكر و عمر وعثمان و حتي معاويه و عمرعاص به حقانيت علي(ع) اعتراف ميكنند جاي گريه بحال اين افراد هست.
63   نام و نام خانوادگي:  عباس جليلي     -   تاريخ:   26 اسفند 89
السلام عليک يا اهل بيت النبوه. اشهد ان عليا ولي الله.
نميدونم چرا اينقدر کج فهمي ميکنن نميدونم چرا خودشون رو به خواب ميزنن. بخداي روز حساب قسم فرداي قيامت همه اونايي که دم از سني بودن ميزنن از مولا علي شرمنده ميشن. يا امير المومنين حيدر خودت همشون رو به راه راست هدايت کن.
64   نام و نام خانوادگي:  ابراهيم نصرالهي     -   تاريخ:   27 فروردين 90
باعرض سلام/
امشب بازم دلم به اندازه غربت بقيع گرفته"خدا به داد دلم برسه!!

يا حيدر مدد"
65   نام و نام خانوادگي:  يا علي     -   تاريخ:   28 فروردين 90
سلام فيلمي در يوتيوب پخش شده از آقاي قزويني در شبکه المستقله اعتراف مي گيرند که هيچ حديث صحيح در کتب اهل سنت بر شهادت حضرت زهرا نيست. اين فيلم صحت دارد؟
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

فيلم اشاره شده ، سانسور شده است ، متن کامل مناظرات ، در سايت در بخش مقالات موجود است .

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

66   نام و نام خانوادگي:  كاناداي     -   تاريخ:   21 ارديبهشت 90
سلام از كجا معلوم ميشود كه كَشَفْتُ معني هجوم ميدهد?
جواب نظر:

با سلام

دوست گرامي

بهتر است به معتبر ترين کتب لغت مراجعه کنيد که کشف را چنين ترجمه کرده اند :كشف: الكشْفُ: رفعُك الشي‏ء عما يُواريه و يغطّيه‏

پرده وپوشش چيزي را برداشتن ! يعني ابوبکر مي گويد من پرده از خانه فاطمه برداشتم ، و اين جز با وارد خانه فاطمه شدن بدون اجازه جمع نمي شود ؛ زيرا اگر با اجازه بود ديگر نه ابوبکر تاسف مي خورد و نه او بود که کشف کرده بود ، بلکه خود اهل خانه کشف کرده بودند !

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

67   نام و نام خانوادگي:  نويد نظري     -   تاريخ:   25 ارديبهشت 90
با سلام لطفاً اصلاح بفرماييد.در نظر شماره 52
اين دوست عزيز نوشتن " اشهد ان لا علي ولي الله"
احتمالا چون متن و آهنگ اشهد ان لا ... تو ذهنشون بود اين جمله رو نوشتن.
متن درست اشهد ان عليا ولي الله است.
68   نام و نام خانوادگي:  bargche     -   تاريخ:   29 ارديبهشت 90
بنام خدا

عبدالرحمن بن عوف مى گويد: در مرض وفات ابوبكر به عيادتش رفته بودم ، از او مى شنيدم كه مى گفت : من تنها بر سه چيز تاسف مى خورم كه چرا آنها را انجام دادم و اى كاش از من سر نمى زد! و سه كار انجام نداده ام و آرزو داشتم آنها را انجام مى دادم ، و آرزو داشتم سه مطلب از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى پرسيدم .
امام سه عملى كه آرزو داشتم از من سر نمى زد؛ يكى اين كه متعرض خانه فاطمه نمى شدم و اگر چه مستلزم جنگ و قتالى بود... و ديگر اين كه فجاه را نمى سوزاندم بلكه يا با شمشير او را مى كشتم و يا آزادش مى كردم تا اينكه گويد و اما سه موضوعى كه دوست داشتم از رسول خدا مى پرسيدم ؛ يكى اين كه خليفه پس از او چه كسى خواهد بود تا با او نزاع و تشاجر نكنيم ، و ديگر اين كه ميراث عمه و دختر خواهر را از او سوال مى كردم ... (535).
سند خبر:
و همين خبر را شيخ صدوق (ره ) نيز در كتاب خصال از طريق عامه نقل كرده وليكن در آخر آن چنين آمده : دوست داشتم از رسول خدا از ميراث برادر و عمه پرسش مى نمودم (536).
و نيز روايت را ابن قتيبه در خلفا نقل كرده وليكن در آخر آن چنين آورده : دوست داشتم از رسول خدا صلى الله عليه و آله از ميراث دختر برادر و عمه مى پرسيدم (537).
و همچنين فضل بن شاذان در ايضاح خبر مذكور را از طريق عامه روايت نموده و در ضمن آن آورده : دوست داشتم از لشكر اسامه تخلف نمى كردم ، و دوست داشتم عيينه و طليحه را نمى كشتم (538).
بررسى خبر:
شيخ صدوق در خصال پس از نقل اين خبر مى گويد: و هنگامى كه انصار، محاجه صديقه طاهره را با آنان درباره خلافت شنيدند به آن مخدره گفتند: اگر ما پيش از آن كه با ابوبكر بيعت كنيم اين سخنان شما را شنيده بوديم هرگز از على به ابوبكر عدول نمى كرديم ، ولى فاطمه ، - سلام الله عليها در پاسخ آنان فرمود: آيا روز غدير خم براى كسى عذرى باقى گذاشت ؟!.
ابن قتيبه در خلفا بعد از ذكر محاجه اميرالمومنين عليه السلام با انصار در باره خلافت آورده : بشير بن سعد انصارى نخستين كسى كه با ابوبكر بيعت نمود، حتى پيش از عمر، بخاطر حسادتى كه نسبت به پسر عمويش سعد بن عباده داشت از اين كه مبادا مردم با او بيعت كنند به آن حضرت گفت : اگر انصار سخنان شما را پيش از آن كه با ابوبكر بيعت كنند شنيده بودند هرگز درباره خلافت شما اختلاف نمى كردند (539).
و نيز آورده : على ، شبها فاطمه را بر استر سوار نموده به مجالس و مجامع انصار مى برد تا از آنان استنصار كند، و آنان در پاسخ فاطمه عليهاالسلام مى گفتند اى دختر رسول خدا! اگر همسر و پسر عم تو قبل از ابوبكر از ما بيعت خواسته بود ما با ديگرى بيعت نمى نموديم و على عليه السلام به آنان مى گفت : آيا صحيح بود كه من در آن موقع پيكر پاك رسول خدا صلى الله عليه و آله را در ميان خانه بگذارم و از خانه خارج شده بر سر خلافت آن بزرگوار با مردم به مشاجره و مخاصمه برخيزم ؟! و فاطمه عليهاالسلام نيز به آنان گفت : اباالحسن كارى بر خلاف وظيفه اش انجام نداده و آنها مرتكب اعمالى شدند كه خدا با آنان حساب و هم مطالبه جواب خواهد نمود (540).
مؤ لّف :
بر فرض اين كه حديث غدير خم ثابت و قطعى نباشد با اين كه كتابها در اين خصوص از طريق اهل سنت نوشته شده و با چشم پوشى از سخنان متواتر و مكرر رسول خدا درباره مساءله خلافت كه از نخستين روزهاى آغاز بعثت تا آخرين لحظات زندگى بر آن تاكيد مى نمود، بويژه نسبت به خويشان نزديكش ‍ كه به دستور خداوند آنان را به اين امر مهم دعوت و ارشاد مى كرده و با صرفنظر از رفتار و اعمال آن حضرت در اين باره ، به گونه اى كه هر كس معتقد به نبوت آن حضرت بوده عادتا به جانشينى اميرالمومنين عليه السلام از براى آن بزرگوار نيز اذعان و اعتقاد پيدا مى كرده ، و بر فرض نبودن آيات قرآنى ، و براهين عقلى ، و فطرت بشرى ، كافى است در اثبات عدم صحت مسلك آنان ، شك و ترديدى كه خليفه آنان در امر خلافت خود داشته است .
وانگهى ، چگونه ابوبكر مى گويد: دوست داشتم از رسول خدا صلى الله عليه و آله از خليفه بعد از او پرسش مى نمودم تا در اين باره نزاعى پيش نيايد، با اين كه رسول خدا خواست كه در هنگام وفاتش اين كار را انجام دهد، و آن را كتبا به ثبت برساند تا بعد از او در گمراهى نيفتند، ولى عمر نگذاشت و به حاضران گفت : پيامبر بر اثر شدت بيمارى هذيان مى گويد. و عمر خود بعدا اعتراف نموده كه از اراده و تصميم پيغمبر باخبر بوده ولى از آن جهت كه آن اقدام با نيات او سازگار نبوده از آن جلوگيرى كرده است .
چنانچه ابن ابى الحديد از ابن عباس نقل كرده كه مى گويد: من در سفرى همراه عمر بودم ، يك روز در حالى كه من و او تنها بوديم به من گفت : اى پسر عباس ! شكايت پسر عمت على را به تو مى كنم كه از او خواستم در اين سفر با من بيايد ولى نپذيرفت و مى بينم گرفته و افسرده است ، به نظر تو علتش ‍ چيست ؟
ابن عباس : خودت علتش را مى دانى .
عمر: يقينا به خاطر از دست دادن خلافت است .
ابن عباس : من هم نظرم همين است ؛ زيرا او عقيده دارد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله او را جانشين خود قرار داده است .
عمر: ولى چه سود كه خدا اين را اراده نكرده است . تا اينكه گويد و مضمون خبر نيز با تعابير ديگرى نقل شده است (541).
مؤ لّف :
مقصود او از خبر ديگر، روايتى است كه عمر در آن اظهار داشته كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى خواست در بيمارى وفاتش ، موضوع خلافت را بيان كند ولى من به خاطر خوف وقوع فتنه و اختلاف ، از آن ممانعت به عمل آوردم ، و رسول خدا نيز نيت و منظور مرا دريافته از بيان آن خوددارى نمود؛ و البته آنچه كه خدا بخواهد واقع خواهد شد.
و اما راجع به اين كه عمر در خبر اول گفته : رسول خدا مى خواست خلافت را براى او على (ع ) قرار دهد ولى خدا نخواست مغالطه اى بيش نيست ؛ زيرا اراده پيامبر جز به فرمان خدا نبوده و خواست پيامبر خواست خداست ، و اين درست نظير اين است كه گفته شود: پيامبران الهى اگر چه مردم را به ايمان آوردن به خدا دعوت كرده اند ولى خدا آن را نخواسته چرا كه مى بينيم آنان ايمان نياورده اند.
و اما گفتار او در خبر دوم كه گفته : رسول خدا صلى الله عليه و آله مى خواست در مرض وفاتش او اميرالمومنين را به عنوان خليفه بعد از خود معرفى كند ولى من نگذاشتم واقع اين سخن نسبت بيهوده گويى به خداى متعال است ، چنانچه درباره پيغمبر صلى الله عليه و آله به صراحت آن را گفته : زيرا خداوند درباره رسولش مى فرمايد: و ما ينطق عن الهوى ان هو الا وحى يوحى (542).
و آنجا كه گفته : من نگذاشتم پيامبر تصميمش را عملى كند بخاطر ترس از وقوع فتنه ... معنايش اين است كه او عمر نسبت به مصالح اسلام و مسلمين از خدا و رسولش آگاه تر است !
و اما داستان فجاه كه ابوبكر او را سوزانده بود و پيش از مرگ ، آرزو مى كرد كه يا او را آزاد مى نمود و يا به نحو ديگرى وى را به قتل مى رساند او، اياس بن عبد يا ليل سلمى بوده كه از ابوبكر اسلحه خواست تا با مرتدين از اسلام نبرد كند، و چون اسلحه گرفت با آن به جنگ مسلمانان رفت . پس ابوبكر طريقه بن حاجز را مامور دستگيرى او نمود، تا اينكه طريقه وى را اسير و دستگير نموده به نزد ابوبكر آورد. ابوبكر دستور داد در بيرون شهر مدينه آتشى بزرگ افروخته اياس را دست بسته در ميان آن انداختند (543).
..............
535- السقيفه ، جوهرى ، ص 40، عقد الفريد، ج 2، ص ‍ 208، شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحديد، ج 1، ص 130
536- خصال ، باب الثلاثه ، حديث 288.
537- تاريخ الخلفا، ص 18
538- ايضاح ، ص 161، چاپ دانشگاه تهران .
539- تاريخ الخلفا، ص 11
540- تاريخ الخلفا، ص 12
541- شرح نهج البلاغه ، ج 3، ص 114. در ذيل خطبه لله بلاد فلان .
542- سوره نجم ، آيه 3، 4
543- كامل ، ابن اثير، ج 2، ص 27
________________
و مطلب از کتاب قضاوتهاي اميرالمومنين تأليف علامه حاج شيخ محمد تقى تسترى فصل آخر ( فصل 54 )
69   نام و نام خانوادگي:  دوستار اهل بيت     -   تاريخ:   03 خرداد 90
نام و نام خانوادگي: فائز - تاريخ: 24 خرداد 89 - 16:31:58
آقا فائز من هم چندي قبل به يك روستا دور افتاد منزل يكي از اقوام رفتم ساعت 5/9 بود يا بيشتر ما به منزل آنها رسيديم بعد از ظرف چاي وشام احتياج به دستشوئي پيدا كردم سوال كردم گفتن داخل حياط بروم ، داخل حياط شدم يك لامپ كوچك بود ويك حياط بزرگ با تعداي اتاق وطويله حيواناتشان چند چا سرزدم اما موفق نشدم فشار هم زياد بود خجالت هم ميكشيدم برم ودوباره بپرسم ! بلاخره گفتم خدايا كمكم كن كه آبرو يم نره خودم خيس يا نجس كنم يك دفعه نظر به يك گوشه جلب شد رفتم جلو خودش بود مستراح خيلي خوشحال شدم واز اينكه خدا هدايتم كرده بود خوشحال شدم . خداكنه آقاي زنگنه هم مثل من هدايت نشده باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
70   نام و نام خانوادگي:  دوستار اهل بيت     -   تاريخ:   04 خرداد 90
برگرفته از سايت ‹‹ بايد شيعه مي شدم››
ا درّزاده جوان باهوش و با استعداد است كه در شهرستان نيكشهر مشغول به تحصيل است و بيش از يك هفته است كه به مذهب اهل بيت (ع) گرويده است .
درباره چگونگي شيعه شدنش چنين مي گويد :
از زماني كه فيلم مختار از تلويزيون پخش مي شد هر هفته اين فيلم را مي ديدم . خيلي علاقه به اين فيلم داشتم . از قسمت هايي كه خيلي من را متاثر كرد آنجا بود كه صحنه هايي از واقعه ي كربلا را به تصوير كشيده بودند كه دل هر سنگي را آب مي كرد .
آنجا كه امام حسين (ع) و اصحابش نماز مي خواندند و آن لعنتي ها به طرفشان تير پرتاب مي كردند دلم شكست و اشك هايم برروي گونه هايم سرازير شد . به خود گفتم مگر امام حسين (ع) نوه پيامبر نبود ؟ مگر پيامبر جلوي اصحاب نوه هاي خود را احترام و نوازش نمي كرد ؟ مگر نه اين است كه نگه داشتن احترام فرزند احترام به پدر و جد است ؟ مگر در قرآن كريم پيامبر نفرموده : از شما هيچ اجر و مزدي در برابر رسالتم نمي خواهم مگراينكه نرديكان من را دوست بداريد ؟ پس چرا اينگونه فرزندان پيامبر (ص) را به فجيع ترين وضع به شهادت رساندند ؟ مگر چه جرمي مرتكب شده بودند ؟

مدام اين سوالات را در ذهنم مرور مي كردم و صحنه هاي كربلا را تصور مي كردم . ولي قضيه براي من حل نمي شد .
از ملاها درباره فيلم مختار سوال مي كردم مي گفتند : ديدن اين فيلم حرام است و اين فيلم دروغ را شيعيان ساخته اند براياينكه اهل سنت را بد نام كنند .
پرسيدم : كجاي فيلم عليه شما اهل سنت است ؟
گفت : آنجا كه عبيدالله بن زياد مثل سني ها وضو مي گرفت . از دليلي كه آورد در دلم خنديدم و گفتم : ابن زياد شيعه بود يا سني ؟
گفت : سني .
گفتم : پس چه توهيني به شما كرده اند . گفت : با حالت تمسخر و خنده دار آن را نشان داده است . ديگربا ملا بحث نكردم كه مبادا به من شك كند زيرا اگر كسي با آنها بحث كند وآنها را سوال پيچ كند سريع برچسب تشيع مي زنند .

به خود مي گفتم در آخر فيلم اسامي كتاب هايي كه بر اساس آن فيلم را ساخته اند با تمام مشخصاتشان را نمايش مي دهند بيشتر آنها كتاب هاي تاريخي اهل سنت است اگر دروغ است چرا تاريخ نويسان سني آن را نقل كرده اند . و اگر راست است چرا ملاها و مولوي ها مي گويند دروغ است ؟
براي من يك سوال مهم پيش آمده بود كه چرا اهل سنت مانند شيعه اينقدر به اهل بيت اظهار علاقه نمي كنند ؟

وقتي از يك مولوي سوال كردم آيا حاضريد يزيد را به خاطر جناياتي كه كرده لعن كنيد ؟
گفت : نه .
گفتم چرا ؟
گفت : خب يك اشتباهي مرتكب شده لعن كردن كار من و شما نيست . لعن كردن كار خدا است و خدا مي داند چه كسي را لعن كند و چه كسي را لعن نكند .
گفتم : اگر ما دعا كنيم كه لعنت خدا بر يزيد باد آيا اشكال دارد ؟
گفت : نه .
گفتم : همين كار را حاضريد بكنيد ؟
گفت نه !
گفتم : آيا يزيد با سه جنايتي كه در 3 سال حكومتش انجام داد كه سال اول امام حسين (ع) و يارانش را شهيد كرد و سال دوم به مدينه حمله كرد و تا سه روز جنايت هايي به بار آورد كه زبان از گفتن آن قاصر است و سال سوم كعبه قبله گاه مسلمين را به آتش كشيد باز هم شما نمي خواهيد او را لعن و نفرين كنيد ؟ پس چه كساني مستحق لعن هستند ؟!

از يكي از دوستان شماره يك روحاني شيعه را گرفتم و از او اين سوالها را پرسيدم . حرف عجيبي زد كه تنم را به لرزه در آورد و پنجره ي جديدي را مقابل من باز كرد .
مي گفت : يكي از علماي اهل سنت به نام سعد الدين تفتازاني در كتاب شرح المقاصد از اين راز پرده برداشته و در بيان علت اينكه چرا علماي اهل سنت حاضر نيستند يزيد لعن كنند مي گويد : فان قلت فمن علمأ المذهب من لم يجوز اللعن علي اليزيد مع علمهم بانه يستحق ذلک و يزيد قلت تحامياً من ان يرتقي الي الاعلي فالاعلي . «اگر بگوييد پس چرا برخي از علماي مذهب ما لعن يزيد را تجويز نمي‏کنند با اين که مي‏دانند يزيد استحقاق لعن و بيشتر از لعن دارد؟من پاسخ مي‏گويم که هدف آنها پيشگيري از رواج و سرايت آن به شخصيت‏هاي برتر است » شرح المقاصد، ج 5، ص 311
گفتم : چطور ؟ بيشتر توضيح دهيد .
گفت : اهل سنت حاضر به لعن يزيد نيستند چون اگر يزيد زير سوال برود اين سوال پيش مي آيد كه اين فرد فاسد و بي دين را چه كسي خليفه مسلمين قرار داده ؟ مي گويند : معاويه ! پس معاويه با وجود اينكه مي دانست فرزندش چنين موجود فاسدي است ولي به زور از مردم براي او بيعت گرفت . پس معاويه در جنايات يزيد شريك است و معاويه زير سوال مي رود . حال چه كسي معاويه با اين اوصافي كه داشت حاكم شام قرار داد ؟ جواب مي دهند : خليفه ي دوم عمر بن خطاب .
چون با لعن يزيد ، عمر بن خطاب زير سوال مي رود حاضر به لعن يزيد نيستند تا مبادا كار خليفه ي دوم زير سوال نرود .
با تعجب پرسيدم : پس عمر در شهادت امام حسين (ع) دست داشته است ؟!

گفت : به صورت غير مستقيم بله . چون مسير امامت را عوض كردند و جاده اصلي را كج كردند و آخرش به آنجا رسيد كه نوه پيامبر (ص) را با لب تشنه بين دو رودخانه شهيد كردند . و يك سوال اساسي باقي مانده كه چرا عمر بن خطاب در دوران خلافتش همه ي استاندارن خود را جابجا كرد و تنها استانداري كه نه خليفه دوم و نه خليفه ي سوم او را تغيير ندادند معاويه بن ابي سفيان بود ؟! آنقدر او را بر سر قدرت نگه داشتند كه وقتي زمان خلافت ظاهري اميرالمومنين ايشان تصميم مي گيرد او را از مسند قدرت پياده كند به جنگ حضرت مي آيد و خون هزاران مسلمان را بر زمين مي ريزد !
از راهنمايي هاي آن روحاني تشكر كردم و با او خداحاقظي كردم و به خود گفتم : حال كه علماي اهل سنت براي زير سوال نرفتن خلفاي خود حاضرند بر تن يزيد ملعون لباس قداست بپوشانند پس بسياري از حقايق است كه آن را كتمان كرده اند و حاضر نيستند بازگو كنند تا مبادا بزرگانشان زير سوال بروند .

از آنجا فهميدم كه راز انكار شهادت حضرت زهرا (س) آن هم در اوج جواني ، همين مسئله ي زير سوال نرفتن صحابه است و الا هيچ دليل منطقي و ثابتي براي درگذشت حضرت زهرا (س) ندارند و مولوي ها خود را به اين در و آن در مي زنند تا دليل قانع كننده اي براي سوالات بي شمار اهل سنت بيايند !
با اين حقايقي كه يافتم به هيچ وجه نمي توانستم خود را قانع كنم كه در روز قيامت در برابر سوال پيامبر (ص) درباره اهل بيت خود چه پاسخي بدهم جز اينكه به مذهب نوراني اهل بيت (ع) بپيوندم و شيعه شدم .
هنوز خانواده ام از شيعه شدنم خبر ندارند . گاهي درباره امام حسين (ع) و ظلم هايي كه در حقشان شده با آنها صحبت مي كنم ولي آنها فقط گوش مي دهند و هيچ عكس العملي نشان نمي دهند . از خداوند متعال كه صاحب قلوب است مي خواهم قلوب آنها را به سمت اهل بيت (ع) هدايت كند .
انشاالله خدا همه بافكر و داراي تعقل هايشان را هدايت كند . چون بي سواد هاي فكري ( نه درسي ) وبا تعصب به هيچوجه هدايت نميشوند مگر به گفته خودشان خدا ساق پايش و....................را نشانشان بدهد.
71   نام و نام خانوادگي:  علي     -   تاريخ:   17 خرداد 90
خوشبحالت دوست عزيز كاري به شيعه شدنت ندارم ولي مباركت باشد مهم اينست كه با عقل و درايتت راه خودت را پيدا كردي و در پيشگاه عدل الهي مديون پيامبر و اهل بيت حقيقي نيستي
72   نام و نام خانوادگي:  امين آغا     -   تاريخ:   17 خرداد 90
مبارکت باشه ان شاء الله
حالا فارغ از شيعه وسني شما بنده محبوب خدا شديد.
تا ميتوني از عقيده حقت دفاع کن و توکلت به خدا باشه و بهترين اهدافت براي هدايت بعد از خانواده دوستان جوان و مستعد هدايت هستند

بگو يا علي
73   نام و نام خانوادگي:  سيد محمد حسيني     -   تاريخ:   23 خرداد 90
براي سلامتي بچه هاي پاسخگويي به شبهات صلوات
74   نام و نام خانوادگي:  سجاد فرهادزاده     -   تاريخ:   16 شهريور 90
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام عليکم
ضمن تشکر از گردانندگان اين سايت که شبهات رو مطرح مي کنند و به اون ها پاسخ ميدهند.من تنها يک مشکل خيلي خيلي بزرگ تو سايتتون مي بينم که هيچ عالم شيعي يا سني از اون راضي نيست اون هم اينه که تو سايتتون توهين و کار هايي که از نظر اسلام خوب نيست زياده و باعث تفرقه ميشه.در قرآن اومده (جادلهم بالتي هي احسن(سوره نحل آيه 125)) در جاي ديگه هم اومده (واعتصموا بحبل الله جميعا و لا تفرقوا(سوره آل عمران آيه 103)) خواهشا اين دو تا آيه رو با هم عمل کنيد و هر نظري رو نشون نديد از دوستان هم خواهش مي کنم به همديگه توهين نکنيد و به بهترين شکل مناظره کنيد.
با تشکر فراوان از سايت خوبتون
75   نام و نام خانوادگي:  صمد پورمحمدي     -   تاريخ:   29 شهريور 90
دوستان عزير اهل تسنن چند نكته:

1. آنچه كه بدان تاريخ گفته مي شودف نوشته است. در حقيقت به آن چه كه نوشته شده است تاريخ گفته مي شود نه به آنچه كه به صورت شفاهي بيان مي شود.

2. سواد هر كس به قدر نوشته ي اوست. در حقيقت كسي كه مي تواند دانسته هاي خود را به صورت نوشته بيان كند باسواد خوانده مي شود. و قرآن كريم نيز بزرگترين دليل بر اين مدعاست و به همين دليل معجزه ي پيامبر اعظم ناميده شده است.

3. يادمان باشد حقيقت در هيچ تك كتابي نوشته نشده است و نخواهد شد بلكه انسان هاي فرهيخته حقيقت را از لابلاي هزاران كتاب بيرون مي كشند.

4. ملاك برتريت و افظليت يك انسانف انسانيت اوست. و تقوا نيز مويد اين دليل است يعني پاسباني از فضايل انساني

5. ايماني كه از لابلاي دالان هزارتوي شك و شبهه رد شده و به حقيقت رسيده باشد به مراتب برتر و سرتر از ايماني است كه به صورت شفاهي و بدون حتي ذره اي تلاش و همت براي درك آنف دريافت شده باشد.

6. آنچه زشت است آن است كه با وجود ديدن حقيقت باز بر ناداني خود پافشاري كنيم.

7. يادمان باشد زماني حقيقت آشكار خواهد شد كه از فراسوي الگوها و دانسته هاي پذيرفته شده يا ديكته شده با در نظر گرفتن تمامي جوانب امر بدان نگاه كرد.

8. تلاش براي رسيدن به حقيقت امري است مستمر و فرايندي است بي پايان.

9. فكر كنم كمي بي انصافيست اگر انساني كلام خود را مستدل بيان كند و ما او را به مغلطه گوييف تعصب و يا ناداني محكوم كنيم.

اما در مورد آيه ى غار به كلمه ي حزن اشاره مي كنم: حزن در لغت به معناي غصاي است كه از گذشته شروع شده و تا لحظه ي حال نيز در جان آدمي باقي مانده است و در مقابل آن خوف قرار دارد كه به معناي نگراني در مورد آينده است. وقتي پيامبر مكررا (اذ يقول) به همراهش مي فرمايد لا تحزن (غمگين مباش) در حقيقت ابوبكر از همراهي پيامبر پشيمان و در هراس بوده است و به سخن پيامبر ارجي نمي نهاده. حتي در آيه ي مورد بحث به جاي لا تحزن كلمه لاتخف نيز آمده بود همين اشكال نيز باقي بود چون در اين صورت به اين معني بود كه ابوبكر بر جان خود بيمناك است. در آيه ي مورد بحث 5 ضمبر وجود دارد كه تماما به پيامبر بر مي گردد چرا كه معني ندار خداوند وعده ي نصرت به پامبرش بدهد و هنگام رسيدن به نتيجه آن را شامل حال ديگري كند.
و السلام علي من تبع الهدي و صلي الله علي محمد و علي اهل بيت الطيبين الطاهرين
76   نام و نام خانوادگي:  سعيد     -   تاريخ:   31 شهريور 90
من اضل ممن يدعوا من دون الله من لا يستجيب له الي يوم القيامه و هم عن دعائهم غافلون.روي اين آيه تفكر كنيد لعلكم تهتدون
77   نام و نام خانوادگي:  محمد علي جواهرزاده     -   تاريخ:   08 بهمن 90
با سلام
بنده اين مطلب رو براي ترويج فرهنگ غني تشيع درون وبلاگم قرار دادم.
انشاال.. راضي باشيد.
www.heiateaasheghan.loxblog.com
78   نام و نام خانوادگي:  العبيد     -   تاريخ:   25 اسفند 90
سلام جناب (سعيد - تاريخ: 31 شهريور 90 - 19:40:17 ) : آيه كه به آن احتجاج نموده ايد و ديگر آيات كلام الله مجيد كه قريب به اين مضمون هستند و شما آنها را دستاويز خود براي اثبات حرمت توسل به اولياء الهي قرار داده ايد يك نكته مشترك دارد و آن «من دون الله » : جداي از خدا حال از شما و همفكران شما مي پرسم آيا اولياء الهي «من دون الله » هستند و آيا اهل توسل ايشان را «من دون الله » مي دانند!!! شما در مورد «من دون الله » در قرآن تحقيق كن چيز هاي مفيدي گيرت مي آيد ..... توسل در طول ياري خواستن از خداست و نه در عرض آن تا بشود شرك . («من دون الله » يعني در عرض خواستن از خداوند متعال) آقا سعيد با آيات قرآن اين قدر سطحي برخورد نكن و بيشتر در آيات قرآن تدبر كن.لعلكم تهتدون موفق باشي
79   نام و نام خانوادگي:  شيعه مرتضي علي     -   تاريخ:   28 فروردين 91
با سلام خدمت همگي . ميخواستم بگم اگه يك عالم وهابي مثل تيجاني بياد شيعه بشه آقايون وهابي ها خودشونو ميزنن به .... كه تاحالا اسم همجنين كسي رو نشنيديم و يا اگه به تازگي مولوي هاشون تو زاهدان شيعه بشن اونارو گم نام ميدونن واي به روزي كه يك القه مزقه اي تو كوره داهاتاي يكي از شهر ها سني بشه ديگه ميزارن تو بوق كرنا كه فلان عالم ! آيت الله ! حجت الاسلام ! شيعه بوده سني شده . البته بنده خداها گناهي ندارن سني شدن يك شيعه واسشون عقده شده .
80   نام و نام خانوادگي:  ugeytvfc     -   تاريخ:   02 ارديبهشت 91
20
81   نام و نام خانوادگي:  عمر سليمي)اردبيل     -   تاريخ:   11 ارديبهشت 91
به راستي خيلي نا آگاه و مغالطه گر هستيد! تا سال 72 كه تو تقويم هاتون مي نوشتيد وفات! حالا چي شد كه شهادت شد؟ مجلس تصويب كرد؟آره؟ اينجوريه ديگه... هيچ مي دونيد شما اهل تشيع اصلا هيچ تاريخي نداريد يعني ما مورخي از متقدمين نداريم كه شيعه بوده باشد... مي دونيد چرا چون شيعه كه نبوده..... پس اگر تاريخي باشد فقط مال اهل تسننه علاوه بر اينها بحث هتك حرمت به خانه ي فاطمه(س) تنها و تنها در تاريخ يعقوبي اومده كه اغلب محققين بر اين نظرند يعقوبي اصالتي شيعه داره بعدش هم اصلا بحث شهادت كه نكرده بلكه ميگه ابوبكر و عمر و ووو رفتند خونه فاطمه و ... تا اينكه درگير شدند و سر و صدا بلند شد بالاخره فاطمه اومد و داد زد:بيرون مي رويد يا سرم را لخت كنم؟!!!! يعني اين فاطمه ي شما مثل يك دختر بي فرهنگ و بي تربيت(نعوذا بالله) مي خواد خودشو لخت كنه؟؟ مي دونم كه نظرم رو هرگز نمايش نمي دين.
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي
يكي از كتابهاي  تاريخي شيعه كه از كتب متقدمين به حساب مي آيد، كتاب سليم بن قيس است.اما درباره هتك حرمت و هجوم به خانه فاطمه عليها السلام نقل هاي فراواني در كتابهاي ديگر اهل سنت نقل شده كه جهت اطلاع بيشتر به اين آدرس مراجعه كنيد
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=105
اما اين روايتي كه شما به آن استناد مي‌كنيد كه حضرت زهراء عليها السلام داد زد كه اگر نرويد موي سرم را باز مي كنم، اولا اين روايت ضعيف است دوما پريشان كردن موي، دليل بر اين نيست كه سرش را در برابر مردم باز مي‌كند بلكه منظورش اين بوده كه از زير چادر مويم را پريشان مي‌كنم همچنان كه زنان در عزاداري ها موهاي خود را از زير چادر پريشان مي‌كردند
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
 
82   نام و نام خانوادگي:  ياسر حيدري     -   تاريخ:   21 ارديبهشت 91
چرا آدم بايد اين قدر احمق و متعصب باشه كه با اين همه دليل و مدرك از كتب خودشون عوض اين كه بپذيرند يا علمي جواب بدن چه جوري از بحث فرار مي كنند و بحث ديگري رو كه هيچ ربطي ندارد رو مطرح مي كنند. ميگه اصلا شيعه اي نبوده بعد ميگه يعقوبي اصالتي شيعه داشته. سخن حضرت زهرا بي فرهنگيه ولي اين كه پيامبر خدا مياد تو مسجد و قضيه ي جعلي خواستگاري علي از دختر ابوجهل رو مطرح مي كند_ كه اين رو بزرگ ترين دروغگوي تاريخ بخاري از يه آدم عقب مونده به نام مسور بن مخرمه كه ... برهنه مي شده روايت مي كند_ بي فرهنگي نيست. الحمدلله الذي جعل اعدائنا من الحمقاء
83   نام و نام خانوادگي:  سعيد حسيني (شاه اسماعيل صفوي)     -   تاريخ:   27 ارديبهشت 91
سلام عليکم

برادر گرامي جناب ياسر حيدري

واقعا چه انتظاري ميتونيد از شخصي مثل عمر سليمي)اردبيل صاحب کامنت 81 داشته باشيد، در حاليکه بر خلاف قرآن و سنت پيامبر ص دين عمر يهودي با شمشير و تهديد و قتل و غارت و تجاوز به مادران و خواهرانشان بر آنان تحميل شده و آنان با اين وجود آن توحش و تجاوز را اسلام ميدانند !!!

مگر خداوند در قرآن نيم فرمايد : لا اکراه في الدين قد تبين الرشد من الغي فمن يکفر باالطاغوت ... يعني در پذيرش درين خدا اجباري نيست ...
در طول تاريخ رسالت رسول خدا ص چه هيچکشي را با شمشير و اجبار تهديد و توحش مسلمان نکردند و فقط دعوت بسوي هدايت الهي طبق ايات قرآن فرمودند

رسول خدا ص به تمام کشورها نامه نوشتند و آنان را دعوت به اسلام کردند و به هيچ کشوري براي مسلمان کردنشان حمله نکردند و حتي خسروپرويز نامه رسول خدا ص را پاره کرد اما رسول خدا دستور حمله به ايران را صادر نکردند زيرا دين اسلام اجباري نيست

حتي در تاريخ نداريم جائي که رسول خدا ص مثلا به اسيري فرموده باشد مسلمان شو تا آزادات کنم !
بنابراين رسول خدا ص دقيقا بر مبناي قرآن عمل ميکرد و سنتش هم بر همان مبنا شکل گرفت ، اما عمر بر خلاف قرآن و سنت هر غلطي که دوست داشت انجام داد که نياز به تکرار آن نيست

اهل سنت ميتوانند به قتل و غارت و دين تحميلي عمر يهودي با شمشير ، همراه با تجاوزات جنسي خالد ها و سعدابن ابي وقاص ها افتخار کنند زيرا افتخار يهود همين است و بس

جناب عمر سليمي از اردبيل

لطفا نام يکي از اجداد پدري عرب خود را بفرمائيد ، شايد نسب به سيف الاسلامتان خالدبن وليد يا سعد ابن ابي وقاص و يا به يک عرب باديه نشين منتصب شويد البته اگر بتوانيد نسب خليفه دومتان را که نامش را بر خود نهاده ايد را هم به ما بگوئيد متشکر خواهم شد !

البته با افتخار جستجو کنيد

يا حق
84   نام و نام خانوادگي:  رضا مهدوي     -   تاريخ:   12 خرداد 91
سلام شما پاسخ اول وفات بعد شهادت فاطمه را نداديد دوم اينكه كليني صاحب الكافي نوشته فاطمه وفات كرده جواب اي را هم ذكر كنيد اگه واقعا مردين
جواب نظر:
با سلام
دوست گرامي
درباره اين موضوع به اين آدرس مراجعه كنيد
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=6058
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
85   نام و نام خانوادگي:  محسن     -   تاريخ:   14 تير 91
باسلام در رابطه با جواب صاحب كامنت 83 عرض شود كه همانطور كه خودشان لطف كردند و در بين پرانتز توضيح دادن از اصل و تبار اسماعيل صفوي هستند پس از از اينچنين كسي توقعي غير از اين نمي توان داشت كه بدون تحقيق و ادله قاطع رشادتها و جانفدائيهاي خليفه راشد عمربن خطاب را زير سوال ببرد واقعا بايد در حق شما و امثالتان كه نمك مي خوريد و نمكدان مي شكنيد بايد گفت آه و صد افسوس.... ميگه: در حاليکه بر خلاف قرآن و سنت پيامبر ص دين عمر يهودي با شمشير و تهديد و قتل و غارت و تجاوز به مادران و خواهرانشان بر آنان تحميل شده و آنان با اين وجود آن توحش و تجاوز را اسلام ميدانند !!! اگه بنا باشد كه هركس در راه الله و براي اعتلاي كلمةالله جهاد كند يهودي و متجاوزگر به حساب بيايد پس محمد(ص) و حضرت علي و تمام صحابه هم كه با كفار و مشركين در غزوات جنگيده اند اليعاذبالله ........... الاسلام إنما استعمل السيف وشهر السلاح على الظالمين الذين لم يقتنعوا بالآيات والبراهين استعمل القوة في سبيل من وقف حجر عثرة في سبيل الدعوة إلى الحق أجهز السلاح لدفع شر المعاندين لا إلى إدخالهم في حظيرة الاسلام يقول جل شأنه قاتلوهم حتى لا تكون فتنة فالقتال إنما هو لدفع الفتنة لا لاعتناق الدين والعقيدة ميگه: رسول خدا ص به تمام کشورها نامه نوشتند و آنان را دعوت به اسلام کردند و به هيچ کشوري براي مسلمان کردنشان حمله نکردند و حتي خسروپرويز نامه رسول خدا ص را پاره کرد اما رسول خدا دستور حمله به ايران را صادر نکردند زيرا دين اسلام اجباري نيست اگه عربي بلدي عبارت زير را كه از بحارالانوار وكتب سيره و روائيتان است بخوان: بحار الأنوار - (24 / 265) إن النبي كتب إلى كسرى " من محمد رسول الله إلى كسرى بن هرمزد، أما بعد فأسلم تسلم، وإلا فأذن بحرب من الله ورسوله، والسلام على من اتبع الهدى ....مزق الله ملكه كما مزق كتابي، أما إنه (6) ستمزقون ملكه، وبعث إلي بتراب أما إنكم ستملكون أرضه " فكان كما قال. درواقع فتح فارس پيشگوئي بوده است كه رسول الله(ص) كرده بودند سوال اينجاست كه اين پيشگوئي توسط چه كسي محقق شد؟ ميگه: حتي در تاريخ نداريم جائي که رسول خدا ص مثلا به اسيري فرموده باشد مسلمان شو تا آزادات کنم ! بحار الأنوار - (18 / 157) وملك صفية وهي مشركة، فكانت عنده إلى أن أسلمت فأعتقها وتزوجها، بحار الأنوار - (123 / 290) إن أهل الطائف اسلموا فأعتقهم رسول الله صلى الله عليه وآله وجعل عليهم العشر ونصف العشر اگه ايراد گرفته شود كه آزادي اينها به شرط اسلام از طرف رسول الله(ص) صورت نگرفته بايد گفت كه عمل رسول الله(ص)‌يا به قول است يا به فعل يا به تقرير در اينجا به فعل است.فافهم ميگه: اما عمر بر خلاف قرآن و سنت هر غلطي که دوست داشت انجام داد که نياز به تکرار آن نيست بحار الأنوار - (88 / 245) عن النبي صلى الله عليه وآله قال: أربع من كن فيه فهو منافق، وإن كانت فيه واحدة منهن كانت فيه خصلة من النفاق حتى يدعها: من إذا حدث كذب وإذا وعد أخلف، وإذا عاهد غدر، وإذا خاصم فجر از اينجا معلوم مي شود كه منافق هم هستي إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا [النساء : 145] بشكست عمر پشت دليران عجم را *بر باد فنا داد رگ و ريشه ي جم را*اين زمزمه بر غصب خلافت ز علي نيست*با آل عمر كينه قديم است عجم را کي توان با شيعه گفتن از عمر کي توان بربط زدن در پيش کر اگه تبعيض قائل نميشين اين مطلب را هم بزارين
86   نام و نام خانوادگي:  دوستدار اهل بيت     -   تاريخ:   29 تير 91
در جواب کامنت 85 محسن :: در صحيح بخاري آمده است که رسول خدا صلي الله عليه و اله به منزل عايشه اشاره کردند و فرمودند: فتنه اينجاست فتنه اينجاست. از اينجا شاخ شيطان بيرون مي آيد. (1) و در صحيح مسلم آمده است که پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله از منزل عايشه خارج شدند و فرمودند: رأس کفر اينجاست. از اينجا شاخ شيطان بيرون مي آيد. (2) همچنين احمد بن حنبل آورده است که روزي رسول خدا صلي الله عليه و اله به عايشه فرمودند: آيا شيطانت تو را تسخير کرده است ؟! (3) البته معلوم است که اين جمله رسول اکرم صلي الله عليه و اله استفهام حقيقي نمي باشد بلکه استفهام توبيخي است. خوب حالا بايد چطور از ايشان ما حتي يکي از احکام دين را بپرسيم و به آن عمل کنيم .؟ شيطان..کفر...!! پي نوشت: (1) صحيح بخاري ج2ص125 باب ما جاء في بيوت أزواج النبي من كتاب الجهاد والسير (2) صحيح مسلم ج2 ص503 کتاب الفتن و اشراط الساعة (3) مسند احمد حنبل6/221 آن پيشگويي(فتح فارس ) در اصل ( وحشيگري در فارس ) پيامبر امر به شر وفساد شد وخونريزي وجنايت وکشتار وتجاوز به دختران وزنان شوهر دار وبه اسارت گيري بچه ها و...... واين پيشگويي بالا هم امر به شر وفساد وخيانت به امام زمانشان وخونريزي و بي آبروي براي اسلام و امهات المومنين و ... شد. آيا اين است ( رشادتها و جانفدائيهاي خليفه راشد عمربن خطاب ) ومادر تان عايشه آيا به اين رشادتها وجانفدائيها واين خونريزيها وجنايتها افتخار مي کني که مي نويسي ( بشكست عمر پشت دليران عجم را ) و......آن حمله وجنايتها وکشتار وحشيانه عاقبتش اين شد که يک عده ار اين روش براي چندمين بار در پاکستان وافغانستان وعراق وحال هم در سوريه مي بينيم انجام دادن ومي دهنداگر اين چيزي که از افتخاراتش مي گويي اسلام است و اين کارها افتخار براي اسلام وقرآن است واي بر اين اسلام وپيامبرش وخلفايش وصحابه اش ؟؟؟؟!!!!!!!!!!! ماآن پيامبري که رحمت است براي عالميان وبهترين اخلاق را داراست و.... و دم از دوستي وبرادري ومساوات و عشق ومحبت و زيبايي و تقوا وعبادت خدا وانسانيت و کرامت وبزرگي امت واحده حرف مي زند را مي خواهيم ما اسلام ناب محمدي را مي خواهيم نه اسلام ناب امريکايي و ناب اسرائيلي وآل سعودي وآل ...... که تمام ولي امر مسلمينتان يکي بعد از ديگري به فلاکت وبدبختي و..... افتادند ما اين چنين اسلامي که با اين وحشيگري وخونريزي وکشتار و که هنوز وهنوز خون کشتگان جنگ جمل برگردن آنان سنگيني ميکند را نمي خواهيم ونخواهيم خواست واز اين دين و خلفا وصحابه دوري جسته وبه درگاه خدا پناه مي بريم.( خواندن آيت الکرسي فراموش نشود ) اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ* لاَ إِکْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ * اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ کَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* خداى يکتا که جز او کسي شايسته ستايش نيست / او هميشه زندهء پا برجاي است /(پس) هيچ گاه خواب سبک و سنگين او را فرا نمي گيرد /آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است در سيطره مالکيّت و فرمانروايى اوست / (1)مگر مي شود کسي شفاعت کند(مردم را) بدون اجازهء او / به پيدا و پنهان ايشان آگاه است / وايشان ذرّه اي از دانش او را احاطه ندارند / مگر به آنچه او بخواهد / دامنه تخت (سلطنت) او آسمانها و زمين است/ نگهداري اينها برايش کاري نيست / و او بلند مرتبه ترين و بزرگ مطلق است . (2) در دين اجباري نيست،فرق ميان پيشرفت و سقوط بيان شده است/ پس آن کس که طغيانگر بودامّا به خدا ايمان آورد به بهترين دستاويز نجات (از پرتگاه) رسيده است که پاره شدني نيست /و خدا شنوا و دانا است./ (3)خدا پشتيبان افراد باايمان است آنها را از تاريکيها بيرون مي ‌آورد و به طرف نور ميبرد/ (4) به همان صورت به کساني که طغيان کردند کمک ميکند چنان که که آنها را از نور بيرون آورده به درون تاريکيها ميبرد/.(5)آنهايند اهل آتش جهنّم و هميشه در آن خواهند بود .به معني شماره يک تا 5 بيشتر دقت شود . ومن الله التوفيق
87   نام و نام خانوادگي:  دوستدار اهل بيت     -   تاريخ:   29 تير 91
برادران وخواهران مراجعه کننده به اين سايت اين مطلب را نيز بخوانيد وعلت کينه وعداوت ومي شود گفت علت حمله به ايران را در اين متن جستجو کنيد . پيامبر و ايرانيان از آن هنگام که محمّد (ص) رسالت يافت تا خفتگان وادي ظلمت را از خواب سنگين جهالتْ بيدار سازد و ديدگانشان را به نور حقيقت، روشن گرداند، تا آن زمان که آوازة آيين راستين و نام دلنشين او شرق و غرب عالم را فرا گرفت و پايه‌هاي تمدني بزرگ و عالمگير، بنيان نهاده شد، افراد، گروه‌ها، قبايل و اقوام بسياري تلاش نمودند و با از جان‌گذشتگي و ايثار بي دريغ خود، از نهال نوپايي که پيامبر (ص) نشانده بود، پاسداري کردند. اسامي چنين مردماني که چه در صدر اسلام، با جان و مال خود و چه در قرن‌ها پس از ظهور اسلام، با علم و دانش خود باعث رشد و بالندگي اسلام و تمدّن اسلامي شدند، در تاريخْ کم نيست. همچنان که ايران و ايرانيان در اين راه، سهمي بزرگ و کارنامه‌اي درخشان از خود به يادگار گذاشته‌اند. هرگاه به برخي از رازها و ريزه‌کاري‌هاي قرآن و سخنان ارزنده و آموزندة پيغمبر اسلام (ص) دربارة ارزش ايرانيان پي ببريم، آن گاه مي‌توانيم به ايراني و اسلامي بودن خود بباليم و در برابر سخنان آسماني قرآن و گفته‌هاي گران‌بهاي پيامبر بزرگ اسلام(ص) سر فرود آوريم که در چهارده سدة پيش، از مردم اين سرزمين کهن‌سال آريايي، به نيکي ياد کرده و آنان را مردماني خداشناس و دلير و استوار بر پيمان و برخوردار از هوش و شايستگي خدادادي معرفي نموده است.1 ايرانيان در قرآن با اين که قرآن، بيشتر مباحث کلي را بيان مي‌کند و کمتر به مسائل فرعي پرداخته، بسيار جالب است که در ايات متعددي (با توجه به شأن نزول‌ها و روايات تفسيري موجود) و با تعبيرات گوناگون، درباره ارزش و شايستگي ايرانيان، سخن به ميان آورده است که بيانگر توجه خاص قرآن، به اسلامِ ايرانيان است. روايات بسياري از پيامبر اسلام(ص) نيز موجود است که مُهر تاييد بر اين گونه تفاسير زده است و هر گونه شک و شبهه‌اي را نسبت به آنها از بين برده است که در ادامه، به برخي از مهم‌ترين آنها اشاره مي‌کنيم: - در اية سوم از سورة جمعه مي‌خوانيم: «پيامبر(ص) نيز رسول، بر گروه ديگري از اميين است که هنوز به عرب نپيوسته‌اند، و خداوند، توانا و آگاه است». در حديثي آمده است که پيامبر(ص) اين آيه را تلاوت کرد. حاضران پرسيدند: منظور از اين «گروه ديگر» کيست؟ پيامبر(ص) در پاسخ آنها، دست بر شانة «سلمان» گذاشت (و به نقلي دست بر سر سلمان گذاشت) و فرمود: « اگر ايمان در ستارة ثريا قرار گيرد، مرداني از اين گروه (ايرانيان) به آن دست مي‌يابند». 2 - در اية 38 از سورة محمّد(ص) مي‌خوانيم: «‌اي مسلمانان! اگر به نعمت اسلام ارج ننهيد و از آن روي‌گردان شويد، خداوند، اين مأموريت (پاسداري از اسلام) را به گروهي ديگر مي‌سپارد؛ آنان که همانند شما نخواهند بود». - اکثر مفسّران شيعه و اهل سنّت، در ذيل اين آيه نقل کرده‌اند که پس از نزول اين آيه، جمعي از اصحاب از پيامبر(ص) پرسيدند: «اين جمعيتي که خداوند در آيه به آنها اشاره مي کند، چه کساني هستند؟». پيامبر(ص) به سلمان، که در نزديکش بود، نگاه کرد و دست به زانو (يا شانة) او زد و فرمود: «منظورخداوند، اين مرد و قوم اوست. سوگند به آن که جانم در اختيار اوست، اگر ايمان به ستارة ثريا بسته باشد، گروهي از مردان فارس، آن را به چنگ مي آورند».3 - در آيه 54 از سورة مائده آمده است: «‌اي کساني که ايمان آورده‌ايد، هر کس از شما از آيين خود بازگردد ( به خدا زياني نمي‌رساند) خداوند، در آينده، جمعيتي را مي‌آورد که (داراي اين ويژگي‌ها هستند): 1. خدا آنها را دوست دارد؛ 2 . و آنها (نيز) خدا را دوست دارند؛ 3. در برابر مؤمنان، متواضع و در برابر کافران، سخت و نيرومندند؛ 4. در راه خدا جهاد مي‌کنند و از سرزنش ملامتگران، هراسي ندارند». روايت شده است که شخصي درباره اين آيه و مصداق آن، از پيامبر(ص) پرسيد. پيامبر(ص) دست بر شانه (يا گردن) سلمان گذاشت و فرمود: «منظور از اين ايه، اين شخص و قوم او هستند». آن گاه فرمود: « اگر دين در ستارة ثريا باشد و در آسمان‌ها قرار گيرد، مرداني از فارس، آن را به دست خواهند آورد».4 - در آية 89 سورة انعام مي‌خوانيم: « اگر اين قوم، نسبت به آن (هدايت الهي) کفر ورزند، کساني را نگاهبان آن ساخته‌ايم که نسبت به آن، کافر نيستند». مفسّران بزرگي در تفاسير خود نقل کرده‌اند که منظور از اين جمعيت (نگهبان دين)، ايرانيان هستند.5 در روايت آمده است: جمعي از ايرانيان به قصد انجام دادن مراسم حجّ، به حجاز رفتند. در مدينه، به حضور امام باقر(ع) رسيدند و پرسش‌هايي از مسائل مهم ديني نمودند و امام باقر(ع) پاسخ آنها را داد. يکي از سؤالات آنها اين بود: «شنيده‌ايم که سلمان، تمايل پيدا کرده بودکه با دختر عمر، خواهر حفصه، ازدواج کند و از او خواستگاري کرد. لطفاً چگونگي آن را براي ما بيان فرماييد». امام باقر(ع) فرمود: عمر [که مايل به دادن دخترش به مردي غير عرب نبود]، از خواستگاري ناراحت شد و جريان را به رسول خدا(ص) عرض کرد و گله نمود. رسول خدا(ص) به عمر فرمود: «واي بر تو! آيا خرسند نيستي که سلمان، به تو مشتاق شود و تو به او نزديک گردي؟ سلماني که بهشت، مشتاق ديدار اوست، و خداوند دربارة سلمان و شما جمعيت قريش، اين آيه را نازل کرد (آن گاه ايه 89 از سوره انعام را خواند). عمر گفت: «‌اي رسول خدا! منظور از گروه نگهبان دين (در آيه مذکور) کيست؟». پيامبر(ص) فرمود: « سوگند به خدا، اين گروه نگهبان، سلمان و قوم او هستند». سپس فرمود: «سوگند به خدا اين آيه (آية 38 از سورة محمد) نيز در شأن سلمان و قوم او نازل شده است». در پايان فرمود: «‌اي گروه قريش! شما مردم فارس (ايرانيان) را با شمشير (در فتح ايران) مي‌زنيد، تا به سوي اسلام بيايند. سوگند به خدا، روزي خواهد آمد که آنها شما را براي کشاندنتان به سوي اسلام، با شمشير مي زنند». حذيفه بن يمان که در آن جا بود، گفت: « گوارا باد براي سلمان و ايرانياني که راه ايمان و تقوا را مي پيمايند». رسول خدا(ص) فرمود: « اگر اسلام در لا به لاي زمين گم شود، ايرانيان آن را مي‌يابند، و اگر اسلام در آسمان قرار گيرد، جز مردم ايران، کسي به آن دست نمي‌يابد». عمر با شنيدن اين سخنان، غمگين شد و برخاست و رفت! - در آية 133 از سورة نساء نيز آمده است: «‌اي مردم! اگر خدا بخواهد، شما را از ميان مي‌برد و افراد ديگري را (به جاي شما) مي‌آورد». در روايت آمده است که هنگامي که اين آيه نازل شد، پيامبر(ص) دست خود را بر پشت «سلمان» زد و فرمود: «آن افراد، از قوم اين شخص (سلمان) هستند؛ يعني مردم غير عرب از فارس».7 ايرانيان در سخنان پيامبر(ص) علاوه بر سخناني که از پيامبر(ص) در تفسير آيات قرآن دربارة ايرانيان روايت شده است، سخنان ديگري نيز از ايشان روايت شده است که به طور خاص، در مورد ايرانيان و مقام و ارزش والاي آنهاست که بعضي از اين سخنان عبارت‌اند از: - «بشارت باد بر شما‌‌‌‌‌‌ اي فرزندان فَرُّوخ!8 اگر ايمان به ستارة ثريا بسته باشد، عربْ به آن نمي‌رسد؛ ولي عجم، آن را در اختيار خود خواهد گرفت». 9 - و در تعبيري ديگر در روايت ابوهريره آمده است که پيامبر(ص) فرمود: «‌اي عجم‌ها! نزديک (قرآن و اسلام) گرديد که عرب‌ها از آن، روي گردانده‌اند، و همانا اگر ايمان به عرش الهي بسته باشد، در ميان شما کساني هستند که آن را به دست آورند».10 - پيامبر(ص) فرمود: «خداوند، در ميان بندگانش، داراي دو برگزيده است: 1. برگزيده او در ميان عرب، در قريش است؛ 2. نيکي او در ميان عجم (غير عرب) در جمعيت ايراني است».11 منظور از اين سخن، اين نيست که نژاد، موجب برتري است؛ بلکه منظور، خبر دادن از نبوغ و استعداد و زمينه‌هايي است که در نژاد قريش و ايرانيان وجود دارد.12 - در فارسنامة ابن البلخي آمده است: « پيغمبر را پرسيدند که چرا همة قرون، چون عاد و ثمود و مانند ايشان هلاک شدند و ملک پارسيان به درازا کشيد، با آنکه آتش پرست بودند». پيغمبر فرمود: «از بهر آنکه آباداني کردند در جهان و داد گستردند ميان بندگان خداي – عزّوجل- ».13 - نيز نقل شده است که رسول خدا(ص) فرمود: « نام ايرانيان را به زشتي ياد نکنيد؛ زيرا آنها از ياران ما هستند و از ما حمايت مي‌کنند».14 - همچنين نقل شده است که پيامبر(ص) گاهي به فارسي نيز سخن مي‌گفت و حتي در برهان قاطع در شرح کلمه «دَري» آمده است که: « بعضي گويند دَري، زبان اهل بهشت است که رسول(ص) فرموده‌اند: زبان اهل بهشت، عربي يا دري است».15 اين شيوه رفتار پيامبر نيز نشانة اشتياق او به جلب عواطف فارسي‌زبانان است، در حالي که بعضي بر اثر تعصّب عربيت، سخن گفتن به فارسي را دور از وقار مي‌دانستند. از جمله رواياتي که در مورد فارسي صحبت کردن پيامبر(ص) در دست است، اين روايت است که: وقتي سلمان بر پيامبر، وارد شد. پيامبر فرمود: «درسته و ساوته» يعني «اهلاًو مَرحباً» و صحيح اين دو کلمه: «درستيد و شاديد» است؛ يعني «سالم و خوش باشي»!16 سلمان، سمبل ايرانيان مسلمان «سلمان»، نخستين مرد ايراني است که به اسلام گرويده، و در همان آغاز در مدينه، به محضر پيامبر(ص) رسيده است. او بر اثر پيمودن راه تقوا و کمالات، به مرحله‌اي رسيد که پيامبر(ص) و امامان(ع) با تعبيرات بسيار بلند، از او تجليل کردند و اين تجليل از سلمان پاک و لايق که به صورت سمبلي از ايرانيان معرفي شده بود، نقش به‌سزايي در گرايش ايرانيان به اسلام داشت.17در ادامه، نگاهي مختصر به زندگي سلمان و سخنان رسول خدا(ص) درباره او خواهيم داشت. نام اصلي او «روزبه» يا «ماهُويه» يا «بهبود»يا «بهروز»و يا «مابه» بوده است که پيامبر(ص)، پس از اسلام آوردن او، نامش را تغيير داد و نام زيباي «سلمان» را براي او برگزيد. سلمان، گاهي خود به اين موضوع افتخار مي‌کرد و مي‌گفت: «من برده بودم و رسول خدا(ص) مرا آزاد کرد و نام مرا سلمان نهاد».18 او از مَوالي (آزاد شدگان پيامبر) به شمار مي‌آمد که پيامبر(ص) او را از صاحبش - که يک نفر يهودي بود - در برابر کاشتن سيصد نخل خرما و چهل وقيه طلا (هر وقيه، معادل چهل درهم)، خريداري و آزاد نمود.19 - پيامبر(ص) دربارة سلمان مي‌فرمود: «من پيشگام همة فرزندان آدم هستم و سلمان، پيشگام پارسيان است».20 - در جايي ديگر فرمودند: « خداوند، به من فرمان داد که چهار نفر را دوست بدارم، و به من خبر داد که او نيز آنها را دوست دارد، و آنها عبارت‌اند از: علي، سلمان، ابوذر و مقداد».21 - همچنين فرمود: « سلمان، از من است. اگر کسي به او جفا کند، به من جفا کرده است، و کسي که به او آزار برساند، به من آزار رسانده است».22 در ماجراي معروف جنگ خندق که در سال پنجم هجرت رخ داد، طبق پيشنهاد سلمان، قرار شد در برابر دشمن، خندق(کانال بزرگي به عنوان محافظ شهر) حفر کنند. رسول خدا(ص)، حفر آن را بين مسلمانان تقسيم کرد و براي هر ده نفر، کندن چهل ذراع (حدود بيست متر) را تعيين نمود.23 از آن جا که سلمان، فردي نيرومند و کارآمد بود، مهاجران گفتند: سلمان از ماست. (يعني نام او را در ليست مهاجران قرار دهيد) و انصار گفتند: سلمان از ماست. رسول خدا(ص) فرمود: «سلمان، از ما اهل بيت است».24 اين جملة «سلمان، از ما اهل بيت است»، تنها در جنگ خندق گفته نشده است، بلکه از زبان پيامبر(ص) و امام علي(ع) و بعضي امامان ديگر نيز در موارد مختلف، آمده است.25 عارف بزرگ قرن هفتم، مُحيي الدّين ابن عربي، در شرح اين جمله مي‌گويد: « اضافه کردن و پيوند زدن سلمان به اهل بيت(ع) در اين عبارت، بيانگر گواهي رسول خدا(ص) به مقام عالي طهارت سلمان است».26 - جابر بن عبد الله انصاري مي‌گويد: از رسول خدا(ص) دربارة مقام سلمان پرسيدم. فرمود: «سلمان، داراي علم گذشته و اينده است. خداوند، دشمن او را دشمن مي‌دارد، و دوستش را دوست مي‌دارد».27 - و عايشه مي‌گويد: «سلمان، جلسات خصوصي شبانه با رسول خدا(ص) داشت که اکثر اوقاتِ آن حضرت را پر مي کرد».28 نقل است که سلمان از همان آغاز آشنايي با اسلام و دلبستگي به آيات قرآن، در اين انديشه بود که قرآن را به زبان پارسي براي مردم خود ترجمه کند؛ امّا متأسفانه امروز، ترجمه‌اي از قرآن به روايت سلمان در دسترس نيست و بسياري بر اين باورند که ترجمه تفسير طبري، نخستين اقدام براي ترجمه قرآن به زبان فارسي است؛ امّا برخي منابع مهمّ تاريخي، سلمان را نخستين کسي مي‌دانند که با اجازه پيامبر(ص) به ترجمه فارسي آيات قرآن پرداخت.29 در مورد منزلت سلمان در نزد پيامبر(ص)، همين بس که آن حضرت، سفارش نامه‌اي دربارة بستگان سلمان نوشتند که قبلاً درباره هيچ يک از اصحاب، چنين سفارش‌نامه‌اي صادر نشده بود. خلاصه‌اي از متن آن سفارش‌نامه چنين است: « اين، عهد نامه‌اي از محمد بن عبد الله(ص) است که بنا به درخواست سلمان، در مورد توصيه به برادرش مهاد بن فرّخ بن مهيار، و خاندان او نسل اندر نسل، نگاشته مي شود ... . اين نامه، به نفع خاندان سلمان نوشته شد. جان و مال آنها، در هر نقطه‌اي که باشند، در پناه خدا و رسولش محفوظ است. کسي نبايد به آنها ستم کند يا سخت بگيرد. هر کس از مؤمنان که نامة مرا مي‌خواند، بايد از آنها حمايت کند و به آنها احترام بگذارد، و هيچ گونه آزاري بر آنها روا ندارد. تراشيدن جلو سر، و جزيه و خمس و عُشر (يک دهم) اموال، و هر گونه ماليات را از آنها برداشتم ... . هر سال از بيت المال، صد لباس در ماه رجب، و صد لباس در ماه ذي‌حجه به آنها بدهيد. سلمان از اين رو از جانب ما شايستة اين اکرام و احترام گرديده که بر بيشتر مؤمنان، برتري يافته است و از طريق وحي براي من ثابت شده که: اشتياق بهشت به (سلمان)، بيش از اشتياق او به بهشت است. سلمان، مورد اعتماد من و خيرخواه پيامبر خدا و مؤمنان است. سلمان از خاندان ماست ...». اين سفارش‌نامه را علي بن ابي طالب(ع) به فرمان رسول خدا(ص) نوشت و سلمان، ابوذر، مقداد، عمّار، بلال و جماعتي بر آن، گواه شدند.30 ديگر ايرانيان مسلمان در زمان پيامبر(ص) در عصر پيامبر(ص) و اندکي پس از رحلت ايشان، ايرانيان بسياري به اسلام گرويدند که دربارة آنها به اختصار توضيح مي‌دهيم: - سلمان فارسي مي‌گويد: «وقتي که وارد مدينه شدم، زني اصفهاني (به نام اُمّ الفارسيه) را ديدم که قبل از من به حضور پيامبر(ص) رفته و مسلمان شده بود. او مرا به سوي آن حضرت راهنمايي کرد».31 - ابن حجر مي‌نويسد: «مردي از ايرانيان به نام ابوشاه، پاي منبر رسول خدا(ص) بود و خطبة بليغ و سودمند آن حضرت را مي‌شنيد. پس از پايان خطبه، به حضور رسول خدا(ص) آمد و گفت: دستور بدهيد اين سخنان را براي من بنويسند. آن حضرت به آنهايي که سواد نوشتن داشتند، فرمود: اين سخنان را براي ابوشاه بنويسيد».32 - جواني ايراني در جنگ اُحد، در صف سپاه اسلام، ضربتي سخت بر دشمن کوبيد و فرياد برآورد: «بگير اين ضربت را از من، که من جواني پارسي هستم». رسول خدا(ص) دريافت که سخن او ممکن است شعلة تعصّب نژادي ديگران را برافروزد، به آن جوان فرمود: « بگو: بگير از يک جوان انصاري!».33 - باذان بن ساسان که نام او را بادان و بادام هم نوشته‌اند، فرمانرواي ايراني يمن بود که از سوي خسرو پرويز بر آن ديار، حکومت مي‌کرد و بر سرزمين‌هاي حجاز و تهامه نيز سرپرستي داشت. پس از آن که سفير پيامبر اسلام(ص) (عبدالله بن حُذافه سهمي) به دربار خسرو پرويز رسيد و نامه آن حضرت را به امپراتور ايران داد. پادشاه ايران برآشفت و نامه آن حضرت را پاره کرد و سپس دستور دستگيري پيامبر و اعزام ايشان را به تيسفون، به باذان صادر کرد و همچنين به او فرمان داد تا گزارشي دربارة فعاليت‌هاي محمّد (پيامبر اسلام) به او ارائه دهد. باذان هم دو تن از ايرانيان به نام‌هاي بابويه و خُرّه خسرو را به مدينه فرستاد تا از چند و چون اسلام، آگاهي بياورند؛ امّا آنها ناباورانه، خود را با جامعه‌اي نوبنياد و سپاهي با ايمان که تا سرحدّ جان از پيامبرخود پاسداري مي‌کرد، مواجه ديدند. از اين رو، با آن که اجراي فرمان را ناممکن مي‌دانستند، ولي دست کم، چاره‌اي جز ابلاغ مفاد آن به پيامبر(ص) نداشتند. پيامبر(ص) نيز در پاسخ، با تبسّمي معنادار، از قتل خسروپرويز به دست پسرش شيرويه در شب قبل، خبر داد. اين پيشگويي صحيح پيامبر(ص)، باذان و ديگر فرماندهان ايراني را به اسلام، متمايل کرد، به همين سبب، باذان، هيئتي را با هداياي بسيار به نزد رسول خدا(ص) در مدينه اعزام داشت. اين هيئت، خواستار آن بود که پيامبر(ص) کسي را براي آموزش اسلام به جانب يمن، گسيل فرمايند و فرمانرواي مسلماني را براي ايرانيان و مردم يمن برگزينند. آن حضرت نيز، ضمن ارسال هدايايي، حضرت علي(ع) را براي آموزش اصول و فروع آيين اسلام به ايرانيان و مردم يمن اعزام کرد و طي فرماني، خودِ باذان را به عنوان کارگزار خويش و حاکم يمن، منصوب فرمود. بدين گونه پيوند مستقيم ميان اسلام و ايرانيان، بدون هيچ درگيري نظامي، نخستين بار از سرزمين يمن آغاز شد. در اواخر عمر رسول خدا(ص)، باذان، وفات يافت و فرزندش «شهر بن باذان» به جاي وي منصوب شد. بعدها پس از ماجراي حجّه الوداع و بيمار شدن پيامبر(ص)، گروهي از اعراب به رهبري «اَسود عَنَسي» به يمن حمله بردند و شهر بن باذان را به شهادت رسانده، و صنعا را تصرف کردند که پيامبر(ص) پس از آگاهي از اين خبر، يک گروه سه نفره ايراني (فيروز، دادويه، جشيش) را مأموريت داد تا اسود را شکست دهند و يمن را بازپس گيرند. آنها هم موفق به اجراي فرمان پيامبر(ص) و خشنودي فراوان ايشان شدند، تا آن جا که پيامبر فرمود: « عنسي کشته شد و قتل او به دست مبارکي متعلق به يک خانواده مبارک، انجام گرفت». وقتي از آن حضرت پرسيدند، چه کسي او را کشت؟ فرمود: «فيروز».34 به هر حال، هر چند نام باذان را در زمره صحابه پيامبر(ص) ذکر کرده‌اند، ولي او چنان که در روايات اسلامي آمده است، مسلمان شدن خود را تنها با نامه‌اي به پيامبر (ص) اعلام کرده و ملاقات حضوري با ايشان نداشته است.35 - بجز اينان، چند تن ديگر از آزادشدگان پيامبر(ص) هم ايراني بودند مثل: هرمز، کرکره، وردان، مهران و يک تن از آنها که نامش ابوضميره بود و نسب و تبار خود را به گشتاسب (پادشاه افسانه‌اي ايران) مي‌رسانيد.36 - آزاد کرده‌اي ديگر، ثوبان نام داشت که سال‌ها بعد از پيغمبر زنده بود و به روزگار معاويه در شام وفات يافت. گويند وقتي پيغمبر گفت: «کيست که براي من، يک خصلت را بر عهده گيرد، تا من براي او بهشت را برعهده گيرم؟»، ثوبان گفت: من، ‌اي پيغمبر خداي! محمد(ص) گفت: «بر عهده گير که از خلق، چيزي طلب نکني». ثوبان پذيرفت و گويند بسا که وقتي سوار بود، تازيانه از دستش مي‌افتاد و از هيچ کس در نمي‌خواست تا آن را بردارد و به دستش دهد. خودش فرود مي‌آمد و آن را برمي‌داشت.37 پي نوشت ها 1.ايرانيان در قرآن و روايات، نورالدّين ابطحي، تهران: به آفرين، 1383، ص15. 2. تفاسير مجمع البيان، الميزان، الدُرّ المنثور، الکشّاف، قرطبي، مراغي و في ظلال القرآن، ذيل ايه مذکور. 3. الغارات، ج1،ص70؛ تاريخ يعقوبي، ج2، ص183؛ نيز ر.ک: 4. بحارالأنوار، ج41، ص137. 5. بحارالأنوار، ج67، ص176. 6. تفسير روح البيان، ج9، ص90؛ تفسير القرطبي، ج9، ص6161. 7. تفسير القرطبي، ج9، ص6161 . 8. بحارالأنوار، ج67، ص174. 9. طبق گفته ابن اثير در کتاب النّهايه، فرّوخ (فرّخ) از فرزندان حضرت ابراهيم بود که داراي نسل فراوان شد و غير عرب از نسل او به وجود آمدند (النهايه، ج2، ص425). 10. تاريخ اصبهان، ابونعيم،ج1،ص4و5. همان، ص6. 11. ربيع الأبرار، زمخشري (مطابق نقل نفس الرحمن، ص31). 12. ر.ک: ايرانيان در قرآن و روايات، ص 65. 13. فارسنامه، ابن البلخي، چاپ دارالفنون کمبريج، ص5. 14. صحيح البخاري و صحيح مسلم و صحيح الترمذي (مطابق نقل جامع الاُصول ،ج10، ص149). 15. برهان قاطع، تصحيح محمد معين، تهران: اميرکبير،1357،ص847. 16. صبح الأعشي، ج 1 ، ص 166 (نقل از : ايرانيان در قرآن و روايات، ص 47). 17. رک: ايرانيان در قرآن و روايات، ص 65. 18. بهجه الآمال، ج4، ص467؛ الدّرجات الرّفيعه،ص203. 19. نفس الرحمن في فضائل سلمان، ص20و 21؛ مکاتيب الرّسول، ج2، ص409؛ تاريخ بغداد ،ج1، ص170. 20. الاحتجاج، طبرسي،ج1،پاورقي ص150. 21. الخصال، صدوق،ج1،ص255. 22. رک: ايرانيان در قرآن و روايات، ص90. 23. با توجه به اين که عدد لشگر مسلمين طبق مشهور، حدود سه هزار نفر بود، طول مجموع خندق را بعضي دوازده هزار ذراع (تقريباً شش هزار متر) تخمين زده‌اند. به گفته بعضي از مورّخان، حفر خندق، در شش روز به انجام رسيد. (طبقات ابن سعد، ج2،ص67) 24. اعيان الشّيعه، ج7،ص386؛ مجمع البيان، ج2، ص427. 25. نفس الرّحمن، ص 31و32. 26. رک: ايرانيان در قرآن و روايات، ص 99. 27. الاختصاص، شيخ مفيد، ص223. 28. شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج18،ص36. 29. ر. ک: بررسي سير زندگي و حکمت و حکومت سلمان فارسي، سيد عطاء الله مهاجراني، تهران: اطلاعات، 1376،ص171. 30. مناقب ابن شهرآشوب، ج1،ص97؛ بحارالأنوار، ج22،ص368. 31. گلزار اکبري، ص85؛ الاوائل، ص161. 32. نفس المهموم، ترجمه شعراني، پاورقي ص356. 33. سنن ابي داوود، ج2،ص625. 34. وب سايت شوراي گسترش زبان و ادبيات فارسي www.persian-language.org 35 . تاريخ و فرهنگ ايران در دوران انتقال از عصر ساساني به عصر اسلامي، محمد محمدي ملايري، ج1، تهران: يزدان،1372، ص428 ـ433، به نقل از دانش‌نامه آزاد ويکي پديا. 36. بامداد اسلام، عبدالحسين زرّين کوب، تهران: اميرکبير،1384،ص66. 37. همان، ص67.
88   نام و نام خانوادگي:  محمد رضا خاکسار     -   تاريخ:   29 مرداد 91
واي مادرم (سلام الله عليها ) . اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه .
89   نام و نام خانوادگي:  فاطمه     -   تاريخ:   24 شهريور 91
فداي مادرم زهرا(سلام الله عليها) كاش فقط ابوبكر بود.... صورت زهرا(س) كجا و دست نامحرم كجا... كاش سيلي عمر ديگه نبود... قربان محسن بن علي عليه السلام... كاش لگد عمر ديگه نبود... \ ما منتظر منتقم فاطمه(س) هستيــــم... براي فرجش صلوات جناب عمرسليمي اگه سني هستي بسيار به سه خليفه شبيهي... آنها هم احترام علي (ع) که هيچ احترام پيامبري که قبولش داشتند هم نگه نداشتن تو هم حتي به خاطر پيامبري که قبولش داري ذره اي احترام فاطـــمه سلام الله عليها که دختر پيامبرت است را نگه نداشتي... اگر دوست داري انشالله که با خلفاي خود محشور شوي...
90   نام و نام خانوادگي:  مولوي عبد الحميد     -   تاريخ:   18 مهر 91
السلام عليکم مگر در کتب شما روافضه نيست که قال جعفربن محمد: کان سبب وفاتها ضربه قنفذ (کافي ،بحار الانوار و....)پس چرا به عمر و ابوبکر (رضي الله عنهما) شهادت حضرت زهرا را نسبت ميدهيد؟؟؟!! سوال 2:در همين حديث عبارت وفات آمده نه شهادت پس بگوييد وفات زهرا نه شهادت زهرا و قنفذ وسيله الهي براي وفات او بوده نه قاتل مستقيم و عمدي اجل زهرا سر رسيد در ضمن در کتب خودتان آمده زهرا دعا مي کرد هر چه سريع تر به پدرش رسول الله(صلي الله عليه وسلم )ملحق شود که خدا دعاي فاطمه را به دست قنفذ مستجاب کرد!!!اگر مسانيد را خواستيد کامل در مکاتبه بعد خدمتتان مکتوب کنم!!
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي
اولاً اين روايت در كتاب كافي نيامده است و آنچه در جاهاي ديگر مانند كتاب بحارالانوار آمده هم با آنچه شما نوشته ايد فرق دارد صحيح آن به اين صورت است: «كَانَ سَبَبُ وَفَاتِهَا أَنَّ قُنْفُذاً مَوْلَى عُمَرَ لَكَزَهَا بِنَعْلِ السَّيْفِ بِأَمْرِهِ فَأَسْقَطَتْ مُحَسِّناً وَ مَرِضَتْ مِنْ ذَلِكَ مَرَضاً شَدِيداً ؛ سبب وفات فاطمه سلام الله عليها اين بوده است كه قنفذ غلام عمر به امر مولايش با غلاف شمشير ضربه‌اي بر فاطمه سلام الله عليها وارد ساخت كه از آن ضربه محسن سقط گرديد و فاطمه سلام الله عليها شديدا مريض شد.» (بحار/43 /170)
ثانياً كلمه وفات در مورد شهادت كساني مانند امام حسين عليه السلام و امام علي عليه السلام نيز در روايات و نقلهاي تاريخي بكار رفته است. و حال آنكه شهادت آنها قطعي و مسلم است، كه مي توانيد مواردي را در اين آدرس بيابيد:www.valiasr-aj.com/fa/page.php
ثالثاً در مورد عمر و عثمان هم در روايات تعبير وفات آمده است(در همان آدرس مواردي را مشاهده كنيد.) آيا مي پذيريد؟ آيا اين دليل مي شود كه آنها به مرگ طبيعي از دنيا رفته اند؟
رابعاً در روايت قرينه «لكزها بنعل السيف...» وجود دارد كه فهميده مي شود منظور شهادت است.
خامساً در روايات ديگري به شهادت ايشان تصريح شده است مانند:
قال رسول اللَّه (ص): «... فتكون اوّل من يلحقنى من اهل بيتى فتقدم علىّ محزونة مكروبة مغمومة مقتولة ». (فاطمه) اولين كسى از اهل‏بيتم مى ‏باشد كه به من ملحق مى ‏گردد، پس بر من وارد مى ‏شود، محزون، مكروب، مغموم، مقتول...(فرائد السمطين ج 2، ص 34)
قال موسى بن جعفر (ع): انَّ فاطمة (س) صدّيقة شهيده.(اصول كافى ج 1، ص381)
 چقدر سؤال دوم شما مضحك است! يعني چه كه فردي وسيله الهي وفات ديگري شود!!!؟ آيا در مورد قاتلين عمر و عثمان هم چنين اعتقادي داريد؟
دعاي حضرت زهرا سلام الله عليها براي رسيدن مرگشان بعد از اين لطمات و جسارتها و اهانت قنفذ ملعون بوده نه قبل از آن تا بگوييد حضرت دعا كردند و خداوند به اين صورت دعاي ايشان را مستجاب كرد!
در پايان ضمن ناديده گرفتن توهين شما!، شما را به مطالعه اسناد شهادت كه در بخشهاي مختلف سايت بررسي شده ارجاع مي دهيم و براي نمونه يكي از آدرسها را در زير لينك مي دهيم:
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
91   نام و نام خانوادگي:  غضنفري     -   تاريخ:   19 مهر 91
جناب مولوي عبدالحميد: آيا به نظر شما وهابيها.يزيد ملعون شخصا امام حسين عليه السلام را به شهادت رسانده يا شمر ملعون ؟ پس چرا مسلمين يزيد زنازاده را لعن ميكنند؟
92   نام و نام خانوادگي:  داوود     -   تاريخ:   20 مهر 91
صاحب کامنت87برادرعزيزوبزرگوار"دوستدار اهل بيت"سلام خداوندبرتو وبرهمه دوستداران قرآن واهلبيت عليهم السلام. مطالب شمادرشان جناب سلمان فارسي آنقدرزيباوخواندني بودکه اگربه من بگويندنظرات کاربران اين سايت رانمره بده من ازنظرشخصي خودم به جِدّ،نمره20رابراي شمالحاظ مي کنم اميدوارم که خداوندمتعال،طول عمرپربرکت به شماعنايت فرمايدوشماراباقرآن وعترت محشورنمايداحسنتم.والسلام
93   نام و نام خانوادگي:  ميثم حيدري     -   تاريخ:   06 آبان 91
عبدالملک بن عبدالله بن يوسف جويني مشهور به امام الحرمين جويني متکلم، دانشمند و فقيه مسلمان شافعي مذهب (419هـ - 478هـ)اين از امام الحرمين جويني اهل سنت . منبع : ويکيپديا و حال اين جويني که به اهل سنت نسبت داده شده . الكتاب : فرائد السمطين في فضائل المرتضى والبتول والسبطين المؤلف : الشيخ إبراهيم بن محمّد بن المؤيد الجويني الخراساني المتوفى سنة 730 هـ المحقق : الشيخ محمّد باقر المحمودي التصنيف : كتب الحديث / الفضائل عدد المجلدات : 2 المصدر : مكتبة شبكة الإمامين الحسنين (عليهما السلام) للتراث والفكر الإسلامي دانلود کتاب وي الجويني (644 - 722 ه‍ = 1246 - 1322 م) إبراهيم بن محمد بن المؤيد أبي بكر بن حمويه الجويني صدر الدين أبو المجامع : شيخ خراسان في وقته . من أهل (جوين بها رحل في طلب الحديث فسمع بالعراق والشام والحجاز وتبريز وآمل طبرستان والقدس وكربلاء وقزوين وغيرها وتوفي بالعراق عرفه ابن حجر (في الدرر) بالشافعي الصوفي وقال : خرج لنفسه تساعيات وجعله الأمين العاملي من أعيان الشيعة ولقبه بالحموئي (نسبة إلى جده حمويه) وقال : له (فرائد السمطين في فضائل المرتضى والبتول والسبطين - خ) في طهران (الجامعة المركزية 583) في 160 ورقة وقال الذهبي : شيخ خراسان كان حاطب ليل - يعني في رواية الحديث - جمع أحاديث ثنائيات وثلاثيات ورباعيات من الأباطيل المكذوبة وعلى يده أسلم غازان [الأعلام لخير الدين الزركلي الجزء1 صفحة63] کساني که در اين نام مشترک هستند : 323 هـ موسى بن العباس الجويني الملقب بشيخ الإسلام 438 هـ عبد الله بن يوسف بن عبد الله 478 هـ عبد الملك بن عبد الله بن يوسف الجويني الملقب بإمام الحرمين 722 هـ إبراهيم بن محمد الجويني اقاي حيدر کرار اين خيانت بزرگ علماي شما و کپي کردن هاي شما به کجا خواهد رسيد ؟ خجالت خوب چيزيست !!! لطفا حرف خود را پس بگيريد يا بر اين حرف دليل بياوريد !!!
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي
در مورد جويني در آدرس ذيل بحث و برسي شده است مراجعه كنيد:
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
94   نام و نام خانوادگي:  محمود     -   تاريخ:   11 آبان 91
مولوي عبدالحميدخان دستت درد نکنه چشممونوبازکردي احسنت وصدبارک الله! ما اون وقت تاحالا اشتباها دشمنان وقاتلان خاندان نبوت رو لعنت ميکرديم خداازسرتقصيراتمون بگذره!!!يزيد(لعنت الله عليه وعليهمااجمعين)منبعدبايدموردستايش قراربگيره چون امام حسين عليه السلام آرزوي شهادت در راه خدا را داشت و اون(ملعون)با نيت خالص وبراي تقرب الهي پسرپيغمر رابه شهادت رسوندتا لطفي درحق امام کرده باشه !!!چه ثوابي قاتلان حضرت يحيي نبي عليه السلام برده اندکاش آقاي مولوي هم آن زمان بود و از اين ثواب عظيم بهره مند ميشد!!!جل الخالق سرم داره سوت مي کشه؛شيطون چه ثوابي مي بره واي واي واي چون کمک کرده تا خدا (العياذبالله)بتونه بنده هاي خوب رو ازبد تميز بده ؛ من برم يه ذره شربت مگس بخورم چون دارم قاطي ميکنم از دست منطق قوي آقاي مولوي! آخه شربت مگس به درک راحتتر استدلالهاي قوي وهابيون کمک ميکنه!موفق باشيد.
95   نام و نام خانوادگي:  عبدالرحمان     -   تاريخ:   02 آذر 91
چرا به مطالب من كه درباره متعه و شهادت حضرت زهرا از منابع خودتان بود جواب نمي دهيد واصلا نظر من را ثبت نكرديد
96   نام و نام خانوادگي:  مجتبي     -   تاريخ:   17 دي 91
در مقاله ثابت کرده حديث صحيح
http://ahlaalsalawat.montadarabi.com/t4972-topic
97   نام و نام خانوادگي:  منصور الماسي123456     -   تاريخ:   12 بهمن 91
ابن حجر مكى در جلد دهم فتح البارى مى نويسد: ابوطلحه زيد بن سهل در منزل خويش مجلس دوستانه اى تدارك ديده بود و ده نفر را به آن مجلس دعوت نمود كه همگى شراب نوشيدند. نام اين ده نفر را چنين ذكر مى كند: 1-ابوبكر بن ابى قحافه 2- عمر بن الخطاب 3- ابوبكر بن شغوب 4- ابوعبيده جراح 5-ابى بن كعب 6-سهل بن بيضا 7-ابوايوب انصارى 8- ابوطلحه (صاحب مجلس) 9-ابودجانه سماك بن خرشه 10-انس بن مالك (در آن زمان 18 ساله و ساقى مجلس بوده است) خبر فوق را نيز بيهقى در جلد هشتم كتاب «سنن» از خود انس بن مالك نقل مى كند كه مى گويد: من در آن روز از همه كوچكتر و ساقى مجلس بودم و ابوبكر نيز اشعارى در مرثيه كفار و مشركين و كشته شدگان بدر مى سرود!؟ بخارى نيز در صحيح خود در تفسير آيه خمر، مسلم در صحيح خود در كتاب «اشربه باب تحريم الخمر»، امام احمد حنبل در جلد سوم مسند، سيوطى در جلد دوم درالمنثور، طبرى در جلد هفتم تفسير، عسقلانى در جلد چهارم اصابه و بدر الدين حنفى در جلد دهم عمدة القارى، مطلب فوق را آورده اند و با توجه به تاريخ مندرج در اين كتب، معلوم مى شود كه اين مجلس بعد از نزول آيات تحريم شراب بوده است.
98   نام و نام خانوادگي:  محمد اصغري     -   تاريخ:   14 بهمن 91
«سلام و درود بر همه ي حق طلبان و حق جويان و بندگاه مخلص خدا» و شما اي عمرسليمي هنگامي که مطالب و گفته هاي شما را مي خواندم از جهل و ناداني شما به خنده آمدم و ازگستاخي و جسارت شما به ...... هر چند دوستان عزيزتر از جانم پاسخ هاي را به شما دادند و حتما هم خوانده ايد و تا اندازه اي هم کافي بوده اما بنده نيز براي اداي دين نسبت به خدا ،رسول گرامي اش(ص)،مولايم علي(ع)،ويگانه بانوي دو عالم حضرت فاطمه ي زهرا(س)بر خودم واجب نمودم که پاسخ شما را با مطالبي که علماي معروف خودتان هم در کتابهاي به اصطلاح معتبرشان آورده اند را بيان کنم تا در روز قيامت شرمنده خدا و اين بزرگواران نباشم. در ابتدا گفتيدکه اصلا شعيه نبوده؟!! اولا شيعه يک مذهب است نه يک هذب و آن هم مذهبي که در زمان رسول مکرم اسلام(ص)پاي ريزي شد ثانيا:طبق اخبار معتبري که در کتابهاي خودتان نيز وجود دارد.اصطلاح شيعه از زمان رسول خدا به دستور آن حضرت به پيروان امام علي (ع) اهدا گرديد. و اينکه اين احاديث را شما نديده ايد،تقصير ما نيست ما ديده ايم و حق را يافت ايم.بدانيد که خداوند به کتمان کنندگان حق وعده ي عذاب داده است. در کتابهاي خودتان از ابن عباس نقل شده که وقتي آيه ي:«ان الذين آمنو و عملو الصالحات الئک هم خيرالبريه»نازل شد،رسول خدا رو به امام علي(ع) کردو فرمود:يا علي تو و شيعيانت خيرالبريه هستيددر روز قيامت شما از خدا راضي خواهيد بود و خدا هم از شما راضي است. و دوشمنان شما در حالي که دستاهايشان به گردنشان بسته شده است وارد صحراي محشر ميشوند. آيا در کتابهاي خودتان نخوانده ايد که که در آن عمار،مقداد،سلمان،ابوذر را با لفظ شيعه مي خواندند چون در در روز سقيفه ازبيعت باابوبکر خوداري کردند! آيا ابوذر و سلمان به قوا شما ازستارگان هدايت نيستند!!! آيا در کتابهاي خودتان ازرسول خدا(ص) روايت نشده که خدا مرا به دوستي با علي،سلمان،ابوذر. مقداد دستور داده است.شايد شما فقط چند نفري که در سقيفه بلوا راه انداختند را جز صحابه مي دانيد! اين مطلب را هم خوب است بدانيد که رسول خدا(ص)مکررا علي(ع) را ازابوبکرمقدم شمرد مثلا در قضيه ي تبوک،در امر وسايت،درشکستن بت هوبل، برگرداندن ابوبکرازنيمه ي راه و فرستادن علي(ع)براي تبليغ سوره ي برائت،حديث جابر،حديث منزلت،حديث ثقلين،حديث غدير(مائده/67)....از آيه ي ولايت(مائده/55)، آيه ي تطهير(احزاب /33)...معلوم ميشود که امام علي(ع) و فرزندانش بر گزيده ي خدا بودند.حال شما از رو ي جهل و يا از روي تعصب جاهلانه اين گونه مي گويد؟!البته شايد اين گونه مطالب از طريق علمايتان شنيده باشيد چرا که اگر آنها در گمراه کردن مردم خود بيشترين نقش را نداشته باشند کمترين نقش را هم ندارند. علماي خودتان نقل کرده اند جمعي از اصحاب بعد از نازل شدن آيه ي [قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ]؛ شورى (42)، آيه 23.؛ [بگو من هيچ مزد و پاداشى بر رسالتم درخواست نمى كنم؛ جز دوست داشتن نزديكانم (-(اهل بيتم )-)]. عرض کردند:يا رسول الله نزديکان شما که مودتشان بر ما واجب است چه کساني هستند؟رسول خدا فرمودند:ايشان علي،فاطمه،حسن،حسين و فرزندان او هستند. جالب اينجاست که شافعي در کتابش مي نويسد:اي اهل بيت رسول خدا(ص)محبت شما را خدا به ما واجب کرده است در عظمت و قدر شما همين بس که اگر کسي در نمازش بر شما صلوات نفرستد،نمازش پذيرفته نمي شود. حديث ديگري نقل مي کنم تا شما بدانيد آن کس که در نزد خدا ورسولش محبوب تر است علي است نه ابوبکر: از عايشه منقول است که رسول خدا(ص) به او فرمود:اين علي محبوب ترين مردان نزد من و گرامي ترين آنها است پس حق اورا بدان و او را گرامي بدار. حديث ديگري که هيچ کس نمي توند در سندش شک کند حديث «طير مشوي» است(چه شيعه و چه اهل سنت) براي رسول خدا مرغ برياني اورده شدحضرت قبل از خوردن آن دست به دعا برداشته و به پروردگار عرض کردند:پروردگارا محبوبترين خلق خودت را نزد من بفرست تا با من هم غذا شود«انس» که ناقل اين حديث و خدمتکار رسول خدا بود،مي گويد:بعد ازمدتي کسي در خانه را زد ،ديدم علي است.من او را نپزيرفتم و عذر آوردم تا شايد يکي از قبيله ي خودم بيايد و صاحب اين امتياز شود دوباره در خانه کوبيده شد.وديدم علي است،بعد ازمرتبه ي سوم پيامبر(ص) به من امر فرمود در را باز کنم،علي وارد شدو با رسول خدا هم غذا شد.«همان طور که گفتم اين حديث حديثي است که هيچ کس نمي تواند در سندش شک کند» پيروي از اهل بيت(ع) طبق نظر ما نبوده بلکه طبق دستور صريح پيامبر بوده،رئيس شيعه امام علي (ع)در دامن رسول مکرم اسلام تربيت يافت و مکررا رسول خدا(ص) به علي مي فرمودند:اطاعت تو اطاعت من است و مخالف با تو مخالف با من است و همچنين مي فرمودبر قران و عترت من تقدم بجوييد و ازخدمت به آنان سرپيچي مکنيد تا هلاک نشويد.پس اينکه گفتيد شيعه قبلا وجود نداشته براستي که حرف باطلي است. حال از شماسوالي دارم،مگر نمي گوييد که امامانتان داراي زهد و علم و تقوا بودند،پس چرا بعضي از آنها بعضي ديگر را تکفير مي کردند؟!! در حالي که همه ي شما مي دانيد که امامان(ع) ما با هم هيچ اختلافي که باهم نداشتند هيچ از هرگونه خطا و اشتباهي هم به دور بودند(طبق آيه تطهير که شما هم آن را قبول داريد البته نه علماي کينه توزتان) همه مي دانيد که شافعي شيعه نيست با اين حال مي گويد کسي شوم تر از ابو حنيفه متولد نشده است! غزالي که از بزرگان شما است مي گويد:ابو حنيفه شريعت را وجگون کرد.... که در نتيجه ي آن شرع ويران شد.هرکس اين عمل را عمدا انجام دهد کافر است و اگر سهوا مرتکب عمل ابو خنيفه شود فاسق است. اين نکته ي دقيق به خوبي ميتواند حق را براي افراد زيرک و باهوش آشکار کند. و اينکه گفتيد تنها هتک حرمت در تاريخ يعقوبي آمده و او شيعه بوده حکايت از نا خوش بودن حال شما دارد! چرا که اول مي گوييد ما متقدمي نديده ايم که شيعه باشه، و بعد مي گويد که يعقوبي شيعه بود.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! و اينکه مي گويد ما نديده ايم تقصيرما نيست. خوب است همان طور که ما کتابهاي به اطلاح معتبر شما را ميخوانيم شما هم کتاب هاي معتبر ما را بخوانيد تا دچار اينگونه تناقضات نشويد. آنقدر اين واقعه ي تلخ و ناگوار بزرگ بوده که هيچ انسان جوياي حق(با ديدن اين همه مدارک و اسناد که در کتابهي حتي اهل سنت يافت مي شود) نمي تواند در رخداد اين حادثه شک کند. جريان بدين شرح است: هنگامي که ابوبکر - منتخب سقيفه - که تنها توسط حاضرين در سقيفه انتخاب شده بود، از اجتماع آنان(شيعيان علي(ع)) و عدم بيعت با وي مطلع شد؛ عمر را روانه خانه فاطمه (عليها السلام) نمود تا امام علي (عليه السلام) و سايرين را به زور براي بيعت در مسجد حاضر نمايد. عمر نيز با عده‌اي به همراه پاره آتش، روانه خانه فاطمه (عليها السلام) شد)در جايي ديگر آمده که عمر ابتدا قسم ياد کرد که خانه را به آتش مي کشد و به قسمش هم وفا کرد). هنگامي که بر در خانه حاضر شد، فاطمه (عليها السلام) به پشت در آمد و علت حضور آنان را جويا شد. عمر علت را حاضر نمودن امام علي (عليه السلام) و ديگران در مسجد براي بيعت با ابوبکر عنوان نمود. فاطمه (عليها السلام) آنان را از اين امر منع نمود و آنان را مورد توبيخ قرار داد. در نتيجه عده‌اي از همراهيان او (عمر)متفرق گشتند. اما در اين هنگام او که از عدم خروج معترضين آگاهي يافت، تهديد نمود در صورتي که امام علي (عليه السلام) و سايرين براي بيعت از خانه خارج نشوند، خانه را با اهلش به آتش خواهد کشيد. و اين در حالي بود که مي‌دانست حضرت فاطمه (عليها السلام) در خانه حضور دارد. در اين موقع عده‌اي از معترضين از خانه خارج شدند که مورد برخورد شديد عمر قرار گرفتند و شمشير برخي از آنان نيز توسط او شکسته شد. اما همچنان امير مومنان، فاطمه و کودکان(امام حسن(ع)و امام حسين(ع))آنان در خانه حضور داشتند. بدين ترتيب عمر دستور داد تا هيزم حاضر کنند و به وسيله هيزمهاي گردآوري شده و پاره آتشي که با خود همراه داشت، درب خانه را به آتش کشيدند و به زور وارد خانه شدند و به همراه عده‌اي از همراهانش خانه را مورد تفتيش قرار داده و امام علي را به زور و با اکراه به سمت مسجد کشان کشان بردند. در حين اين عمل، فاطمه (عليها السلام) بسيار صدمه ديد و لطمات فراواني را تحمل نمود اما باز از پا ننشست و بنا بر احساس وظيفه و تکليف الهي خويش در دفاع از ولي زمان و امام خود به مسجد آمد. عمر و ابوبکر و همراهان آنان را در مسجد رسول خدا مورد خطاب قرار داد و آنان را از غضب الهي و نزول عذاب بر حذر داشت. اما آنان اعمال خويش را ادامه دادند... اين مطالب درکتاب هاي معروف اهل سنت با همين مضمون نيز بيان شده است (شما گفتين که منبع ديگري نديده ام اگر واقعا جوياي حق هستي اين هم منابع)از جمله: 1-كتاب المصنف، ج 7، ص 432، حديث 37045، كتاب الفتن/2- ابن عبدالبر، در الاستيعاب،ج 3،ص 975./3-بلاذرى، انساب الاشراف، ج 1، ص 586/4_ ابوالفداء، تاريخ ابى الفداء ج 1 ص 156. دار المعرفة، بيروت/5- صحيح بخارى، ج 1، ص 120،/6_كتاب العلم، باب 82/7_كتابةالعلم،9.5/8-الملل والنحل،شهرستاني،ص83.... ابن ابي الحديد نقل مي کند: که حضرت زهرا (س)فرمودند امر ميکنم خدايي را که از پرتو نور رحمتش اهل آسمان و زمين بندگي مي کنندو ذات اقدس او و هدف تماميه اين وسايل مي باشد و ما هستيم اين وسايل در ميا ن خلق. پيامبر مي فرمايند:بعد از من فتنه اي بر پا خواهد شد پس در چنين زماني با علي باشيد، او اولين کسي است که در روز قيامت با من مصافحه مي کند او جدا کننده ي حق از باطل است. در جايي ديگر مي فرمايند:اي جماعت انصار، آيا شما را به کسي که تمسک به او از هرگونه گمراهي است دلالت نکنم؟گفتند آري اي رسول خدا،پيامبر فرمودند:همانا او علي است پس به خاطر دوستي من او را دوست بدبريد و به خاطر کرامت من او را اکرام کنيد همانا آنچه که به شما گفتم،طبق دستور خداوند و توسط جبرئيل بود. و مي فرمايند: علي با حق است و حق با علي و اين دو هيچ گاه از هم جدا نمي شوند. براستي اگر خلافت ابوبکر به حق بود نبايد علي نيز با ابوبکر بيعت ميکرد؟!!! يا شايد از نظر شما 6ماه بعد(بعد از شهادت همسراش فاطمه ي زهرا(س)) و آن هم به زور و تهديد که اگر با من بيعت نکني به خدا قسم گردنت را مي زنيم و شمشيري که به گردن مبارکش کذاشته بودند.....در کتاب هاي خودتان هم(ازجمله:بلاذري)نقل است که با تمام اين تهديد ها باز هم علي(ع)که دستانش را بسته بود،اطرافيان ابوبکر نتوانستند دستان مبارکش را باز کنند. و در آن هنگام خود ابوبکر جلو آمدو دستانش را به دستان علي (ع) زد. کجاي اي بيعت را مي توان با ميل و رقبت دانست؟؟؟کجاي اين را؟؟؟ از ابو عيوب انصاري هنگامي که به خاطر پيروي از علي و بيعت نکردن با ابوبکر اعتراض کردند منقول است:که گفت از رسول خدا شنيدم که به عمار فرمود:اي عمار اگر تمام مردم به راهي مي روند و علي به تنهايي به راهي مي رود تو به همان راهي برو که علي مي رود از بقيه ي مردم بي نيازي بجويي.اي عمارعلي تو را از هدايت بر نمي گرداند و تو را به هلاکت راهنمايي نمي کند.اي عمار اطاعت از علي اطاعت از من است و اطاعت از خدا است. اميد وارم که افرادي چون عمر سليمي که در گمراهي آشکارا هستند و با ديدن اين همه مطالب حتي در کتابهاي خودشان باز هم تعصبهاي جاهلانه را کنار نمي گذارند و در مقابل حق پافشاري ميکنند و ايستاده اند،راه حق را يافته و در گمراهي نميرند«انشاالله». و به خدا سوگند علماي اهل سنت مسئول گمراهي مرم اند چراکه آنان امر را بر مردم مشتبه مي کنند و حقايق تاريخي را ساخته و پرداخته ي شيعيان معرفي ميکنند در حالي که در کتابهاي خودشان اسناد کافي بر شناخت حق و حقيقت موجود است. و بدانيد که خداوند در قرآن به کتمان کنندگان حق وعده ي عذاب داده است«««اللهم عجل لوليک الفرج»»»
99   نام و نام خانوادگي:  سبا     -   تاريخ:   19 بهمن 91
سلام مطلب خيلي خوب و کاملي بود . هر کسي که عقلش هنوز کار کنه قطعا متوجه ميشه . تورو خدا اين نظرات چندش آور طرفداراي مکتب خلفا رو نشون ندين آدم فقط گريش ميگيره براي غريبي و مظلوميت اميرالمومنين و خانوادش
100   نام و نام خانوادگي:  فيروز ابولولو     -   تاريخ:   07 اسفند 91
سلام :
آقاي عمر سليمي
معلوم مي شه تو اصلا مسلمون نيستي چرا توهين به دختر رسول خدا مي كني مگر حضرت فاطمه دختر رسول خدا نيست بي شعور تو اصلا كتاب هاي خودتونو نخوندي به خدا قسم اين كامتي كه گذاشتي فقط بي ادبي و بي رهنگي خودتو نشون دادي تورو نبايد لعن كرد بايد دعات كنن كه به راه راست بياي
101   نام و نام خانوادگي:  فاطمه املشي     -   تاريخ:   27 اسفند 91
يا رب الفاطمة بحق الفاطمة اشف صدر الفاطمة بظهور الحجة
102   نام و نام خانوادگي:  رضوي     -   تاريخ:   15 فروردين 92
بسم الله الرحمن الرحيم با عرض سلام و عرض ادب پاسخ شما به اشکالات وارد شده چيست؟ در سند حديث شخصي وجود دارد به نام علوان بم داود البجلي علوان بن داود البجلي يا علوان بن صالح( م180هـ): البخاري: منكر الحديث العقيلي: له حديث لا يتابع عليه ولا يعرف الا به... لا يعرف علوان الا بهذا مع اضطرابه في حديث أبي بكر أبو سعيد بن يونس: منكر الحديث سعيد بن عفير: زاقولي من الزواقيل لسان الميزان، ابن حجر 4/188 رقم ترجمه 502 الضعفاء الكبير، العقيلي 3/419 رقم ترجمه 1461 حافظ الذهبي : منکرالحديث .ميزان الاعتدال 3/108 رقم ترجمه5763 حافظ الهيثمي در بيان حکم سند روايت مذکور مي نويسد: رواه الطبراني وفيه علوان بن داود البجلي وهو ضعيف وهذا الأثر مما أنكر عليه. طبراني‌ اين‌ حديث‌ را روايت‌ كرده‌ است‌ و در سند آن‌ علوان‌ بن‌ داود بجلي‌ موجود است‌، كه‌ در روايت‌ ضعيف‌ است‌ و روايت‌ مذكور وي‌ مورد قبول‌ قرار نگرفته‌ است‌. مجمع الزوائد 5/244 رقم حديث 9030
جواب نظر:
با سلام
دوست گرامي
در پاسخ اين اشكالات به چند  نكته بايد توجه كرد: 
1-اين روايت با چندين سند نقل شده است كه تنها در يكى از آن‌ها «علوان بن داوود» وجود دارد؛ از جمله شمس الدين ذهبى پس از نقل روايت مى‌گويد:
رواه هكذا وأطول من هذا ابن وهب، عن الليث بن سعد، عن صالح بن كيسان، أخرجه كذلك ابن عائذ.ابن وهب و نيز ابن عائذ، اين روايت را با تفصيل بيشترى نقل كرده‌اند.الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 3، ص 118، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م.
در اين سند هيچ نامى از علوان بن داوود به ميان نيامده و ليث بن سعد به طور مستقيم‌ از صالح بن كيسان روايت را نقل كرده است.
ابن عساكر نيز با اين سند روايت را نقل مى‌كند:
أخبرنا أبو البركات عبد الله بن محمد بن الفضل الفراوي وأم المؤيد نازيين المعروفة بجمعة بنت أبي حرب محمد بن الفضل بن أبي حرب قالا أنا أبو القاسم الفضل بن أبي حرب الجرجاني أنبأ أبو بكر أحمد بن الحسن نا أبو العباس أحمد بن يعقوب نا الحسن بن مكرم بن حسان البزار أبو علي ببغداد حدثني أبو الهيثم خالد بن القاسم قال حدثنا ليث بن سعد عن صالح بن كيسان عن حميد بن عبد الرحمن بن عوف عن أبيه... .
و پس از نقل روايت مى‌گويد: كذا رواه خالد بن القاسم المدائني عن الليث وأسقط منه علوان بن داود وقد وقع لي عاليا من حديث الليث وفيه ذكر علوان.
مدائنى نيز اين روايت را از ليث نقل كرده و در از آن علوان بن داوود نامى‌نبرده و روايتى كه من از ليث نقل كرده‌ام و علوان در آن وجود دارد، با سلسه سند كوتاه‌ترى نقل شده است. ابن عساكر الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله (متوفاي571هـ)،‌ تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 30، ص417 ـ 419، تحقيق محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995.
بلاذرى در انساب الأشراف همين روايت را با سند ذيل نقل مى‌كند:
حدثني حفص بن عمر، ثنا الهيثم بن عدي عن يونس بن يزيد الأيلي عن الزهري أن عبد الرحمن بن عوف قال: دخلت على أبي بكر في مرضه... .البلاذري، أحمد بن يحيى بن جابر (متوفاي279هـ) أنساب الأشراف، ج 3، ص 406 ، طبق برنامه الجامع الكبير.
2- اولا :وثاقت عُلوان ثابت است؛‌ ثانياً: نسبت «منكر الحديث» به وى صحت ندارد؛ ثالثاً: بر فرض صحت اين انتساب، منكر الحديث بودن علوان ضررى به اعتبار روايت وارد نمى‌سازد.
ابن حبّان ، از دانشمندان مشهور علم رجال اهل سنت، علوان بن داوود را در كتاب «الثقات» ذكر كرده است :عُلْوان بن داود البِجِلّي من أهل الكوفة يروي عن مالك بن مِغْوَل روى عنه عمر بن عثمان الحِمْصي.
التميمي البستي، محمد بن حبان بن أحمد أبو حاتم (متوفاي354 هـ)، الثقات، ج 8، ص 526، رقم: 14829، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعة: الأولى، 1395هـ – 1975م.و اين دليل بر وثاقت او است
اينكه به بخاري نسبت داده شده است كه وي علوان را منكر الحديث دانسته است، چنين چيزي صحت ندارد؛ با تفحص در كتاب‌هاى بخارى؛ از جمله التاريخ الكبير، الكنى، التاريخ الأوسط و ضعفاء الصغير، هيچ شرح حالى از علوان بن داوود پيدا نكرديم تا به صحت نسبت «منكر الحديث» بودن علوان از ديدگاه بخارى اطمينان پيدا كنيم. نخستين كسى كه اين مطلب ذكر كرده، عقيلى در كتاب الضعفاء الكبير است كه از آدم بن موسى، از بخارى نقل كرده است:
حدثني آدم بن موسى قال سمعت البخاري قال علوان بن داود البجلي ويقال علوان بن صالح منكر الحديث.
آدم بن موسى مى‌گويد: از بخارى شنيدم كه مى‌گفت: علوان بن داوود بجلى كه به او علوان بن صالح نيز مى‌گويند ، روايات وى غير قابل قبول است.
العقيلي، أبو جعفر محمد بن عمر بن موسى (متوفاي322هـ)، الضعفاء الكبير، ج 3، ص 419، تحقيق: عبد المعطي أمين قلعجي، ناشر: دار المكتبة العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1404هـ - 1984م.
اشكال اساسى اين است كه نامى از آدم بن موسى ناقل سخن بخارى، در هيچ يك از كتاب‌‌هاى رجالى اهل سنت نيامده است و در حقيقت مجهول است؛ چنانچه محمد ناصر البانى در ارواء الغليل در رد روايتى كه آدم بن موسى در سلسله سند آن وجود دارد مى‌نويسد:
لكن آدم بن موسى لم أجد له ترجمة الآن.
در باره آدم بن موسى تا كنون شرح وتوضيحى نديده ام.
الألباني، محمد ناصر (متوفاي1420هـ)، إرواء الغليل، ج 5، ص 242، تحقيق: إشراف: زهير الشاويش، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية، 1405 - 1985 م.
بنابراين اصل استناد چنين سخنى به بخارى قابل اثبات نيست. در ضمن خود بخاري از راوياني كه منكر الحديث هستند نقل روايت كرده است
و سخن ديگر درباره علوان اينكه، هر منكر الحديثى نمى‌تواند ضعيف باشد؛ چرا كه اين اصطلاح در باره بسيارى از راويان ثقه نيز به كار رفته است.
ذهبى و ابن حجر نيز در جاهايي كه  تقويت راوى به نفع آن‌ها بوده، تصريح كرده‌‌اند كه هر منكر الحديثى، ضعيف نيست.
ذهبى در ميزان الإعتدال در ترجمه احمد بن عتاب المروزى مى‌گويد: ما كل من روي المناكير يضعّف.  هر کسى که روايت منکر نقل کند، نبايد تضعيف ‌شود.
الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ) ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 1، ص 259، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1995م.
ابن حجر عسقلانى در لسان الميزان در ترجمه حسين بن فضل البجلى مى‌گويد:
فلو كان كل من روى شيئاً منكراً استحق أن يذكر في الضعفاء، لما سلم من المحدثين أحد. اگر بنا باشد هر کسى که روايت منکرى را نقل کرده است ضعيف بدانيم و نام او را در رديف ضعفا بياوريم، هيچ يک از محدثان و راويان سالم نخواهند ماند.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852 هـ) لسان الميزان، ج 2، ص 307، تحقيق: دائرة المعرف النظامية - الهند، ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1406هـ – 1986م.
جهت اطلاع بيشتر در اين مورد به اين آدرس رجوع كنيد
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات


 
103   نام و نام خانوادگي:  محمدحسين شکوريان     -   تاريخ:   17 فروردين 92
بسيار عالي بود. اگر بتوانيد به زبان هاي ديگر هم بنويسيد، ديگر حرفي براي گفتن ندارد.
104   نام و نام خانوادگي:  رضا عباسي عاشق مادرم زهرا     -   تاريخ:   29 فروردين 92
باسلام وخسه نباشيد
روي سخنم با عمر سليمي هست که لطفا بعد تحقيق درست دهانتان را باز کنيد به شما سني ها واقعا گناهم مي ياد که داريرين با چشم باز خودتون رو هلاک مي کنين شما همون کسي هستين که سخن پيامبر رو رد کردين با همون عالم هاي جاهلتون ما کتابي نوشتيم الغدير جوابي باشه براتون اما باز نفهميدين هر چقدر هم براتون دليل مدرک بياريم باز هم قبول ندارين شمارو بايد با زور فهموند اگه ما شيعه ها طرفدار کسي نبودبم که بهش ميگفتن سفره دار مدينه(امام حسن (ع)) تا حالا خيلي وقت بود جلوتون ايستاده بوديم کتاب هاي زيادي هست که خود شما قبول دارين ما شيعه هارو ولي تقصير شما نيست انشاالله روز قيامت شفيع شما همون عمر و ابوبکر(لعنه اله)خواهد بود شفيع ما مولا علي هيچي نميگم شما از نسل همون عمرين اکه کامنت رو هم نذارن ايراد نداره اما من حرف اخرم
من فرزند مادر پهلو شکسته هستم هرجا صحبت از در ديوار ميشود بيخيال سيلي زهرا نميشوم
فقط دعا کنين به رهبر عزيزمون که فرمود وحدت داشته باشين وگر نه انتقام سيلي مادرم رو خيلي وقطه گرفته بوديم حالا هم منتظر ظهور منجي هستيم تا انتقام مادرم رو بگيرم
شما هنوزم نمي خواييد بفهميد که وضو بي ولايت اب بازيست اب بازي کنيد بيشتر بهتون مياد
105   نام و نام خانوادگي:  شهاب يگانه     -   تاريخ:   10 ارديبهشت 92
"شيعه ميگويد:" اهل سنت حديث صحيح دارند که اين امر اتفاق افتاده اما عبد الرحمن دمشقيه، نويسنده معاصر وهّابى، مى‌نويسد: در روايت ابوبكر، نام داوود بن عُلْوان بَجَلِى وجود دارد كه بخارى، ابوسعيد بن يونس،‌ ابن حجر و ذهبي و عقيلى وى را منكر الحديث مى‌دانند. و اين گفته دروغ است به دلايل زير: اول: روايت با سند‌هاى ديگر نيز نقل شده است دوم: روايت با سندهاى متعدد تقويت شده است يعني اين روايت با سه سند گوناگون نقل شده است. حتّى اگر فرض كنيم كه همه اين اسناد مشكل داشته باشند، بازهم نمى‌توانيم از حجيّت آن دست برداريم؛ زيرا بر مبناى قواعد علم رجال اهل سنّت، اگر سند روايت از سه عدد گذشت، حتّى اگر همه آن‌ها ضعيف باشد، يك ‌ديگر را تقويت كرده و حجّت مى‌شود؛ سوم: شهادت عالمان اهل سنت بر صحت روايت چهارم: سند روايت درست است تنها اشكالى كه به اين روايت شده، منكر الحديث بودن عُلوان بن داوود بود، اين اشكال مردود است؛ چرا كه ابن حبان شافعى كه به اعتقاد برخى از بزرگان اهل سنت از متشددين در توثيق است، علوان بن داوود را توثيق كرده؛ و منكر الحديث بودن علوان بن داوود قابل اثبات نيست، "پاسخ اهل سنت: " ما يك مقاله 25 صفحه اي شيعه‌ها را خلاصه كرديم، علماي شيعه در اين 25 صفحه، سند فقط يک حديث را در کتب ما بررسي کرده‌اند بنازم همتشان را!! ولي يک سوال! علماي شيعه که اينقدر خبره‌اند و روي حرف علماي متخصص ما در علم حديث حرف مي‌زنند، اين‌ها چرا به خود زحمت نميدهند تا احاديث مهمترين کتاب‌هاي خود را تحقيق کنند و سره را از ناسره و صحيح را از ضعيف جدا کنند؟ ظاهرا که بسيار حوصله دارند و در صفحه صفحه کتاب‌هاي ما ميگردند. ظاهرا راويان احاديث ما را اينطور ميشناسند که ناوارد به امور خيال مي‌کند که اين محققين !!! شيعه، برادران دوقلوي راويان احاديث ما هستند اما آيا اي خواننده شيعه بنظر شما عجيب نيست که يک ايراني نام کوچه پس کوچه‌هاي قاهره را بشناسد اما نام شهرهاي مهم کشور خود مثل تبريز و اصفهان را نشناسد؟! اي خواننده شيعه آيا ميداني مهم ترين کتاب شيعه اصول کافي است. آيا ميداني تا حالا علماي شما در اين کتاب تحقيقي نکرده‌اند و ما نميدانم دقيقا کدام احاديث کافي صحيح است تا در بحث با شيعه از آن‌ها استفاده کنيم؟ تکليف اصول کافي دوجلدي که تا حالا معلوم نشده پس تکليف بحارالانوار 110 جلدي تا روز قيامت معلوم نخواهد شد. با اين کارنامه، باز اين مکاران ميايند درباره يک حديث ما 25 صفحه طولاني مينويسند و روي حرف آلباني و ابن حجر و هيثمي و ذهبي حرف ميزنند درست مثل اينکه يک حجه الاسلام اوگاندايي ايراد بگيرد که هواپيمايي ايرباس آمريکا غير فني ساخته شده در حاليکه خودش يک دوچرجه نميتواند بسازد و بعد خيال کند با پر کردن 25 صفحه حرفش اثبات مي‌شود !! اما آيا علماي شيعه خجالت مي‌کشند کلا و حاشا حالا يک سوال خيلي مهم ديگر (واقعا مهم دقت کنيد ) شما ببينيد شيعه‌ها 25 صفحه عرق ريختند تا ثابت کنند اين حديث بدون شک و ريب صحيح است. بسيار خوب! بسيار خوب!! ما قبول مي‌کنيم که صحيح است تعجب نکنيد بله قبول مي‌کنيم صحيح است!! حالا روايت را اول نقل مي‌کنيم تا شيعه خبط خود را ببيند و بداند با قبول کردن روايت فاتحه مذهب خود را خوانده است و از چاله به چاه افتاده و از نم نم باران به زير ناودان پناه برده! روايت اين است: عبد الرحمن بن عوف مي‌گويد به هنگام بيمارى ابوبكر رضي الله عنه به ديدارش رفتم و پس از سلام، احوال‌پرسى کردم و ابوبكر در جواب گفت: مي‌بيني که رو به مرگم و البته بهترين شما را، بعد از خود برشما امير كردم (يعني عمر رضي الله عنه را ) و در ادامه گفت: من در دوران زندگى بر سه چيزى كه انجام داده‌ام تأسف مى‌خورم، و بر سه کار که انجام ندادم افسوس مي‌خورم سه کار را هم اي کاش از رسول الله مي‌پرسيدم سپس ابوبکر آن نه چيز را برشمرد از جمله گفت اي کاش به خانه فاطمه حمله نمى‌كردم؛ اگر چه آن را براى جنگ بسته بودند و اي کاش خلافت را قبول نمي‌کردم و عمر يا ابوعبيده را براي خلافت پيش ميکردم و به جاي من يکي از ان دو امير مي‌شد. و اي كاش درباره خلافت و جانشيني از رسول الله صلي الله عليه وسلم مي‌پرسيدم که بعد او کي باشد.... الي اخر داستان حالا جواب دندان شکن ما به شيعه! يا عالم شيعي يا حجه الاسلام يا ايت الله !! مگر تو 25 صفحه را سياه نکردي تا صحيح بودن روايت را ثابت کني؟ مگر نمي‌گويي اين روايت درست است خب از اين روايت ثابت مي‌شود که حضرت ابوبکر روحش هم خبر نداشته حضرت محمد حضرت علي را به جانشيني انتخاب کرده است از اين روايت ثابت مي‌شود که واقعه غدير خم يا بقول شما غيد غدير خم از پايه دروغ و بي اساس است و نه ابوبکر مي‌دانسته که پيامبر علي را جانشين خود کرده نه راوي ( عبدالرحمن ابن عوف که فرد مهمي بود) آري اگر عبدالرحمن بن عوف مي‌دانست به ابوبکر مي‌گفت چرا افسوس مي‌خوري (که اي کاش از پيغمبر پرسيده بودم) مگر در عيد غدير خم نگفت علي جانشين است؟ حالا شيعه چه راهي برايش باقي مانده؟ هيچ!! همان کاري را مي‌کندکه در همان 25 صفحه کرده يعني با دقت تمام از اين روايت طولاني فقط يک جمله را انتخاب کرده تا رسوا نشود اي مردم بايد توضيح بدهيد که چرا ابوبکر دم مرگ از حمله به خانه فاطمه نادم است اما در همان حال به آن خيانت عظيم از نظر شما ( غصب خلافت ) اصرار ميورزد و گناه بي لذت مي‌کند ؟ و خلافت را مي‌دهد به عمر و مي‌گويد دادم به بهترين شما! اي مردم ! کسي که سر مظلوم را ميبرد و آن را خوب ميداند آيا معقول است که افسوس بخورد که چرا يک تار موي همان مظلوم را کندم؟( به خانه فاطمه حمله کردم ) اگر داستان شما درباره غصب خلافت درست باشد پس رفتار ابوبکر قابل توجيه نيست پس يا روايت دروغ است يا شما درباره عيد غدير دروغ مي‌گوييد و انتخاب با شماست !! حتي يک شيعه ساده و صد در صد هالو، گمان نميکنم اگر بگوييد: راوي روايت در نقل يک جمله صادق بوده و در نقل جمله بعدي کاذب بوده! اين را از شما بپذيرد. شيعه اگر جواب دارد بگويد. اما نقد سند روايت: نميخواهيم مثل شيعه 25 صفحه پرگويي کنيم چون او اين را دوست دارد. چون آدم بي منطق پرگوست، پس جواب خلاصه اين است: اولا چنانکه در اول گفتم شيعه صلاحيت اين بررسي را ندارد زيرا (کل اگر طبيب بودي،.......صحيح و ضعيف اصول کافي خود را اول جدا نمودي) دوما اين درست نيست که يک روايت دروغ را، اگر سه دروغگو جدا جدا روايت کردند آن روايت صحيح مي‌شود آيا اين را عقل ميپذيرد؟ اين از اصول علم حديث نيست البته دروغ شيعه را انتهايي نيست. آنچه که اهل سنت ( آنهم فقط گروهي از آن‌ها ) مي‌گويند اين است که در عبادات و اذکار و دعا مي‌توان به احاديث ضعيف استناد کرد زيرا اين ضرري ندارد، اما در اعتقادات بايد حتما حديث صحيح باشد و حديث مورد بحث حول اعتقادات است و در اينجا حديث ضعيف اصلا اعتبار ندارد. البته خيلي از علماي اهل سنت، حتي درباره عبادات نيز حديث ضعيف را قبول ندارند و مي‌گويند آنقدر حديث صحيح درباره عبادات داريم که نيازي به احاديث مشکوک نيست. سوما اما از نظر علماي طراز اول اين حديث مردود است مثل نظر هيثمي در مجمع الزوايد اين است: «رواه الطبراني وفيه علوان بن داود البجلي وهو ضعيف وهذا الأثر مما أنكر عليه» اين روايت را طبراني نقل کرده و علوان بن داود در سلسله راويان است که روايتش اعتبار ندارد علاوه بر اين از نظر من که هيثمي باشم مي‌گويم، اين روايت از جمله روايات منکر است ( بخاطر متنش ). و نظر ذهبي در ميزان الاعتدال قال البخاري: «علوان بن داود - ويقال ابن صالح منكر الحديث». وقال العقيلى: «له حديث لا يتابع عليه، ولا يعرف إلا به». وقال أبو سعيد بن يونس: «منكر الحديث». امام بخاري احاديث او را قابل قبول نميدانم و عقيلي مي‌گويد گفته‌هاي علوان قابل پيروي نيست و روايت‌هاي دارد که غير از او کسي نگفته ( در قوطي هيچ عطاري نيست ) و ابو سعيد مي‌گويد که او دروغگو است اما اينکه يک عالم با بقيه اختلاف کرده باشد اين کاري عاديست. اين بسيار اتفاق افتاده، اما نظر علماي اهل سنت عموما همين است و اختلاف چند نفر با اين نظر، از ارزش آن نميکاهد و بي اعتباري علوان بن داود همچنان برقرار است. اما اگر شيعه هنوز اصرار دارد که اين روايت درست و صحيح است پس از چاله به چاه افتاده و خودش خبر ندارد!! يعني بايد تمام متن حديث را قبول کند ( نه فقط نيم جمله را ) يعني بايد عيد غدير خم را باطل بداند "استاد محمدباقر سجودي"
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي؛ اولاً؛ كتب حديثي ما تحقيق و بررسي سندي شده است. شما خبر نداريد مانند آيت الله شبيري زنجاني و مرحوم مجلسي و... ثانياً؛ كتب حديثي رسالتي دارند غير از كتب رجالي و ديدگاههاي علماي رجالي در جرح و تعديل متفاوت است. احترام به ديدگاههاي مختلف، عدم تعمد بر يك نظر خاص و علم كردن آن است. ثالثاً؛ معمولاً اين كتب محل مراجعه علماست و آنها هم از رجال و درايه باخبرند لذا مشكلي عمده اي در صورت ترك اين عمل نمي افتد.
 
اگر ما دنبال تصحيح سند اين روايت هستيم براي پذيرش شماست نه خودمان، چون براي ما از كتب خودمان قطعي است كه ابوبكر چنين كاري كرده است حال فرقي نمي كند او در آخر عمر به اين حقيقت اقرار بكند يا نكند. ثانياً آنچه در مورد «اقرار» در علم «قضا» ثابت شده «اقرار عليه خود» است نه «اقرار به نفع خود»، چون در آن صورت «ادعا» نام دارد و اقرار نخواهد بود و ادعا هم براي اثبات نياز به بينه و دليل دارد. در اين حديث هم آنچه عليه اوست پذيرفته است و آنچه ادعاست مال خودش ما نمي خواهيم،بطور مثال اگر كسي در محكمه بگويد پول فلاني را خورده ام ولي فلاني هم اينقدر از مال مرا برداشته است قاضي اقرار او را مي پذيرد ولي ادعاي او را در مورد ديگري، اگر شاهد و بينه نياورد قبول نمي كند هرچند كه هر دو را با هم و در يك جمله بگويد. اينجا هم همانطور است. مضاف بر اينكه روايت غدير به تواتر ثابت است و با اين روايت رد نمي شود.
 
اما سند روايت، اولاً؛ اسناد متفاوتي دارد چنانكه در متن به آن اشاره شد گويا شما آن را نشنيده گرفته ايد. ثانياً وثاقت علوان ثابت شده است. انتقادي بر دلايل ما داريد عالمانه و با دليل و مدرك ارائه دهيد. ثالثاً منكر الحديث به معناي «روايات او را قابل قبول نمي دانم» يا «دروغگو» نيست بلكه به اين معناست كه برخي روايات او روايات خاص است كه از ديگري نشنيده ايم. چنانكه عقيلي دقيقا همين عبارت را در مورد او مي گويد و اين شاهد صحت اين معناست. ثالثاً هر منكرالحديثي ضعيف نيست چنانكه بيانش گذشت. بنابراين دروغگويي شما بيشتر از علوان در اين عبارات ظاهر است.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
106   نام و نام خانوادگي:  دوستدار ياران رسول الله     -   تاريخ:   10 ارديبهشت 92
سلام (محمدرسول الله والذين معه اشداءعلي الکفار ورحماءبينهم)محمد(ص) فرستاده رسول خداست وکسانيکه با اوينددربرخورد با کفار شدت به خرج مي دهند وبا خودشون مهربانند من عالم نيسم اما شما ها داريد با اين لعنت وناسزاگوي هايتون بر خلاف قرآن عمل مي کنيد کمتر کسي است که ايه اي به اين روشني را نفهمد بر اساس کتب خودتون يا کتب ديگران داستان سرايي ميکنيد اين ايه صراحت ياران پيامبر را معرفي ميکند شايد کتب شعه وسني دچار اشتباه واخبار غلط باشد اما قران دس نخورده است طبق دلايل شما قران (نعوذ بالله)اشتباه ميکند وکتاب ها درست مي گويند کار ندارم چه کتب شيعه يا سني . چرا ياران رسول رابد ميگوييداز طرفي اگر افسانه شهادت درست باشد1- حضرت علي شير خدا بود نه مجسمه چرا دفاع نکردترسيد شما که ميگوييد امام بايد شجاع باشد پس کسي که نتواند خانواده خود آن هم دختر رسول الله را را محافظت کندچطور اين شخص اسلام را حفظ مي کند2-چرا به قاتل همسرش دختر همان زن را مي دهد(مي توانيد به کتب خودتون و کليپ اعتراف قزويني مراجعه کنيد) اگه حضرت عمر به زور با دخترش ازدواج کرده پس ديگه قيد شجاعت وغيرت حضرت علي (رض)طبق دلايل شما بزنيم3-چرا به قاتل زنش به غاصب خلافت ومتعرض به ناموسش به اعتقاد شما مشورت مي داده جاي سوال وتعجب داره؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!4- راسي از ترس اسم فرزندانشو عمر وعثمان وابوبکر ميگذ اشته 5- چرا امام حسن وامام حسين (رض) اسم خلفا را براي فرزندانش انتحاب کرده اند شايد بگوييد اسم عربي بودند پس معاويه ويزيد ابولهب هم اسم عربي هستند چرا اين اسامي راانتحاب نکردند 6- چرا تا سال 1372 توي تقويم وفات نوشته بود اره تازه مورخين کشفش کردند7-اما اگر شهادت را قبول نکنيم عکس مطالب بالا پذيرفته ميشود.بياييم کينه هارو کنار بگذاريم به خدا به نفع اسلام است نگاه کنيد به جايي اينکه بچه مسلمان قران ياد بگيرد اختلاف وکينه ياد ميگيرد خواهش ميکنم نشان داده شود
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي؛ ما با چه زباني بايد با شما بزرگواران كه بدون توجه به مطالب موجود در سايت و حتي جوابهايي كه در نظرات قبلي داده شده نظر مي گذاريد صحبت كنيم؟ آقاي عزيز قبل از ارسال نظرات تكراري كه همانند نوار، ضبط كرده ايد و بدون توجه به جوابهاي داده شده مي فرستيد، نظرات جواب داده شده و مطالب مربوطه را بخوانيد. عاقلانه و منطقي به بحث بنشينيم، تفنگي كه شما براي شليك برداشته ايد ما قبلا خشاب آن را خالي كرده ايم! از فضايي كه براي ابراز عقايد و نظراتتان در اختيار شما قرار داده مي شود منصفانه استفاده كنيد.
چرا به شرايط زمان حضور معصومين عليهم السلام دقت نداريد؟ اگر قرار است به اين كارها شجاعت افراد را زير سوال ببريم بايد در ابتداي امر همين اشكال را به خود رسول الله صلي الله و عليه و آله بكنيم كه چرا ايشان همان مبارزاتي كه در مدينه با كفار داشتند، در مكه نداشتند؟ عمر كه به گفته شما چه شجاعتها و رشادتها داشته چرا نتوانست خالد را بخاطر زنا در زمان ابوبكر مجازات كند؟ جواب معلوم است ولي گويا شما براي دريافت جواب نياوده ايد؟
تمام شبهات شما جواب داده شده به بخشهاي مختلف سايت مراجعه كنيد.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
107   نام و نام خانوادگي:  هادي     -   تاريخ:   31 ارديبهشت 92
السلام عليکٍ يا فاطمه الزهرا(س) - قربون مظلوميتت برم بي بي جان کاش ميشکست دستانشان آن هنگام که با گستاخي شرم آوري آتش بر در خانه ات نهادند . خانم جان چه کشيديد شما از دست اين جاهلان که دنيا و اخرتشان را به متاع ناچيز رياست فروختند و خشم تو و پيامبر و خدا را بجان خريدند . الهم العن عن ظلم حق محمد و آل محمد
108   نام و نام خانوادگي:  خاک پاي علي     -   تاريخ:   11 خرداد 92
اللهم عجل لوليک الفرج ميخواستم بگم اين عمر سليمي نادان کتابهاي خودشونو نديده که عايشه فاحشه بوده قصدم توهين نيست فکر کنم تو بخاري باشه بي تربيت و بي فرهنگ همونايي هستن که طبق کتب خودتون همجنس باز بودن و توجيهشون اينه که مرض مقعد داشتن آخه خدايي قضاوت کنين اون چه مذهبيه که ائمه اش ميگن نزديکي با مرده حد ندارد يا اينکه براي خوف از زنا استمنا کنيد يا اگر "معذرت ميخوام" به زنا فشار جنسي اومد ازخيار استفاده کنن ابوبکر" نه خليفه ي اول " ميگه نزديکي با ميت حد ندارد زيرا آلت و اعضاي او مستهلکه واين نزديکي حساب نميشه نميدونم اينا با چه رويي ميگن ابوبکر صديق يافاروق اعظم از کي تا حالا القاب مولا علي عليه السلام واسه شيخينه تمام ميدوني فضيلتي که در باب عمر اومده باد خارج کردنه تو کتب خودشونه ابوبکر و عمر به فاطمه ي زهرا طبق اين روايات ظلم کردن پس ظالمن تو سوره بقره ايه ي 124 حضرت ابراهيم ميگه مقام امات رابراي فرزندانم نيز هست خداوند ميگه عهد من به ظالمين نميرسه پس شرعا اينا خليفه نيستن
109   نام و نام خانوادگي:  قدرت ا..     -   تاريخ:   06 تير 92
×××اقاي شهاب يگانه تا کنون ثابت کردي در لجاجت وراهي جز فرمان پيامبر رفتن يگانه اي. پاسخ شما در خصوص کتب مورد بحث بقدر کفايت واگر فهم منصفي باشد داده شد. ولي تقاضاي من از شما وامثالهم ، لطفاً با خداي خودتان، فقط براي يک نيمه شب تا نماز صبح با وجدان خودتان خلوت کنيد وبررسي کنيد عاقبت غصب خلافت ابوبکر تا امروز به کجا انجاميده ايا دين خدا بدست غاصبان وجلادان وستمگران در تاريخ نيفتاده ايا اين همه انسان بي گناه در سرتاسر بلاد اسلامي به فرمان هاي غاصبان دين خدا همه هستي خود وحتي گاهي ناموس خود را از دست ندادند اين بازي غاصبان همه اديان الهي است؛ به تاريخ ؛ به جوامع بشري نگاه کن. به اعتقاد من جناب ابوبکر در دم مرگش با اين اعتراف خواسته بطريقي هم کاري شبيه توبه کند وهم به شريکش جناب عمر بگويد فرداي تو هم همين اعتراف امروز من است ؛پس از الان فکر کن تا در دام رياست وجاه طلبي دست پرورده شيطان ونفس خودت ومنفعت طلبان اطرافت نيفتي. که البته با همت وپشت کار شيطان رجيم او وهمه غاصبان وبني اميه وبني عباس و... هم افتادند. جنابعالي با کتمان غدير تاريخ و حتي ايه قران را کتمان کردي هشيار باش کتمان کننده ايات الهي چه حکمي دارد خواهش ميکنم فقط اول بخاطر خودت سپس براي انان که شايد اثري بر انها داشته باشي به توحيد- نبوت- ونتيجه قيامت فکر کن ميدانيم کسي را در گور کسي نميگذارند ولي همسايه مومن ارزوي هر مومني است. صد البته وقطعاًو بفرموده حضرت محمد (ص)خداوند وعده داده دينش را توسط يازدهمين نفر از فرزندان پيامبر که ابا صالح المهدي است جهاني کند و عدالت وفرمان الهي که شيرين تر برکات الهي است به انسانها عرضه وعمل کند و به شياطين متکبر که از فرمان خداوند سر پيچي نمود و به انسان سجده نکردند بفهماند چرا لازم شد تمام مخلوقات بر اين انسان سجده کنند و البته شرمگين ميشوند آن انسانهاي کوچکي که حق چنين انسانهاي بزرگ وشريفي را عامدانه غصب کردند ونگذاشتند که جوامعه انساني، پاک وشريف زندگي کنند. والبته خيلي حسرت ميخورند کسانيکه نه تنها پاداشي براي حمايت از اين غاصبان ندارند بلکه عذابي اليم در حد عصيان شيطان در انتظارشان است وچه تاسفي بيشتر از اين که براي لذت ديگري در اتش خشم الهي گرفتار شوي وبا نشر سخن غلط از اتش ودر اتش جهنم شوي
110   نام و نام خانوادگي:  محمد موايي     -   تاريخ:   09 تير 92
در خصوص واقع غدير يا بگو غلط ميکنم ميگم صحيحين صحيحه يا چرت نگو. عذر مي خوام مثل خري که وسط کتاب کاه گذاشتن و ورق ميزنه تا کاه بخوره.دوما ...اصلا ولش کن...ياسين تو گوش...
111   نام و نام خانوادگي:  شهاب يگانه     -   تاريخ:   11 تير 92
آقاي قدرت ا...، اگر شما اندکي تعصب را کنار بگذاريد، همه چيز روشن است.
112   نام و نام خانوادگي:  بهاره مهدوي     -   تاريخ:   12 تير 92
دل خورشيد محک داشت؟نداشت.... يابه او آينه شک داشت؟نداشت...... آسماني که فلک ميبخشيد.... احتياجي به فدک داشت؟نداشت..... غير ديوار ودر وآوارش شانه ي وحي کمک داشت ؟نداشت مردم شهر به هم ميگفتند .....در اين خانه ترک داشت؟نداشت شب شد وآينه ي ماه شکست..... دست اين مرد(اميرالموئمنين علي(ع) )نمک داشت؟نداشت تو بپرس از دل پرخون وغمت....... چهره ياس کتک داشت؟نداشت سلام.سوال يه جوون شيعه از اهل سنت.بارها شيعه رو متهم به توهين به ام المومنين عايشه ميکنين......منه شيعه توهينايي که توسط عمر وابوبکر به مادرم زهرا شده رو چطوري هضم کنم؟......پيامبر9 تازن داشتن وفقط يک فاطمه.......فاطمه اي که نسبت بهشون فرمودن ام ابيها....يعني تو مادر پدرت هستي .پيامبري که هروقت ميرفتن سفروبرميگشتن خانه ي فاطمه اولين مکان ورودشان بود.فاطمه اي که حديث شريف کسا براي ايشونه.فاطمه اي که پيامبر فرمودن خشم فاطمه خشم من است فاطمه پاره تن من است هرکس او را بيازارد مرا آزرده....آيه مبالهه وآيه تطهير که نيازي به گفتن نداره اخه تابحال نشده با خودتون فکر کنين چرا دردانه ي رسول اکرم مقبره نداره؟چرا اميرالمومنين علي بدن مطهر ايشون رو شبانه دفن کردن؟ چرا فاطمه زهرا سلام اله تا لحظه شهادتشون ازخلفا عصباني بودن؟دليلشون چي بود؟بخدا کم مقامي ندارن ايشون....امام ما ميفرماين که ما حجت خدا برشما ايم....ومادرم فاطمه حجت خدا برما........فداي مادر معصوم ومظلومم . عزيزان شيعه برادران اهل سنت به قرآن قسم يک ابديت جلو روي شماس..... دين گرفتن از اجداد رو همه دارن اما اون کسي برندس که تحقيق کنه
113   نام و نام خانوادگي:  هادي     -   تاريخ:   16 تير 92
با سلام - بنظر من اگرچه تربيت نااهل را چون گردکان بر گنبد است و نفوذ کلام حق در دلهاي سياه همچون نفوذ شاخ بر سنگ سخت ، ولي من باب وظيفه خدمت آقاي شهاب يگانه و دوستانشان عرض ميکنم :
اولا ما براي اثبات حقانيت امامت مولايمان علي(ع) آنقدر حديث و دليل و برهان داريم که اظهرمن الشمس است در حاليکه شما حتي يک حديث معتبر از قول پيامبر(ص) نميتوانيد بياوريد که ابوبکر يا عمر و يا عثمان بعد از پيامبر خليفه است در حاليکه در کتب معتبره خودتان هم آمده است صحت واقعه غدير خم يا حديث ثقلين يا سفارشهاي وقت نبي اکرم به وصايت و خلافت علي تا جائيکه در غدير خم اولين شخص تبريک گوينده به علي خود عمربن خطاب بوده که بعدها فراموشي ميگيره . تمام ادله شما براي خلافت ابوبکر اجماع در سقيفه هستش که با اجماع سه نفر (ابوبکر-عمر-ابوعبيده) که با تعارف بينشان به ابوبکر ميرسه و فقط در سقيفه دو نفر ديگر باقيمانده با ابوبکر بيعت ميکنند اونهم با دلايل بسيار غيرمنطقي که در کتب معتبره علماي خودتان دليل آن خوف از فتنه امت و برهم ريختن مصدر امور مسلمين !!! ذکر شده اينهم از دليل شما .درصورتيکه اگر نگراني از فتنه بوده چرا وقتي پيامبر در بستر بيماري ميفرمايد قلم کاغذي بياوريد تا برايتان چيزي بنويسم که بعد ازمن گمراه نشويد . عمربن خطاب ميگويد که (نعوذبالله) پيامبر هذيان ميگويد مارا کتاب خدا کفايت ميکند . و ميدانيد که چرا مانع شد چون بخوبي ميدانست که وصيت پيامبر براي خلافت و رهبري امت بود تا گمراه نشوند و حتي اين جناب عمر با اين کارشان نسبت به عصمت از گناه و اشتباه حضرت رسول که در قرآن آمده است خدشه وارد ميکند فقط بخاطر حب رياست کاري کردند که الان ما و شما در مقابل هم ايستاديم و نيرو وفکرمان را به مجادله با هم هدر ميدهيم و مسبب همه ظلمها و خونهايي که از مسلمانان در اين باب ريخته ميشود کساني جز ايشان نيستند .
114   نام و نام خانوادگي:  محسن     -   تاريخ:   23 تير 92
زورم مياد اين همه مطلب از کتب خودشون باز گير ميدن مگه سواد نداريد فقط بلدن کل قران رو حفظ کنن خو يه نگاهي بکن به اين مطالب از کتب خودتونه اخ فقط عصبي ميکنن
115   نام و نام خانوادگي:  هادي     -   تاريخ:   24 تير 92
آقا محسن سلام - بهتر بود به آنها يادآوري ميکرديد که درسته که قرآن حفظ کردن خوب و پسنديده هستش و لي مهم تر و پسنديده تر از آن قرآن را حفظ کردن است وگرنه ضبط سوت هم ميتواند قرآن را حفظ (ضبط) کرده و بارها پخش کند بدون آنکه اثر مثبتي براي خودش داشته باشد حال آنکه اين شيعيان هستند که بخاطر محافظت از قرآن و عمل به دستورات آن جانهايشان رتا با غيرت و هميت در راه آن فدا ميکنند و مثل بعضي ها فقط سر در آخور فرو نميبرند تا نکند که اربابانشون از آنها ناراحت شوند ويا آنقدر جاهل باشند که بجاي جنگ با دشمنان اصلي دين ، بجان همکيشان خود بيافتند . خدايا مارا از دست اين اشعري ها و ابن ملجمها رها بگردان . آمين
116   نام و نام خانوادگي:  حسين     -   تاريخ:   24 تير 92
اين سرسختي اهل سنت درمورد عدم پذيرش وقوع اين واقعه دردناك ، حتي از كتابهاي خودشان ، نشان مي دهد آنها برخلاف نظر برخي افراد دوستدار اهل بيت نيستند و حتي براي معاويه لعنت اله عليه بيشتر ارزش قائلند تا خليفه چهارمشان . توجه داشته باشيد باتوجه به صلوات ابتر كه اينها مي فرستند ، طبق روايات متقن بوي بهشت را حس نخواهند كرد . اينها دنباله رو امير معاويه اشان هستند .
117   نام و نام خانوادگي:  مرجان     -   تاريخ:   10 مرداد 92
آقايي که مي فرماييد تشيع تاريخ نداره؛ خانم فاطمه زهرا را که دختر دردانه ي پيامبر بود آنچنان از صفحه تاريخ خودتون محو کردين که با کتاب هاي خودتون به سختي بشه شهادت ايشون رو ثابت کرد. چه برسد به بقيه علما و محدثين... ميعادگاه ما همون باشد به قيامت که خوب محکمه ايست. هم شما قبول داريد هم ما.
118   نام و نام خانوادگي:  دوستدار اهل بيت     -   تاريخ:   12 مرداد 92
جناب حسين اگر اينان اين مطلب را قبول کنند و علت لجبازي وخودشان را به کوچه علي چپ زدن به قول قديميها ؛ تمام اعتقاداشان زير سوال مي رود که اين موضوع سقفيه اگر با دموکراسي بوده چرا به زور بيعت مي گرفته اند وچرا حريم اهل بيت در آن زمان ناامن بوده وتوسط حکام و عمال حاکم وخليفه چرا بايد مورد حک حرمت قرار بگيرد وسوالات بيشتر .......................که اگر مطرح شود کل خلافت خليفه هايشان زير سوال مي رود واعتقادات آنها روي هواست و.....................................؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!به خاطر اين است که اين روايات صحيح در کتب خودشان را قبول نمي کنند .اين است لجبازي وکينه وعداوت و.................بميرم براي اهل بيت ()ع) که چه سختيها و عذابها از دست اينان وعمال حاکم وقت کشيد ه اند وچه ناراحتيها وخون جگر خورده اند (براي اسلام وقرآن وپيامبر ) .
119   نام و نام خانوادگي:  لوايي     -   تاريخ:   13 مرداد 92
مولوي عبدالحميد چطوري با اين عقايد خودتو مسلمان ميدوني؟؟؟!!
120   نام و نام خانوادگي:  مريم س     -   تاريخ:   21 مرداد 92
دوستاي شيعه عزيز نمي خواد خودتونو ناراحت کنيد بابت احمق بازيه بعضي از اهل سنت اونا به فتنه مي گن ام المومنين و خودشونو واسش پاره پاره مي کنن ولي به دختر پيامبرشون يه ذره احترام نمي ذارن ديگه آدم وقتي طرفدار سه تا ... مي شه يعني سه ... بيشتر از اين ازشون انتظاري نيست هميشه همين بوده آدماي که حقو از باطل تشخيص دادن کمتر بودن شما نگاه کنيد حضرت نوح تو عمر 1000 سالش چند نفرو تونست هدايت کنه حتي وقتي داشتن غرق مي شدن ايمان نيوردن حالا اينا هم دست کمي از اونا ندارن بذاريد با طناب خودشون برن تو چاه همون اهل سنت برن شبکه وصال و نور و کلمه رو ببينن که به قول استاد قزويني عادت کردن از باد معده حرف بزنن در صورتي که هيچ مدرک و سندي ندارن هر چي هم هست همه جعليه ولي کتاباي خودشونو که مي گن بعد از قرآن صحيح ترينه بازم قبول ندارن من بميرم واسه حضرت علي چي کشيده از دست اين جماعت ابله بعد جالبه اون عقيل که بيشتر شبيه شامپانزه مي مونه تا کارشناس بر مي گرده مي گه حضرت علي رو شيعيانش کشتن اون ابله خودش خوب مي دونه کسي که حضرت علي رو کشت از همون جماعتي بودن که از دست اون سه ... که يکيشون ترسو بوده يکيشون خشن بوده يکيشون شکم باره فراري بودن ما افتخار مي کنيم شيعه علي هستيم و اگه شيعه بودنمون دليل بر شرک ماست بازم بهش افتخار مي کنيم حداقل طرفدار کسي هستيم که دنيا ازش به نيکي ياد مي کنه شما به چي افتخار مي کنيد آخه ، خدا را هزاران مرتبه شکر که عمر کوتاهي داريم ايشالا شمارو اون دنيا با ام المومنينتون و خلفاي راشد غاصبتون محشور کنن
121   نام و نام خانوادگي:  هادي     -   تاريخ:   30 مرداد 92
بسم الله الرحمن الرحيم. باسلام .حقيقتش براي انکه به يک نفر اثبات کنم که قضيه حمله ابوبکر و عمر به خانه حضرت زهرا (ص)اتفاق افتاده و حتي حضرت محسن (س) هم سقط شده است و درب خانه حضرت (ص) اتش زده است و حضرت لاي درب و ديوار مانده است به صورت قابل توجه مدارکي از منابع شيعه و سني مي خواهم .يکي مي گفت اينها ساخته صفويه است .خواستم به صورت دقيق مطالب کتب شيعه و سني اي که مخصوصا قبل از قرن 6 هجري در اين باب نوشته شده اند دارند را به صورت نسبتا کامل ارائه کنيد . خير ببينيد و موفق باشيد در ترويج حق و حقيقت . يا علي (ص). لطفا در پاسخم تعجيل بفرماييد .
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي؛ به مقاله زير مراجعه نماييد:
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
122   نام و نام خانوادگي:  هادي     -   تاريخ:   06 شهريور 92
سلام .اگر مي شود لطف بفرماييد کل منابع شيعي شش قرن يا هفت قرن اول اسلام را که در مورد قضيه شهادت حضرت زهرا (ص)امده بيان کنيد . شما لطف کرديد ادرس http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=105 را داديد .اما اين ادرس از سني ها زياد دارد . بنده هم بحثي من کسي است که کاري به سني بودن يا شيعه بودن ندارد بلکه مي گويد که بعضي مسائل از زمان صفويه به بعد در شيعه ظاهر شده است . مي خواهم در کنار دلايل هر انچه منبع قديمي در اين باب هست بياوريد . با تشکر فراوان .لطفا در صورت امکان تعجيل بفرماييد .
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي؛ با وجود اين منابع، بحث صفوي بودن طرح شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها منتفي است و كساني كه با شهادت ايشان مشكل دارند سني هستند لذا بايد از اين منابع كه از خودشان است و مورد قبول آنهاست قضيه را نقل كرد اگر باز هم لجاجت كرده و قبول نمي كند بحث با او بي فايده است ادامه ندهيد.
اما چون مي خواهيد از منابع شيعي هم مدرك داشته باشيد مي توان به سخن سليم بن قيس الهلالي مربوط به قرن اول اشاره كرد كه مي گويد: «فألجأها (قنفذ) إلى عضادة بيتها و دفعها، فكسر ضلعا في جنبها، فألقت جنينا من بطنها. فلم تزل صاحبة فراش حتى ماتت من ذلك شهيدة.» همچنين در كتاب كافي كليني (ره) كه مربوط به قرن چهارم هجري مي باشد از امام كاظم عليه السلام روايت مي كند كه ايشان در اين روايت صحيح مي فرمايند: «انَّ فاطمة (س) صدّيقة شهيده.» (اصول كافى ج 1، ص381) همچنين شيخ صدوق (ره) كه مربوط به قرن پنجم مي باشد درباره آداب زيارت حضرت زهرا عليها السلام چنين نقل مي كند كه «...السلام عليك أيتها الصديقة الشهيدة ، السلام عليك أيتها الرضية المرضيية» (من لايحضر الفقيه ج2 ص 573 و...
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
123   نام و نام خانوادگي:  هادي     -   تاريخ:   13 شهريور 92
ممنون از پاسخگويي به موقع. سلامت باشيد .
124   نام و نام خانوادگي:  حارث بن عثمان     -   تاريخ:   26 شهريور 92
كسي كه با ديدن روايت تاريخي مربوط به دين و مذهب خودش حقيقت را انكار مي كند در حقيقت داراي منطق و انصاف نيست و الا چه دليلي دارد كه من سني يا شما كه شيعه هستين سر يك مطلب كه اثبات آن از طريق بررسي منابع تاريخي بسيار بدهي و واضح است بحث اضافه بكنيم من از همه عزيزاني كه مطالب اين سايت را مطالعه مي كنند درخواست مي كنم در صورتي كه به منابع دسترسي دارند سريعا مراجعه كنند تا صحت و يا كذب مطلب را دريابند ولي اگر دسترسي ندارند و يا نمي خواهند دسترسي داشته باشند خواهشا از حرفهاي بي خود و تعصبات غير معقول و منطقي دست بردارند. در ضمن با وجود سند براي نقل مطالب اين سايت و بي سند صحبت كردن عده اي (سني متاسفانه) آبروي سني بيش از پيش رفته و غلطي آن ثابت مي شود. دوستان همين رو مي خوان ديگه مي خوان با حرفهاي بي سند و لجاجت در مقابل روايات و اسناد تاريخي معتبر اثبات بر غلطي سني بكنند؟!؟
125   نام و نام خانوادگي:  محسن م     -   تاريخ:   08 مهر 92
سلام اگه مقابل اهل بيت(ع)کافر ها صف ميکشيدن يا اگه اهل بيت رو افرادي مثل ابو جهل يا کفار بدر و احد و... به شهادت ميرسوندن از يه جهتي ما کمتر ناراحت ميشديم چرا بعضي از صحابه پيامبر (ص)؟!! چرا شمر(ل) که يه زماني يار امير المومنين(ع) بود؟!! چرا بني عباس که به اسم اهل بيت(ع)خلافت رو به دست گرفتن؟!1 شيعه روايت ها رو از جيبش در نمياره از کتاب هاي هست که نويسنده اونها چند برابر افراد عادي روي مذهب سني تعصب دارن نقل کردن چون بوده و راه فراري نداشتن ما يک شخص سني مذهب رو تو شهادت حضرت زهرا(س) بي تقصير ميدونيم اگر تعصب بعد از اطمينان نداشته باشه
126   نام و نام خانوادگي:  امير حسين     -   تاريخ:   22 مهر 92
سلام عليكم : بحثي بسيار علمي و دقيق است اگر اين مباحث را به چاپ رسانده ايد نام آن كتاب يا نشريه را برايم ايميل كنيد تا تهيه كنم و اگر در آن موسسه موجود است نحوه تهيه آن را برايم بنويسيد . ممنونم از لطف و زحمات همه زحمت كشان موسسه .
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي؛ تا به حال چاپ نشده است ولي در آينده فكري براي چاپ آنها شده است. انشاءالله در صورتي كه چاپ شود در قسمت « آثار منتشره» قرارداده خواهد شد.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)
127   نام و نام خانوادگي:  مجنون و عاشق سينه چاک اهل بيت     -   تاريخ:   02 آبان 92
حرف اون عمر سليمي بسيار تلخ و از روي بي جوابي بود.به جاي اينکه به فرعيات پوچ بپردازيد بياييد و مردانه به روايت اشکال بگيريد شمايي که ميگي همه اهل سنت هستند بهتره بدوني چاهار عالمه شما دويست سال بعد از پيامبر اومدن و مذاهب شمارو درست کردن و تا اون زمان شما مذهاب عايشه اي و اين چيزا داشتيد يکي از هزاران دليل من براي اينکه به تو امثال تو ثابت بشه مذهب شيعه از زمانه مولامون حضرت علي شکل گرفته اينه که در نهج البلاغه نام شيعه اومده(( ومنه في ذكر السائرين إلى البصرة لحربه عليه السلام ) فقدموا على عمالي وخزان بيت مال المسلمين الذي في يدي ، وعلى أهل مصر كلهم في طاعتي وعلى بيعتي ، فشتتوا كلمتهم ، وأفسدوا علي جماعتهم . ووثبوا على شيعتي فقتلوا طائفة منهم غدرا ، وطائفة عضوا على أسيافهم فضاربوا بها حتى لقوا الله صادقين . نهج البلاغة : من کلام له في الشکوي من قريش و ظلمهم له ، باب ومنه في ذكر السائرين إلى البصرة لحربه عليه السلام حديث 218... وهمچنين::زماني که آيه ( إن الذين آمنوا وعملوا الصالحات أولئك هم خير البرية ) نازل شد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به علي امير المؤمنين فرمودند : منظور از اين آيه تو و شيعيانت هستيد .سورة البينة ، آية 7 .براي نمونه چندتا منبع از بزرگان طراز اول اهل سنت براي اين روايت و مياريم معرفي ميکنيم:والصواعق المحرقة لابن حجر ص 96 ؛ شواهد التنزيل للحاكم الحسكاني ج 2 ، ص 356 - 66 ح 1125 - 1148؛كفاية الطالب للكنجي الشافعي ص 244 و 245 و 246 ؛ المناقب للخوارزمي ص 62 و 187؛ الفصول المهمة لابن الصباغ المالكي ص 107 ؛ ينابيع المودة ـ قندوزي الحنفي ـ ص 62؛ نور الأبصار ص 71 و 102 ؛ الدرالمنثورـ سيوطي ـ ج 6 ، ص 379؛ تفسير الطبري ج 3 ، ص 146؛ تذكرة الخواص لابن الجوزي ص 18؛ فتح القدير للشوكاني ج 5 ، ص 477؛ فرائد السمطين ج 1 ، ص 156 .تاريخ مدينة دمشق ج42، ص 371،‌ ذيل ترجمه اميرالمؤمنين علي عليه السلام .تاريخ بغداد ج12، ص 284، ذيل ترجمه عصام بن الحكم بن عيسى بن زياد بن عبد الرحمن رقم 6731 .المعجم الکبير ـ الطبراني ج1، ص 319، حديث 948 ، باب عبيدالله بن أبي رافع عن ابيه .ظم درر السمطين ـ زرندي حنفي ـ ص 92 . پس تا اينجا ثابت شد مذهب شيعه بسيار قبل تر از مذهب شما شکل گرفته و قبل از اينکه چاهار بزرگه شما متولد بشن و شما پيرو اونا بشين ما پيرو مولامون حضرت اميرالمومنين علي ابن ابي طالب بوديم يعني ده ها و ده ها و ده ها سال قبل از بدنيا اومدن بزرگانه شما که افتخار شاگرديه ائمه ي مارو داشتن جالبته که استاد بي همتارو ول کنيم بريم دنبال شاگرد.انکار شهادت حضرت فاطمه زهرا صديقه ي شهيده (س) همچون انکار وجود خداند است هرچند کساني که براي پيامبر حرمت قائل نيستند و به او تهمت هذيان ميزنند و به نبوت او بار ها شک ميکنند و سر او داد ميزنند و توطئه ي تررو پيامبر رو در سر داشتند و ناکام مانند و زنان را چه در زمان جاهلي و چه درزمان رسول خدا وجلوي چشمان آن حضرت با شلاق ميزدند و از جنگ ها ميگريختند اصلا بعيد نيست که حرمت حضرت صديقه ي شهيده (س) را نگه دارند کسي که خشم او خشم خداست و سرور تمام زن هاي هفت آسمان است اين شمايي که ام المومنين عايشه را بهشتي ميدونيد بايد اينم بدونيد سرور او و تمام زنان در بهشت حضرت صديقه ي شهيده فاطمه زهرا (س) و تهديد چنين کسي مساويست با تا ابد در قعر جهنم ماندن چه رسد به حمله به خانه اش.اونجا که پيامبر دست به شمشير نميبره و جلو چشمانش سميه را به طرز فجيعي شکنجه ميدن شما خوب بلديد از مصلحت حرف بزنيد اما تا نوبت به مولا علي ميرسه که از پيامبري که خدا ميگه او را الگوي خود گيريد پيروي کنه همه جور تهمت هارو به او ميزنيد و هزارتا شبهه ي بچگانه و جاهلانه مطرح ميکنيد کارتون به جايي رسيده که براي انکار شهادت خانه هاي مدينه را هم بي در ميکنيد هرچند آنچنان در کتاب هايتان تناقض وجود دارد که ماننده ديگر شبهاتتان از کتاباي خودتون به سادگي قابل جوابه.اگر شما معتقديد ابوبکر و عمر و عثمان فضيلت دارند بسم الله يک روايت صحيح از کتاباي خودتون بياريد و به سايت ولي عصر ارائه بديد.واقعا کاره خداست که هيچ روايت با سنده صحيح درباره فضائل خلفايتان در کتاب هاي خودتان نداريد اين فاجعه ايست که راه فراري ندارد.هزاران دليل براي بد بودن رابطه ي مولا علي در کتاب هايتان موجود است اما براي به حاشيه بردن اين روايات موضوعات بچه گانه اي را مطرح ميکنيد.در کتاب هايتان مولا علي خلفايتان را دروغگو و گنهکارو حيله گر ميدونه در کتاب هايتان حضرت صديقه ي طاهره با خلفايتان قهر ميکنه و تا آخره عمر با اونا سخن نميگه و ازشون خشمگينه و خشم او خشم خداست..در کتاب هاتون حضرت علي ابوبکر و استبدادگر ميدونه از ديدن چهره ي عمر کراهت داره.در کتاب هاتون حضرت علي و حضرت فاطمه زهرا صديقه ي شهيده تا شش ماه با ابوبکر بيعت نميکنند.در کتاب هايتان وقتي عثمان ميميرد حضرت علي نميره تا جنازشو از زباله داني ها برداره واقعا به چه اميدي ميگيد رابطه ي مولامون علي با خليفه هاتون خوب بوده به خدا من خجالت ميکشم جاي علماي شما.هزارتا خطبه در نهج البلاغه در شکايت از خلفايتان وجود داره چسبيديد به اين که منظور از بلاد فلان عمر است.بابا اونهمه خطبه که مولا داره شديدا خلفاتونو به باد انتقاد و رسوايي قرار ميده رو نميبينيد و فقط فلاني که معلوم نيست چه کسيه رو ميبينيد؟چند تا روايت از کتاباتون ميارم تا ببينيد کتابايي که مثل قرآن قبول داريد چه تهمت هايي که نزدن و اونوقت بريد بازهم ختم صحيح بخاري برگذارکنيد. برتري عايشه به زنان ديگر پيامبر مانند آبگوشت بر ساير غذاها صحيح بخارى، ج 4 ص 192 و 200 - حسادت عايشه نسبت به هوو وشکستن ظرف غذا سنن أبي داود ج 3 ص 640كتاب الاحكام - حسادت نسبت به حفصه صحيح بخارى ج 7 ص 46 - پادراز کردن عايشه هنگام سجده پيامبر ص در جلوي نماز ايشان صحيح بخارى، ج 1، ص 107 و 137، كتاب الصلاة - پيامبر ص به عايشه : باز شيطانت به سراغت آمد؟ صحيح مسلم ج 4 ص 2168 - تعقيب کردن پيامبر از سوي عايشه صحيح مسلم، ج 1، ص 352، كتاب الصلاة - وضو گرفت عايشه در مقابل مرد نامحرم صحيح بخارى، ج 3 ص 225، كتاب الشهادات - آياتي از قرآن زير لحاف عايشه بوده که بز آنرا خورده(آيه رضاع کبير ورجم) سنن ابن ماجه، ج 1 ص 625 - در غضب بودن عايشه از پيامبر ص صحيح بخارى، ج 7، ص 47، كتاب النكاح، باب غيرة النساء ووجدهنّ - پيامبرص همراه عايشه رقص و آواز دختران حبشي رانگاه مي کرد !!! صحيح بخاري ج 2 ص 608 کتاب العيدين - عايشه : مردم بر امور دنياي خود از پيامبر داناتر هستند. صحيح مسلم ج4 ص 1836 کتاب الفضائل - عايشه : پيامبر خدا ص آياتي از قرآن رافراموش کرده بود . صحيح بخاري ج3 ص 155 کتاب فضائل القرآن - عايشه : پيامبر خدا سحر شد صحيح بخاري ج 4 ص 122 کتاب بدء الخلق باب صفه ابليس وجنوده - توهين عايشه به عثمان و گفتن لفظ نعثل کافر به خليفه تاريخ طبري ج3 ص 477 حوادث سال 36 - دستور تير باران جسد مطهر آقا امام حسن مجتبي ع انساب الاشراف ج3 ص 61 - تاريخ يعقوبي ج 2 ص 225 - شادي وخوشحالي عايشه پس از شنيدن خبر شهادت مولا علي ع طبقات ابن سعد ج3 ص 27 - شعر ومدح عايشه در وصف قاتل مولا علي ع تاريخ طبري ج 7 ص 88 - کامل في التاريخ ابن اثير ج3 ص 157 - لعن معاويه از سوي عايشه در نمازها کامل في التاريخ ابن اثير ج 3 ص 357 حوادث سال 38 - عايشه : بول وضو راباطل نمي کند. مسند احمدابن حنبل ج 6 ص 95 – سنن ابي داوود ج1 ص 18 - اتفاق عايشه وحفصه براي آزار دادن رسول خدا ص صحيح بخاري ج 6 ص 69 - کشته شدن حدود بيست هزار نفر درجنگ جمل به فرماندهي عايشه مروج الذهب مسعودي ج 2 ص 371 شيعيان همچون شمابرادران عزيز اهل سنت کتابي ندارن که بگن همش صحيحه بلکه ما تا يک روايت رو برسي سندي نکنيم نميپذيريم. به جاي شبهه پراکني ها بياييد و مستقيما روايي بحث کنيد..يا علي مدد
128   نام و نام خانوادگي:  moji     -   تاريخ:   07 آبان 92
فَقَالَ عُمَرُ لَا وَاللَّهِ لَا يُخَالِفُنَا أَحَدٌ إِلَّا قَتَلْنَاهُ فتح الباري شرح صحيح البخاري 7/31 مکتب شامله
129   نام و نام خانوادگي:  سيد عباس     -   تاريخ:   22 آبان 92
سلام عليکم ببخشيد اگر ميشه اون سندي که اول مقاله از تاريخ طبري نقل کرديد را با اسم کتاب و باببش نقل کنيد. و همچنين کتاب و باب سند ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻋُﻤَﺮُ ﻟَﺎ ﻭَﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﺎ ﻳُﺨَﺎﻟِﻔُﻨَﺎ ﺃَﺣَﺪٌ ﺇِﻟَّﺎ ﻗَﺘَﻠْﻨَﺎﻩُ ﻓﺘﺢ ﺍﻟﺒﺎﺭﻱ ﺷﺮﺡ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﻟﺒﺨﺎﺭﻱ 7/31 را بديد . با تشکر
جواب نظر:
با سلام
دوست گرامي
روايت پشيماني ابوبکر در تاريخ طبري در قسمت معرفي ابوبکر در ذيل «ذكر أسماء قضاته وكتابه وعماله على الصدقات» به اين صورت آمده است:  قال أبو بكر رضي الله عنه أجل إني لا آسى على شيء من الدنيا إلا على ثلاث فعلتهن وددت أني تركتهن وثلاث تركتهن وددت أني فعلتهن وثلاث وددت أني سألت عنهن رسول الله فأما الثلاث اللاتي وددت أني تركتهن فوددت أني لم أكشف بيت فاطمة عن شيء وإن كانوا قد غلقوه على الحرب .الأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310 ، تاريخ الطبري  ج 2   ص 353 دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت
همچنين جمله ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻋُﻤَﺮُ ﻟَﺎ ﻭَﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﺎ ﻳُﺨَﺎﻟِﻔُﻨَﺎ ﺃَﺣَﺪٌ ﺇِﻟَّﺎ ﻗَﺘَﻠْﻨَﺎﻩُ در فتح الباري در باب قول النبي صلى الله عليه و سلم لو كنت متخذا خليلا آمده است
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
130   نام و نام خانوادگي:  مرندي     -   تاريخ:   02 آذر 92
سلام . راجع به کامنت 81 ( نام و نام خانوادگي: عمر سليمي)اردبيل - تاريخ: 11 ارديبهشت 91) ايشان مي گويد که : ....... مي دونيد چرا چون شيعه كه نبوده..... اغلب محققين بر اين نظرند يعقوبي اصالتي شيعه داره .... 1- يعقوبي را اگر در گوگل جستجو کنيد : متولد حدود 200 هجري قمري هست 2- اگر به نظر عمر سليمي و محققين مورد تاييدشان يعقوبي اصالتي شيعه داشته يعني اعتراف مي کنند که نسلهاي قبلتر از يعقوبي هم شيعه بوده اند يعني تشيع نه تنها در سنه 200 هجري وجود داشته بلکه در دهها سال قبلتر هم وجود داشته ! 3- به همين راحتي محققين شما هم به وجود تشيع از اول اسلام اعتراف کرده اند و هم به وجود مورخ شيعي به نام يعقوبي ! ( چون خود عم سليمي منكر وجود يك مورخ شيعي شده !) 4- يعني شما در 3- 4 سطر كامنت خودتان، خودتان را نقض کرده ايد!
131   نام و نام خانوادگي:  وحيد     -   تاريخ:   26 دي 92
با سلام لطفا فايل پي دي اف اين مقاله را بگذاريد با تشکر
132   نام و نام خانوادگي:  حسين رنجبر     -   تاريخ:   02 بهمن 92
باسلام و احترام ، سوالي كه در اينجا مطرح است ، اين است كه باتوجه به اينكه اين همه روايات متقن و محكم در رابطه با اين جنايت سفيه وجود دارد ، پس چرا علماي اهل سنت واقعيت را براي عوام خود مطرح نمي كنند تا از خواب غفلت بيدار شوند .
جواب نظر:
با سلام 
دوست گرامي
واقعيت اين است که بسياري از اين آقايان و نيز علماي کنوني اهل سنت و وهابيت واقعيت را به خوبي مي دانسته و مي دانند ولي به همان دلايلي که اصحاب پس از رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمايشان آن حضرت را نديده گرفته و آن را کتمان کردند اينان نيز همان عمل را انجام مي دهند. با اينکه وجود مقدس پيامبر اکرم بارها و بارها به امامت و خلافت اميرالمومنين علي عليه السلام تاکيد کرده بود ولي آنان با وجود اينکه اين امر را مکررا و با چشمها وگوشهاي خود از پيامبر ديده و شنيده بودند به فرمايشان آن حضرت پشت کردند حال ديگر چه انتظاري مي توان از پيروان آنها يعني امثال ابن اثير و ديگر علماي اهل سنت داشت. مهمترين مسئله در اين خصوص تعصّب است، تعصب شخص متعصّب را وادار مي كند نه تنها حرف حق را بپذيرد و بگويد بلکه وادار مي کند تا  يک واقعيت و حرف تلخ را طبق باب ميل خود توجيه کند. درقآن
با نگاه به قرآن درباره کتمان حقايق متوجه خواهيم شد که چرا عده اي به دنبال کتمان حقايق هستند؛ قرآن  مهمترين علل و زمينه ­هاي کتمان حقيقت از سوي انسانها را موارد زير معرفي مي­ کند
1-شک در مصاديق حق. قَالُواْ أَ جِئْتَنَا بِالحَْقّ‏ِ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ«آيا مطلب حقّى براى ما آورده‏اى، يا شوخى مى‏كنى» انبياء 55
2-تکبر و غرور . ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسىَ‏ وَ هَارُونَ إِلىَ‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلَايْهِ بَِايَاتِنَا فَاسْتَكْبرَُواْ وَ كاَنُواْ قَوْمًا مجُّْرِمِينَ(75) فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَاذَا لَسِحْرٌ مُّبِين .بعد از آنها، موسى و هارون را با آيات خود به سوى فرعون و اطرافيانش فرستاديم اما آنها تكبّر كردند (و زير بار حق نرفتند چرا كه) آنها گروهى مجرم بودند و هنگامى كه حق از نزد ما بسراغ آنها آمد، گفتند: «اين، سحرى است آشكار!» يونس 75- 76
3-کفر و تعصبات جاهلانه .وَ إِذَا تُتْلىَ‏ عَلَيهِْمْ ءَايَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُواْ مَا هَاذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكمُ‏ْ عَمَّا كاَنَ يَعْبُدُ ءَابَاؤُكُمْ وَ قَالُواْ مَا هَاذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْترًَى  وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِلْحَقّ‏ِ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَاذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِين . و هنگامى كه آيات روشنگر ما بر آنان خوانده مى‏شود، مى‏گويند: «او فقط مردى است كه مى‏خواهد شما را از آنچه پدرانتان مى‏پرستيدند بازدارد!» و مى‏گويند: «اين جز دروغ بزرگى كه (به خدا) بسته شده چيز ديگرى نيست!» و كافران هنگامى كه حق به سراغشان آمد گفتند: «اين، جز افسونى آشكار نيست!» سبا 43
4-حسادت . وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَينَ‏َ لَهُمُ الْحَقُّ  فَاعْفُواْ وَ اصْفَحُواْ حَتىَ‏ يَأْتىِ‏َ اللَّهُ بِأَمْرِهِ  إِنَّ اللَّهَ عَلىَ‏ كُلّ‏ِ شىَ‏ْءٍ قَدِير. بسيارى از اهل كتاب، از روى حسد- كه در وجود آنها ريشه دوانده- آرزو مى‏كردند شما را بعد از اسلام و ايمان، به حال كفر باز گردانند با اينكه حق براى آنها كاملا روشن شده است. شما آنها را عفو كنيد و گذشت نماييد تا خداوند فرمان خودش (فرمان جهاد) را بفرستد خداوند بر هر چيزى تواناست. بقره 109
5-دنياطلبي و تلاش براي رسيدن به زرق و برق­هاي دنيايي . إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَشْترَُونَ بِهِ ثمََنًا قَلِيلاً  أُوْلَئكَ مَا يَأْكلُُونَ فىِ بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَ لَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَمَةِ وَ لَا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(174) أُوْلَئكَ الَّذِينَ اشْترََوُاْ الضَّلَالَةَ بِالْهُدَى‏ وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ  فَمَا أَصْبرََهُمْ عَلىَ النَّارِ(175) ذَالِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقّ‏ِ  وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فىِ الْكِتَابِ لَفِى شِقَاقِ  بَعِيد .كسانى كه كتمان مى‏كنند آنچه را خدا از كتاب نازل كرده، و آن را به بهاى كمى مى‏فروشند، آنها جز آتش چيزى نمى‏خورند (و هدايا و اموالى كه از اين رهگذر به دست مى‏آورند، در حقيقت آتش سوزانى است.) و خداوند، روز قيامت، با آنها سخن نمى‏گويد و آنان را پاكيزه نمى‏كند و براى آنها عذاب دردناكى استاينان، همانهايى هستند كه گمراهى را با هدايت، و عذاب را با آمرزش، مبادله كرده‏اند راستى چقدر در برابر عذاب خداوند، شكيبا هستنداينها، به خاطر آن است كه خداوند، كتاب (آسمانى) را به حق، (و توأم با نشانه‏ها و دلايل روشن،) نازل كرده و آنها كه در آن اختلاف مى‏كنند، (و با كتمان و تحريف، اختلاف به وجود مى‏آورند،) در شكاف و (پراكندگى) عميقى قرار دارند
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
133   نام و نام خانوادگي:  عليرضا     -   تاريخ:   05 بهمن 92
سلام
اي کاش فدک اين همه اسرار نداشت
اي کاش مدينه در و ديوار نداشت.
فرياد دل محسن زهرا اين بود اي کاش که درب خانه مسمار نداشت.
به اميد ظهور مهدي فاطمه که صد البته نزديک است!!!
يا علي....
134   نام و نام خانوادگي:  ايمان     -   تاريخ:   07 اسفند 92
سلام و صلوات خدا بر اول شهيد راه ولايت حضرت محسن عليه السلام.
خداوند خير هر بنده اي رو که بخواد بهش عقل ميده.همگي دعا کنيم که از اين نعمت محروم نشيم.
بر قاتل حضرت محسن عليه السلام لعنت.
با تشکر.(((((((((((يا علي مدد))))))))))))
135   نام و نام خانوادگي:  ميثم     -   تاريخ:   25 اسفند 92
به نام خدا سلام. چند تا سوال چند دفعه ازتون برسيدم ولي جواب نداديد فك كنم نرسيد بهتون.در مورد روايت پشيماني ابوبكر يه سايتي يه شبهه آوردي كه در يك جاي روايت ابوبكر ميگه اي كاش از رسول خدا مي برسيدم خليفه ي بعد خودش كيه و اگه اين روايت صحيح باشه واقعه ي غدير زير سوال ميره در جواب چي ميگيم؟ بعد روز شمار شهادت حضرت زهرا بعد از رحلت رسول خدا به ترتيب اتفاقات با منبع رو مي خواستم متشكر
جواب نظر:
باسلام
دوست گرامي؛ در مورد اين گونه روايات يا سخنان که فرد در ضمن آن به مواردي اقرار و در مورد چيزهايي ادعا مي کند طبق قواعد فقهي و قانوني اقرار او پذيرفته است زيرا «اقرار العقلا علي انفسهم نافذ» يعني اگر کسي عليه خود بر چيزي اقرار نمايد همان اقرار براي حکم عليه او کفايت مي کند چنانکه همينک در محاکم قضايي اينگونه حکم مي شود. ولي در مورد چيزهايي که ادعا مي کند بايد براي ادعاي خود دليل و شاهد بياورد در اين روايت هم ابوبکر به هجوم بر خانه حضرت فاطمه سلام الله عليها اقرار کرده و اين اقرار او را عليه خودش مي پذيريم اما ادعاي او مبني بر اينکه کاش فلان کار را مي کردم را چون دليل و شاهد ارائه نکرده نمي پذيريم مضاف به اينکه اين ادعا با دلايل متواتر همانند روايت غدير و... مردود است.
برخي از وقايع رحلت رسول الله صلي الله عليه و آله تا شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها احتمالاً از اين قرار بوده است:
پنجشنبه 24 صفر روز درخواست قلم و دوات براي ثبت ولايت علي عليه السلام
دوشنبه 28 صفر روز رحلت رسول الله صلي الله عليه و آله و انکار وفات از سوي عمر در غياب ابوبکر
سه شنبه 29 صفر اجتماع انصار در سقيفه و پيوستن ابوبکر و عمر و ابوعبيده و مغيره و... به آنها و بيعت با ابوبکر
ندا دادن عمر و خبر کردن مردم براي بيعت
نماز بر پيامبر صلي الله عليه و آله
خانه نشيني حضرت امير عليه السلام براي جمع آوري قرآن بهمراه شان نزول و تفاسير و... مربوطه
چهارشنبه 30 صفر دفن رسول الله صلي الله عليه و آله
کمک گرفتن از قبيله اسلم براي اجبار مردم بر بيعت
هجوم هاي سه گانه براي اخذ بيعت از اهل بيت عليهم السلام
آتش زدن درب خانه حضرت فاطمه سلام الله عليها
شهادت حضرت محسن سلام الله عليه
اخذ بيعت اجباري از حضرت علي عليه السلام
غصب فدک
اقدامات حضرت زهرا سلام الله عليها براي پس گرفتن فدک
اهانت عمر به حضرت زهرا سلام الله عليها
عيادت ابوبکر و عمر براي دلجويي از حضرت زهرا سلام الله عليها
عيادت زنان مدينه و خطبه حضرت زهرا سلام الله در جمع آنان
شهادت حضرت زهراي مرضيه سلام الله عليها
در اين مورد مي توانيد به کتاب «گزارش لحظه به لحظه از شهادت حضرت زهرا (س)» نوشته آقاي انصاري و کتاب «الهجوم علي بيت فاطمه س» نوشته عبدالزهرا مهدي و «قصه مدينه» نوشته آقاي منفرد و... مراجعه نماييد.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
(1)





مناظرات | فتنه وهابيت | آرشيو اخبار | آرشيو يادداشت | پايگاه هاي برتر | گالري تصاوير | خارج فقه مقارن | درباره ما | ارتباط با ما