![]() | ||
![]() |
مقالات | سخنراني ها | شبکه سلام | موبايل | انتشارات | محصولات نرم افزاري | ليست پاسخ ها |
![]() |
تاريخ: 07 تير 1391 |
![]() |
|
با توجه به روايت « فمن ادعي المشاهدة ... فهو كذاب مفتر » ادعاهاي كساني كه مي گويند امام زمان را ديدهاند ، چگونه قابل توجيه است ؟ | ||
سؤال كننده : محمد جواب باسلام خدمت شما دوست عزيز ما دو نوع ملاقات داريم كه يكي از آنها صحيح ومعتبر است واشكالي بر آن وارد نيست ويك نوع ديگر است كه غير صحيح است كه ما هر دو آن را شرح ميدهيم تا مطلب روشن شود 1 . ملاقات با اراده امام زمان وبا صلاحديد امام زمان عليه السلام است وشخص ملاقات كننده خود اراده اي در ملاقات ندارد به اين معنا كه زمان مكان مدت وتعداد دفعات ملاقات به دست امام زمان است نه شخص ملاقات كننده در اين نوع از ملاقاتها وديدارها شخص نميتواند با اراده خود ملاقات را تكرار كند يا مثلا بگويد من فلان روز با حضرت ديدار خواهم كرد اين نوع ملاقات صحيح است ومعتبر وبراي بسياري از بزرگان وعرفا وعلما اتفاق افتاده است وداستان آنها را علماي بزرگي همچون علامه مجلسي در بحار الانوار و ميرزاي نوري در نجم الثاقب وشيخ صدوق در كمال الدين و.. نقل كرده اند. البته اين نكته قابل توجه است در مورد ملاقاتهاييکه براي برخي از بزرگان اتفاق افتاده معمولا از اظهار آن خود داري مي کنند و يا مامور به كتمان مي باشند وبراي هر كسي هم بيان نميكنند آن كه را اسرار حق آموختند مهر كردند ودهانش دوختند. وغالبا يا بعد از مرگشان توسط نزديكان مشخص ميشود ويا شاگردان نزديك آنها مطلع ميشوند اما روشن است كسي كه ملاقات خود را در ملاء عام اعلام مي کند واين امر معنوي را طعمه مقاصد مادي ميكند مورد اتهام است. 2 . اما اين که ملاقات با امام زمان عليه السلام با اراده واختيار شخص ملاقات كننده صورت گيرد واستمرار داشته باشد به اين معنا كه شخص هر زمان كه بخواهد ميتواند به محضر حضرت مشرف شود وحضرت را ملاقات كند ، مردود است وطبق توقيع امام زمان عليه السلام به علي بن محمد سمري آخرين نايب حضرت در غيبت صغري كذاب است: وسياتي شيعتي من يدعي المشاهدة الا فمن ادعي المشاهدة قبل خروج السفياني والصيحة فهو كذاب مفتر ... الغيبة شيخ طوسي ص395- احتجاج شيخ طبرسي ج 2 ص 297 چه بسا افرادي از شيعيان ادعاکنند که مرا مشاهده نموده اند، آگاه باشيد هر کس قبل از خروج سفيان و صيحه آسماني، چنين ادعايي کند درغگو وافترا زننده است... اين عبارت تند حضرت اولا : به خاطر اين است که جلوي شيادان وحقه بازان و دروغگويان كه قصد سوء استفاده از عقايد و احساسات مردم دارند گرفته شود تا هر كسي نتواند ادعاي ارتباط كند و مردم را فريب دهد و ديگر اينكه بعد از اتمام غيبت صغري و با شروع غيبت كبري راه ارتباط مستقيم با حضرت طبق مصالح غيبت مسدود شد چرا كه فلسفه غيبت خفاء وعدم دسترسي است واگر قرار باشد هر كس بتواند با حضرت ارتباط داشته باشد و ارتباط را به اطلاع همه برساند خلاف مصلحت وفلسفه غيبت عمل شده است . و ثانيا: حضرت با اين فرمايش خود يک قاعده کلي را براي شيعيان بيان مي کند و آن اين که اصل اولي در ادعاي ملاقات کذب و دروغ است مگر اين که خلاف آن ثابت شود همانند اصل طهارت و اصل حليت که اصل اوليه در تمام اشياء پاکي و حليت است مگر آن که نجاست و حرمت آن ثابت شود. گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج) | ||
فهرست نظرات |
1 |
نام و نام خانوادگي: پيمان موسوي -
تاريخ: 03 مرداد 87
با سلام ما از دفاعيات شما در مواجه يا بدعتها و خرافات و كجروي هاي مغرضان و دشمنان اسلام سپاسگذاريم و لذت مي بريم ... اما ... اين مطلب شما مقداري بدور از عقل و توجيه كننده است . اي كاش همچون هميشه با منطق محمتري پاسخ صحيح ميداديد ! وقتي امام(عج) ميفرمايند : آگاه باشيد .... ديگر تبصره آوردن خطا و توجيه است. و با دليل هاي سست نميشود برخي از ملاقات ها را درست پنداشت. متا’سفانه انگار ما دروغگو هم كم نداريم !! فكر نميكنيد براي هدايت ديگران ابتدا بايست اشتباهات خودمان را بپذيريم و رفع كنيم ؟؟؟ و با شجاعت با هر كس در هر مقامي ادعاي مشاهده و ملاقات با امام عصر(عج) را كرده يا خواهد كرد برخورد كنيم ؟؟ |
2 |
نام و نام خانوادگي: حسن -
تاريخ: 16 خرداد 89
باسلام باتوجه به صراحت امام در توقيع براينكه هيچكس مرا نخواهد ديدو هر كس قبل ازخروج صوفياني وصيحه اسماني ادعاي مشاهده مراكند دروغگو و افترازننده است ونظربه اينكه روايات مشاهده در كمال الدين شيخ صدوق وغيبه شيخ طوسي به گونه اي است كه مدعيان امام را نشناخته و يا بعدا شناخته اندميتوان نتيجه گرفت كه منظور امام از كلمه مشاهده اينستكه ارتباط با ايشان به صورتي كه شناخته نشوندويا در عالم خواب و رويا و مكاشفه ويا توسط نامه و پيام اوري از ايشان باشد مانعي نداردولزوما ديده شدن ايشان بطوريكه لمس شوندو شناخته شوند نميباشدو اگر گفته شما درست باشد اصلا غيبت صغري وكبري و توقيع امام باطل ميشودو معنا نداردوگفته چند نفر براينكه اقايشان با امام ارتباط مستقيم داشته نميتواند سند قرار گيرد. جواب نظر: با سلام دوست گرامي بسياري از كساني كه آن حضرت را ديدهاند در بيداري ، به ملاقات آن حضرت رسيدهاند ، و نه خواب ، و آن حضرت را نيز شناختهاند ! موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
3 |
نام و نام خانوادگي: حسن -
تاريخ: 17 خرداد 89
باسلام وتشكر از سايت بسيار قوي ومستدل شما زحمتكشان. با توجه به توقيع و صراحت امام وحجت بين ما كه تنها كتاب خدا و عترت است بنابراين جواب ادعاي مدعيان چيزي نيست جز كلام معصوم. والسلام و عليكم و رحمت ا... |
4 |
نام و نام خانوادگي: جواد -
تاريخ: 01 مرداد 91
اين دست روايات اشاره به کساني دارد که ادعاي مشاهده خاص به معني نائب بودن و واسطه بين مردم و امام بودن را دارد. افرادي نظير محمد علي باب که ادعاي باب و واسطه بودن داشت. |
5 |
نام و نام خانوادگي: حسين قديري -
تاريخ: 27 مرداد 91
به نظر ميرسد که قياس اين مسأله با قاعده نجاست وطهارت صحيح نباشد . چون در مسأله کلي طهارت أشياء , استثناي آن را خود شرع بيان نموده و آن در زماني است که نجاست چيزي ييني باشد ( کل شيء طاهر حتي تعلم أنه قذر ) ولي در مورد ملاات با حضرت مهدي عليه السلام , حضرت بدون استثناء فرموده که مدعي ديدن من کاذب است و استثنايي هم نزده اند . خلاصه اينکه به شخصه جمع بين اين روايت و نقلهايي که از ديده شدن حضرت شده است , را نمي فهمم . جواب نظر: باسلام دوست گرامي همچنانكه توضيح داده شده، ملاقات نوع اول صحيح است ولي بر مخفي نگه داشتن آن مواظبت مي كنند لذا معمولاً كسي متوجه نمي شود (هرچند برخي مواقع پس از مرگ آنها يا طبق مصالح ديگر بر ملا مي شود) و نوع دوم هم كه باطل است و بايد گوينده آن را تكذيب كرد. لذا معمولاً چنين ادعايي باطل است مگر اينكه شاهد مطمئني بر صحت آن يافت شود مانند طهارت اشياء كه معمولاً پاكند مگر كه با ادله، يقين به نجاستشان حاصل شود. موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات (1) |
6 |
نام و نام خانوادگي: محمد فيضي -
تاريخ: 23 مهر 91
در تاييد ژاسخ شما عرض مي شود كه در كلمه مشاهده و شهود نوعي حضور نهفته است يعني خطاب كساني را شامل مي شود كه ادعاي حضور (به اراده خود ) در خدمت حضرت داشته باشند . رويت با شهود و مشاهده فرق دارد و امام (عج) مدعي رويت را (به طور مطلق ) تكذيب نفرموده اند |
7 |
نام و نام خانوادگي: جواد -
تاريخ: 25 دي 91
با سلام و خسته نباشيد سخن شما براي زماني که امام زمان اگر مي گفتند: چه بسا افرادي از شيعيان ادعاکنند که مرا مشاهده مي کنند... ، يعني اينکه شيعيان هر موقع که خودشان بخواهند مي توانند امام زمان را مشاهده کنند صحيح بود ، نه زماني که امام زمان صراحتا مي گويند که: چه بسا افرادي از شيعيان ادعاکنند که مرا مشاهده نموده اند... ، اين سخن امام که ديگر به صراحت گفته است که هر کس ادعا کند امام زمان را ديده است, هر کس ادعاکند که مرا مشاهده نموده اند، ما شيعيان هم تا کنون کم نداشته ايم که گفته اند امام زمان را ديده اند، پس حجت تمام شد و همه ي آنها دروغگو هستند. جواب نظر: با سلام دوست گرامي علما و بزرگان دين مطالب فراواني درباره اين روايت گفته اند كه در اين ميان علامه بزرگوار مجلسي ذيل همين توقيع مي فرمايند: منظور از «من ادعي المشاهده ...» كسي است كه ادعاي مشاهده كند در حالي كه مدعي است كه نائب آن حضرت بوده و اخبار را از جانب آن حضرت به شيعيان مي رساند مانند سفراء آن حضرت كه حلقه وصل امام عصر (عج) با شيعيان بودند و الا اگر معناي روايت و توقيع را عام بگيريم با اخبار بسياري كه در رابطه با رؤيت آن حضرت مي باشند منافات دارد.بحار الانوار، ج52، ص 151پس ادعاي رويت همراه با ادعاي نيابت از طرف حضرت ولي عصر (عج) مد نظر توقيع بوده نه معناي عام آن در رابطه با مسئله امكان رؤيت آن حضرت در عصر غيبت كبري بايد گفت بزرگان بسياري بر اين عقيده اند كه تشرف يافتن به محضر حضرتش ممتنع نيست و براي تعدادي از صلحا و مؤمنين، اين توفيق حاصل شده است از باب نمونه به برخي از منابع اشاره مي كنيم: 1. شيخ الطائفه ابو جعفر محمد بن حسن طوسي در كتاب الغيبه در ضمن فصلي با عنوان «الأخبار المتضمنه لمن رأي صاحب الزمان ـ عليه السلام ـ»کتاب الغيبه، موسسه المعارف الاسلاميه، قم، چاپ اول، 1411 هـ ق، ص 253. 2. علامه مجلسي در بحارالانوار تحت عنوان: «في ذكر من فاز بلقاء الحجه في الغيبه الكبري»بحار الانوار، ج53، ص 200. 3. محدث نوري در كتاب «نجم الثاقب» در بابي با عنوان «ذكر احوال كساني كه در دوران غيبت كبري خدمت آن جناب رسيده اند» كه در آن جا 100 حكايت از مشرف شدگان به محضر حضرتش را بيان مي كند. نجم الثاقب، انتشارات مسجد مقدس جمکران قم، چاپ اول، 1416 هـ ق، ص 375. 4- برخي از علماء اهل سنت نيز به اين گونه وقايع اشاره كرده اند از جمله حافظ سليمان بن ابراهيم قندوزي حنفي در كتاب ينابيع الموده، باب 33 تحت عنوان «في بيان من رأي صاحب الزمان المهدي (عج) بعد غيبته الكبري» قندوزي حنفي، سليمان ابن ابراهيم، ينابيع الموده، انتشارات الشريف الرضي، چاپ اول، 1413 هـ ق، ج2، ص554 بهتر است به اين نكته دقت كنيد مراد از تكذيب نفي ملاقات نيست . امام خميني(ره) ميگويد: مراد از تکذيب مدعي مشاهده اين است که فردي مدعي ملاقات باشد، ولي شاهد و دليلي نداشته باشد. (انوار الهدايه، ج1، ص256). شهيد صدر نيز ميگويد: مراد، ادعاي انحرافي است که شخصي با ادعاي مشاهده و ارتباط، بخواهد عقايد و نظر خود را با نام پيامهاي امام زمان به مردم القا کند.(تاريخ الغيبة الصغري، ج1، ص654 ـ 639).برخي نيز گفتهاند: مراد از تکذيب مدعي ظهور است. (مهدي منتظر، ص93). بنابراين ميتوان دريافت که صرف ديدار، در روايت، منتفي نشده است و علماء نيز نفي اصل ديدار را استفاده نکردهاند. به علاوه، روايتي مدعي مشاهده را کذاب ميداند؛ حال اگر کسي امام را ببيند و به ديگران نگويد، تحت اين روايت قرار نميگيرد. لذا اصل ديدار امر ممکني خواهد بود. نکته ديگر اينکه علماي ما که موفق به ديدار حضرت شده بودند، آن را براي مردم بازگو نميکردند، بلکه اطرافيان و خواص آنها از روي شواهد و قرايني و يا در زمانهاي بعد، متوجه وقوع ديدار آن عالم با امام ميشدند . موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |